ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - γ:11-13

έρχομαι ταχύ, κράτει ό έχεις, ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου.

Α. έρχομαι ταχύ

Αυτό συνδέεται άμεσα με το προηγούμενο εδάφιο που λέει ότι θα μας τηρήσει  εκ της ώρας του πειρασμού. Ο Ιησούς θα έρθει ταχέως να μας αρπάξει έξω απ’ αυτή την ώρα του πειρασμού.

Α’ Θεσ.δ:16-18  μας λέει ότι ο Κύριος θα καταβεί απ ουρανού με κέλευσμα... οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθεί πρώτον, έπειτα εμείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθεί μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα.

Θα έρθει ταχύ, αυτό δεν σημαίνει ότι από τότε που το είπε θα έρθει σε λίγο καιρό, γιατί από τότε έχουν περάσει 2.000 χρόνια, αλλά όταν θα έρθει αυτό θα γίνει ταχέως. Ο Χριστός δεν ήρθε ακόμα στη γη, αλλά όταν έρθει, θα έρθει γρήγορα κι αυτό είναι μια ενθάρρυνση γι’ αυτούς που κρατούν το όνομά Του, το λόγο Του και την υπομονή Του.

Β. κράτει ό  έχεις ίνα μηδείς λάβει τον στεφανόν σου

Το ρήμα είναι στην προστακτική και φανερώνει κατάσταση διαρκείας, δηλ. μας προστάζει να κρατήσουμε και να συνεχίσουμε να κρατάμε αυτό που έχουμε γιατί ο διάβολος θα θελήσει να μας το πάρει.

Μαρκ.ιγ:22-23 ο Ιησούς μας λέει ότι θα εγερθούν ψευδοπροφήτες και ψευδόχριστοι για να αποπλανήσωσιν ει δυνατόν και τους εκλεκτούς.

Ματθ.κδ:42-44 επειδή δεν ξέρουμε ποια ώρα έρχεται, πρέπει να φυλάμε τον θησαυρό που έχουμε, τον Ίδιο τον Κύριο, την αλήθεια.

Το «μηδείς» αναφέρεται υπό μια έννοια στον Α/Χ γιατί αν κάποιος δεν κρατήσει αυτό που έχει, δηλαδή το λόγο, το όνομα και την υπομονή, τότε ο Α/Χ θα του κλέψει το στέφανο της νίκης, γιατί μας λέει στην Αποκ.ς:2 ότι εξήλθε νικών δια να νικήσει, εννοείται όλους αυτούς που δεν φύλαξαν αυτό που είχαν.

Αποκ.ιγ:7 λέει ότι εδόθη στο θηρίο να κάνει πόλεμο με τους αγίους (αυτούς που δεν αρπάχθηκαν) και να νικήσει αυτούς. Όλοι όσοι δεν θα πάρουν τη σφραγίδα του Α/Χ πρέπει να θανατωθούν. Γι’ αυτό λέει ο Ιησούς, μη χάνεις την αμοιβή σου, κράτησε αυτό που έχεις και τότε θα αμειφθείς, θα αρπαχτείς και θα τηρηθείς έξω από την ώρα του πειρασμού.

Ο στέφανος αναφέρεται στο βραβείο που έπαιρναν τότε οι αθλητές όταν νικούσαν στους αγώνες, που ήταν ένα κλαδί ελιάς πλεγμένο σε στεφάνι.

Το «μηδείς λάβει τον στέφανόν σου» σημαίνει ότι ήδη έχουν το στεφάνι, είναι δηλαδή σε θέση να βαδίζουν μαζί Του με το στεφάνι της νίκης. Πρέπει να κρατήσουμε αυτή τη θέση και να μην αφήσουμε τίποτα να μας κλέψει αυτή τη νίκη που είναι η αγάπη μας και η υπακοή μας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Αποκ.γ:12 ο νικών ποιήσω αυτόν στύλον εν των ναώ του Θεού μου, και έξω ου μη εξέλθει έτι, γράψω επ’ αυτόν ο όνομα του Θεού μου, την καινής Ιερουσαλήμ, η καταβαίνουσα εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το καινόν.

