Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Η μακαρία ελπίδα!

Συνέχεια από το προηγούμενο: http://epistoligr.blogspot.gr/2014/06/blog-post_8571.html#axzz360Xaflq1

Όταν διαβάζουμε το λόγο του Θεού, υπάρχουν κάποια κλειδιά που μας βοηθούν να τον καταλάβουμε.

α) Μια λέξη ή μια πρόταση που μας δείχνει πότε συμβαίνει ένα γεγονός. Λουκ.κα:28 Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας. Ματθ.κε:1 Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένους, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου.

β) Αντωνυμία είναι μια λέξη που χρησιμοποιούμε αντί το όνομα ή το πρόσωπο για το οποίο θέλουμε να μιλήσουμε. Α’ Θεσ.ε:2-4 διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει. Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης· Αυτό σημαίνει ότι η εκκλησία θα ξέρει!

Όταν οι μαθητές ζήτησαν από τον Κύριο ποιο είναι το σημείο για όλα αυτά, μπορούσε να τους πει ότι θα γίνουν το 2014; Όχι βέβαια, για τον απλούστατο λόγο ότι υπήρχαν διάφορα ημερολόγια και τρόποι χρονολόγησης. Αυτό που μπορούσε να κάνει όμως, ήταν να δώσει σημεία και αυτό έκανε για να ξέρουμε πότε περίπου θα γίνουν όλα αυτά. Έτσι η πίστη βρίσκεται πάντα σε διέγερση.

γ) Πρέπει να προσέχουμε το περιεχόμενο μέσα στο οποίο εκφράζεται μια προφητεία. Δεν επιτρέπεται να αποκολλάται από το περιεχόμενό του οποιοδήποτε διανόημα της Γραφής.
Οι ΜΤΙ χρησιμοποιούν το εδάφιο Εκκλ.α:4 Γενεά υπάγει, και γενεά έρχεται· η δε γη διαμένει εις τον αιώνα. για να περάσουν τη διδασκαλία τους ότι η γη θα υπάρχει αιώνια. Όμως χρησιμοποιούν το δεύτερο μέρος του εδαφίου χωρίς να αναφέρουν το πρώτο. Ολόκληρο το εδάφιο θέλει να μας πει ότι σε σχέση με τους ανθρώπους που ζουν και πεθαίνουν, η γη μένει.

δ) Υπάρχουν διάφοροι όροι που έχουν δοθεί από το Πνεύμα του Θεού: Αρπαγή, Μεγάλη Θλίψη, Δεύτερη έλευση, χιλιετηρίδα, εκφεύγω, η ώρα του πειρασμού. Όταν διαβάζουμε το λόγο του Θεού, πρέπει να ξέρουμε που αναφέρονται αυτοί οι όροι.

ε) Ότι κάνει ο Θεός, υπάρχει κάποιος λόγος, υπάρχει σκοπός. Ποιος είναι ο σκοπός που ο Ιησούς θα έρθει στη δεύτερη έλευση και θα πατήσει πάνω στο όρος των ελαιών;
Ζαχ.ιδ:3 Και ο Κύριος θέλει εξέλθει και θέλει πολεμήσει κατά των εθνών εκείνων, ως ότε επολέμησεν εν τη ημέρα της μάχης.

ς) Οι ενέργειες του Θεού έχουν ένα αποτέλεσμα. Κάθε τι που περιγράφεται μέσα στο λόγο του Θεού, έχει ένα αποτέλεσμα.

Αποκ.α:7 Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν.

Θα θρηνήσουν γιατί απέρριψαν το Θεό της δόξης κι επειδή τώρα είναι υπόλογοι και θα κριθούν απ’ Αυτόν.

ζ) Πρέπει να ξεχωρίζουμε τα γεγονότα μεταξύ τους, τη σειρά με την οποία αναφέρονται.

η) Λέξεις που φανερώνουν τον τόπο που βρίσκονται οι εμπλεκόμενοι στο γεγονός που διαβάζουμε.

Ζαχ.ιδ:3-4 Και ο Κύριος θέλει εξέλθει και θέλει πολεμήσει κατά των εθνών εκείνων, ως ότε επολέμησεν εν τη ημέρα της μάχης. Και οι πόδες αυτού θέλουσι σταθή κατά την ημέραν εκείνην επί του όρους των ελαιών, του απέναντι της Ιερουσαλήμ εξ ανατολών· και το όρος των ελαιών θέλει σχισθή κατά το μέσον αυτού προς ανατολάς και προς δυσμάς και θέλει γείνει κοιλάς μεγάλη σφόδρα· και το ήμισυ του όρους θέλει συρθή προς βορράν και το ήμισυ αυτού προς νότον.

θ) το κλειδί κίνησης ή πράξης.
Α’ Θεσ.δ:16-17 επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Η κίνηση της εκκλησίας είναι προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω.

