και αφες ημιν τα οφειληματα ημων ως και ημεις τοις οφειλεταις ημων (Ματθ.ς:12).

Δεν παραδεχόμαστε πως κάνουμε κάτι λάθος, ακόμη και όταν είναι πασιφανές.

Η φυσική μας αντίδραση όταν κρινόμαστε για κάτι που κάναμε ή κάτι που είπαμε, είναι «να αμυνθούμε». Νοιώθουμε ότι απειλούμαστε και προσπαθούμε να αποδείξουμε, όταν μας κάνουν κριτική, πως «ποτέ δεν κάνουμε λάθη».

Στη θεωρία είναι εύκολο να πω, «όλοι κάνουμε λάθη». Στην πράξη όμως είναι δύσκολο να το παραδεχτώ.

Το ίδιο γίνεται και στα πράγματα του Θεού. Είναι εύκολο να παραδεχτώ πως «όλοι μας έχουμε αμαρτίες», δύσκολο όμως στην πράξη, να παραδεχτώ και να αναγνωρίσω τις δικές μου.

Ίσως να αναρωτιέστε, γιατί είναι δύσκολο; Αντίθετα, δεν είναι καθόλου δύσκολο. Αν είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος πως δεν έχει αμαρτίες! Όποιος το λέει αυτό δεν έχει διαβάσει τη Γραφή!

Μπορώ να αντισταθώ στους πειρασμούς;

Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοι (Ιάκ.α:16). Η φράση αυτή είναι η κατακλείδα μιας παραγράφου που απαντάει στο ερώτημα «γιατί αμαρτάνουμε;» ή όταν αμαρτάνουμε ποιος φταίει;

 

Είναι πολύ βολικό να πιστεύουμε πως πάντα φταίει κάποιος άλλος για τις επιλογές μας. Και αυτός ο κάποιος συχνά καταλήγει να είναι ο Θεός. Αφού ο Θεός τα ξέρει όλα, αφού Εκείνος τα κατευθύνει όλα, τότε ποιος φταίει που εγώ γεννήθηκα με αδύναμο χαρακτήρα; Τι να κάνουμε; Ποιος φταίει που βρέθηκα σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι και δεν ήξερα τι να κάνω; Ο Θεός φταίει.

 

Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον. Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί. (Ιάκ.α:13-16).

ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Α.  ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Β’ Κορ.ζ:10 “Διότι η κατά Θεόν λύπη γεννά μετάνοιαν προς σωτηρίαν αμεταμέλητον.”

Μετάνοια είναι η κατά Θεό λύπη για την αμαρτία. Ωστόσο, η λύπη για την αμαρτία από μόνη της δεν είναι μετάνοια, αν και μπορεί να εργαστεί μετάνοια. Μετάνοια δεν είναι  μόνο η λύπη αλλά κι ο θάνατος ως προς την αμαρτία  καθώς κι η ολοκληρωτική μεταστροφή που πρέπει να ακολουθήσει. Ένα μικρό αγόρι είπε, “Είναι το να λυπηθείς τόσο ώστε να μην το ξανακάνεις.”

Β.  Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Λουκ.ιγ:3 “Ουχί σας λέγω, αλλ’ εάν δεν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή.”

Πρ.ιζ:30  “Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι.”

Β’ Πέτρ.γ:9 “Αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.”

Μήνυμα σωτηρίας (5)

ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Ο Χριστός έχει ετοιμάσει με τη θυσία του τη μεγάλη σωτηρία σου. Του στοίχισε πολύ μα πάρα πολύ ακριβά. Εντούτοις σε μας δίδεται δωρεάν. Φαίνεται απίστευτο κι’ όμως είναι αληθινό. Καλά, θα πεις, κι ο αμαρτωλός δεν πρέπει να αγωνιστεί καθόλου για να σωθεί; Όχι, η σωτηρία του Χρίστου είναι τέλεια, αγωνίστηκε ο Χριστός για να μας την ετοιμάσει, τι χρειάζεται ο δικός σου αγώνας;

Τότε τι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος για να σωθεί; Ποιο είναι το ανθρώπινο μέρος της σωτηρίας του; Δύο ενέργειες καλείται ο αμαρτωλός να κάνει και μπορεί να τις κάνει για να σωθεί: Μετάνοια και πίστη φωτισμένη μέσα απ’ την καρδιά του. Αυτά τα δύο βήματα μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, και ο Θεός αυτά έχει θέσει σαν όρο. Δεν γυρεύει από τον άνθρωπο να κάνει τα αδύνατα. Αυτά τα δύο βήματα, δηλαδή η μετάνοια και η πίστη είναι αχώριστα. Πρέπει να γίνουν και τα δύο μαζί, δε χωρίζουν.

Μετάνοια

Πράξ.β:38 Η πρώτη λέξη που βγήκε από το στόμα του Πέτρου στην απεγνωσμένη ερώτηση «Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί;», ήταν: ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΤΕ!

ΜΕΤΑΝΟΙΑ σημαίνει λύπη για την αμαρτία, αλλά και αποστροφή από την αμαρτία.

