Πράξ.κ:19 δουλεύων τον Κύριον
μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και μετά πολλών δακρύων και πειρασμών, οίτινες μοι
συνέβησαν εν ταις επιβουλαίς των Ιουδαίων,
Ματθ.κ:26-28 Ούτως όμως δεν
θέλει είσθαι εν υμίν, αλλ' όστις θέλει να γείνη μέγας εν υμίν, ας ήναι υπηρέτης
υμών, και όστις θέλη να ήναι πρώτος εν υμίν, ας ήναι δούλος υμών· καθώς ο Υιός
του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση και να δώση την
ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.
Γαλ.ς:3 Διότι εάν τις νομίζη
ότι είναι τι ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά.
Ρωμ.ιβ:3 Διότι λέγω διά της
χάριτος της εις εμέ δοθείσης προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή
υψηλότερα παρ' ό,τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το
μέτρον της πίστεως, το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.
Λουκ.ιζ:10 Ούτω και σεις,
όταν κάμητε πάντα τα διαταχθέντα εις εσάς, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι είμεθα,
επειδή εκάμαμεν ό,τι εχρεωστούμεν να κάμωμεν.
Β’ Κορ.α:12 Διότι το καύχημα
ημών είναι τούτο, η μαρτυρία της συνειδήσεως ημών, ότι εν απλότητι και ειλικρινεία
Θεού, ουχί εν σοφία σαρκική, αλλ' εν χάριτι Θεού επολιτεύθημεν εν τω κόσμω,
περισσότερον δε προς εσάς.
Β’ Κορ.δ:7 Έχομεν δε τον
θησαυρόν τούτον εις οστράκινα σκεύη, διά να ήναι η υπερβολή της δυνάμεως του
Θεού και ουχί εξ ημών,
