Συχνά οι κήρυκες και τα φυλλάδιά τους κάνουν λόγο για την «Προσευχή της Σωτηρίας», που αν την πει κάποιος μπορεί να σωθεί.
Επίσης συνηθίζουν να καλούν το ακροατήριο των κηρυγμάτων τους να πάνε για προσευχή μπροστά στον άμβωνα ή το «θυσιαστήριο» όπως συνηθίζουν να το λένε.
Οι πρακτικές αυτές άρχισαν μόλις τον 19ο αιώνα από ευαγγελιστές όπως ο Charles Finney και διαδόθηκαν έκτοτε.
Ακούμε σήμερα να λένε: Αν προσευχηθείς και ζητήσεις τον Ιησού να έρθει στην καρδιά σου, θα έρθει οπωσδήποτε.
Ακούμε σήμερα να λένε: Αν προσευχηθείς και ζητήσεις τον Ιησού να έρθει στην καρδιά σου, θα έρθει οπωσδήποτε.
Αυτό, δεν θα το βρεις πουθενά μέσα στις Γραφές. Αυτό που χρειάζεται να γνωρίζετε είναι ότι η σωτηρία είναι δια της πίστης και μόνο της πίστης στον Ιησού Χριστό. Αυτή η πίστη προηγείται και ακολουθείται από τη μετάνοια. Μία αποστροφή από την αμαρτία, ένα μίσος για τα πράγματα που ο Θεός μισεί και μία αγάπη για τα πράγματα που ο Θεός αγαπάει, μία αύξηση σε αγιασμό και μία επιθυμία όχι να μοιάσεις στον κόσμο, αλλά να μοιάσεις στον Ιησού Χριστό!
Κάποιοι διατείνονται ότι είναι σωσμένοι, αλλά γιατί είναι σωσμένοι; Πως το ξέρουν; Επειδή κάποιος ευαγγελιστής, τους είπε ότι ήταν σωσμένοι και το έκανε για να μπορεί να καυχηθεί για το πόσοι ήρθαν «μπροστά» στην επόμενη σύναξή του. Το ίδιο ισχύει και για το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος.
Αλλά η Καινή Διαθήκη δεν έχει καμία αναφορά για τέτοιες «Προσευχές σωτηρίας», ούτε γι’ αυτό που ονομάζεται «Πρόσκληση του άμβωνα», ούτε για «Προσευχή ώστε να έρθει ο Χριστός στην καρδιά μας».
Η επανάληψη τέτοιων πρακτικών ίσως έκανε κάποιους να πιστέψουν ότι είναι “μαγικές συνταγές” απαραίτητες για να λάβει κάποιος το Άγιο Πνεύμα ή τελικά τη σωτηρία του Χριστού. Στην πραγματικότητα, όμως, κανένας απόστολος δεν σύστησε ποτέ τέτοια συστήματα ούτε η εκκλησιαστική ιστορία τα μαρτυρεί. Αντίθετα, για να σωθεί κάποιος σύμφωνα με την Αγία Γραφή, πρέπει να μετανοήσει για τις αμαρτίες του, να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού και να λάβει το Άγιο Πνεύμα.
Αυτό πρότεινε ο απόστολος Πέτρος την ημέρα της Πεντηκοστής στους Ιουδαίους που ελέγχθηκαν για τη στάση τους απέναντι στον Ιησού Χριστό. «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38).
Και ο απόστολος Παύλος στην ερώτηση του δεσμοφύλακα των Φιλίππων, «Τι πρέπει να κάμω διά να σωθώ;» απάντησε ξεκάθαρα: «Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και θέλεις σωθή, συ και ο οίκός σου».
Στη συνέχεια, μαζί με τον Σίλα, «Ελάλησαν προς αυτόν τον λόγον του Κυρίου και προς πάντας τους εν τη οικία αυτού» και τελικά, «Εβαπτίσθη ευθύς αυτός και πάντες οι αυτού» (Πράξ.ις:30-33).
Οποιαδήποτε άλλη διαδικασία είναι έξω από την αποστολική διδαχή και γι’ αυτό δεν εξασφαλίζει ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Μπορεί κάποιος να γίνει καλός “οπαδός” του α ή β δόγματος, όμως η πνευματική («άνωθεν») γέννηση του χριστιανού χρειάζεται μετάνοια, άρνηση και νέκρωση του παλαιού ανθρώπου, πράγματα που δεν εξαργυρώνονται με ανθρώπινα τεχνάσματα.
Προσευχόμαστε για αναζωπύρωση. Θέλουμε ο Θεός να κινηθεί, αλλά πριν προσευχηθούμε, κάνουμε πράγματα που ο Θεός απεχθάνεται απολύτως. Κι έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί το Άγιο Πνεύμα δεν έπεσε σ’ ένα μέρος και γιατί πρέπει να δημιουργήσουμε ψεύτικη φωτιά και ψεύτικο ενθουσιασμό.
Επειδή ο Θεός δεν είναι μέσα σ' αυτό. Ο Θεός είναι ένας άγιος Θεός και ο μόνος δρόμος που εσύ κι εγώ θα μπορούσαμε ποτέ να συμφιλιωθούμε με έναν άγιο Θεό είναι δια μέσου του θανάτου του Ιησού Χριστού.
