Ο λόγος του Θεού (25)

A' BAΣIΛEΩN

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

    · Ο θάνατος του Δαυίδ (κεφ.α-β)

    · Η Βασιλεία του Σολομώντα. (κεφ.β-ια)

    · Η οικοδόμηση του Ναού, (κεφ.ε-η)

    · Ο διαχωρισμός της βασιλείας του Ισραήλ σε βόρειο και νότιο βασίλειο.(κεφ.ιβ)

    · Η διακονία του Ηλία. (κεφ.ιζ-κβ)

ΚΛΕΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Στο Β’ Σαμ. ο Κύριος υποσχέθηκε στον Δαυίδ ότι ο οίκος, ο θρόνος και η βασιλεία του θα στερεωθούν για πάντα (Β' Σαμ.ζ.) Στα βιβλία των Βασιλέων βλέπουμε τον Κύριο να κρατά πιστά την υπόσχεσή Του παρά τις σοβαρές απειλές της αμαρτίας. Α’ Βασ.η:25.

Τα 4 βιβλία από το Α’ Σαμ. μέχρι το Β’ Βασ. είναι θα λέγαμε μια πεντάπρακτη θεατρική τραγωδία:

1. Αρχίζει με την ιστορία του Σαμουήλ,

2. η δράση διεγείρεται με την διαμάχη Σαούλ Δαυίδ,

3. στην τρίτη πράξη, φθάνουμε στο ζενίθ της δόξας του Ισραήλ που είναι το τελευταίο μισό της ζωής του Δαυίδ και το πρώτο μισό της βασιλείας του Σολομώντα.

4. στην 4^η πράξη, αρχίζει η κλιμάκωση με τον διαχωρισμό της βασιλείας του Ισραήλ,

5. και σαν συνέχεια της αμαρτίας και της ειδωλολατρίας το τραγικό τέλος, που είναι η αιχμαλωσία και η εξορία τόσο του Ισραήλ όσο και του Ιούδα.

ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Ο θάνατος του Δαυίδ, (κεφ.α-β)

Καθώς ανοίγει η αυλαία βλέπουμε τον Δαυίδ γερασμένο πια και αποκαμωμένο από την δύσκολη αλλά καρποφόρα ζωή του. Ο Αδωνίας συνωμοτεί και προσπαθεί να γίνει βασιλιάς χωρίς την συγκατάθεση του πατέρα του και τελικά αποτυχαίνει, γιατί ο Νάθαν ο προφήτης με την συγκατάθεση του βασιλιά και την βοήθεια του Σαδώκ του ιερέα, χρίει βασιλιά στον Ισραήλ τον Σολομώντα (α:39). Σολομών ονομάστηκε από τον θεό ο «αγαπημένος» (Β’ Σαμ.ιβ:25, Α’ Βασ.β:15, Α’ Χρον.κβ:9)

 Η βασιλεία του Σολομώντα (β:12 - ια:43)

1. Η βασιλεία του Σολομώντα εξαπλώθηκε και πήρε τεράστιες διαστάσεις, περίπου 96.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από αυτήν που κληρονόμησε ο Δαυίδ.

2. Η βασιλεία του Σολομώντα έδειξε την εκπλήρωση της αρχικής υπόσχεσης του Θεού στον Ισραήλ. Ο Κύριος δέχθηκε την προσευχή του για σοφία και κρίση (γ:5-15). Είχε πολύ πλούτο και δόξα αλλά η σοφία του ήταν ανήκουστη (δ:29-34). Έχτισε τον ναό και πλάτυνε τα σύνορα του Ισραήλ (κεφ.ε-ι).

3. Ο Δαυίδ είχε μαζέψει πολλά από τα υλικά του ναού (Α’ Χρον.ιζ) και ο Σολομών τον έχτισε επάνω στο όρος Μωριά, στο σημείο όπου λεγόταν ότι ο Αβραάμ πήγε να θυσιάσει τον Ισαάκ (Γέν.κβ, με Β' Χρον.γ:1)

Ο ναός.

·  

   Έκανε 7 χρόνια για να χτιστεί (ς:38)

·  

   Χτίστηκε από Ισραηλίτες και ξένους τεχνίτες.

