Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Ποιο το κακό με τη φιλοσοφία;

ΕΡΩΤΗΣΗ:
Έχω ενοχληθεί πολύ από κάποιο φίλο μου ο οποίος μελετάει ανατολικές θρησκείες και φιλοσοφία. Δεν ξέρω πώς μπορώ να τον βοηθήσω, με θεωρεί ανόητο. Έχετε κάτι να μου προτείνετε; 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Κάποιος έχει πει: «Η λίγη γνώση είναι επικίνδυνη». Ο Παύλος προχώρησε λίγο ακόμα όταν έγραψε στην Α' Κορ.η:1 «η γνώσις όμως φυσιοί». Γι' αυτό μερικές φορές είναι δύσκολο να πλησιάσεις ένα «ορμητικό» και υψηλόφρονα άνθρωπο που εντρυφά στον εσωτερισμό και σε «υψηλής στάθμης» μυστηριακές θρησκείες και φιλοσοφικές ιδέες. Είναι μπερδεμένοι σ' ένα κυκεώνα ηθικών και πνευματικών ορθολογισμών και μυστικισμό, ενώ απορρίπτουν το καθαρό και απλό σχέδιο της αγάπης του Θεού και τη θυσία στο Γολγοθά. Αν και η σωτηρία είναι κάτι εύλογο και λογικό, δεν μπορεί να σωθεί κανείς με τη λογική μόνο, χρειάζεται και πίστη.

Αυτοί που δημιουργούν το θεό μέσα από τη μόρφωση, τη μελέτη και τη φιλοσοφία, απορρίπτουν τελείως το Θεό της Βίβλου. Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σ' αυτό το γεγονός όταν έγραψε: «Ο φυσικός όμως άνθρωπος δέν δέχεται τά τού Πνεύματος τού Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν, καί δέν δύναται νά γνωρίση αυτά, διότι πνευματικώς ανακρίνονται» (Α' Κορ.β:14).

Τον καιρό του Παύλου, η Ελληνική φιλοσοφία ήταν στις δόξες της. Όταν επισκέφτηκε την Αθήνα (Πράξ.ιζ), μπήκε στον κατεξοχήν χώρο όπου σύχναζαν αυτοί που «πάντοτε μανθάνουσι καί ποτέ δέν δύνανται νά έλθωσιν εις τήν γνώσιν τής αληθείας» (Β΄Τιμ.γ:7), συγκεκριμένα οι Στωικοί και οι Επικούρειοι (Πράξ.ιζ:18). Στις Πράξ.ιζ:21 διαβάζουμε: «Πάντες δέ οι  Αθηναίοι καί οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν άλλο ηυκαίρουν παρά εις τό νά λέγωσι καί νά ακουωσί τι νεώτερον».

Ο Παύλος κήρυξε το απλό ευαγγέλιο σ' αυτούς τους ανθρώπους στις Πράξ.ιζ:22-31 αναφερόμενος στην ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού και στην τελική κρίση. Αυτοί οι διανοούμενοι φιλόσοφοι άκουγαν, αλλά «Ακούσαντες δέ ανάστασιν νεκρών, οι μέν εχλεύαζον, οι δέ είπον· Περί τούτου θέλομεν σέ ακούσει πάλιν» (ιζ:32).

Ο Παύλος μιλάει για τους φιλοσόφους και τη φιλοσοφία σε αρκετά σημεία των γραπτών του, δείχνοντας ότι η ενασχόληση με τη φιλοσοφία του κόσμου αντί με τις αλήθειες της Γραφής, τελικά θα οδηγήσει τον άνθρωπο μακριά από το Χριστό και τη σωτηρία:

«Διότι ο λόγος τού σταυρού εις μέν τούς απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δέ τούς σωζομένους είναι δύναμις Θεού.Επειδή είναι γεγραμμένον· Θέλω απολέσει τήν σοφίαν τών σοφών, καί θέλω αθετήσει τήν σύνεσιν τών συνετών. Πού ο σοφός; πού ο γραμματεύς; πού ο συζητητής τού αιώνος τούτου; δέν εμώρανεν ο Θεός τήν σοφίαν τού κόσμου τούτου; Διότι επειδή εν τή σοφία τού Θεού ο κόσμος δέν εγνώρισε τόν Θεόν διά τής σοφίας, ηυδόκησεν ο Θεός διά τής μωρίας τού κηρύγματος νά σώση τούς πιστεύοντας. Επειδή καί οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι καί οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δέ κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μέν τούς Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δέ τούς Έλληνας μωρίαν, εις αυτούς όμως τούς προσκεκλημένους, Ιουδαίους τε καί Έλληνας, Χριστόν Θεού δύναμιν καί Θεού σοφίαν· διότι τό μωρόν τού Θεού είναι σοφώτερον τών ανθρώπων, καί τό ασθενές τού Θεού είναι ισχυρότερον τών ανθρώπων (Α' Κορ.α:18-25).

Διότι η σοφία τού κόσμου τούτου είναι μωρία παρά τώ Θεώ. Επειδή είναι γεγραμμένον· Όστις συλλαμβάνει τούς σοφούς εν τή πανουργία αυτών· καί πάλιν· Ο Κύριος γινώσκει τούς διαλογισμούς τών σοφών, ότι είναι μάταιοι (Α' Κορ.γ:19-20).

Επειδή τά αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά τών ποιημάτων, η τε αίδιος αυτού δύναμις καί η θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι. Διότι γνωρίσαντες τόν Θεόν, δέν εδόξασαν ως Θεόν ουδέ ευχαρίστησαν, αλλ' εματαιώθησαν εν τοίς διαλογισμοίς αυτών, καί εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία· λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν, ....... Καί καθώς απεδοκίμασαν τό νά έχωσιν επίγνωσιν τού Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νούν, ώστε νά πράττωσι τά μή πρέποντα (Ρωμ.α:20-22,28).

Βλέπετε μή σάς εξαπατήση τις διά τής φιλοσοφίας καί τής ματαίας απάτης, κατά τήν παράδοσιν τών ανθρώπων, κατά τά στοιχεία τού κόσμου καί ουχί κατά Χριστόν· διότι εν αυτώ κατοικεί πάν τό πλήρωμα τής θεότητος σωματικώς, καί είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής καί εξουσίας (Κολ.β:8-10).