Η ανταπόδοση (1)

B’ Θεσ.α:6-10 επειδή είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν, εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ' ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ' ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού, όταν έλθη να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού, και να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν, επειδή σεις επιστεύσατε εις την μαρτυρίαν ημών, εν τη ημέρα εκείνη.

Υπακοή στην εξουσία

Εβρ.ιγ:17 Πείθεσθε εις τους προεστώτάς σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον· διά να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί.

Φιλ.β:29 Δέχθητε λοιπόν αυτόν εν Κυρίω μετά πάσης χαράς και τιμάτε τους τοιούτους,

Α’ Θεσ.ε:12 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι,

Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν θέλουν ν' ακούσουν την αλήθεια, επειδή θα ταράξει την ψεύτικη ελπίδα που έχουν ότι θα πάνε στον ουρανό, ενώ στην πραγματικότητα δεν θα πάνε. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι στο Χριστιανισμό που πιστεύουν ότι είναι εντάξει με το Θεό, που πιστεύουν ότι είναι σωσμένοι, επειδή τους το είπε κάποιος κήρυκας, ο οποίος θα έπρεπε να ξοδέψει περισσότερο χρόνο στη μελέτη της Βίβλου και λιγότερο χρόνο στο κήρυγμα.

Ακούω ανθρώπους να λένε ότι είναι σωσμένοι και τους ρωτάω πώς το ξέρουν ότι είναι σωσμένοι. Η απάντηση είναι, επειδή πιστεύουν. Και κανένας δεν τους έκανε τη δεύτερη ερώτηση: Πώς γνωρίζεις ότι πιστεύεις;

ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ

Εβραίους γ:1-14

Το θέμα της υπακοής είναι από τα σπουδαιότερα στη ζωή του πιστού. Όταν λέμε   «το αντίθετο της υπακοής» δεν εννοούμε ακριβώς παρακοή αλλά άλλες μορφές, οι οποίες αν και δεν είναι απευθείας άρνηση του θελήματος του Θεού δεν παύουν να έχουν τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της παρακοής.

1.    Η εντελώς αντίθετη συμπεριφορά (Ιωνάς α:1-3)

Ο Ιωνάς αντί να πάει στη Νινευή (σημερινή Μοσούλη του Ιράκ) πήγε στην Θαρσείς (σημερινή Ισπανία). Αντί να πάει ανατολικά της Παλαιστίνης, πήγε στη δύση.

α) Παρακοή δεν είναι μόνον η παράβαση ή η μη τήρηση μιας μεμονωμένης εντολής του Θεού αλλά και η άρνηση συμμόρφωσης με ένα ολόκληρο σχέδιο του Θεού για τη ζωή μας (επάγγελμα, σχέση, διακονία, ευρύτερο έργο του Θεού).

Σκληρόν πράγμα εζήτησας…

Β’ Βασ.β:9,10 Και ότε διέβησαν, είπεν ο Ηλίας προς τον Ελισσαιέ, Ζήτησον τι να σοι κάμω, πριν αναληφθώ από σου. Και είπεν ο Ελισσαιέ, Διπλασία μερίς του πνεύματός σου ας ήναι, παρακαλώ, επ' εμέ. Ο δε είπε, Σκληρόν πράγμα εζήτησας· πλην εάν με ίδης αναλαμβανόμενον από σου, θέλει γείνει εις σε ούτως· ει δε μη, δεν θέλει γείνει.

Α’ Κορ.α:26-29 Επειδή βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, διά να καταργήση τα όντα, διά να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΛΕΕΙ

Ο άνθρωπος καλπάζει προς την επιτυχία !!! με σύμμαχο ποιόν; Τον ΕΥΑΤΟ του. Ξεπερνάει τα εμπόδια και κατακτάει συνεχώς τον ένα μετά τον άλλον στόχο.

Δεν υπάρχει κανείς να τον σταματήσει. Απλώνει το χέρι του και παίρνει ότι του αρέσει. Είναι στη διάθεσή του τα πάντα.

Οι φτωχοί λαοί της γης; Δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι για να διαμαρτυρηθούν.

Οι αμέσως πλουσιότεροι; Είναι πολύ απασχολημένοι με το να αποκτήσουν περισσότερα αγαθά.

Μόνο ένα

Γένεση κεφ.γ&δ, ο απαγορευμένος καρπός.

