Ειδωλολάτρες
Έξοδ.λβ:1-7 «Και ιδών ο λαός ότι εβράδυνεν ο Μωϋσής να καταβή εκ του όρους, συνήχθη ο λαός επί τον Ααρών και έλεγον προς αυτόν, Σηκώθητι, κάμε εις ημάς θεούς, οίτινες να προπορεύωνται ημών· διότι ούτος ο Μωϋσής, ο άνθρωπος όστις εξήγαγεν ημάς εκ γης Αιγύπτου, δεν εξεύρομεν τι απέγεινεν αυτός. Και είπε προς αυτούς ο Ααρών, Αφαιρέσατε τα χρυσά ενώτια, τα οποία είναι εις τα ώτα των γυναικών σας, των υιών σας και των θυγατέρων σας, και φέρετε προς εμέ. Και αφήρεσε πας ο λαός τα χρυσά ενώτια, τα οποία ήσαν εις τα ώτα αυτών, και έφεραν προς τον Ααρών. Και λαβών εκ των χειρών αυτών, διεμόρφωσεν αυτό με εργαλείον εγχαρακτικόν, και έκαμεν αυτό μόσχον χωνευτόν· οι δε είπον, Ούτοι είναι οι θεοί σου, Ισραήλ, οίτινες σε ανεβίβασαν εκ γης Αιγύπτου. Και ότε είδε τούτο ο Ααρών, ωκοδόμησε θυσιαστήριον έμπροσθεν αυτού· και εκήρυξεν ο Ααρών, λέγων, Αύριον είναι εορτή εις τον Κύριον. Και σηκωθέντες ενωρίς την επαύριον, προσέφεραν ολοκαυτώματα και έφεραν ειρηνικάς προσφοράς· και εκάθισεν ο λαός να φάγη και να πίη, και εσηκώθησαν να παίζωσι. Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Ύπαγε, κατάβηθι διότι ηνόμησεν ο λαός σου, τον οποίον εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου».
Κουράστηκαν να περιμένουν αυτόν που απουσίαζε. Μόνοι τους αποφασίζουν πόσο θα έπρεπε να μείνει ο Μωυσής στο όρος.
Κουράστηκαν να στηρίζονται σε κάτι που δεν φαίνεται αν και υπάρχει. Ήθελαν κάτι να βλέπουν. Και σήμερα πολλοί θέλουν κάτι να βλέπουν αλλιώς…
Η ανθρώπινη καρδιά αγαπά αυτό που βλέπει, αυτό που ανταποκρίνεται και ικανοποιεί τις αισθήσεις της.
Σ’ αυτούς έγιναν «τυπικώς» (εδ.11), εμείς ας προσπαθήσουμε να ωφεληθούμε.
Μπορεί να μην κάνουμε χρυσούς μόσχους, κάνουμε όμως άλλα πράγματα.
Κάθε φορά που σταματάμε να στηριζόμαστε αποκλειστικά στο Θεό, είτε σε ότι αφορά τη σωτηρία μας, είτε τις ανάγκες της ζωής μας, είναι σα να λέμε: «Σηκώθητι, κάμε εις ημάς θεούς…».
Το μοναδικό σωσίβιο, είναι η επί πολύ παραμονή μας στην παρουσία του Θεού.
Όταν απομακρυνόμαστε είναι αδύνατον να προβλέψουμε τις πλάνες και το κακό που μπορεί να παρασυρθούμε.
Καλούμαστε να πιστέψουμε ότι:
Ο Ιησούς θα επιστρέψει να μας πάρει και πρέπει με υπομονή να Τον περιμένουμε.
Η θυσία του Χριστού είναι τελειωμένη και τέλεια.
Ο Ιησούς είναι αρχιερέας με πανίσχυρη μεσιτεία.
Ο Ιησούς είναι ο ζωντανός αρχηγός μας με τον οποίο είμαστε ενωμένοι με τη δύναμη της αναστημένης ζωής κι ότι τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει.
Έχουμε άφθαρτη κληρονομιά στον ουρανό.
Οι τρίχες της κεφαλής μας είναι αριθμημένες.
Δεν θα στερηθούμε από κανένα αγαθό.
Αλλά, ο εχθρός της ψυχής μας είναι πάντα έτοιμος να μας κάνει να απορρίψουμε όλα αυτά και να πάρουμε το εργαλείο της απιστίας για να φτιάξουμε δικούς μας θεούς.
Θεούς = ελοχίμ. Αναφέρεται σε πολλούς γιατί ακολουθεί κατηγορούμενο πληθυντικού αριθμού (Πράξ.ζ:38).
Μάλλον προσπάθησαν να αναμείξουν τον πολυθεϊσμό της Αιγύπτου με τη λατρεία του Γιάχβε. Ενώ ήθελαν θεούς, έκαναν ΕΝΑ μοσχάρι.
Ίσως ήταν προσπάθεια του Ααρών να τους συγκρατήσει στον ένα Θεό.
ΤΥΠΟΣ: Ο Χριστός (Μωυσής) έχει φύγει (στον ουρανό) και άφησε την εκκλησία κάτω από την ευθύνη των υπηρετών Του (Ααρών), πολλοί από τους οποίους θα δώσουν στο λαό οποιοδήποτε θεό ή ευαγγέλιο.
Στην εκζήτηση πολλών δίνουν ΕΝΑ (που αποτελείται από πολλούς) και ο λαός λέει: ούτοι είναι οι θεοί σου…
λβ:5 Ο Ααρών προσπαθεί να στρέψει το λαό προς τον Κύριο, αλλά μπαίνει πιο βαθιά στο βούρκο.
