ΠΩΣ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Ο Μάρκος αρχίζει το ευαγγέλιο του
από τη βάπτιση του Χριστού, ο Ματθαίος από τη γέννηση Του, αλλά ο Λουκάς
αρχίζει πολύ πιο πίσω, από τη γέννηση του Ιωάννη του βαπτιστή. Σαν γιατρός που ήταν ο Λουκάς, παίρνει τα
γεγονότα και τα τοποθετεί σε χρονική σειρά.
Έτσι θα πάρουμε σαν χρονική βάση
της εξέλιξης των γεγονότων το ευαγγέλιο του Λουκά. Συγχρόνως, μέσα από τα
υπόλοιπα τρία θα παίρνουμε τη σφαιρική άποψη που θα μας δίνουν σχετικά με τη
ζωή του Χριστού.
Ο Λουκάς δεν ήταν ένας από τους
12 μαθητές. Μάλλον ήταν εθνικός, γιατί οι Ιουδαίοι δεν είχαν γιατρούς. Πιθανόν
να ήταν από τη Μ. Ασία και μάλιστα από την Έφεσο γιατί ήταν έδρα μάθησης (στην
Έφεσο είχαν την λατρεία του όφεως με τις θεραπευτικές ικανότητες, ιατρικό σήμα
σήμερα).
Χρησιμοποιεί πολλούς ιατρικούς
όρους, και όπως είδαμε ο Θεός χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο μας για να εκφραστεί. Ο
Θεός εκφράζει την αλήθεια Του με δικούς μας όρους. Τα ευαγγέλια μπορεί να
διαφέρουν σε όρους, αλλά όχι σε αλήθεια.
Ο Χριστός μιλούσε Αραμαϊκά και
όχι Ελληνικά, όμως τα ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά, π.χ. ο Ματθαίος τον Πέτρο τον ονομάζει Κηφά ενώ ο
Λουκάς τον ονομάζει Πέτρο (ελλην.).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Επειδή ο Χριστός
μιλούσε στα Αραμαϊκά, και τα ευαγγέλια γράφτηκαν κατ' ευθείαν στα Ελληνικά -
και όχι πρώτα Αραμαϊκά και μετά Ελληνικά - αυτά που υπάρχουν γραμμένα δεν είναι
λέξη προς λέξη αυτά που είπε ο Χριστός, αλλά είναι η αλήθεια του Θεού δοσμένη
απ’ το Πνεύμα το Άγιο, όπως δόθηκε από το Χριστό και τους απόστολους. Το Πνεύμα
το Άγιο τα έφερνε στην μνήμη τους.
Ο Λουκάς χρησιμοποιεί όρους που
άλλοι δεν τους χρησιμοποιούν επειδή ήταν πιο μορφωμένος και το λεξιλόγιο του
ήταν μεγαλύτερο.
|
ΙΟΥΔΑΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
15 δικές του λέξεις
|
Στο 1 κεφάλαιο
|
Δηλ. 15/κεφ.
|
|
ΙΑΚΩΒΟΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
22 δικές του λέξεις
|
Στα 5 κεφάλαια
|
Δηλ. 4/κεφ.
|
|
ΜΑΡΚΟΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
90 δικές του λέξεις
|
Στα 16 κεφάλαια
|
Δηλ. 6/κεφ.
|
|
ΜΑΤΘΑΙΟΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
100 δικές του λέξεις
|
Στα 28 κεφάλαια
|
Δηλ. 4/κεφ.
|
|
ΠΕΤΡΟΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
120 δικές του λέξεις
|
Στα 8 κεφάλαια
|
Δηλ. 15/κεφ.
|
|
ΙΩΑΝΝΗΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
260 δικές του λέξεις
|
Στα 50 κεφάλαια
|
Δηλ. 5/κεφ.
|
|
ΛΟΥΚΑΣ
|
Χρησιμοποιεί περίπου
|
750 δικές του λέξεις
|
Στα 52 κεφάλαια
|
Δηλ. 15/κεφ.
|
Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί
ακόμα περισσότερες γιατί ήταν ο πιο μορφωμένος απ’ όλους και είχε τεράστιο
απόθεμα λέξεων. Αλλά όμως όπως ο Θεός εκφράστηκε με τον Πέτρο που ήταν ψαράς,
εκφράστηκε και με τον απόστολο Παύλο.
Ησαΐας ζ:14
Δια τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείον, Ιδού, η παρθένος
θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ.
Λένε κάποιοι ότι η λέξη «παρθένος» είναι λάθος, γιατί στα Εβραϊκά
δεν είναι η συνηθισμένη λέξη «Μπεθούλα» που σημαίνει παρθένος, αλλά η λέξη «άλμα». Άρα (βγάζουν το συμπέρασμα ότι) η Μαριάμ δεν
ήταν παρθένος, άρα ο Χριστός ήταν ψεύτης και οι απόστολοι και όλοι οι πρώτοι
χριστιανοί, και μαζί τους κι εμείς.