Γιατί ο Θεός έβαλε στον κήπο της Εδέμ αυτό το δέντρο;

Μερικοί άνθρωποι το χρησιμοποιούν αυτό σαν επιχείρημα ενάντια στην αγαθότητα του Θεού. Αλλά ουσιαστικά είναι ακριβώς το αντίθετο.

Σκέψου λίγο:

Τα τούβλα

Θα σας πω μια ιστορία.

Αυτή η ιστορία, στάθηκε για μένα σταθμός στην πνευματική μου ζωή.

Αυτή η ιστορία, για μένα ήτανε απάντηση προσευχών, δώρο του Κυρίου, που Τον ευχαρίστησα, και Τον ευχαριστώ, σχεδόν κάθε μέρα.

Μπορεί σε σας να μην κάνει εντύπωση, να σας φανεί παράξενη, μυστήρια, κουτή. Δεν πειράζει. Την κρατώ για τον εαυτό μου και για όσους θα πιάσουν το μήνυμά της.

Λοιπόν, ένα βραδινό, σε μια πόλη της Γερμανίας, παλιά ιστορία, λίγο πριν κλείσουν τα εμπορικά μαγαζιά, ένας φτωχός νέος, πηγαίνει μπροστά στο γραφείο ενός πλούσιου έμπορου και του ζήτησε βοήθεια. Ο γέρο έμπορος τον αγριοκοίταζε και του λέει. «Βοήθεια δεν έχει. Εάν θες δουλειά, έλα αύριο το πρωί». «Ναι αφεντικό, είπε, αυτός θα έλθω».

Δεν ακούω

Ψαλμ.ξς:18-20 Εάν εθεώρουν αδικίαν εν τη καρδία μου, ο Κύριος δεν ήθελεν ακούσει· αλλ' ο Θεός βεβαίως εισήκουσεν· επρόσεξεν εις την φωνήν της προσευχής μου. Ευλογητός ο Θεός, όστις δεν απεμάκρυνε την προσευχήν μου και το έλεος αυτού απ' εμού.

Καθόμουν σε μια καφετέρια και απολάμβανα τον καφέ μου, διαβάζοντας τον παραπάνω Ψαλμό.

Δεν καταλάβαινα πλήρως πώς ο Θεός θα μπορούσε να σταματήσει να ακούει.

Η δίαιτα του Ιωάννη

Κανείς ποτέ δεν τον είπε χοντρό, ούτε του πρότειναν να χάσει κανένα κιλό. Η σιλουέτα του δεν τον ενόχλησε ποτέ. Επέλεξε να κάνει μια εθελοντική δίαιτα. Είναι η μόνη διατροφή, που για το μικρότερο, ο Θεός σε προσέχει περισσότερο.

Η δίαιτα του Ιωάννη δεν έχει πραγματικά τίποτα να κάνει με μέτρηση θερμίδων, με χορτοφαγία, με προσοχή στους υδατάνθρακες ή αποφυγή λιπαρών. Σ’ αυτή τη δίαιτα, μπορείς να φας ό, τι επιθυμείς, επειδή η διατροφή είναι μόνο στο μυαλό. Αυτό είναι σωστό. Η δίαιτα έχει να κάνει με το μυαλό και όχι με το στόμα.

Ζωντανή Πίστη

Ιακώβου β:21-26

Δύο ιστορίες, χρησιμοποιεί ο λόγος του Θεού για να μας διδάξει την αληθινή, τη ζωντανή πίστη, σε αντίθεση με τη νεκρή. Ποια είναι η πίστη που σώζει; Πως φανερώνεται, η πίστη που έχει έργα, και δεν είναι νεκρή;

Σίγουρα είναι ιστορίες που γεννούν πολλά ερωτήματα. Μπορεί ο Θεός να ζητήσει το θάνατο ενός ανθρώπου; Τι Θεός είναι αυτός; Μπορώ να πω ψέματα όταν ο σκοπός είναι καλός; Αυτό δεν έκανε η Ραάβ; Υπάρχουν απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα. Δεν θα τις δώσουμε όμως τώρα. Σας υπόσχομαι κάποια άλλη στιγμή. Δε θα το κάνουμε γιατί αν ασχοληθούμε με αυτό, θα είναι σαν να κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Θα μελετήσουμε σήμερα τις ιστορίες αυτές από την οπτική γωνία που τις αναφέρει ο Ιάκωβος: σαν ιστορίες πίστης.