Ωραία εικόνα του συμβιβασμού: Ο λαός θέλει πολυθεϊσμό, ο Ααρών θέλει ΕΝΑ θεό σε πολυθεϊστική φόρμα (τριάδα).
Να παίξωσι
Μάλλον περιέκλειε και αχαλίνωτους χορούς «Καθώς δε επλησίασεν εις το στρατόπεδον, είδε τον μόσχον και χορούς· και εξήφθη ο θυμός του Μωϋσέως, και έρριψε τας πλάκας από των χειρών αυτού και συνέτριψεν αυτάς υπό το όρος….. Και ιδών ο Μωϋσής τον λαόν ότι ήτο αχαλίνωτος, διότι ο Ααρών είχε αφήσει αυτούς αχαλινώτους προς καταισχύνην, μεταξύ των εχθρών αυτών» (λβ:19,25). Συνηθισμένο φαινόμενο στις ειδωλολατρικές γιορτές και λατρείες (πανηγύρια).
λβ:7 ο λαός ΣΟΥ …. ΕΞΗΓΑΓΕΣ..!!!!
Μηδέ ας πορνεύωμεν
Όταν ο διάβολος δεν μπορεί να νικήσει κατά μέτωπο, χρησιμοποιεί δόλο.
Αριθ.κε:1,9 «Και έμεινεν ο Ισραήλ εν Σιττείμ· και ήρχισεν ο λαός να πορνεύη μετά των θυγατέρων Μωάβ …. Ήσαν δε οι αποθανόντες εν τη πληγή εικοσιτέσσαρες χιλιάδες».
Μηδέ ας πειράζουμε το Χριστό
Έξ.ιζ:2,7 «Και ελοιδόρει ο λαός κατά του Μωϋσέως, λέγοντες, Δος εις ημάς ύδωρ διά να πίωμεν. Και είπε προς αυτούς ο Μωϋσής, Διά τι λοιδορείτε κατ' εμού; διά τι πειράζετε τον Κύριον;… Και εκάλεσε το όνομα του τόπου Μασσά, και Μεριβά, διά την λοιδορίαν των υιών Ιαραήλ, και διότι επείρασαν τον Κύριον, λέγοντες, Είναι ο Κύριος μεταξύ ημών ή ουχί;»
Αν πήγαιναν κατευθείαν Αίγυπτο – Χαναάν, δεν θα είχαμε αυτές τις θλιβερές αποδείξεις της κατάστασης της ανθρώπινης καρδιάς.
Λοιδορία: ύβρις, ονειδισμός, κακολογία, κοροϊδία.
Υπάρχει μια τάση στην καρδιά του ανθρώπου να δυσπιστεί στο Θεό, σε σχέση με το πόσο εύκολα δέχεται άλλα πράγματα.
Εβρ.γ:12 «προσέχετε, αδελφοί, να μη υπάρχη εις μήδενα από σας πονηρά καρδία απιστίας, ώστε να αποστατήση από Θεού ζώντος».
Ματθ.ς:31 «Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν;»
Ερωτήματα της ερήμου που γεννά η απιστία. Η απάντηση: ο Θεός!
Κάθε φορά που δοκιμαζόμαστε, να είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει και η έκβαση (Α΄Κορ.ι:13).
Έξοδ.ιζ:8 «Τότε ήλθεν ο Αμαλήκ και επολέμησε με τον Ισραήλ εν Ραφιδείν.…»
Αριθ.κα:5 «Και ελάλησεν ο λαός κατά του Θεού και κατά του Μωϋσέως, λέγοντες, Διά τι ανεβίβασας ημάς εξ Αιγύπτου διά ν' αποθάνωμεν εν τη ερήμω; διότι άρτος δεν είναι και ύδωρ δεν είναι και η ψυχή ημών αηδίασε τον άρτον τούτον, τον ελαφρόν»
Αν ο λαός του Θεού δεν θέλει να περπατά χαρούμενος κι ευτυχισμένος με το Θεό, θα γνωρίσει τη δύναμη του όφη.
Το δάγκωμα του όφη κάνει το λαό να καταλάβει την αμαρτία του (εδ.7).
Όταν ο Ισραήλ μπορούσε να πει: «ημαρτήσαμεν», τότε ο Θεός μπορούσε να ενεργήσει και να κάνει χάρη.
Ο σαρκικός άνθρωπος το μάνα το ονομάζει αηδία.
Μηδέ γογγύζετε
Έξοδ.ις:2 Αριθ.ιδ:2, 10, 29 ις:41
Ο Θεός δεν έβγαλε το λαό Του από την Αίγυπτο για να τον αφήσει να πεθάνει στην έρημο!
Πρέπει να καλλιεργηθεί το πνεύμα της ευγνωμοσύνης και της εμπιστοσύνης, γιατί διαφορετικά ξεχνάμε εύκολα.
Ο Χριστός στην έρημο δεν γόγγυσε.
Αριθ.ιδ Περιφρόνησαν την ποθητή γη.
Αριθ.ις:41 «Την δε ακόλουθον ημέραν πάσα η συναγωγή των υιών Ισραήλ εγόγγυσαν εναντίον του Μωϋσέως και του Ααρών, λέγοντες, Σεις εφονεύσατε τον λαόν του Κυρίου».
Όχι μετά από ένα χρόνο, αλλά την άλλη μέρα. Πάσα η συναγωγή, όχι μερικοί!
