Ιωάν.ια:1-54
1. Τα γεγονότα.
Αυτό ήταν ένα από τα πιο σπουδαία θαύματα του
Κυρίου μας Πιθανόν να ήταν το τελευταίο θαύμα στην δημόσια διακονία του Ιησού
πριν οι καταστάσεις οδηγήσουν πάνω στον Γολγοθά. Τουλάχιστον ήταν ένα από τα τελευταία
θαύματα.
Η Βηθανία ήταν ένα χωριό περίπου 3 χλμ.
Νοτιοανατολικά της Ιερουσαλήμ. Εδώ ζούσαν τρεις πολύ καλοί φίλοι του Κυρίου
μας, ο Λάζαρος και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία. Ο Ιησούς ερχόταν συχνά σαν
καλεσμένος εδώ, και τους αγαπούσε πολύ.
«Ηγάπα
δε ο Ιησούς την Μάρθαν και την αδελφήν αυτής και τον Λάζαρον» (Ιωάν.ια:5).
Βέβαια αυτός ο στίχος έχει ένα ξεχωριστό νόημα εδώ.
Ο Ιησούς και οι μαθητές Του βρισκόταν κοντά
στον ποταμό Ιορδάνη περίπου 65 χλμ. μακριά από την Βηθανία όταν ήλθαν τα νέα
ότι ο Λάζαρος είναι πολύ άρρωστος. Ο Ιησούς είπε: «Αύτη η ασθένεια δεν είναι προς θάνατον, αλλ’ υπέρ της δόξης του Θεού».
Και έμεινε εκεί άλλες δύο μέρες. Όταν ο Ιησούς τους είπε να επιστρέψουν στην
Βηθανία, οι μαθητές Του προσπάθησαν να Τον εμποδίσουν εξ αιτίας του κινδύνου.
Ήξεραν ότι η ζωή του Ιησού απειλούταν. Τότε ο Ιησούς μίλησε για τον θάνατο σαν
να ήταν μόνο ύπνος, αλλά Αυτός ήξερε ότι ο Λάζαρος ήταν νεκρός.
Όταν ο Ιησούς έφθασε στη Βηθανία, ο Λάζαρος
ήταν ήδη τέσσερις μέρες νεκρός. Πιθανότατα τον είχαν θάψει την ίδια μέρα, αλλά
ο θρήνος θα συνεχιζόταν για πολλές μέρες. Το σπίτι ήταν γεμάτο από κόσμο.
Η Μάρθα βγήκε έξω να συναντήσει τον Ιησού,
αλλά η Μαρία ήταν ακόμη μέσα. Η Μάρθα μέμφθηκε τον Ιησού που δεν είχε έλθει: «Κύριε, εάν ήσο εδώ, ο αδελφός μου δεν ήθελε
αποθάνει»
2. Η ανάγκη.
Ο Λάζαρος ήταν νεκρός τέσσερις μέρες και το
σώμα είχε αρχίσει να αποσυντίθεται.
3. Πώς έγινε το θαύμα.
Η ευσπλαχνία και η αγάπη του Ιησού φαίνεται
σε δύο λέξεις: «Εδάκρυσεν ο Ιησούς»
Πιθανότατα το σώμα του Λάζαρου βρισκόταν
κοντά στο σπίτι σ’ ένα οικογενειακό τάφο. Ήταν δεμένο με τα σάβανα και
αλειμμένο με αρωματικά λάδια.
Ο Ιησούς πλησίασε τον τάφο και στέναξε πάλι
από μέσα Του. Είχε μεγάλο βάρος. Διέταξε
να κυλήσουν τον βράχο. Μετά κοίταξε ψηλά και προσευχήθηκε. Τότε φώναξε με
δυνατή φωνή:
«Λάζαρε
ελθέ έξω».
Αυτός που είχε πεθάνει βγήκε έξω απ’ τον τάφο με τα σάβανα. Ο Ιησούς τώρα πρόσταξε: «Λύσατε αυτόν και αφήσατε να υπάγη».
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα.
Ο Λάζαρος γύρισε πίσω ζωντανός και υγιής προς
μεγάλη χαρά όλων. Όταν τα νέα για το θαύμα έφθασαν στο συνέδριο, αμέσως έκαναν
ενέργειες να συλληφθεί ο Ιησούς και να θανατωθεί.
Ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα που
διδάσκονται εδώ είναι ο λόγος που ο Χριστός χρονοτριβούσε δύο μέρες πριν πάει
στην Βηθανία. Αυτός έκανε περισσότερα για τους αγαπημένους Του κάνοντάς τους να
περιμένουν για να δοκιμαστεί η πίστη τους. Μερικές φορές καθώς περιμένουμε ο
Κύριος κάνει περισσότερα για μας.
Το ΕΓΩ ΕΙΜΙ του Ιησού είναι πολύ σημαντικό
εδώ. Η Μάρθα ήξερε ότι θα μπορούσε να είχε θεραπεύσει τον αδελφό της πριν
τέσσερις μέρες. Η πίστη της ήταν στον Θεό των θαυμάτων του παρελθόντος αλλά ο Ιησούς
απάντησε ΕΓΩ ΕΙΜΙ. Η ανάγκη ήταν της στιγμής και ο Ιησούς ήταν απόλυτα αρκετός
έστω και αν επρόκειτο για ανάσταση νεκρού.
Θα έπρεπε να σημειώσουμε ότι σ’ αυτό το θαύμα
ο Ιησούς προσευχήθηκε. Βλέπουμε καθαρά την διπλή φύση, την ανθρώπινη και την
θεϊκή. Σαν άνθρωπος έκλαψε, λυπήθηκε, αναστέναξε και προσευχήθηκε. Σαν ο Θεός,
διέταξε τον νεκρό να σηκωθεί κι αυτός υπάκουσε.