Α. ο νικών ποιήσω αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου

Εδώ βλέπουμε τη συνέχεια της αμοιβής που δίνει ο Θεός στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Ο στύλος είναι ένα σταθερό μόνιμο μέλος του ναού αυτού, που υποστηρίζει και κρατά.  Ιαχείν και Βοάζ ήταν τα ονόματα δυο χάλκινων συμβολικών στύλων στο προαύλιο του ναού του Σολομώντα. Είχαν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από τον Χειράμ (Β’ Χρ.γ:17). Στην αρχή ήταν απλά διακοσμητικοί, αλλά με την πάροδο του χρόνου αποτέλεσαν μέρος του ναού θεωρούμενοι φύλακες των θυρών των ιερών χώρων.

Ακόμα υπήρχαν στύλοι μέσα στο ναό που κρατούσαν τη σκεπή. Στύλοι υπήρχαν και μέσα στη σκηνή του Μαρτυρίου και χώριζαν τα Άγια από τα Άγια των Αγίων. Πάνω τους ήταν στηριγμένο το καταπέτασμα που αργότερα σκίστηκε.  Ακόμα μια έννοια του στύλου, βλέπουμε στις σκηνές των νομάδων που ήταν πάρα πολύ μεγάλες και στηριζόταν σε πολλούς στύλους.  Όμως υπήρχε κάποιος στύλος που βρισκόταν στο κέντρο της σκηνής, ήταν ο πιο ψηλός και πάνω σ’ αυτόν κρεμούσαν όλα τα χρυσαφικά και πολύτιμα πράγματα που είχαν σαν στολίδια. Ο Χριστός ονομάζεται από τον Ησαία τέτοιος στύλος. Είναι λοιπόν μια θαυμαστή υπόσχεση!!!

Α’ Τιμ.γ:15 λέει...οίκω του Θεού όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας...  Τα αληθινά παιδιά του Θεού είναι εκείνα που στηρίζουν και κρατούν την αλήθεια του Θεού υψωμένη, για να μπορούν και άλλοι να έλθουν και να βρουν καταφύγιο κάτω απ’ αυτήν.

Γαλ.β:9 ο Παύλος λέει: ο Ιάκωβος, ο Κηφάς (Πέτρος) και ο Ιωάννης θεωρούνταν στύλοι, οι στερεότεροι, η κύρια δύναμη της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ (Πράξ.ιε).

Α’ Σαμ.β:8 συγκρίνει τους αγίους του Θεού με στύλους που πάνω τους στερεώνεται όλη η οικουμένη.

Η λέξη «ναός» αναφέρεται μόνο στο μέρος που έμπαιναν οι ιερείς να υπηρετήσουν τον Κύριο, όπου η δόξα του Θεού φανερωνόταν. Η λέξη ιερόν αναφέρεται σ’ ολόκληρη την οικοδομή με τις αυλές τα τείχη και όλους τους άλλους βοηθητικούς χώρους. Ο Ιησούς λοιπόν λέει ότι θα μας κάνει στύλους μέσα σ’ αυτό τον ιδιαίτερο χώρο της παρουσίας Του, όπου η χάρις και η δόξα Του κατοικούν μόνιμα. Αν ήμασταν στην αυλή των ιερέων ή των γυναικών, ή των εθνών τότε θα ήμασταν συγκριτικά κοντά στο ναό, ο Ιησούς όμως μας λέει ότι θα μας δώσει την κυριότερη θέση μέσα στο ναό Του, τη θέση του στύλου που στηρίζει όλο το οικοδόμημα και μάλιστα στο χώρο που δεν τολμούσε κανείς να μπει παρά μόνο ο Αρχιερέας μια φορά το χρόνο και μετά από πολλές διαδικασίες. 

