Α. Ο αιώνιος θρόνος
Υπάρχουν πολλές αναφορές της Βίβλου
σχετικά με το θρόνο του Θεού. Ίσως η πιο ιδιάζουσα είναι στην Αποκ.δ:2:
«Και
ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν· και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω
ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος».
Θα πρέπει να σημειώσουμε προσεκτικά
ότι υπάρχει ένας θρόνος και στο θρόνο κάθεται ένας! Όλοι όσοι
μελετούν και καταλαβαίνουν την αλήθεια του λόγου του Θεού, συμφωνούν ότι Αυτός
που κάθεται στο θρόνο είναι ο Ιησούς Χριστός.
«Και
είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου· Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέγει προς εμέ·
Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί» (Αποκ.κα:5).
Δύο φορές ο θρόνος περιγράφεται σαν
του Θεού και του Αρνίου:
«Και
μοι έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον
εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου» (Αποκ.κβ:1).
«Και
ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον· και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει
είσθαι εν αυτή, και οι δούλοι αυτού θέλουσι λατρεύσει αυτόν» (Αποκ.κβ:3).
Υπάρχει μόνο ένας θρόνος, αλλά οι
δημιουργικές και απολυτρωτικές ενέργειες του Θεού φανερώνονται εδώ. Στο επόμενο
εδάφιο, μπορεί να παρατηρήσει προσεκτικά κάποιος την αντωνυμία που είναι στον
ενικό αριθμό:
«Και
ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον· και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει
είσθαι εν αυτή, και οι δούλοι αυτού θέλουσι λατρεύσει αυτόν και θέλουσιν
ιδεί το πρόσωπον αυτού, και το όνομα αυτού θέλει
είσθαι επί των μετώπων αυτών» (Αποκ.κβ:3,4).
Όπου κι αν είναι ο θρόνος του Θεού,
είτε στον αστρικό ουρανό που ο Παύλος τον ονομάζει «τρίτο ουρανό», είτε στη Νέα γη, ο θρόνος είναι αιώνιος και
καταλαμβάνεται από τον Ιησού Χριστό, το Σωτήρα μας και το Θεό μας!
Β. Το Αρνίο είναι το φως μας
Την πρώτη μέρα της δημιουργίας ο Θεός
είπε και έγινε φως και διαχώρισε το φως από το σκοτάδι. Ο Θεός δημιούργησε τον
ήλιο και τη σελήνη την τέταρτη μέρα. Τουλάχιστον για τρεις ολόκληρες μέρες,
υπήρχε φως χωρίς τη βοήθεια του ήλιου. Αυτό δεν ήταν κάτι δύσκολο για το Θεό,
αφού ο Θεός είναι φως! Δεν είναι μόνο φως, αλλά η πηγή του φωτός.
«…ο
Θεός είναι φως και σκοτία εν αυτώ δεν υπάρχει» (Α΄Ιωάν.α:5).
Στην περίοδο της εκκλησίας που ζούμε
σήμερα:
«… ο
Θεός ο ειπών να λάμψη φως εκ του σκότους, είναι όστις έλαμψεν εν ταις καρδίαις
ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού διά του προσώπου του Ιησού
Χριστού» (Β΄Κορ.δ:6).
Στην αιωνιότητα, ο Ιησούς θα είναι η
πηγή του φωτός που θα φωτίζει ολόκληρη την πόλη της Νέας Ιερουσαλήμ. Δεν θα
υπάρχει ανάγκη του ήλιου ή της σελήνης. Δεν θα υπάρχουν γεννήτριες που θα
παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν θα υπάρχει ενεργειακή κρίση ή διακοπές ρεύματος
γιατί θα είναι αιώνια μέρα. Ο Νέος Ουρανός και η Νέα Γη θα έχουν ένα
αμετακίνητο δυνατό φωτισμό που θα λάμπει και θα εξέρχεται από τον Ιησού Χριστό,
το Αρνίο. Αυτός που είναι το φως του κόσμου θα είναι και το φως της
αιωνιότητας.
«Και
η πόλις δεν έχει χρείαν του ηλίου ουδέ της σελήνης, διά να φέγγωσιν εν αυτή·
διότι η δόξα του Θεού εφώτισεν αυτήν, και ο λύχνος αυτής είναι το Αρνίον. Και
τα έθνη των σωζομένων θέλουσι περιπατεί εν τω φωτί αυτής· και οι βασιλείς της
γης φέρουσι την δόξαν και την τιμήν αυτών εις αυτήν» (Αποκ.κα:23-24).
Το ερώτημα είναι: ΕΣΥ, που θα περάσεις
την αιωνιότητα;