Δεν μπορούμε να αφήσουμε μια αμαρτία, αν δεν αναγνωρίσουμε πόσο βδελυχτή είναι.

Συνήθως οι άνθρωποι λυπούνται που αμάρτησαν και πολλές φορές προσπαθούν ν’ αλλάξουν τη ζωή τους με εξωτερικές αλλαγές, επειδή φοβούνται τα αποτελέσματα της αμαρτίας τους.

Πίκρα, μοναξιά, απογοήτευση. Μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει!

Οι άνθρωποι της εποχής μας, μοιάζουν άλλος λίγο και άλλος πολύ, σαν μεθυσμένοι. Όλες αυτές οι ανακαλύψεις, εφευρέσεις και εφαρμογές των τελευταίων δεκαετιών, πέσανε πάρα πολύ δυνατές για το πνευματικό του στομάχι, και τον κάνανε να παραπατά, να παραληρεί και να έχει παραισθήσεις.

Πολλοί είναι αυτοί που θαυμάζουν και θριαμβολογούν για τον πολιτισμό της εποχής μας, μα δεν λείπουν παράλληλα και άλλοι συνετοί στοχαστές, που απορούν και διερωτώνται, αν πραγματικά υπάρχει πολιτισμός, αν ο άνθρωπος έχει καθόλου προοδεύσει ή παραμένει στα παλιά, με μοναδική διαφορά ένα βερνίκι γνώσεων και επιτευγμάτων. Ας δούμε κάποια σημεία πιο συγκεκριμένα, ας τα δούμε με ειλικρίνεια:

Ο Θεός αλλάζει γνώμη;

Η Γραφή λέει ότι ο Θεός δεν αλλάζει γνώμη και λέει επίσης ότι αλλάζει γνώμη.

Ο Θεός δεν αλλάζει γνώμη:

Μαλ.γ:6 Διότι εγώ είμαι ο Κύριος· δεν αλλοιούμαι· διά τούτο σεις, οι υιοί του Ιακώβ, δεν απωλέσθητε.

Ιακ.α:17 Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλοίωσις ή σκιά μεταβολής.

Πηλός ή χρυσός;

Β’ Τιμ.β:20,21 Εν μεγάλη δε οικία δεν είναι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και άλλα μεν προς χρήσιν τιμίαν, άλλα δε προς άτιμον. Εάν λοιπόν καθαρίση τις εαυτόν από τούτων, θέλει είσθαι σκεύος τιμίας χρήσεως, ηγιασμένον και εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον αγαθόν.

Απ’ αυτά τα εδάφια μαθαίνουμε ότι άλλοι είμαστε οστράκινα σκεύη και άλλοι  χρυσά και αργυρά, στον οίκο του Θεού.

Επίστρεψε

 

Προσευχήσου πριν από την έναρξη αυτού του μαθήματος και ζήτα από τον Δημιουργό να σου δώσει σοφία ώστε να κατανοήσεις τις αλήθειες.

«Γύρνα»

Ψαλμ.να:1-19 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ, ότε ήλθε Νάθαν ο προφήτης προς αυτόν, αφού εισήλθε προς την Βηθσαβεέ.» Ελέησόν με, ω Θεέ, κατά το έλεός σου· κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τα ανομήματά μου. Πλύνόν με μάλλον και μάλλον από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Διότι τα ανομήματά μου εγώ γνωρίζω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου είναι διαπαντός.

Ο Δημιουργός και η δημιουργία

Η αλήθεια σχετικά με την μετάνοια

Στην αναζήτηση της αλήθειας, μια από τις πιο θεμελιώδεις ερωτήσεις είναι, «Από πού προήλθα;». Το βιβλίο του Θεού, η Βίβλος, απαντά σε αυτό το ερώτημα. Λέει ότι ο Θεός πάντοτε υπήρχε και πάντα θα υπάρχει, και ότι ο Θεός δημιούργησε ό, τι υπάρχει. «Στην αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη» (Γένεση α:1 Φίλος).

Ασφάλεια ή μετάνοια;

Πώς πρέπει να ανταποκριθούμε όταν ένας φίλος μας λέει ότι έχει αμαρτήσει;

Ποιο είναι το σωστό να κάνουμε, όταν ένας αδελφός αμαρτάνει;

Θα πρέπει να τον διαβεβαιώσουμε ότι δεν είναι και τόσο σπουδαίο θέμα;

Η αιώνια ζωή, δια του αίματος του Ιησού Χριστού, είναι το δώρο του Θεού για τον καθένα.

Ρωμ.γ:10 καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις,

Ρωμ.γ:23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,

Οι αμαρτίες μας, μας απομάκρυναν από τον δίκαιο και Άγιο Θεό, αλλά Αυτός, μέσα από το πολύ έλεος και την πολύ αγάπη που έχει για μας, δημιούργησε οδό διαφυγής για όποιον θέλει.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

Λουκ.ιη:13 "Και ο τελώνης...έτυπτε εις το στήθος αυτού λέγων, ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".

