ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - Ο Παύλος υπερασπίζεται τον εαυτό του στην Καισάρεια

Πράξ. κδ, κε, κς

Α.   ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ

Ο Κύριος είχε πει στον Ανανία ότι ο Παύλος ήταν εκλεγμένο σκεύος για να φέρει το όνομα του Ιησού στους Εθνικούς, σε βασιλιάδες, και στο λαό Ισραήλ. Στο μάθημα αυτό θα μελετήσουμε πώς ο Παύλος έφερε το όνομα του Ιησού μπροστά σε δύο ηγεμόνες και ένα βασιλιά. Αργότερα βρισκόταν ενώπιον του αυτοκράτορα της Ρώμης.

1.  Φήλικας

Ο Φήλικας είχε ελευθερωθεί από τη δουλεία από τον Κλαύδιο από τον οποίο διορίστηκε διοικητής της Ιουδαίας. Διοίκησε την πόλη με ένα σκληρό, βάναυσο και ανήθικο τρόπο. Η περίοδος της εξουσίας του ήταν γεμάτη από προβλήματα και αναταραχές. Η σύζυγος του ήταν η Δρουσίλλη, κόρη του Ηρώδη Αγρίππα του πρώτου.

2.  Φήστος.

Ο Φήστος ήταν ο διάδοχος του Φήλικα σαν διοικητής της Ιουδαίας. Είχε διοριστεί από τον Νέρωνα πιθανόν το φθινόπωρο του έτους 60 μ.Χ. Πέθανε πιθανόν το καλοκαίρι του 62 μ.Χ. , έχοντας διοικήσει την περιοχή λιγότερο από δυο χρόνια.  

3.  Ο βασιλιάς Αγρίππας.

Ο Ηρώδης Αγρίππας ο Β’, ήταν ο γιος του Ηρώδη Αγρίππα του Α’. Ήταν στη Ρώμη τον καιρό του θανάτου του πατέρα του το 44 μ.Χ. Η σχέση την οποία είχε με την αδελφή του, Βερνίκη ήταν η αιτία πολλών υποψιών. Η πομπή με την οποία ο βασιλιάς ήρθε στο ακροατήριο και η ψυχρή ειρωνεία με την οποία αντιμετώπισε τα ένθερμα λόγια του αποστόλου είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του ανθρώπου.

Β.   Ο ΠΑΥΛΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΦΗΛΙΚΑ

1.  Ο Παύλος στάλθηκε στον Φήλικα

Στην Ιερουσαλήμ είχε ανακαλυφτεί μια συνωμοσία σαράντα ανθρώπων οι οποίοι είχαν επιχειρήσει να σκοτώσουν τον Παύλο. Ο χιλίαρχος Κλαύδιος Λυσίας, έγραψε ένα γράμμα στον ηγεμόνα Φήλικα στην Καισάρεια και του έστειλε τον Παύλο, περιφρουρούμενο από δυο εκατόνταρχους, διακόσιους στρατιώτες, εβδομήντα ιππείς, και διακόσιους λογχοφόρους. Στον Παύλο επιτράπηκε να ιππεύει καθ’ όλη την διαδρομή.

Ο Φήλικας κάλεσε τους κατήγορους του Παύλου από την Ιερουσαλήμ και μετά από πέντε μέρες έφτασαν στην Καισάρεια.  

2.  Η κατηγορία εναντίον του Παύλου.

Ο Ανανίας πήρε μαζί του στην Καισάρεια τους πρεσβύτερους κι ένα συγκεκριμένο ρήτορα τον Τερτύλλο. Αυτός θα ήταν ο ομιλητής. Το όνομα «Τερτύλλος» σήμαινε «τριπλά σκληρυνθείς» και σίγουρα μπορούσε να αντιπροσωπεύει την κατάσταση του Ισραήλ. Αφού πρώτα μίλησε με δέουσα ευγένεια και κολακεία για την ευγένεια  του ανέντιμου Φήλικα, ο Τερτύλλος παρουσίασε την κατηγορία εναντίον του Παύλου. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι Ιουδαίοι μισούσαν πάρα πολύ τον Φήλικα.

