Η λέξη ανεκτικότητα είναι πολύ δημοφιλής στις μέρες μας.
Ταιριάζει με τη σύγχρονη φιλοσοφία.
Αν δεν είσαι ανεκτικός, τότε είσαι φανατικός - τουλάχιστον αυτό θα πει ο κόσμος.
Αυτή η κοσμική αντίληψη είναι απειλή για τη χριστιανοσύνη και την κοινωνία γενικότερα. Αν παρακολουθείς με ειλικρίνεια τις διάφορες καταστάσεις στον κόσμο σήμερα, θα έχεις σημειώσει ότι η ανεκτικότητα έχει φτάσει στα άκρα - ακόμη και σε βάρος των ηθικών αξιών.
Πρέπει να κατανοηθεί, συνεπώς, ότι δεν είναι καλή κάθε είδους ανεκτικότητα. Υπάρχει μια ανεκτικότητα που πρέπει να εφαρμόζουμε προκειμένου να έχουμε κάποια μορφή ειρήνης και τάξης.
Αυτή είναι η ανεκτικότητα που συνήθως ονομάζουμε παθητική ανεκτικότητα, αναγνωρίζει την ανάγκη να σεβόμαστε την ελευθερία των άλλων ανθρώπων να πιστεύουν και να ζουν διαφορετικά από μας, χωρίς να είναι ανάγκη να συμφωνούμε μαζί τους.
Αυτό στηρίζεται στην αρχή ότι οι άλλοι έχουν το δικαίωμα να διαφωνούν μαζί μας. Υπάρχει μια έκφραση που λέει: Θα συμφωνήσουμε να διαφωνούμε.
Σήμερα, όμως, συμβαίνει μια μεγάλη πολιτιστική αλλαγή. Μια διαμάχη δυνάμεων στην οποία πολλοί διανοούμενοι προσπαθούν να επιβάλλουν τη φιλοσοφία τους σε όλους τους ανθρώπους. Αυτό ονομάζεται επιθετική ανεκτικότητα.
Η αντίληψη αυτή λέει ότι η πίστη, οι αξίες, ο τρόπος ζωής κι η επιθυμία του καθενός να υποστηρίζει ότι κατέχει την αλήθεια είναι ίσης αξίας. Η παθητική ανεκτικότητα αφήνει στους άλλους την ελευθερία να πιστεύουν διαφορετικά. Η επιθετική ανεκτικότητα απαιτεί όλοι να αποδίδουν ίση αξία σε κάθε είδους πίστη - με τον τρόπο αυτό, ενώ αρνούνται ότι υπάρχει απόλυτη αλήθεια, αντιφάσκουν στην προσωπική τους πίστη με μια απόλυτη δήλωση!
Υπάρχουν στιγμές που κάποιος πρέπει να είναι ανεκτικός και άλλες που δεν πρέπει. Το τελευταίο ισχύει όταν το ζήτημα αφορά τις αληθινές ηθικές ή βιβλικές αρχές.
Ο Ηλίας δεν ήταν καθόλου ανεκτικός όταν έσφαξε τους ιερείς του Βάαλ (Α' Βασ.ιη:40). Ο Ιηού δεν ήταν ανεκτικός όταν πρόσταξε τους ευνούχους να πετάξουν την Ιεζάβελ από το παράθυρο και καταπατήθηκε από τα άλογα (Β' Βασ.θ:33). Ο Κύριος Ιησούς δεν ήταν ανεκτικός όταν έβγαλε τους αργυραμοιβούς από το ναό (Ματθ.κα:12).
Στην περίπτωση του Ηλία και του Ιηού, εκείνοι που θανατώθηκαν είχαν μολύνει τον Ισραήλ με το βδέλυγμα της ειδωλολατρίας. Στην περίπτωση του Ιησού, οι αργυραμοιβοί είχαν λερώσει την αυλή του Ναού με τις άπληστες συναλλαγές τους, σε σημείο να ληστεύουν εκείνους που ήθελαν ν' αγοράσουν ένα ζώο για να το θυσιάσουν στον Κύριο. Ο Ιησούς τους έλεγξε, λέγοντας ότι είχαν βεβηλώσει τον οίκο του Πατέρα Του και, από οίκος προσευχής που έπρεπε να είναι, τον είχαν καταντήσει σπήλαιο ληστών (Ματθ.κα:13). Ο Ηλίας, ο Ιηού και ο Ιησούς, όλοι έπραξαν σύμφωνα με το νόμο και τα διατάγματα του Θεού.
Όπως προαναφέρθηκε υπάρχουν περιπτώσεις που μπορούμε να είμαστε ανεκτικοί, όταν δεν έχουμε να κάνουμε με ζητήματα αρχών.
