Πολλοί είναι αυτοί που λόγω αρνητικών πραγμάτων, απογοητεύσεων και πληγών από φίλους, φτάνουν στο σημείο να αποτραβιούνται
και να κλείνονται στον εαυτό τους, λέγοντας, αφού δεν υπάρχει κάτι το θετικό,
καλύτερα να μείνω μόνος μου, να αποχωριστώ, να κλειστώ στον εαυτό μου και να
έχω κοινωνία με το Θεό μόνος μου.
Αυτό όμως δεν γίνεται. Αυτή η θέση είναι μια ακραία κατάσταση,
πολύ λανθασμένη που δεν μπορεί να ωφελήσει την ψυχή. Με κάθε τρόπο χρειάζεται
να κρατήσουμε τις καρδιές μας ανοιχτές στον Κύριο και ο ένας προς τον άλλον,
παρά τα αρνητικά πράγματα που αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν και φαντάζομαι
πάντα θα υπάρχουν.
Όταν κάποιος κλειστεί στον εαυτό του γίνεται εσωστρεφής και
εγωκεντρικός, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για τις ανάγκες άλλων ανθρώπων και η
αγάπη του, ιδιαίτερα, μετατρέπεται σε θεωρητική, παρά πρακτική.