Β. και έξω ού μη εξέλθει έτι

Το πραγματικό παιδί του Θεού φοβάται μήπως απομακρυνθεί από την παρουσία του Θεού. Υπάρχει ένα άγιος φόβος. Το βλέπουμε αυτό στον Ιώβ που είπε: «αυτό που φοβόμουν ήλθε επ’ εμέ». Δεν ήταν τόσο η αρρώστια και η θλίψη, όσο ο φόβος μήπως μέσα στη δοκιμασία και το καμίνι στρέψει προς τα οπίσω κι έτσι βγει από την παρουσία του Θεού.

Ο Ιησούς λοιπόν λέει: μη στενοχωριέσαι αν όλοι γύρω σου αρνούνται το μήνυμα σου. Ετοιμάζω μια κατοικία για σένα που ποτέ κανείς δεν θα σε αναγκάσει να εγκαταλείψεις, μια αιώνια κατοικία στην ιδιαίτερη μου παρουσία.

Ησ.ξς:1-2...ποιός είναι ο οίκος, τον οποίον ηθέλετε οικοδομήσει δι εμέ;...εις τίνα λοιπόν θέλω επιβλέψει; εις τον πτωχόν και τρέμοντα τον λόγον μου...

Αυτό είναι το κατοικητήριο του Θεού που ο Ίδιος αναζητά. Μας υπόσχεται λοιπόν μια μόνιμη περίβλεπτη θέση μέσα στη δόξα και το μεγαλείο της παρουσίας Του στα επουράνια.

Γ. Θα γράψει επάνω μας 3 πράγματα:

1.  Το όνομα του Θεού μου

2.  Το όνομα  της πόλεως του Θεού μου της καινής Ιερουσαλήμ η καταβαίνουσα εκ του ουρανού από του Θεού μου

3.  και το όνομά μου καινόν

Το να γράψει επάνω μας σημαίνει αντιπροσώπευση αυτού που γράφεται. Δηλαδή όπως όταν ένα κιβώτιο περιέχει χρυσό και γράφει πάνω <ΧΡΥΣΟΣ> έτσι ακριβώς και με τους αγίους θα έχουν μέσα τους στοιχεία που θα αντιπροσωπεύονται με το όνομα που θα αναγράφεται πάνω τους.

<Το όνομα του Θεού μου> φανερώνει ότι είναι ιδιοκτησία του Θεού. Αυτό φαίνεται στο γάμο όπου η νύμφη παίρνει το όνομα του νυμφίου. Φανερώνει λοιπόν αυτή τη γαμήλια σχέση μεταξύ του Θεού και του λαού  Του, ότι ο Θεός είναι ιδιοκτήτης και κάτοχος της εκκλησίας Του. Είμαστε λοιπόν μόνιμα στην κατοχή και εξουσία του Θεού.

<Το όνομα της πόλεως του Θεού μου της καινής Ιερουσαλήμ> Εβρ.ιβ:22 μας λέει ότι εμείς είμαστε η Νέα Ιερουσαλήμ η πόλις του Θεού μας. Ο Θεός μας προορίζει να είμαστε μέρος της Νέας Ιερουσαλήμ.

Αποκ.κα:10 μας δείχνει άλλη μια φορά την ένδοξη αυτή πόλη που δεν είναι άλλη από τη Νύμφη του Αρνίου την άγια και καθαρή εκκλησία Του. Ο Θεός λοιπόν μας δίνει την ένδειξη ότι πράγματι είμαστε αυτή η Νύμφη και ότι πράγματι έχουμε αυτή την ξεχωριστή θέση απέναντί Του. Το ίδιο βλέπουμε στο πρόσωπο της Σουναμίτισσας, στο Άσμα Ασμάτων, η οποία στέκεται πάνω απ’ όλες τις άλλες γυναίκες σαν η εκλεκτή και μόνη αγάπη του Μέγα Βασιλιά Ιησού Χριστού.