           

Οι κατηγορίες ήταν:

·     Ο Παύλος ήταν φθοροποιός.  

·     Ήταν στασιαστής μεταξύ των Ιουδαίων σ’ όλο τον κόσμο.  

·     Ήταν πρωτοστάτης των Ναζωραίων.  

·     Βεβήλωνε το Ναό.

Όλοι οι κατήγοροι του Παύλου βεβαίωσαν τα πράγματα που είπε ο Τερτύλλος εναντίον του Παύλου.

3.  Η προσωπική άμυνα του Παύλου.

Ο Παύλος είπε ότι οι κατήγοροι του δεν μπορούσαν ν’ αποδείξουν αυτά που έλεγαν, παρόλο που παραδέχτηκε ότι λάτρευε το Θεό μ’ ένα τρόπο που εκείνοι νόμιζαν ότι ήταν αίρεση. Δήλωσε ότι:

·     Πίστευε όλα όσα είναι γραμμένα στο νόμο και τους προφήτες.  

·     Έλπιζε στο Θεό σχετικά με την ανάσταση των δικαίων και αδίκων.  

·     Είχε μία άπταιστη συνείδηση προς το Θεό και τους ανθρώπους

·     Έφερε ελεημοσύνη στο έθνος του.  

·     Εισερχόταν στο Ναό μόνο για λατρεία.  

·     Δεν προξένησε θόρυβο.  

·   Ήταν σίγουρος ότι κανείς από τους κατήγορους του δεν μπορούσε να βρει αδίκημα σ’ αυτόν.

4.  Ο Παύλος αποδεσμεύτηκε.

Ο Φήλικας σταμάτησε τη συζήτηση, υποσχόμενος να ξανακούσει το θέμα αφού θα ερχόταν ο Λυσίας. Ανέβαλε την κρίση για αργότερα, ακριβώς όπως έκανε με τη σωτηρία της ψυχής του. Έλπιζε να πάρει κάποια χρήματα για να ελευθερώσει τον Παύλο.

Ο Παύλος φυλασσόταν από έναν εκατόνταρχο, αλλά του δόθηκε άνεση. Στους οικείους του επιτράπηκε να τον επισκέπτονται και να τον υπηρετούν. Έμεινε φυλακισμένος για δύο ολόκληρα χρόνια.

Κατά την περίοδο αυτή ο Φήλικας άκουγε συχνά τον Παύλο. Επειδή ήταν μπροστά και η γυναίκα του Δρουσίλλη που ήταν Ιουδαία, ο Παύλος μίλησε για τη δικαιοσύνη, την εγκράτεια, και τη μέλλουσα κρίση. Ο Φήλικας ήταν γνωστός για την άδικη διοίκηση του και την τέλεια έλλειψη εγκράτειας στην προσωπική του ζωή. Ο διοικητής ταρακουνήθηκε πολύ, αλλά μόνο το ανέβαλε.

Η θητεία του Φήλικα τελείωσε κι αυτός ακόμη δεν είχε πάρει απόφαση σχετικά με την σωτηρία της ψυχής του ή τον Παύλο.

Γ.   Ο ΠΑΥΛΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΦΗΣΤΟΥ

Όταν ο νέος ηγεμόνας, ο Φήστος, πήγε στην Ιερουσαλήμ, οι Ιουδαίοι του επιτέθηκαν βίαια με αίτημα να φέρει τον Παύλο πίσω στην Ιερουσαλήμ. Σκόπευαν να τον σκοτώσουν καθώς θα τον μετέφεραν. Ο Φήστος αρνήθηκε, αλλά τους είπε ότι μπορούσαν να έρθουν στην Καισαρεία και να κατηγορήσουν τον απόστολο εκεί. Το έκαναν, και παρόλο που τον κατηγόρησαν για πολλά πράγματα, δεν μπορούσαν ν’ αποδείξουν καμία απ’ τις κατηγορίες αυτές.

