Ενδυμασία

Στα αρχαία χρόνια, όπως και σε πολλές χώρες σήμερα, η κοινωνική θέση κάποιου ξεχώριζε από τα ρούχα του. Συχνά το ίδιο μέτρο είναι εφαρμόσιμο στη χριστιανική συμπεριφορά και ζωή. Πολλοί Χριστιανοί προσδιορίζονται απ’ αυτό.

Όπως για τις βασικές διδασκαλίες της πίστης μας και σε θέματα που αφορούν τη σωτηρία προσκολλόμαστε -όσο το δυνατόν βέβαια - προσεχτικά και στενά στις Γραφές, έτσι θα πρέπει να βλέπουμε και την καθημερινή πρακτική χριστιανική ζωή, ένα μέρος της οποίας είναι και η ενδυμασία.

Η διδασκαλία της Καινής Διαθήκης για τις γυναίκες

Η Καινή Διαθήκη έχει συγκεκριμένες αναφορές σχετικά με τη γυναικεία ενδυμασία στις επιστολές του Παύλου και του Πέτρου.

(Α' Τιμ.β:8-10) Θέλω λοιπόν να προσεύχωνται οι άνδρες εν παντί τόπω, υψόνοντες καθαράς χείρας χωρίς οργής και δισταγμού. Ωσαύτως και αι γυναίκες με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς, ουχί με πλέγματα ή χρυσόν ή μαργαρίτας ή ενδυμασίαν πολυτελή, αλλά το οποίον πρέπει εις γυναίκας επαγγελλομένας θεοσέβειαν, με έργα αγαθά.

(Α' Πέτρ.γ:1-5) Ομοίως αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινές απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου διά της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας. Των οποίων ο στολισμός ας ήναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ' ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας, κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον. Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν εστόλιζον εαυτάς, υποτασσόμεναι εις τους άνδρας αυτών

Ο Παύλος νουθετεί τις γυναίκες να ντύνονται σύμφωνα με ορισμένα στάνταρ που τα βάζει στη σειρά: Σεμνότητα, όχι ακριβή ενδυμασία, θεοσεβούμενη αμφίεση. Σεμνότητα σημαίνει κοσμιότητα, ευπρέπεια, σεβασμός.

Η χριστιανή που θέλει να ακολουθεί όλες τις γυναικείες χριστιανικές αρετές, πολύ προσεχτικά και με προσευχή διαλέγει τα ρούχα της ώστε να προσαρμόζεται με τους κανόνες και να μην εκθέτει υπερβολικά το σώμα της στα ανδρικά βλέμματα. Δεν είναι τόσο παλιομοδίτικη ώστε να δείχνει σαν καλόγρια, αλλά είναι σκόπιμα μεθοδική στο να διαλέγει ρούχα που θα τιμάνε τη γυναικεία υπόστασή της χωρίς να προκαλεί την προσοχή του αντίθετου φύλου.

Έχει αφιερώσει τον εαυτό της στον σκοπό του χριστιανισμού. Αυτός ο τρόπος αφιέρωσης αποφεύγει υπερστολισμούς, ακριβά κοσμήματα και ρούχα και επιτρέπει μόνο την άνεση ενός ρολογιού χεριού και την βέρα του γάμου που ορίζει τον νόμιμο γάμο.

Η μεγάλη ανάγκη για ευαγγελισμό και βοήθεια, και η μικρή απαίτηση να αρνηθεί τον εαυτό της και τα υπερβολικά γούστα των πρόσκαιρων ακριβών ενθουσιασμών, είναι αυτό που θα την κάνει να ζήσει τη χριστιανική εμπειρία να ενδιαφέρεται για τους άλλους. Μ’ αυτό τον τρόπο διακηρύσσει μια θεοσέβεια που προέρχεται από ένα αληθινό συναίσθημα καρδιάς για ενάρετη άγια ζωή.

Τα μαλλιά της είναι πάλι σύμφωνα με τις γραφές του λόγου του Θεού που βρίσκουμε στην Α’ Κορ.ια:13-15.

Ενάντια στην εικόνα της βιβλικής γυναίκας, έχουμε τη γυναίκα του σήμερα που προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο, όπως φαίνεται, να φλερτάρει με τους κινδύνους της δημόσιας αιδούς. Τα ρούχα που αφήνουν γυμνά, μέρη του σώματος, φοριούνται τόσο πολύ. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους να παρελαύνουν μισόγυμνες κοπέλες.

Πολλές δημόσιες αρχές συμφωνούν ότι αυτή η έκθεση του γυναικείου σώματος συνεισφέρει πάρα πολύ στα σοβαρά προβλήματα της ανηθικότητας που απειλούν τις βασικές αρχές της οικογένειας. Ακόμη είναι η βασική αιτία τόσων σεξουαλικών ωμοτήτων.

Η κοσμική γυναίκα κάνει επίσης χόμπι της τις τρέλες της μόδας και την επίδειξη στυλ! Συνήθως ξεκινάει ένα ξέφρενο ανταγωνισμό με την γειτόνισσα για το ποια έχει τα πιο ακριβά κοσμήματα και ποια φοράει τα ρούχα της τελευταίας μόδας, ακόμη και ποια ταξιδεύει πιο μακριά για να αγοράσει την τελευταία δημιουργία.

