Στους αγώνες, οι αθλητές προπονούνται, φοράνε κατάλληλα
ρούχα, κάνουν υγιεινή διατροφή και ζωή, με ένα σκοπό, το βραβείο.
Α’ Τιμ.δ:7,8 (όλο)
Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους
παραιτού και γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν· διότι η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος αλλ' η ευσέβεια
είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της
μελλούσης.
Αν θέλουμε την νίκη, αν θέλουμε να πάμε στον ουρανό, πρέπει
να αγωνιστούμε τον καλό αγώνα.
Β’ Τιμ.δ:6,7 Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός
της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον
ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα·
Συνεχής γυμνασία, χωρίς διακοπή, χωρίς νυσταγμό, μελέτη,
προσευχή, παρακολούθηση εκκλησίας, έργο του Θεού, ομολογία, άρνηση αμαρτίας.
Β΄Τιμ.β:5 Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται,
εάν νομίμως δεν αγωνισθή.
Υπάρχουν κάποιοι κανόνες σ’ αυτόν τον αγώνα.
Θα πρέπει να αντισταθούμε στις ανθρώπινες παραδόσεις, στον
εαυτό μας και να αγωνιστούμε πάνω στις αλήθειες του λόγου του Θεού.
Β’ Πέτρ.α:12 Όθεν δεν θέλω αμελήσει να σας υπενθυμίζω
πάντοτε περί τούτων, καίτοι ειδότας και εστηριγμένους εις την παρούσαν αλήθειαν.
Β’ Πέτρ.γ:1 Δευτέραν ήδη ταύτην την επιστολήν σας γράφω,
αγαπητοί, με τας οποίας διεγείρω δι' υπενθυμίσεως την ειλικρινή σας διάνοιαν,
Ιούδ.α:5 Θέλω δε να σας υπενθυμίσω, αν και σεις
εγνωρίσατε ήδη τούτο, ότι ο Κύριος, αφού έσωσε τον λαόν εκ γης Αιγύπτου,
απώλεσεν ύστερον τους μη πιστεύσαντας
Συνεχής υπενθύμιση,
οι απόστολοι το θεωρούσαν σημαντικό μέρος της δουλειάς τους.
Έχουμε την τάση να ξεχνάμε τα πράγματα του Θεού, αλλά όποιος
θέλει να είναι ευσεβής, πρέπει να γυμνάζεται στην ευσέβεια. Απαιτείται συνεχής
προσπάθεια.
Η αποχή βρωμάτων και διάφορα άλλα, παρόμοια, (σωματική
γυμνασία) είναι λίγο ωφέλιμη.
Τα αποτελέσματα έχουν να κάνουν με το τώρα, αλλά μάλλον με
την αιώνια ζωή.
Δεν είναι αρκετό να αρνείσαι το κακό και το λάθος, πρέπει να
κάνεις το σωστό και καλό!
Ησ.α:16,17 Λούσθητε, καθαρίσθητε· αποβάλετε την κακίαν
των πράξεών σας απ' έμπροσθεν των οφθαλμών μου παύσατε πράττοντες το κακόν,
μάθετε να πράττητε το καλόν· εκζητήσατε κρίσιν, κάμετε ευθύτητα εις τον
δεδυναστευμένον, κρίνατε τον ορφανόν, προστατεύσατε την δίκην της χήρας
Θα έχει αποτέλεσμα μια τέτοια προσπάθεια; Ο Παύλος λέει,
ΝΑΙ!
Γι’ αυτό υπομένουμε.
Ματθ.ις:24 Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού·
Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν
αυτού και ας με ακολουθή.
Ο Ιησούς μας καλεί να αρνηθούμε τον εαυτό μας. Ποιος είναι
αυτός ο ΕΑΥΤΟΣ; Τι ακριβώς πρέπει να αρνηθούμε;
Εαυτός: αυτό που κυβερνά τον άνθρωπο στην καθημερινότητά
του και έχει πάρει τη θέση που ανήκει στον Θεό.
Ρωμ.η:7-14
Είναι αυτός που νιώθει άσχημα
όταν πληγώνεται ή δεν του δώσουν την εκτίμηση που νομίζει ότι αξίζει.
Ο Χριστός μέσα στον άνθρωπο, δίνει όλη τη δόξα στον Θεό.
Είναι αυτός που έχει την
καλύτερη ιδέα για μας. Νομίζει ότι οι άλλοι πρέπει να μας προσέχουν, να μας
συμπαθούν, να μας καταλαβαίνουν, όταν αντιμετωπίζουμε κάποια δυσκολία.
(Όταν δεν βρίσκεις θέση στο μετρό, όταν δεν πρόλαβες το
τρένο, όταν κάποιος άνοιξε ή έκλεισε το παράθυρο κτλ.)
Ο Χριστός μέσα μας, βλέπει το χέρι του Θεού πίσω από όλα και
δοξάζει τον Θεό για κάθε δοκιμή της πίστης και της υπομονής μας.
Είναι αυτός που νιώθει πίκρα
όταν οι άλλοι τιμώνται για ό, τι κάνουν στον κόσμο ή στην εκκλησία.
Είναι αυτός που νιώθει ότι
χάνει έδαφος και προσπαθεί να στρέψει τη συζήτηση γύρω από το δικό μας ζήλο,
αφοσίωση….. (δεν υστερούμε σε τίποτα!).
Ο Χριστός μέσα μας ξέρει ότι όλα γίνονται με τη χάρη και τη
δύναμη του Θεού.
Είναι αυτός που ενδιαφέρεται
πολύ για την εντύπωση που κάνουμε στους άλλους.
Διεκδικεί δικαιώματα για την
τιμή, την άνεση, την ευκολία. Είναι αυτός που θίγεται!
Ο Χριστός μέσα μας δεν αποβλέπει σε δικαιώματα, αλλά στο να
κάνει το θέλημα του Θεού.
Είναι αυτός που μπορεί να
εκδηλώνει τη μεγαλύτερη ευσέβεια, τη μεγαλύτερη αυτοθυσία…
Όμως, όλα μπορεί να γίνονται για να έχουμε την ικανοποίηση
ότι οι άλλοι γνωρίζουν ότι είμαστε «άγιοι άνθρωποι». Πίσω απ’ όλα αυτά, είναι ο
εαυτός μας.
Ο Χριστός δεν ζητούσε τη δική Του δόξα, το δικό Του θέλημα,
δεν έλεγε τα δικά Του λόγια.
· Αρνήσου τον εαυτό σου
·
Φέρε τον στον Ιησού (δεν αρκεί να τον
καταδικάζεις)
Γαλ.β:20 Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού.