<και το όνομά μου καινόν> Το καινούργιο αυτό όνομα φανερώνει μια μεγαλύτερη αποκάλυψη του Θεού που δεν ήταν δοσμένη προηγουμένως. Όταν μας αρπάξει και γίνουμε πραγματικά η Νύμφη Του, τότε θα μας δώσει την καινούργια αυτή αποκάλυψη του Εαυτού Του. Α’ Κορ.ιγ:12 <τότε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην>.

Στην Π.Δ. ο Θεός φανερώθηκε σαν ο ΕΛ που θα πει ο ισχυρός, ο δυνατός, επίσης σαν ο ΕΛΟΧΙΜ που έχει την έννοια του συνόλου της δύναμης και του πλήθους της  μεγαλειότητας. Στο λαό Του όμως φανερώθηκε σαν ο ΓΙΑΧΟΥΕ, σαν ο ΩΝ δηλαδή σαν Αυτός που ΕΙΝΑΙ ό,τι ο λαός Του χρειάζεται να είναι. Στην Καινή Διαθήκη φανερώθηκε σαν ΓΙΑΧΟΥΕ ΩΣΗΑ που σημαίνει ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡ, το όνομα του ΙΗΣΟΥ. Ήλθε εν Χριστώ, μας μίλησε το λόγο Του και μας φανερώθηκε (Α’ Τιμ.γ:16).  Αργότερα αποκαλύπτεται σαν ο Νυμφίος μας όταν θα Τον συναντήσουμε. Είναι λοιπόν πιθανόν ότι αυτό το νέο όνομα μπορεί να αναφέρεται στο γεγονός ότι ο ΓΙΑΧΟΥΕ έγινε ο Νυμφίος μας ή ο σύζυγός μας.

Όπως ένα προϊόν φέρει το όνομα του κατασκευαστή, και αυτό είναι εγγύηση για το προϊόν, έτσι κι εμείς θα φέρουμε το όνομα του Κατασκευαστή μας σαν εγγύηση ότι είμαστε προϊόντα του Θεού.

Δ. Πνευματικά μαθήματα της περιόδου της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας

Ο Ιησούς αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν «Τον Άγιο» επομένως πρέπει κι εμείς να βαδίσουμε μέσα σ’ αυτή την αγιότητα του Θεού σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Στη συμπεριφορά μας, στον τρόπο που επικοινωνούμε με άλλους ανθρώπους, στη δουλειά μας, και ιδιαίτερα με τους αδελφούς και τις αδελφές εν Χριστώ. Ο Κύριος μας καλεί σε αγιασμό, σ’ ένα βάδισμα άγιο, καθαρό χωρίς αναμίξεις του κόσμου ώστε ο Ιησούς να ευαρεστείται και να κατοικεί πλούσια ανάμεσά μας.

Φανερώνεται ακόμα σαν ο «Αληθινός». Μας καλεί να φανερώσουμε στον κόσμο την αλήθεια του λόγου Του. Μας καλεί εμείς οι ίδιοι να είμαστε αληθινοί και όχι υποκριτές σε ό,τι κάνουμε. Μας λέγει ότι Αυτός είναι η πραγματοποίηση όλων των τύπων και των σκιών. Μας καλεί να εκπληρώσουμε όπως Εκείνος το σχέδιο της σωτηρίας του Θεού και να γίνουμε μέλη Του και έκφρασή Του εδώ στη γη.