·  

  Ο Χειράμ ο βασιλιάς της Τύρου βοήθησε να χτιστεί ο ναός στέλνοντας πάνω από 183.000 εργάτες (ε:13-18)

 Το κόστος του ναού υπολογίζεται γύρω στα 87 δισεκατομμύρια δολάρια

·     

  Μερικοί από τους ογκόλιθους που χρησιμοποιήθηκαν είχαν περίπου 12 μ. μήκος, 2,50 μ. πλάτος και 1,30 μ. ύψος. Για το μεγαλείο και την ομορφιά του κτιρίου βλέπουμε ορισμένους υπαινιγμούς από τους μικρούς προφήτες μετά την αιχμαλωσία.(Αγγ.β:3).

  Ο Σολομών έχτισε ένα παλάτι για τον εαυτό του (ζ:1), το οποίο χρειάστηκε 13 χρόνια για να οικοδομηθεί, έχτισε ένα άλλο παλάτι στο δάσος του Λιβάνου (ζ:2) και ένα παλάτι για την θυγατέρα του Φαραώ (ζ:8).

   · Ο Χειράμ ο βασιλιάς της Τύρου έκαμε για τον Ναό δύο στύλους, τον Ιαχείν και τον Βοάζ και τους έστησε στην στοά του ναού (ζ:13-22).

  · Έκανε ακόμη και την χάλκινη θάλασσα την οποία κρατούσαν τέσσερες τριάδες από βόδια (ζ:23-26).

   · Και 10 λουτήρες από χαλκό (ζ:38)

Ο Δαυίδ είχε σκληρές εμπειρίες από την ζωή στις σπηλιές και τις κακουχίες της υπαίθρου. Ο Σολομών αντίθετα είχε την γεύση της πολυτέλειας, ανάπαυσης και της ειρήνης.

Αυτή όμως η ανάπαυση και η αίσθηση της πολυτέλειας και της σιγουριάς παράσυραν τον Σολομώντα σε τρομερές παγίδες μέσα στις οποίες δυστυχώς κατρακύλησε. Πάραυτα όμως, είναι τύπος του Χριστού σαν Βασιλιά στην Χιλιετή Βασιλεία, της οποίας τα κύρια χαρακτηριστικά είναι, ειρήνη και ανάπαυση, (Ης.β:4, ια:6) σοφία και γνώση (Αβακ.β:14) πλούτος και δόξα (Μιχ.δ:1), φήμη και τιμή (Ψαλμ.οβ:8, Ζαχ.θ:10) χαρά και ασφάλεια.(Mιχ.δ:4).

Η κατάρρευση και στην συνέχεια η πτώση του Σολομώντα (κεφ.ια) έγινε για τους εξής λόγους.

  1. Ο Θεός είχε δώσει εντολές για το τι έπρεπε να κάνει κάθε ένας που θα γινόταν βασιλιάς (Δευτ.ιζ:14-20). Είπε να μη πολλαπλασιάσει ο βασιλιάς πλούτο, άλογα και γυναίκες. Ο Σολομώντας τα έκανε όλα αυτά. Είχε 700 γυναίκες και 300 παλλακίδες από τις οποίες οι περισσότερες ήταν από άλλα έθνη και λάτρευαν ξένους θεούς (Νεεμ.ιγ:26, Α’ Βασ.ια:1-3) Πολλαπλασίασε τον πλούτο και την πολυτέλεια. Είχε πιθήκους για ψυχαγωγία και παγώνια για ομορφιά, χρυσό ασήμι και πολύτιμους λίθους για διακόσμηση (ι:22, Μάρκ.η:37).

  2. Οι ξένες γυναίκες παρέσυραν τον Σολομώντα στην ειδωλολατρία και στην προσκύνηση του Μολώχ του Χεμώς, της Αστάρτης, στους οποίους έχτισε θυσιαστήρια και υψηλούς τόπους (ια:4….).

  3. Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο Κύριος να επιφέρει κρίση (ια:9-15) και να διασχίσει την βασιλεία από τον Σολομώντα μετά τον θάνατό του, και να του αφήσει μόνον μία φυλή, του Ιούδα, εξαιτίας του Δαυίδ.