Ο Σατανάς θέλει να κάνει τον
κόσμο να πιστεύει αυτό. Όμως η αλήθεια δεν είναι αυτή και δοξάζουμε το Θεό
γι'αυτό.
Απάντηση: Ναι, δεν
γράφει «μπεθούλα» το κείμενο, αλλά «άλμα». Η λέξη αυτή σημαίνει «νεανίς», «κορίτσι
που είναι σε ηλικία για να παντρευτεί». Η λέξη από τη χρήση της δείχνει ότι αναφέρεται σε παρθένο
και όχι σε παντρεμένη γυναίκα. Άλλωστε τι σημείο θα είναι αυτό για το οποίο
μιλάει ο Ησαΐας, εάν μια παντρεμένη γυναίκα συλλάβει και γεννήσει γιό; Δεν θα είναι
ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία!!! Από τα συμφραζόμενα λοιπόν δεν αναφέρεται
σε παντρεμένη γυναίκα αλλά σε νέα γυναίκα οπωσδήποτε ανύπαντρη. Η ίδια λέξη
χρησιμοποιείται και στη Γεν.κδ:43 και αναφέρεται στη Ρεβέκκα! Ο Ελιέζερ, ο
υπηρέτης του Αβραάμ βάζει σημείο και λέει ότι «.....η ΚΟΡΗ (άλμα) ήτις εξέρχεται
δια να αντλήσει, και προς την οποίαν είπω, πότισόν με παρακαλώ, ολίγον ύδωρ εκ
της υδρίας σου, και αυτή με είπη, και σύ πίε, και δια τας καμήλους σου ακόμη
θέλω αντλήσει, αύτη ας είναι η γυνή, την οποίαν ητοίμασεν ο Κύριος δια τον υιόν
του κυρίου μου».
Εάν «άλμα» σημαίνει νέα γυναίκα
παντρεμένη, τότε είναι δυνατόν ο Ελιέζερ να ζητούσε παντρεμένη γυναίκα για τον
Ισαάκ; Φυσικά όχι!! Ζητούσε παρθένο, και την ονόμασε «άλμα», κόρη.
Μια άλλη χρησιμοποίηση της
λέξης είναι στην Έξοδ.β:8. Εκεί έχουμε
την αδελφή του Μωυσή να παρακολουθεί τον αδελφό της μέσα στο καλαθάκι του πάνω
στα νερά του Νείλου, που τελικά βρίσκει η αδελφή του Φαραώ. Είναι αναμφισβήτητο
γεγονός ότι τότε η αδελφή του Μωυσή ήταν νεανίδα ανύπαντρη, δηλαδή παρθένος και
όμως εδώ ονομάζεται «άλμα», αντί «μπεθούλα» όπως και παραπάνω η Ρεβέκκα. Και
λέει: «Και είπε πρός αυτήν η θυγάτηρ του
Φαραώ, Υπάγε. Και υπήγε ΤΟ ΚΟΡΑΣΙΟΝ και εκάλεσε την μητέρα του παιδίου».
Την ίδια λέξη βλέπουμε και στον
Ψαλμ.ξη:25 που λέει: «Προεπορεύοντο οι
ψάλται, κατόπιν οι παίζοντες όργανα, και εν τω μέσω ΝΕΑΝΙΔΕΣ τυμπανίστριαι».
Αυτές που συνήθιζαν να βάζουν τότε δεν ήταν παντρεμένες αλλά ανύπαντρες
κοπέλες, δηλαδή παρθένες.
Πέρα από αυτές τις καθαρές
έννοιες που δείχνουν ότι «άλμα» αναφέρεται σε νεανίδα της παντρειάς αλλά
παρθένο, έχουμε την αδιασιστη μαρτυρία της Καινής Διαθήκης!
Όσο εμπνευσμένα είναι τα γραπτά
της Παλαιάς Διαθήκης είναι και της Καινής Διαθήκης. Ο απόστολος Ματθαίος στο
ευαγγέλιο του επαναλαμβάνει την προφητεία του Ησαΐα και σαν Εβραίος που ήταν ο
ίδιος ερμήνευσε τη λέξη «άλμα», «Παρθένο», διότι λέει: «Ιδού η ΠΑΡΘΕΝΟΣ θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι
καλέσει το όνομα……».
Έτσι κάθε δαιμονική αντιλογία
καταρρίπτεται, και ο λόγος του Θεού παραμένει άγιος και αληθής στις διακηρύξεις
του.
