Τα νέα κορίτσια

Την ανησυχία τους εκφράζουν επιστήμονες... για τα κορίτσια που σε ακατάλληλη ηλικία ντύνονται σέξι και βάφονται όπως μια 30αρα.

Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες παρατηρείται το φαινόμενο όλο και περισσότερο νεαρά κορίτσια να ντύνονται προκλητικά και να βάφονται έντονα. 

Το να κυκλοφορούν τα κορίτσια ημίγυμνα δεν τους δίνει καμία δύναμη.

Όπως δήλωσε η γιατρός Helen Wright επικεφαλής της Girls’ Schools association, κοπέλες που ντύνονται προκλητικά παρά τη νεαρή τους ηλικία είναι σημάδι μιας κοινωνίας της οποίας οι ηθικές αξίες έχουν διαβρωθεί. Τονίζει δε πως η ανεκτική συμπεριφορά των γονιών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι λάθος. Ωστόσο, υπογραμμίζει πως δεν έχουν όλο το μερίδιο ευθύνης οι γονείς καθώς υπάρχει και επίδραση από τα πρότυπα που προωθούνται στους νέους.

Σ' αυτό φταίει το χαμηλό επίπεδο μόρφωσης τους και η έλλειψη μάθησης για το τι είναι ηθική με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καταλάβουν τι είναι σωστό και λάθος.

Κάποιες τάσεις της μόδας, όπως τα πολύ χαμηλά ντεκολτέ και τα τοπ που τα συγκρατούν μόνο δύο λεπτές τιράντες, τα τζιν που είναι πολύ στενά ή σκισμένα ή αφήνουν γυμνή την κοιλιά, μπλουζάκια που γράφουν επάνω: «Ποιος χρειάζεται μυαλό όταν διαθέτει αυτό;» στέλνουν ένα πολύ ειδικό και συγκεκριμένο μήνυμα στα ήδη αναστατωμένα από τις ορμόνες τους αρσενικά και το μήνυμα αυτό δεν είναι «Δείξε μου Σεβασμό και Νοιάσου για μένα».

Έχουμε να κάνουμε τώρα με μία εξέλιξη, καθώς η κάποτε ανοιχτόμυαλη και ανεκτική εφηβική απελευθέρωση φαίνεται να διέγραψε έναν πλήρη κύκλο ή τουλάχιστον μία τόσο μεγάλη στροφή, ώστε να δαγκώσει την ίδια της την ουρά.

Κάποτε οι γυναίκες μάχονταν ενάντια στην αντιμετώπιση τους ως αντικείμενα του σεξ. Τώρα, βλέπουν τις ίδιες τους τις κόρες να στέκουν στην ουρά για να αγοράσουν ένα μπλουζάκι που γράφει: «Χθες το βράδυ είχα έναν εφιάλτη. Είδα πως ήμουν καστανή». H κλινική ψυχολόγος Patricia Dalton σημειώνει: “θα σας το πω εγώ, ακόμη κι αν οι γονείς σας δεν σας το λένε: δεν μπορείτε να βγείτε έξω φορώντας το προκλητικά σκισμένο σας μπλουζάκι. Κρατήστε το στο μυαλό σας.

Σε μία πρόσφατη βόλτα στο γήπεδο της γειτονιάς καθίσαμε δυο σειρές πιο πίσω από μία νεαρή κοπέλα που ήταν γύρω στα είκοσι και περίπου είκοσι κιλά παραπάνω απ’ το κανονικό. Κάθε φορά που έσκυβε προς τα εμπρός, αποκάλυπτε ένα τεράστιο πορφυρό τατουάζ σε σχήμα πεταλούδας χαμηλά στη σπονδυλική στήλη της, κατά μήκος του χωρίσματος στα οπίσθια της.

Όσο κι αν κάποιος επιθυμεί να είναι ευγενής απέναντι σε κάτι τέτοιο, δεν ήταν ένα ωραίο θέαμα. Πιθανώς είχε επιλέξει συνειδητά μία τάση της μόδας και μάλλον δεν αντιλαμβανόταν πως το αποτέλεσμα ήταν απαράδεκτο. Όπως το έθεσε μία γυναίκα, «Ο πατέρας μου συνήθιζε να μου λέει: «Αν δεν είναι για πούλημα, τότε για ποιο λόγο το διαφημίζεις;».

Ασφαλώς και η γενιά σας δεν είναι η πρώτη που ξεπερνά τα όρια σε αυτό που θεωρείται αποδεκτό ντύσιμο αλλά είναι ίσως η πρώτη φορά που οι διαθέσεις των ξαναμμένων έφηβων αγοριών, της αγοράς, της λαϊκής κουλτούρας και των αναποφάσιστων γονιών έχουν εναρμονιστεί τόσο τέλεια.

Τα ημίγυμνα κορίτσια αρέσουν στ' αγόρια η λαϊκή κουλτούρα πανηγυρίζει τη μόδα των λέτσων και οι έμποροι γεμίζουν τα ράφια των ρούχων με άχρηστα κουρέλια.

Και οι γονείς; Οι γονείς είναι αδύναμοι, αβέβαιοι για τα ίδια τους τα ένστικτα και συχνά απρόθυμοι να αναλάβουν την ευθύνη που τους ανήκει σαν ενήλικες, την εξουσία του να θέτουν στα παιδιά τους κανόνες. Μα πάνω απ’ όλα, θέλουν να είναι φίλοι με τα παιδιά τους. Κάνουν το σφάλμα να πιστεύουν ότι μία καλή σχέση είναι σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένη από συγκρούσεις. Όπως φαίνεται, ανησυχούν λιγότερο για έναν πιθανό βιασμό στη διάρκεια ενός ραντεβού, για τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, την εγκυμοσύνη ή και για ό,τι οι άλλοι (συμπεριλαμβανομένων των αγοριών αλλά και των μεσήλικων ακόμη ανδρών) μπορεί να λένε για τις κόρες τους, στα δικά τους blogs.

H εποχή που τα νεαρά κορίτσια μπορούσαν να υπολογίζουν στην προστασία των ενηλίκων φαίνεται πως παρήλθε. Μία από τις απώλειες μπορεί να είναι ακόμη και η ίδια η παιδική ηλικία, καθώς τα κορίτσια ενθαρρύνονται να μη δείχνουν όπως πραγματικά είναι. Για να το θέσουμε με απλά λόγια:

Το να επιτρέπουμε σε ένα δωδεκάχρονο κορίτσι να ντύνεται σαν να είναι είκοσι ενός, το βάζει κατευθείαν σε κακό δρόμο, κυρίως από τη στιγμή που ελάχιστα είναι τα κορίτσια σ’ αυτή την ηλικία τα οποία καταλαβαίνουν πώς πραγματικά σκέφτονται τα αγόρια στην εφηβεία.

Οι πατέρες τους, που σίγουρα θυμούνται, είναι υπερβολικά απασχολημένοι με το να προσπαθούν να είναι ευαίσθητοι, μη επικριτικοί και να βρίσκονται αλλού.