Η ιστορία συνεχίζει με τον διαχωρισμό των βασιλείων (κεφ.ιβ).

Το χώρισμα αυτό έγινε το 931 μ.Χ. λίγο μετά τον θάνατο του Σολομώντα. Αιτία, ήταν η ανωριμότητα του γιου του Σολομώντα, Ροβοάμ, στο να δείξει κατανόηση και ευλυγισία στο αίτημα του λαού να ελαττώσει τους φόρους που είχε επιβάλει ο πατέρας του (ιβ:2-15). Γι’ αυτό ακριβώς το πρόβλημα τους προειδοποίησε και ο Σαμουήλ (Α’ Σαμ.η:10-12).

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν δύο βασίλεια. Του πρώτου βασιλιάς ήταν ο Ροβοάμ με κύρια φυλή τον Ιούδα και πολλούς Λευίτες και Βενιαμίτες. Αυτός συνέχισε την δυναστεία του Δαυίδ. Το δεύτερο βασίλειο είχε βασιλιά του Ιεροβοάμ ο οποίος εξουσίαζε επάνω σε όλες τις υπόλοιπες φυλές του Ισραήλ.

Αυτός ο διαχωρισμός των βασιλείων είναι το πιο σημαντικό γεγονός μέσα στο βιβλίο Α' Βασιλέων. Εάν κατανοήσουμε καλά το τι συμβαίνει σ’ αυτή την εποχή, τότε θα μπορούμε να καταλάβουμε όλα τα προφητικά γραπτά.

Μια σύγκριση των δύο βασιλείων.

ΙΣΡΑΗΛ	ΙΟΥΔΑΣ
Είχε 19 βασιλιάδες στα 19 χρόνια ιστορίας του.	Είχε 20 βασιλείς στα 325 χρόνια της ζωής του
Είχε 9 δυναστείες	Είχε μόνο την δυναστεία του Δαβίδ.
Είχε 10 φυλές	Είχε 3 φυλές.
Πρωτεύουσά του η Σαμάρεια.	Πρωτεύουσά του ήταν η Ιερουσαλήμ.
Η ζωή του ήταν από το 930 - 722 π.Χ.	Η ζωή του ήταν από το 930 - 605 π.Χ.
Οι βασιλείς του ήταν όλοι ασεβείς	Οι βασιλείς του ήταν 4 καλοί, 4 μέτριοι και 12 ασεβείς.
Το πρότυπό τους ήταν ο Ιεροβοάμ	Το πρότυπό τους ήταν ο Δαβίδ.
Αλώθηκε από τους Ασσύριους	Αλώθηκε από τους Βαβυλωνίους.
Δεν γύρισαν ποτέ πίσω στην χώρα τους.	Ένα υπόλοιπο επέστρεψε μετά από 70 χρόνια.
Λάτρευαν χρυσούς μόσχους στο Δαν και την Βαιθήλ	Λάτρευαν τον Κύριο στην Ιερουσαλήμ.

Τα δύο αυτά βασίλεια έχουν ιδιαίτερα ονόματα μέσα στον λόγο του Θεού.

  · Το βόρειο βασίλειο έχει τρία ονόματα με τα οποία συναντάται μέσα στην Γραφή.

  1. ΙΣΡΑΗΛ γιατί είχε τις περισσότερες φυλές του Ισραήλ με το μέρος του.

  2. ΕΦΡΑΪΜ γιατί ο πρώτος   βασιλιάς ήταν από την φυλή Εφραΐμ και γιατί η φυλή αυτή ήταν η πιο μεγάλη από τις άλλες φυλές.

  3. ΣΑΜΑΡΕΙΑ γιατί ήταν η πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου

   · Το νότιο βασίλειο είχε δύο ονόματα.

  1. ΙΟΥΔΑΣ γιατί ο πρώτος βασιλιάς του ήταν από την φυλή του Ιούδα και η      φυλή αυτή ήταν η πιο μεγάλη από τις άλλες δύο (Λευί & Βενιαμίν).

