ΜΕΡΟΣ Ι
Α. ΓΙΑΤΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ
Ματθ.ιγ:10-17 "Και
προσελθόντες οι μαθηταί, είπον προς αυτόν, Διά τι λαλείς προς αυτούς διά
παραβολών;...και να ακούσωσιν όσα ακούετε, και δεν ήκουσαν."
Ματθ.ιγ:34-35 "Ταύτα πάντα
ελάλησεν διά παραβολών ο Ιησούς προς τους όχλους, και χωρίς παραβολής δεν
ελάλει προς αυτούς...κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου."
Μάρκ.δ:11-12 "Και έλεγε
προς αυτούς, Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε το μυστήριον της βασιλείας του Θεού,
εις εκείνους δε τους έξω, διά παραβολών τα πάντα γίνονται..."
Μάρκ.δ:33 "Και διά τοιούτων
πολλών παραβολών ελάλει προς αυτούς τον λόγον, καθώς ηδύναντο να
ακούσωσι."
Ορισμός της παραβολής:
Κάποιος επιχείρησε να ορίσει την παραβολή σαν "μια γήινη ιστορία μ' ένα
ουράνιο νόημα". Σίγουρα η παραβολή είναι μια ιστορία - μια κατασκευασμένη
ιστορία που αναφέρεται σε κάτι που ίσως να έχει συμβεί και λέγεται με σκοπό την
κατανόηση μιας αλήθειας. Είναι, δηλαδή, μια γλαφυρή εικόνα που ρίχνει φως σε
κάποια διδαχή. Η παραβολή είναι συνήθως μια μικρή ιστορία, αλληγορική στη φύση της. Αλληγορία είναι η
περιγραφή ενός πράγματος κάτω απ' την εικόνα ενός άλλου.
Γιατί ο Ιησούς δίδαξε με παραβολές; Μια παραβολή πρέπει να
ερμηνευτεί για να γίνει κατανοητή.
Χρειάζεται θεία αποκάλυψη για να καταλάβουμε της αλήθειες που διδάσκουν
οι παραβολές. Όταν ο Ιησούς δίδασκε με
παραβολές, έδινε απλές ιστορίες που ήταν ενδιαφέρουσες κι ήταν εύκολο ν'
απομνημονευτούν. Μ' αυτό, ο Κύριος
πετύχαινε δύο πράγματα:
· Βοηθούσε τους μαθητές Του, κι αργότερα
την Εκκλησία, να καταλάβουν καλύτερα και να θυμούνται για μεγαλύτερο χρονικό
διάστημα τις αλήθειες που περιέχονται στις παραβολές.
·
Έκρυβε το νόημα των ιστοριών απ' τους
Φαρισαίους και τους μη σωσμένους.
Ωστόσο, μπορεί να θυμόνταν τις ιστορίες κι ίσως καταλάβαιναν
αργότερα τις αλήθειες που περιέχονταν σ' αυτές.
Πόσες παραβολές χρησιμοποίησε ο Ιησούς; Κανείς δεν γνωρίζει
την απάντηση σ' αυτή την ερώτηση. Απλά
έχουμε αυτή την δήλωση, "Και διά τοιούτων πολλών παραβολών
ελάλει προς αυτούς τον λόγον" (Μάρκ.δ:33). Είμαστε πεπεισμένοι, ότι ο
Ιησούς χρησιμοποίησε πολλές παραβολές που ποτέ δεν καταγράφτηκαν. Το πόσες ήταν, απλά δεν το γνωρίζουμε.
Πώς μπορούμε εμείς να καταλάβουμε τις παραβολές; Οι
παραβολές δεν πρέπει να ερμηνεύονται κατά γράμμα. Έχουν μια πνευματική έννοια που μπορεί να
γίνει κατανοητή με θεία αποκάλυψη. Υπάρχουν δύο πράγματα που θα πρέπει να
προσέξουμε ιδιαίτερα:
Οι διδασκαλίες δεν πρέπει να βασίζονται μόνο πάνω σε
παραβολές. Οι παραβολές απεικονίζουν τις διδασκαλίες και τις απλοποιούν, αλλά
δεν βασίζουμε μια διδασκαλία πάνω σε παραβολές.
Ποτέ δεν πρέπει να ονομάζουμε παραβολή μια κυριολεκτική
ιστορία. Ένα παράδειγμα που μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε είναι η ιστορία του πλούσιου και του Λάζαρου (Λουκ.ις:19-31).
Ο Ιησούς ποτέ δεν έδινε τα ονόματα των χαρακτήρων στις παραβολές. Ιστορίες σαν
αυτή πρέπει να θεωρούνται κυριολεκτικές, αφηγήσεις κάποιου πραγματικού γεγονότος.
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ
ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Ο Ιησούς έδωσε έναν αριθμό παραβολών που δίδασκαν αλήθειες
σχετικά με την σωτηρία. Μερικές από αυτές τις αλήθειες που ήρθαν στο φως μέσα
από παραβολές ήταν:
· Ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας που ήρθε να
ζητήσει και να σώσει το απολωλός.
· Η σημασία της μετάνοιας στη σωτηρία.
· Η σημασία της σωτηρίας.
· Για να συγχωρεθεί κάποιος, πρέπει να
είναι πρόθυμος να συγχωρεί τους άλλους.
· Αφού κάποιος σωθεί, αναμένεται να είναι
καρποφόρος.