Πώς να ξέρεις με βεβαιότητα τα σχέδια του Θεού για σένα.

Όλα γύρω από τον προφήτη Ιερεμία, όλος ο κόσμος φαινόταν να διαλύεται. Το σπίτι του, το έθνος του, ο λαός του – τα πάντα χανόταν. Αλλά ακριβώς στη μέση αυτής της σκοτεινιάς, ο Θεός έδωσε μια υπόσχεση, που ακόμα και σήμερα μας γεμίζει με ελπίδα:

Ιερ.κθ:11 Διότι εγώ γνωρίζω τας βουλάς τας οποίας βουλεύομαι περί υμών, λέγει Κύριος, βουλάς ειρήνης και ουχί κακού, διά να δώσω εις υμάς το προσδοκώμενον τέλος.

Ίσως να έχεις έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τη θλίψη που ένιωσε ο Ιερεμίας. Ίσως, κι εσύ να ξέρεις τι σημαίνει να βλέπεις τα πάντα γύρω σου να καταρρέουν. Γνωρίζεις τον πόνο, την αβεβαιότητα.

Αλλά ξέρεις την υπόσχεση;

Το αντίθετο της υπακοής

Εβραίους γ:1-14

Το θέμα της υπακοής είναι από τα σπουδαιότερα στη ζωή του πιστού. Όταν λέμε   «το αντίθετο της υπακοής» δεν εννοούμε ακριβώς παρακοή αλλά άλλες μορφές, οι οποίες αν και δεν είναι απευθείας άρνηση του θελήματος του Θεού δεν παύουν να έχουν τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της παρακοής.

1.    Η εντελώς αντίθετη συμπεριφορά (Ιωνάς α:1-3)

Ο Ιωνάς αντί να πάει στη Νινευή (σημερινή Μοσούλη του Ιράκ) πήγε στη Θαρσείς (σημερινή Ισπανία). Αντί να πάει ανατολικά της Παλαιστίνης, πήγε στη δύση.

 

α)    Παρακοή δεν είναι μόνον η παράβαση ή η μη τήρηση μιας μεμονωμένης εντολής του Θεού αλλά και η άρνηση συμμόρφωσης με ένα ολόκληρο σχέδιο του Θεού για τη ζωή μας (επάγγελμα, σχέση, διακονία, ευρύτερο έργο του Θεού).

 

Μαριάμ, η μητέρα του Ιησού Χριστού

Πολλά τα πρόσωπα που βρέθηκαν στο προσκήνιο των σχεδίων του Θεού. Το καθένα με το δικό του ρόλο προσέφερε εκείνο που ήταν ταγμένο από το Θεό.

Αξίζει να σταθούμε σ' ένα πρόσωπο που ταιριάζει στις γυναίκες, την Μαριάμ, μητέρα του Ιησού και να τη δούμε στα διάφορα στάδια-φάσεις της ζωής της: σαν κοπέλα, σαν γυναίκα αρραβωνιασμένη, σαν μητέρα.

Τρεις (3) περίοδοι της ζωής της, που φανερώνουν το χαρακτήρα της αλλά και την υπακοή της στο Νόμο και στο θέλημα του Θεού, παρόλο που ζει ιστορικά δυναμικά γεγονότα, όχι σαν άβουλο άτομο, αλλά σαν υπόδειγμα υπακοής σ’ εκείνο που ο Θεός την έχει καλέσει. Αν και πολύ λίγα καταλάβαινε, της αρκούσε ότι το έλεγε και το ήθελε ο Θεός. Γιατί τις περισσότερες φορές, εμείς προσπαθούμε να διαφοροποιήσουμε εκείνο που λέει ο λόγος του Θεού, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Αναζητούμε αιτίες για να δικαιολογήσουμε τη στάση μας, το φέρσιμό μας, τη συμπεριφορά μας.

Μπορεί μια γυναίκα να μιλάει στην εκκλησία;

(Α’ Τιμ.β:11-12, Α’ Κορ.ιδ:34-35)

Α’ Τιμ.β:11-12

Η γυνή ας μανθάνη εν ησυχία μετά πάσης υποταγής· εις γυναίκα όμως δεν συγχωρώ να διδάσκη, μηδέ να αυθεντεύη επί του ανδρός, αλλά να ησυχάζη.

Τι λένε αυτά τα εδάφια της Αγίας Γραφής; Πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι το ίδιο αμαρτία να κατακρατείς πράγματα που ο Θεός έχει αποκαλύψει στο λόγο Του, όσο και να ανέχεσαι λιγότερα από όσα έχουν διαταχτεί.

