Ο Παύλος λέει: «Με το οποίον θέλημα είμεθα ηγιασμένοι διά της
προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού άπαξ γενομένης» (Εβρ.ι:10) και ο
Ιωάννης μας λέει ότι «εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός είναι εν
τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ' αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού
αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας» (Α’ Ιωάν.α:7).
Από αυτά και άλλα εδάφια μαθαίνουμε ότι ο αγιασμός μέσω του αίματος
είναι καθαρισμός από την ενοχή και το μόλυσμα της αμαρτίας. Αυτός ο καθαρισμός
δεν αναφέρεται στη φύση της αμαρτίας αλλά στο μόλυσμα και την ενοχή της. Στο Α’
Ιωάν.γ:4 λέει ότι αμαρτία είναι η ανομία, η παράβαση του νόμου.
Η παλιά φύση μας δεν μπορεί να καθαριστεί, παραμένει πάντα η ίδια, είναι
αμετάβλητη. Πουθενά μέσα στο λόγο του Θεού δεν αναφέρεται ότι η παλιά φύση μας
μπορεί να καθαριστεί, αντίθετα λέει ότι πρέπει να σταυρωθεί μαζί με το Χριστό
(Ρωμ.ς:6). Η νίκη μας πάνω στον παλαιό άνθρωπο δεν έρχεται μέσα από μια
διαδικασία καθαρισμού, αλλά μέσω της δύναμης του αγίου πνεύματος που κατοικεί
μέσα μας.
Έχουμε την απολύτρωση και τη συγχώρεση των αμαρτιών μέσω του αίματος,
(Εφες.α:7 Κολ.α:14). Ενώ εξαγοραζόμαστε με το πολύτιμο αίμα του Ιησού (Α’
Πέτρ.α:19), όμως δεν είναι το αίμα, αλλά η ζωή του αναστημένου Κυρίου που μας
σώζει από τη δύναμη και την εξουσία της αμαρτίας. Επειδή παραδόθηκε για τις
παραβάσεις μας, και αναστήθηκε για τη δικαίωση μας (Ρωμ.δ:25). «Διότι εάν
εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ,
μάλλον φιλιωθέντες θέλομεν σωθή διά της ζωής αυτού» (Ρωμ.ε:10).
Ο Μαρτίνος Λούθηρος είδε κάποτε ένα σημαντικό όνειρο. Ονειρεύτηκε ότι ο
Σατανάς τον πλησίασε με έναν κύλινδρο, ο οποίος ήταν φαρδύς, μακρύς και
πυκνογραμμένος. Καθώς άρχισε να τον ξετυλίγει μπροστά στα μάτια του Λούθηρου,
του ζήτησε να τον διαβάσει. Ο κύλινδρος περιείχε έναν μεγάλο κατάλογο αμαρτιών
που μάταια προσπάθησε να βρει μια για την οποία δεν ήταν ένοχος. Γύρισε στο
Σατανά και ρώτησε: Αυτές είναι οι όλες αμαρτίες μου; Όχι, απάντησε ο Σατανάς.
Επίτρεψε μου να τις δω όλες, είπε ο Λούθηρος. Ο Σατανάς έφυγε και επέστρεψε με
έναν άλλο κύλινδρο εξίσου φαρδύ και μακρύ. Πάλι ο Λούθηρος άρχισε να διαβάζει
τα αναμφισβήτητα στοιχεία της ενοχής του. Ικανοποιημένος επιτέλους από την
ακρίβεια των αρχείων, ρώτησε πάλι το Σατανά: Αυτές είναι όλες; Ναι, απάντησα ο
Σατανάς, αυτές είναι όλες. Τότε είπε ο Λούθηρος: Πάρε ένα στυλό και γράψε με
κόκκινα γράμματα πάνω στους κυλίνδρους: "το αίμα του Ιησού Χριστού του
γιου του Θεού μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. Τότε ο Σατανάς και οι κύλινδροί
του εξαφανίστηκαν.
Η θυσία του Γολγοθά είναι πλήρης και αποτελεσματική επειδή ολοκληρώθηκε,
τελείωσε. Είναι τόσο πλήρης που δεν υπάρχει ανάγκη άλλης προσφοράς. «Διότι με μίαν προσφοράν ετελειοποίησε διά
παντός τους αγιαζομένους» (Εβρ.ι:14). Όλοι οι πιστοί της Καινής Διαθήκης
είναι αγιασμένοι με το αίμα. Δεν καθαρίστηκαν από ένα μέρος των αμαρτιών τους,
ο καθαρισμός ήταν τέλειος και τις περιλαμβάνει όλες. Με το θάνατο του Ιησού το
χρέος μας πληρώθηκε τέλεια και οι αμαρτίες μας ακυρώθηκαν τέλεια. Το έργο αυτό
είναι τόσο τέλειο που η ακηλίδωτη καθαρότητά του Ιησού και η άσπιλη ευθύτητά
Του, γίνονται κτήμα μας δια Πνεύματος Αγίου που συμμαρτυρεί μέσα μας
(Εβρ.ι:15).
Το αίμα δεν μας καθάρισε μόνο κάποτε, αλλά συνεχίζει να μας καθαρίζει
από κάθε αμαρτία (Α΄Ιωάν.α:7). Αυτός ο καθαρισμός του αίματος μας δίνει το
δικαίωμα να μπορούμε να στεκόμαστε μπροστά στο Θεό. Με άλλα λόγια ο Θεός κάνει
ένα τέλειο έργο καθαρισμού από την αμαρτία που μας καθιστά άξιους να σταθούμε
στην παρουσία Του, την ίδια στιγμή που η κατάστασή μας (η ανάπτυξη ή η αύξηση που έχουμε κάνει) είναι ατελής.