Το ντύσιμο μπορεί να είναι μια ενδιαφέρουσα κουβέντα σ’ ένα κοκτέιλ ή σε μια συγκέντρωση κυριών, αλλά δεν βοηθάει ν’ ανακουφιστούν τα σοβαρά προβλήματα και οι ανάγκες ενός κόσμου που παραπαίει, για το οποίο ένας Χριστιανός έχει κληθεί να υπομείνει και να μοιραστεί μ’ ένα ζήλο Χριστού, την πείνα που υπάρχει στις ψυχές, δίνοντας και τα μέσα του (χρηματικά) και την αφιέρωσή του.

Διάκριση ανάμεσα σε αρσενικό και θηλυκό

Πάλι η Γραφή μας διδάσκει τη διαφορά μεταξύ θηλυκού και αρσενικού σε σχέση με το ντύσιμο.

«Η γυνή δεν θέλει φορέσει το ανήκον εις άνδρα, ουδέ ο ανήρ θέλει ενδυθεί στολήν γυναικός επειδή πάντες οι πράττοντες ούτως, είναι βδέλυγμα εις Κύριον τον Θεόν σου»  Δευτ.κβ:5

Η επιθυμία να μιμηθεί τον άνδρα στο ντύσιμο έχει επιδράσει σοβαρά στα λεπτά και ευγενή χαρακτηριστικά της γυναίκας. Συχνά πρέπει να ξανακοιτάξεις για να ξεχωρίσεις το φύλο μιας γυναίκας, λόγω του παραποιημένου και παράξενου ρούχου που φοράει, και της στενής προσέγγισης ολόκληρης της ενδυμασίας της με αυτή του άνδρα. Αυτό ονομάζεται «βδέλυγμα» σύμφωνα με την Γραφή.

Μερικοί μπορεί να νομίζουν ότι αυτό έχει αλλάξει λόγω της οικονομίας της χάρης που ζούμε εξ αιτίας του Ιησού Χριστού, και ότι αυτό ίσχυε μόνο για την Παλαιά Διαθήκη. Όμως όταν ο απόστολος Πέτρος θέλησε να εντυπωσιάσει τις χριστιανές γυναίκες του πρώτου αιώνα, για την συμπεριφορά της γυναίκας, χρησιμοποίησε τη Σάρρα τη γυναίκα του Αβραάμ σαν παράδειγμα  Α’ Πέτρ.γ:1-6.

Δεν είμαστε έξω από την αλήθεια αν χρησιμοποιήσουμε σ’ αυτό το σημείο ένα εδάφιο γραμμένο στο Νόμο. Μπορούμε κάλλιστα να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο και να μάθουμε ένα πνευματικό μάθημα που αυστηρά επιπλήττει τις συνήθειες και τις πράξεις της εποχής μας.

Οι άγιες παλιές γυναίκες συγκέντρωναν την προσοχή τους στην πνευματική ζωή, στην λατρεία του προσώπου του Θεού και στην καλλιέργεια του χαρακτήρα της καρδιάς τους.  Γι’ αυτό ο απόστολος Πέτρος χρησιμοποίησε τη μεγάλη αφιέρωση γυναικών άλλων εποχών για να εντυπωσιάσει τις χριστιανές γυναίκες του πρώτου αιώνα όσον αφορά την ανάγκη κόσμησης «με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος»

Με το ίδιο σκεπτικό, παρ’ όλο που πολλές γυναίκες και άνδρες (γιατί άραγε;) εκφράζουν αντίθετη γνώμη, είμαστε μέσα στα λογικά και Βιβλικά δικαιώματα να επιμείνουμε ότι οι χριστιανές γυναίκες σήμερα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τις σημαντικές και λογικές συμβουλές των αποστόλων.

Να ποιες είναι οι προτάσεις όσον αφορά το πώς πρέπει να ντύνεται η χριστιανή γυναίκα:

1.     Σεμνή αμφίεση.

2.     Μετριοπάθεια στην ενδυμασία (σοφία στα έξοδα)

3.     Να ρέπει προς την θεοσέβεια (ευπρέπεια).

4.     Αποφυγή του εξωτερικού στολισμού.

5.     Με σεμνότητα (ντροπή) και εγκράτεια.

6.     Διάκριση των φύλων.

Απ’ ότι είπαμε μέχρι τώρα, δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει το ίδιο και για τον τρόπο ένδυσης του άνδρα. Η τάση για απρεπή έκθεση έχει επιδράσει και στο ανδρικό φύλο. Η άνεση φαίνεται ότι είναι η δικαιολογία για την απρόσεχτη, προκλητική εμφάνιση των ανδρών. Όμως το θέμα της άνεσης μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τα γελοία και παράλογα κουστούμια που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στους δρόμους.

Αυτό είναι απλά μια παρατήρηση για να δώσει τροφή για σκέψη: Πρώτα απ’ όλα δεν υπάρχουν κανόνες στην Κ.Δ.  γραμμένοι ειδικά για τους άνδρες. Προφανώς το θέμα της ενδυμασίας δεν ήταν πρόβλημα τότε, παρ’ όλο που σήμερα είναι.