Μήπως αυτή η δήλωση απαγορεύει σε μια γυναίκα να διδάσκει παντελώς;

Αυτοί που ομολογούν το Χριστό.

Μια ειλικρινής ομολογία βασισμένη όμως σε μια λανθασμένη άποψη για τον Χριστό, δεν είναι αρκετή. Θα πρέπει κανείς να πιστέψει και να υπακούσει στο Ευαγγέλιο. Ψευδοπροφήτες και αιρετικοί ομολογούν πίστη στο Χριστό, αλλά δεν είναι σωσμένοι. Σύμφωνα με τον Ιησού, κάποιοι θα τον ομολογήσουν ειλικρινά, θα πιστεύουν ότι είναι σωσμένοι, θα κάνουν θαύματα στο όνομά Του, αλλά δεν θα σωθούν γιατί δεν υπάκουσαν στο λόγο Του (Ματθ.ζ:21-27). Πολλοί θα ομολογούν ότι Τον γνωρίζουν κι ότι απόλαυσαν την παρουσία Του, αλλά δεν θα σωθούν (Λουκ.ιγ:25-27).

Τι θα γίνει με αυτούς που έχουν ένα βαθμό πίστης στο Χριστό, αλλά δεν έχουν υπακούσει ακριβώς στο Ευαγγέλιο;

Επίκληση του ονόματος του Κυρίου

Όταν λέει στους Ρωμ.ι:13 «Διότι πάς όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθεί», εννοεί πολύ περισσότερα από μια απλή, προφορική επίκληση του ονόματος Ιησούς. Διαφορετικά, η πίστη δεν θα ήταν απαραίτητη! Αντίθετα, η σώζουσα πίστη έχει να κάνει με περισσότερα πράγματα από μια απλή προφορική ομολογία του Χριστού, γιατί αυτή η πράξη από μόνη της δεν είναι αρκετή (δες Ματθ.ζ:21). Προφανώς το Ρωμ.ι:13 περιγράφει την ειλικρινή κραυγή της καρδιάς κάποιου που πιστεύει στον Ιησού. Η προφορική ομολογία είναι ένα βήμα σ’ αυτή την κατεύθυνση, αλλά η ζωντανή πίστη και η υπακοή είναι απαραίτητα στοιχεία για να νομιμοποιηθεί αυτή η ομολογία.

Το τέρας μέσα μας

Το πείραμα του Μίλγκραμ.

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.

Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων. Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.

Το αντίθετο της υπακοής

Εβραίους γ:1-14

«Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του Θεού, μη γίνετε σκληρόκαρδοι…»

Το θέμα της υπακοής είναι από τα σπουδαιότερα στη ζωή του πιστού. Όταν λέμε «το αντίθετο της υπακοής» δεν εννοούμε ακριβώς παρακοή αλλά άλλες μορφές, οι οποίες αν και δεν είναι απευθείας άρνηση του θελήματος του Θεού δεν παύουν να έχουν τα ίδια αποτελέσματα με αυτά της παρακοής.

Πίστη και υπακοή

Ο Παύλος, περισσότερο από κάθε άλλο συγγραφέα, έδωσε έμφαση στη δικαίωση δια πίστεως, αλλά την ίδια στιγμή επέμεινε δυναμικά στο γεγονός ότι η σώζουσα πίστη είναι αχώριστη από την υπακοή. Έγραψε ότι το μυστήριο του απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού, η εκκλησία, έχει γίνει γνωστό «εις πάντα τα έθνη, προς υπακοήν πίστεως» (Ρωμ.ις:26). Η χάρη του Θεού φέρνει «υπακοήν πίστεως» (Ρωμ.α:5). Ο Ιησούς εργάστηκε μέσα από τον Παύλο «προς υπακοήν των εθνών» (Ρωμ.ιε:18). Το ίδιο και ο Λουκάς αναφέρει ότι ένας μεγάλος αριθμός ιερέων «υπήκουον εις την πίστην» (Πράξ.ς:7). Η πίστη και η υπακοή είναι τόσο στενά συνδεδεμένες, ώστε έλλειψη υπακοής στο Θεό να είναι απόδειξη έλλειψης πίστης: «Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον διότι ο Ησαίας λέγει, Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών;» (Ρωμ.ι:16).