ι) Υπάρχει μια συνέχεια γεγονότων. Πρέπει να δούμε πως ενώνονται μεταξύ τους.

Α’ Κορ.ιε:50-54 Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη.

ια) Μπορεί να έρθει κάποιος και να μας πει  ότι αρπαγή δεν υπάρχει γιατί πουθενά δεν λέει κάτι τέτοιο η Γραφή. Μάλιστα, όσοι δεν ξέρουν ελληνικά και διαβάζουν τη Γραφή τους στα Αγγλικά για παράδειγμα, λένε ότι δεν υπάρχει η λέξη Αρπαγή μέσα στη Γραφή. Η λέξη υπάρχει στα ελληνικά (Α’ Θες.δ:17).

Η απάντηση είναι ότι υπάρχει προηγούμενο μέσα στο λόγο του Θεού από αρπαγές. Δεν είναι κάτι συνηθισμένο, αλλά έχει γίνει. Ο Θεός άρπαξε τον Ενώχ, τον Ηλία, ανάστησε και άρπαξε το Μωυσή. Υπάρχει λοιπόν προηγούμενο από τη διδασκαλία της Αρπαγής.

ιβ) Οι μέρες του Νώε, οι μέρες του Λωτ. Οι τύποι δεν αποδεικνύουν τη διδασκαλία, αλλά την στολίζουν και την ομορφαίνουν.

Αρπαγή: η αρπαγή των αγίων (θερμών και έτοιμων, όχι χλιαρών) από τη γη για να συναντήσουν τον Κύριο στο μεσουράνημα, πριν τη Μεγάλη Θλίψη.

Αν ο Θεός έχει κάνει και έχει δώσει τόσα για μας, δεν είναι δίκαιο και δεν Τον τιμά μια χλιαρή στάση από μέρους μας. Μην είμαστε και φανατικοί, ότι μπορούμε, όποτε μπορούμε, σιγά-σιγά. Δεν είναι ανάγκη να είμαι κάθε φορά στην εκκλησία, όποτε μπορώ!

Γιατί δεν λέει ότι η εκκλησία θα μετατεθεί, αλλά χρησιμοποιεί τη λέξη αρπαγή; Και μάλιστα σαν κλέφτης! Η αρπαγή περικλείει την έννοια της βίας, της ταχύτητας, γιατί ο δράκων παραμονεύει για τον υιό τον άρσεν.

Εκτός από την έννοια της αρπαγής, έχουμε την ανάσταση των νεκρών. Θα αναστηθούν όσοι ήταν εν Χριστώ (Α’ Κορ.ιε:23,52).

Μια άλλη έννοια είναι το μεσουράνημα, όπου η εκκλησία θα συναντήσει τον Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι η αρπαγή θα είναι μυστική. Δεν θα Τον δουν όλοι όταν θα έρθει για να αρπάξει την εκκλησία Του. Θα ακούσουν τη σάλπιγγα και θα Τον δουν μόνο όσοι αρπαχτούν.

Γέν.ε:24 Και περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού, και δεν ευρίσκετο πλέον· διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός.

Εβρ.ια:5 Διά πίστεως μετετέθη ο Ενώχ, διά να μη ίδη θάνατον, και δεν ευρίσκετο, διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός· επειδή προ της μεταθέσεως αυτού εμαρτυρήθη ότι ευηρέστησεν εις τον Θεόν·

Πριν γίνει η αρπαγή, η εκκλησία θα έχει μια μαρτυρία, ότι έχει ευαρεστήσει τον Κύριο.

Η αλλαγή των σωμάτων των πιστών. Το σώμα μας είναι το μέσο με το οποίο επικοινωνούμε. Στόμα, ομιλία, φωνητικές χορδές, μάτια, αυτιά κινήσεις χεριών. Ο Ιησούς, αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε με ένδοξο σώμα.

Α’ Κορ.ιε:51-55 Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου;

Για να μεταμορφωθεί κάποιος πρέπει να έχει μια μορφή που θα αλλάξει. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η ανάσταση των σωμάτων.

Η νύμφη θα πάρει το ουράνιο σώμα της που θα μπορεί να αντέξει το μεγαλείο της δόξας του Θεού. Θα είναι άφθαρτο, αιώνιο χωρίς πόνους χωρίς αρρώστιες, χωρίς βάσανα. Αυτές είναι υποσχέσεις Αυτού που είπε ότι η γη και ο ουρανός θα παρέλθουν αλλά οι λόγοι Του μένουν στον αιώνα.

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Η επόμενη εικόνα μετά απ’ αυτό το γεγονός, βρίσκεται στην Αποκ.ιβ:5 Και εγέννησε παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού.

Αποκ.ιβ:7 Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος· και ο Δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού,

Μόλις αρπάζεται η εκκλησία ξεκινάει πόλεμος στον ουρανό.