Ο Φήστος ρώτησε τον Παύλο, «Θέλεις να αναβείς εις Ιεροσόλυμα, και εκεί να κριθείς περί τούτων ενώπιον μου;» Ο Παύλος γνώριζε τις διατάξεις του νόμου, και γνώριζε ότι είχε εκπληρώσει τη διακονία του στην Ιερουσαλήμ. Γι’ αυτό απάντησε με παρρησία, «Παρίσταμαι επί του βήματος του Καίσαρα». Ο Φήστος συνομίλησε με το συμβούλιο του και μετά ανακοίνωσε ότι ο Παύλος θα πήγαινε στον Καίσαρα όπως το ζήτησε.

Δ.  Ο ΠΑΥΛΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΡΙΠΠΑ

Όταν ο βασιλιάς Αγρίππας και η Βερνίκη ήρθαν στην Καισάρεια, ο Φήστος μίλησε στον Αγρίππα για τον Παύλο και ομολόγησε την έκπληξή του για τον τρόπο που κατηγορήθηκε ο Παύλος.

Ο βασιλιάς Αγρίππας θέλησε ν’ ακούσει κι ο ίδιος τον Παύλο κι έτσι κλήθηκε το δικαστήριο ξανά. Ο Φήστος κάλεσε όλους όσους είχαν έρθει γι’ αυτό το σκοπό και είπε στον Παύλο να έρθει μπροστά. Τότε άρχισε να τους λέει ότι δεν είχε βρει καμία ενοχή σ’ αυτόν, κι ότι δεν έβλεπε καμία λογική στο να στείλουν στη Ρώμη έναν φυλακισμένο ο οποίος τελικά ήταν αθώος. Τους ζήτησε ν’ ακούσουν τον Παύλο και να τον βοηθήσουν να διατυπώσει μια κατηγορία για να την στείλει στον Καίσαρα Αύγουστο.

Ο Παύλος ήταν ευτυχής που θα μιλούσε στους κυβερνήτες και στο βασιλιά επειδή είχε ένα μήνυμα γι’ αυτούς. Εκανε κάποια σχόλια στο βασιλιά, ο οποίος όπως είπε ήταν γνώστης όλων των εθίμων και ζητημάτων των Ιουδαίων. Άρχισε να λέει στον Αγρίππα γιατί φυλακίστηκε. Είπε τον πραγματικό λόγο που οι Ιουδαίοι είχαν οργιστεί τόσο πολύ εναντίον του, τη στάση του σχετικά με την ανάσταση. Ο Παύλος δεν δίστασε να ομολογήσει μπροστά σ’ αυτούς τους σκεπτικιστές τα σχετικά με την προσωπική του μεταστροφή και το θαυμαστό στοιχείο που περικλείεται στη σωτηρία του Αγίου Πνεύματος.

Ο Φήστος τον διέκοψε μ’ ένα ξέσπασμα που φανέρωνε τη δύναμη του κηρύγματος του Παύλου. Άγγιξε τόσο τα δαιμόνια όσο και τους ανθρώπους. Ο Φήστος φώναξε,  «Μαίνεσαι Παύλο».  Ο Αγρίππας ομολόγησε ότι σχεδόν είχε πειστεί. Μέσω των αιώνων τα λόγια του, «Παρ’ ολίγον με πείθεις να γείνω χριστιανός», έχουν μνημονευθεί απ’ τους ευαγγελιστές.

Εκείνοι που άκουσαν πείστηκαν για την αθωότητα του Παύλου και προσπάθησαν να ελαφρώσουν τις συνειδήσεις τους με το να μεταθέσουν την ευθύνη. Ο Αγρίππας είπε στο Φήστο,  «Ο άνθρωπος ούτος ηδύνατο να απολυθεί, εάν δεν είχεν επικαλεσθεί τον Καίσαρα».