Όταν οι μαθητές είπαν στον Ιησού ότι εμπόδισαν κάποιον, που δεν ήταν στη συντροφιά τους, να βγάζει δαιμόνια χρησιμοποιώντας το όνομα του Ιησού, Εκείνος τους είπε μην τον σταματάτε. Η λογική Του ήταν πως καθένας που κάνει θαύματα χρησιμοποιώντας το όνομά Του δε μπορούσε να είναι εναντίον Του αλλά υπέρ Του (Μάρκ.θ:38-40).
Ο απόστολος Παύλος προέτρεψε την εκκλησία στη Ρώμη να δέχεται τους αδύνατους στην πίστη και να μην τους κρίνει με αφορμή αμφισβητήσιμα θέματα. Είπε να μη ζητούν να καταδικάζουν εκείνους που η πίστη τους δεν τους επέτρεπε να φάνε ορισμένα είδη τροφών, αν και οι Γραφές δεν θέτουν περιορισμούς σε τέτοια πράγματα (Ρωμ.ιδ:1-3).
Ας ακούσουμε τη σοφία του Παύλου στην Α' Κορ.ι:23-29: "Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν συμφέρουσι πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν οικοδομούσι. Μηδείς ας μη ζητή το εαυτού συμφέρον αλλ' έκαστος τα του άλλου. Παν το πωλούμενον εν τω μακελλίω τρώγετε, μηδέν εξετάζοντες διά την συνείδησιν διότι "του Κυρίου είναι η γη, και το πλήρωμα αυτής''. Και εάν τις των απίστων σας προσκαλή, και θέλητε να υπάγητε, τρώγετε ό,τι βάλλεται έμπροσθέν σας, μηδέν εξετάζοντες διά την συνείδησιν. Εάν δε τις σας είπη, Τούτο είναι ειδωλόθυτον μη τρώγετε, δι' εκείνον τον φανερώσαντα, και διά την συνείδησιν διότι ``του Κυρίου είναι η γη, και το πλήρωμα αυτής''. Συνείδησιν δε λέγω ουχί την ιδικήν σου, αλλά την του άλλου επειδή διά τι η ελευθερία μου κρίνεται υπό άλλης συνειδήσεως;"
Η ανεκτικότητα σε ζητήματα και πράγματα όπου δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αρχές υποστηρίζει τις σχέσεις και αφήνει περιθώριο σε κάθε άτομο για ανάπτυξη και ποικιλία. Στην Ρωμ.ιδ:19 ο Παύλος λέει: "Άρα λοιπόν ας ζητώμεν τα προς την ειρήνην, και τα προς την οικοδομήν αλλήλων".
Η ανεκτικότητά μας πρέπει να βασίζεται πάνω στις κατευθυντήριες αρχές που βρίσκουμε στο λόγο του Θεού. Η ανεκτικότητα που προτείνει σήμερα ο κόσμος, υποστηρίζει ότι κανένας δεν δικαιούται να έχει κρίση για όσα ακούει και βλέπει να γίνονται γύρω του. Αληθινή δικαιοσύνη δε μπορεί να συνυπάρχει μ' αυτή τη νέα ανεκτικότητα που επιβάλλεται στον καθένα. Οι χριστιανοί πρέπει να επιδιώκουμε την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, και πρέπει να τις υποστηρίζουμε απέναντι στην αντίθεση όλου του κόσμου.
Ας ελέγξουμε τα πιστεύω μας με βάση το λόγο του Θεού, ώστε να έχουμε σταθερές πεποιθήσεις που θ' αντέξουν τη φλογερή δοκιμασία. Ενώ όμως θα είμαστε ανεκτικοί εκεί όπου μπορούμε, πρέπει να εκφράζουμε τις θέσεις μας στους συνανθρώπους μας.
Έχουν υπολογίσει ότι το 75% των νέων σήμερα δεν έχουν σταθερές πεποιθήσεις. Ζουν μόνο κάτω από τα συναισθήματα, που έρχονται και φεύγουν όπως ο άνεμος. Ας τους βοηθήσουμε όσο έχουμε την ευκαιρία, ώστε να στηρίζονται σε δυνατές ηθικές πεποιθήσεις διαδίδοντας τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού σε όλους εκείνους που είναι πρόθυμοι να μας ακούσουν.
Αν το κάνουμε αυτό, όχι μόνο θα βοηθήσουμε τα άτομα χωριστά, αλλά επίσης θα βοηθήσουμε να γίνει λίγο καλύτερος ο κόσμος στον οποίο ζούμε. Κι ας μη λησμονούμε ότι ο Χριστός είπε: "Σεις είσθε το άλας της γης".
