"Πληροφορούμαστε" ανάμεσα σε άλλες ανακρίβειες από ιστοσελίδα των αντβεντιστών :
".. το 264 μ.Χ. συνεκλήθη η σύνοδος της Αντιόχειας για να
εξετάσει τις απόψεις του επισκόπου της πόλης ο οποίος πίστευε στον Μονταλικό
Μοναρχιανισμό. Ο επίσκοπος αυτός αντί να διδάσκει οτι ο Πατέρας και ο Υιός
ήταν δύο ξεχωριστά και διακριτά μεταξύ τους πρόσωπα, δίδασκε οτι ήταν το ίδιο
ον – ο ένας Θεός, ο οποίος πήρε τη μορφή του Υιού τη στιγμή της ενσάρκωσης ενώ
κατά την Πεντηκοστή πήρε τη μορφή του Αγίου Πνεύματος.
Η σχολή αυτή του
Μοναρχιανισμού δίδασκε οτι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα ήταν “ομοούσιοι”
ήσαν δηλαδή ίδια – κοινή ουσία. Με άλλα λόγια ο Πατέρας ο Υιός και το Άγιο
Πνεύμα δεν ήσαν από μια όμοια ουσία, αφού κάτι τέτοιο θα υποδήλωνε την ύπαρξη
τριών χωριστών όντων, αλλά ήσαν τρεις ενέργειες, τρεις ρόλοι που ανέλαβε ο ένας
Θεός. Η σύνοδος της Αντιόχειας – και ορθά – καταδίκασε τη διδασκαλία αυτή ως
αίρεση ωστόσο αυτή δεν εξαλείφθηκε
εντελώς. Τόσο ο Μονταλικός Μοναρχιανισμός όσο και ο Σαβελιανισμός διδάσκονταν
από πολλούς καθολικούς ιερείς ανά τους αιώνες.."
Δηλαδή "πληροφορούν" τους αναγνώστες ότι το 264 κάποιος (αποφεύγουν να πουν ποιός) επίσκοπος της εκκλησίας μας στην Αντιόχεια καταδικάστηκε, μαζί με την διδασκαλία του βιβλικού μονοθεισμού. Πρόκειται για την κλασσική αντιστροφή: "το μαύρο - άσπρο".
Ας δούμε (από το μοναδικό κείμενο που σώζεται) τι γράφει η εκκλησιαστική ιστορία:
(1) Η σύνοδος του 264 στην Αντιόχεια ήταν τοπική σύνοδος των επισκόπων της Συρίας.
(2) Ο επίσκοπος του οποίου την διδασκαλία αμφισβήθηκε ήταν ο Παύλος "Σαμοσατέας" πολέμιος της εκκλησίας μας, ο οποίος δίδασκε ότι ο Ιησούς ήταν άνθρωπος και επομένως δίδασκε το ακριβώς αντίθετο του "μονταλικού μοναρχιανισμού".
(3) Τελικά οι αντίθετοι το 268 μΧ όρισαν δικό τους επίσκοπο τον Δόμνο και έτσι η πόλη είχε δύο επισκόπους. Καμμία από τις δύο αυτές συγκρουόμενες ομάδες δεν σχετίζονταν με την εκκλησία μας αφού η πρώτη υποστηρίζονταν από την βασίλισσα της Παλμύρας Ζηνοβία και η δεύτερη από τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα της Ρώμης Αυρηλιανό. Επομένως στην πραγματικότητα μιλάμε για πολιτικά γεγονότα και οι συμμετέχοντες σε αυτά ήταν φαιδρά πρόσωπα , μασκώτ του καθεστώτος.
(4) Οι ανβεντιστές έχουν διαπράξει ιστορικό "σαρδάμ", προσώπων και γεγονότων αφού 50 χρόνια αργότερα το 311 διώχθηκε πραγματικά ο πρεσβύτερός μας στην Αντιόχεια Παγκράτιος από τους εξουσιαστές επιγόνους του "Σαμοσατέα" που τότε ακολουθούσαν την διδασκαλία (του μαθητή του Σαμοσατέα) Λουκιανού.