Καθώς προχωράμε και τρεφόμαστε από το λόγο του Θεού, εδραιωνόμαστε περισσότερο
και η πραγματική κατάστασή μας πλησιάζει τη θέση που ο Θεός μας έχει βάλει.
Αυτό μπορούμε να το εξηγήσουμε κάπως έτσι: κάποιος αδελφός που έχει
πιστέψει πριν από πολύ καιρό, μπορεί να έχει περάσει περισσότερες δοκιμασίες
από άλλους. Επειδή έχει περάσει αυτές τις θλίψεις, μπορεί να έχει ανέβει σ’ ένα
υψηλότερο επίπεδο ή η κατάστασή του να είναι καλύτερη, αλλά η θέση του είναι
ακριβώς η ίδια, όπως του αδελφού που δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ.
Ο Θεός μας δίνει ένα εισιτήριο που μας δίνει το δικαίωμα να ταξιδέψουμε
όλη τη διαδρομή προς τη δόξα, αλλά εξαρτάται από μας να κάνουμε τις σωστές
αλλαγές κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι παίρνουμε
πάντα το σωστό τραίνο. Ο Παύλος μας λέει ότι πρέπει να εργαστούμε τη σωτηρία
μας (Φιλιπ.β:12,13).
Έχουμε ήδη δει καθαρά ότι το αίμα είναι αυτό που μας έχει συμφιλιώσει με
το Θεό, αλλά θέλουμε να δείξουμε πώς ο Θεός μας ελευθερώνει από τη δύναμη της
αμαρτίας καθώς ταυτιζόμαστε με το Χριστό στο θάνατο και την ανάσταση Του.
Όταν ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό, ο Θεός ασχολήθηκε με το μόλυσμα της
αμαρτίας. Αλλά όταν ο αναστημένος Χριστός επιστρέφει σαν Άγιο Πνεύμα,
ασχολείται με τις αρχές της αμαρτίας. Η μέθοδος για να νικήσει κανείς την αρχή
της αμαρτίας ή την παλιά φύση διδάσκεται καθαρά στο Ρωμ.ς:1-11.
Αυτό γίνεται με το να σταυρωθούμε
μαζί με το Χριστό, ή να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας νεκρούς. Όταν το Άγιο
Πνεύμα έρχεται στη ζωή μας, μας δίνει μια νέα, αντιδραστική φύση. Απ’ εκείνη τη
στιγμή, έχουμε δύο φύσεις και ο Παύλος λέει ότι αυτές μάχονται η μια την άλλη.
Κάθε μια αγωνίζεται για την υπεροχή αλλά δεδομένου ότι θεωρούμε ότι είμαστε
νεκροί ως προς την αμαρτία ή ότι η αμαρτία έχει χάσει τη δύναμη και την εξουσία
της πάνω μας, η παλιά φύση γίνεται ανίκανη και η νέα φύση (ο Χριστός μέσα μας)
μας επιτρέπει να ζήσουμε μια νικηφόρα, αναμάρτητη ζωή.
«Όθεν εάν τις ήναι εν Χριστώ είναι νέον κτίσμα· τα αρχαία παρήλθον,
ιδού, τα πάντα έγειναν νέα» (Β΄Κορ.ε:17). Εδώ παρατηρούμε ότι
προκειμένου να είμαστε σε ενότητα με το Χριστό, πρέπει να είμαστε ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ.
Διαβάζουμε στο Γαλ.γ:27 «επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν
ενεδύθητε» και πάλι στο Ρωμ.ς:3,4 διαβάζουμε: «Η αγνοείτε ότι όσοι
εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν;
Συνετάφημεν λοιπόν μετ' αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο
Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν
εις νέαν ζωήν».
Όμως ποιο βάπτισμα είναι αυτό που μας τοποθετεί ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ; Μερικοί λένε
το βάπτισμα στο νερό και μερικοί λένε το βάπτισμα του Πνεύματος. Είμαστε
πεπεισμένοι ότι αναφέρεται και στο βάπτισμα στο νερό και στο βάπτισμα του
Πνεύματος κι ότι αυτά τα δύο κάνουν το ένα βάπτισμα για το οποίο μιλάει εδώ. Το
βάπτισμα του Πνεύματος συμπεριλαμβάνεται επειδή παίρνει περισσότερο από το
βάπτισμα στο νερό για να μας βάλει στο Χριστό, και πιστεύω ότι το βάπτισμα στο
νερό συμπεριλαμβάνεται επειδή λέει θαφτήκαμε με το Χριστό. Κάποιοι που έχουν
βαφτιστεί στο νερό αλλά δεν έχουν πάρει το Άγιο Πνεύμα αναρωτιούνται γιατί αυτό
δεν έχει γίνει. Πιστεύω, επειδή δεν βαφτίστηκαν στην ομοιότητα του θανάτου του.
Αυτός πέθανε ολοκληρωτικά. Όμως μερικοί βαφτίζονται στο νερό προτού να πεθάνουν
εξ’ ολοκλήρου ως προς τον παλαιό άνθρωπο.
«Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν,
είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή
της υπακοής προς δικαιοσύνην;» (Ρωμ.ς:16).
Άρα, αν συνεχίσουμε να είμαστε δούλοι του Χριστού, θα έχουμε νικηφόρα
ζωή. Με τον παλαιό άνθρωπο σταυρωμένο και το Χριστό μέσα μας για να τον κρατά –
τον παλαιό άνθρωπο – πάνω στο σταυρό, μπορούμε να ζήσουμε ελεύθεροι από τη
δύναμη της αμαρτίας.