Λουκ.ιθ:8-9 "...αποδίδω τετραπλούν.  Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς, ότι σήμερον έγεινε σωτηρίαν εις τον οίκον τούτον".

Λουκ.ιε:11-24 Η παραβολή του άσωτου υιού.

Σε καθένα απ' τα παραπάνω εδάφια, ο Ιησούς δίδαξε τη σημασία της μετάνοιας.

Σωτηρία

Όχι μόνο τα εύκολα

Η μεγάλη εντολή

Ματθ.κη:18-20 Και προσελθών ο Ιησούς, ελάλησε προς αυτούς, λέγων· Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.

Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν;

Η εξομολόγηση της αμαρτίας είναι σπουδαία προϋπόθεση για θεραπεία. Υπάρχει όμως μία επιπλέον προϋπόθεση, χωρίς την οποία η πρώτη απομένει χωρίς κανένα αποτέλεσμα, κι αυτή είναι η παραίτηση ή εγκατάλειψη της αμαρτίας.

Η αληθινή μετάνοια «ομολογεί με ειλικρίνεια ότι λυπάται εκεί που πρέπει και κόβει κάθε δεσμό με την αμαρτία. Η αληθινή μετάνοια φέρνει αποτελέσματα στη ζωή και την όλη συμπεριφορά του πιστού», ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, «απλά μιλάμε για μία ψεύτικη και ανύπαρκτη μετάνοια».

"Αναζωπύρωση" σημαίνει μετάνοια

Το θαυμαστό έργο της "αναζωπύρωσης" πραγματοποιείται μόνο όταν ο λαός του Θεού συνειδητοποιήσει τις αμαρτίες του και με συντριβή καρδιάς τις αποκηρύξει. Χωρίς αυτό το συναίσθημα δεν μπορεί να υπάρξει αναζωπύρωση. 

Δυστυχώς στις μέρες μας δε βλέπουμε πνεύμα μετάνοιας ανάμεσα στο λαό του Θεού. Είναι μάλιστα γεγονός ότι αντί να εγκαταλείπουν μία αμαρτία, στρέφονται και προς κάποια άλλη! Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο μάλιστα να βλέπουμε Χριστιανούς να έχουν αμαρτωλές συνήθειες στις ζωές τους, και πολύ σπάνια να θέλουν συνειδητά να τις αποκηρύξουν. 

Έλεγχος, νουθεσία και μετάνοια

Οι τρεις προϋποθέσεις της εξομολόγησης.

Οι τρεις λέξεις του άρθρου αυτού, - έλεγχος, νουθεσία, μετάνοια - αποτελούν τις προϋποθέσεις της εξομολόγησης. Για να γίνει αποδεκτή από το Θεό αλλά και από τους ανθρώπους μια πνευματική εξομολόγηση, χρειάζεται πρώτ' απ' όλα ειλικρινή μετάνοια. Αλλά και η μετάνοια προϋποθέτει τον έλεγχο περί αμαρτίας και την πνευματική νουθεσία.

Η πνευματική μετάνοια δεν είναι απλά μεταμέλεια για κάποια κακή μας πράξη που έφερε άσχημα αποτελέσματα στη ζωή μας ή στη ζωή των άλλων. Η πνευματική μετάνοια είναι μια βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και συγχρόνως μια αλλαγή της ζωής μας ώστε να μην επαναλάβουμε την ίδια αμαρτία. Αυτό άλλωστε εννοεί και η λέξη "μετάνοια". Αλλαγή του νου μας, (μετα-νοώ).

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (3)

Ας πάμε τώρα σε μια άλλη «κατηγορία» αμαρτιών.

Θεληματικές αμαρτίες

Κοσμικές σκέψεις. Ποια είναι η κατάσταση της καρδιά σου σχετικά με τα πράγματα που σου ανήκουν; Τα θεωρείς ότι πράγματι είναι δικά σου και πως έχεις το δικαίωμα να τα διαθέσεις όπως εσύ θέλεις, σύμφωνα με το δικό σου θέλημα; Αν αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι, γράψ' το κι αυτό στο χαρτί σου. Αν σου αρέσει να έχεις πολλά στην ιδιοκτησία σου με σκοπό να ευχαριστήσεις τις ασελγείς επιθυμίες σου, τη φιλοδοξία σου, το κοσμικό σου πνεύμα ή ακόμα και την οικογένειά σου, έχεις ήδη αμαρτήσει. Πρέπει να μετανοήσεις.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (2)

Φτωχή πνευματική διάθεση

Ο τρόπος με τον οποίο εκτελείς τα πνευματικά σου καθήκοντα δείχνει την άσχημη διάθεσή σου. Για παράδειγμα: Όταν προσεύχεσαι χωρίς αίσθημα ή πίστη, και έχεις στο νου σου πράγματα του κόσμου και κοσμικές καταστάσεις, τα λόγια σου δεν είναι τίποτε άλλο παρά απλή φλυαρία. Αυτός που προσεύχεται τέτοιου είδους, νεκρή προσευχή, δεν είναι ικανός να σου πει ούτε το λόγο για τον οποίο προσεύχεται.