  2. ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ γιατί ήταν η πρωτεύουσα του νότιου βασιλείου. Επειδή μετά την αιχμαλωσία των δυο βασιλείων, από τους Ασσύριους και τους Βαβυλώνιους αντίστοιχα, επέτρεψαν μόνον οι Ιουδαίοι και ελάχιστες οικογένειες από τις άλλες φυλές και εγκαταστάθηκαν μέσα και γύρω από την Ιερουσαλήμ, γι’ αυτό τον καιρό του Χριστού βλέπουμε μόνο τους «Ιουδαίους», δηλαδή το νότιο βασίλειο, στο οποίο τώρα είχαν περιληφθεί και τα απομεινάρια από όλες τις άλλες φυλές του Ισραήλ.

ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΩΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ Α' ΒΑΣΙΛΕΩΝ.

ΙΟΥΔΑΣ		ΙΣΡΑΗΛ
ΟΝΟΜΑΤΑ	ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ & ΗΘΟΣ	ΟΝΟΜΑΤΑ	ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ & ΗΘΟΣ
Ροβοάμ	17 έτη ιδ:21, Β' Χρον.ιβ:13 κακός.	Ιεροβοάμ	22 έτη ιδ:20 1η δυναστεία.
Αβιά ή Αβιάμ	3 έτη ιε:2 Β' Χρον.ιγ:2 κακός.	Ναδάβ	2 έτη ιε:25 1η δυναστεία.
Ασά	41 έτη ιε:10, Β’ Χρον.ις:13 καλός	Βαασά	24 έτη ιε:35 2η δυναστεία.
Ιωσαφάτ	25 έτη κβ:42, Β’ Χρον.κ:31 καλός	Ηλά	2 έτη ις:8 2η Δυναστεία.
		Ζιμβρί	1 εβδομ. ις:15 3η δυναστεία.
		Αμρί	12 έτη ις:21-23 4η δυναστεία
		Αχαάβ	22 έτη ις:29 4η δυναστεία.
		Οχοζίας	2 έτη κβ:51 4η δυναστεία

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ.

Επειδή ο Ιεροβοάμ δημιούργησε ένα ψεύτικο θρησκευτικό σύστημα και εμπόδισε τον λαό από το να λατρεύει τον Κύριο στην Ιερουσαλήμ γι’ αυτό ο Κύριος προφητεύει καταστροφή στον Ισραήλ δια μέσου του προφήτη Αχιά (Α’ Βασ.ιδ:6-16).

Στο βιβλίο αυτό συναντάμε τον χαρακτηριστικό τύπο των προφητών: τον ΗΛΙΑ τον Θεσβίτη ο οποίος είχε την πιο δυναμική διακονία από κάθε άλλο προφήτη εκτός από τον Κύριο Ιησού. Είναι αυτός που επαναφέρει τις καρδιές των Ισραηλιτών στην σωστή λατρεία του Κυρίου με την πρόκληση που έκανε στους ιερείς του Βάαλ επάνω στο όρος Κάρμηλος. Ο Κύριος έριξε φωτιά στην θυσία του Ηλία και την έκαψε και στην συνέχεια ο Ηλίας κατάστρεψε του 600 ιερείς του Βάαλ (ιζ:20).

Ο Ηλίας καλεί τον ΕΛΙΣΣΑΙΕ στην διακονία της προφητείας και ο Ελισσαιέ ταπεινά τον ακολουθεί.

Ένα άλλο σημαντικό αλλά σατανικό πρόσωπο που συναντάμε, είναι η ΙΕΖΑΒΕΛ η γυναίκα του βασιλιά Αχαάβ, η οποία έφερε στον Ισραήλ την λατρεία του Βάαλ και της Αστάρτης και η οποία είναι τύπος της ψευδοεκκλησίας της Βαβυλώνας, δεμένη με το σύστημα του Αντίχριστου (Αποκ.β:20).

Το κύριο δίδαγμα του βιβλίου είναι ότι «σκόπιμη αμαρτία οδηγεί στην καταστροφή» (Παρ.ιγ:15, Ρωμ.ς:23, Γαλ.ς:7).