Τι
είναι ένα σπίτι; Είναι το βασίλειο του πατέρα, ο κόσμος της μητέρας και ο
παράδεισος των παιδιών. Είναι ένα τόσο ιδιαίτερο μέρος επειδή είναι μοναδικό.
Σπίτι, δεν είναι το κτίσμα αλλά κάτι πολύ περισσότερο, είναι μια οικογένεια
είναι μια ομάδα, μια ενότητα. Ένας νους, ένας σκοπός, ένα πνεύμα. Όλοι
δουλεύουν μαζί για να ανταποκριθούν ο ένας στις ανάγκες του άλλου. Το σπίτι
είναι ένα καταφύγιο, μια ασφάλεια. Έξω, μπορεί να συμβαίνει οτιδήποτε, αλλά
μέσα στο σπίτι, είναι άνεση, ασφάλεια, πίστη, χαρά, ικανοποίηση.
Η
ομορφιά ενός σπιτιού δεν είναι το κτίριο, αλλά η σχέση που απολαμβάνουν όλοι
όσοι ζουν μαζί, η συντροφικότητα. Είναι λοιπόν τόσο σημαντικό, να υπάρχει μέσα
στο σπίτι το σωστό πνεύμα κι η σωστή συμπεριφορά. Και όμως, στην εκκλησία του
ζωντανού Θεού, υπάρχουν κάποια σπίτια που δεν είναι ευτυχισμένα. Συνεχείς
καυγάδες, η ειρήνη και η χαρά έχουν φύγει, μπορεί να ζουν μαζί, αλλά δεν έχουν
ενότητα στο πνεύμα και στις σκέψεις. Και μπορεί βέβαια να έχουν ένα όμορφο
σπίτι, σ’ ένα πολύ ωραίο μέρος, για τους απ’ έξω να είναι πολύ ωραίο, αλλά μέσα
να υπάρχουν πληγές κι αυτό γιατί δεν δόθηκε ο απαιτούμενος χρόνος για να
καλλιεργηθεί αυτή η σχέση.
Αν
έχεις ευτυχισμένη οικογένεια, μπορείς να ζήσεις χωρίς καινούριο αμάξι, χωρίς
καινούριο σπίτι ή καινούρια ρούχα. Όμως μέσα σ’ αυτό τον κόσμο δεν μπορείς να
είσαι ευτυχισμένος αν το σπίτι δεν πάει καλά. Όλα τ’ άλλα στη ζωή σου μπορεί να
πηγαίνουν μια χαρά, καλή δουλειά, πολλά λεφτά, αλλά αν το σπίτι σου δεν είναι
σωστό, όλα τ’ άλλα δεν μπορούν να σε γεμίσουν.
Για
να υπάρχει αυτή η συντροφικότητα απαιτούνται κάποια στοιχεία: αγάπη, ενδιαφέρον
(Εφεσ.δ:32). Αυτό είναι θεμελιώδες εδάφιο για κάθε σπίτι. Εδώ λέει να είμαστε
σαν τον Χριστό. Οι πιο πολλές εντάσεις, πιέσεις και δυσκολίες της ζωής που
καταστρέφουν ένα σπίτι, θα μπορούσαν να είχαν διαλυθεί αν προσπαθούσαμε να
είμαστε χρηστοί ο ένας στον άλλο. Εύσπλαχνοι σημαίνει να συμπεριφερόμαστε με
προσοχή, διακριτικότητα, ευαισθησία και λεπτότητα ο ένας στον άλλο, σαν κάτι
εύθραυστο. Χωρίς την ικανότητα συγχωρητικότητας δεν είναι δυνατόν να υπάρξει
συντροφικότητα. Συγχωρώ σημαίνει ξεχνώ. Ευγενικός, να φέρεσαι στον άλλο όπως θα
ήθελες να σου φέρεται, ο Ιησούς είπε ότι αυτός είναι χρυσός κανόνας.
Συντροφικότητα
δεν σημαίνει να βρίσκομαι μαζί με κάποιους, αλλά και να κάνω πράγματα μαζί
τους. Είναι πολλές οικογένειες που δεν κάνουν σχεδόν τίποτα μαζί. Πολλές
οικογένειες ούτε τρώνε μαζί.
Η
οικογένεια λοιπόν πρέπει να κάνει διάφορα πράγματα μαζί: διακοπές, ψώνια,
φαγητό έξω κτλ. Όλα αυτά απαιτούν σχεδιασμό γιατί διαφορετικά ο ρυθμός της ζωής
που είναι τόσο γρήγορος, θα σε συνεπάρει και δεν θα το κάνεις ποτέ.
Ιδιαίτερα
αν είσαι ποιμένας, αν δεν το σχεδιάσεις, κάποιος θα στο πάρει. Υπάρχουν τόσα
πράγματα στην εκκλησία που μπορούν να σου πάρουν το χρόνο σου. Όλο και κάτι
πρέπει να γίνει. Αλλά κάποιες φορές πρέπει ν’ αφήνουμε κάποια πράγματα χωρίς να
γίνουν, να πάρουμε την οικογένειά μας και να πάμε κάπου. Σχεδίασε κάποιες
δραστηριότητες, διακοπές. Υπάρχουν ώρες που πρέπει να είναι μόνο η οικογένεια,
δεν είναι ανάγκη πάντα να είναι και κάποιος άλλος μαζί. Ίσως καμιά φορά
χρειαστεί να βγάλεις το τηλέφωνο απ’ τη πρίζα! (μπορείς ν’ αφήσεις όμως τον
τηλεφωνητή να δουλεύει). Πρώτα είναι ο Θεός, μετά είναι η οικογένεια και μετά η
εκκλησία. Αν η εκκλησία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς εσένα για μερικές
μέρες, τότε είσαι πιο σημαντικός απ’ το Θεό.
Βιβλιογραφία:
1. «Η
οικογένεια κρύβει τη λύση» Tim & Bev LaHaye
2.
«Πώς θα αποκτήσεις ευτυχισμένη οικογένεια» R.W. de Haan