Το εδ.8 λέγει «ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύρα ηνεωγμένην». Έχουμε την πληροφορία ότι αυτές τις τελευταίες ημέρες ο Ιησούς έχει ανοίξει μπροστά μας μια θύρα και μας προσκαλεί να μπούμε μέσα. Είναι η θύρα του λόγου του Ευαγγελίου. Ιωήλ β:23 και Ωσηέ ς:3 μιλάνε για την όψιμη βροχή της διδασκαλίας του λόγου και τη μεγάλη άγρα τω ψυχών στις τελευταίες ημέρες πριν την Αρπαγή. Ο Κύριος θα ρίξει βροχές διδασκαλίας της αλήθειας σ’ όλο τον κόσμο, ώστε ο λαός Του να μάθει την αλήθεια και να σχηματισθεί η Νύμφη Του η εκλεκτή. Πρέπει λοιπόν να τρέξουμε να θερίσουμε τη μεγάλη αυτή σοδειά του Θεού, να μπούμε σ’ αυτή τη θύρα της διακονίας του λόγου για να ευαρεστήσουμε τον Κύριο μας.

Ιακ.ε:7 «Μακροθυμήσατε λοιπόν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. Ιδού ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμον καρπόν της γής, και μακροθυμεί δι’ αυτόν εωσού λάβει βροχήν πρόϊμον και όψιμον». Μέχρι να έρθει, εμείς πρέπει να εργαστούμε για να θερίσουμε αυτό τον καρπόν για τον Κύριο.

Ησ. νε:10-13 «.... σηκώθητι αγαπητή μου, ωραία μου και ελθέ διότι ιδού ο χειμών παρήλθεν, η βροχή διέβη, απήλθε....». Μετά απ’ αυτή τη βροχή, τότε που ο Ισραήλ είναι σχεδόν καιρός να επιστρέψει και να δει Αυτόν που εξεκέντησε και να μετανοήσει (μας το λέγει στο εδ. 13 «η συκή εξέφερε τους ολύνθους αυτής...») ο Κύριος καλεί την αγαπημένη Του, την ωραία Του εκκλησία, να έλθει μαζί Του στην ουράνια κατοικία Του πριν έλθει η Μεγάλη Θλίψη.

«ετήρησας τον λόγον μου» Μας λέγει ότι θα λάβουμε μέρος στην Αρπαγή μόνο αν τηρήσουμε πλήρως και μέχρι τέλους το λόγο του Θεού. Ο Ιησούς είναι ο λόγος. Το βιβλίο αυτό είναι ο γραπτός λόγος Του. Ο Ιησούς ήλθε να εκφράσει το λόγο του Θεού στη ζωή Του και μας καλεί όλους να κάνουμε το ίδιο. Καλούμαστε λοιπόν ν’ αφιερωθούμε σ’ Αυτόν και να ζήσουμε τη ζωή του αγιασμού και της αφιέρωσης που έζησε Εκείνος και να φέρουμε τους ίδιους καρπούς μ’ αυτούς που έφερε ο Ιησούς. Καλούμαστε ν’ αφήσουμε το λόγο του Θεού να εργαστεί ελεύθερα μέσα μας, να κατοικήσει μέσα μας πλούσια ώστε να γίνουμε επιστολή γιγνωσκομένη και αναγιγνωσκομένη υπό πάντων. Δεν μπορούμε να τηρήσουμε το λόγο του Θεού αν δεν τον έχουμε στην καρδιά μας, αν δεν είναι ο ακριβός θησαυρός της ζωής μας.

«και ούκ ηρνήσω το όνομά μου» Αυτή είναι η καρδιά του Νυμφίου προς τη Νύμφη. Θα σε νυμφευθώ διότι έμεινες αληθινή και κράτησες το όνομά μου. Έδειξες ότι θέλεις να έχεις το όνομά μου για όλη την αιωνιότητα κι αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνω. Θα σου δώσω το Νέο μου όνομα. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποχωριστείς απ’ τον κόσμο, την αμαρτία και το ψεύδος, ακόμη και από ορισμένους αδελφούς όχι γιατί δεν τους αγαπάς, αλλά γιατί δεν θέλουν να κρατήσουν την αποκάλυψη του ονόματός μου.

Όπως ο Ιωσήφ, έτσι και ο υιός ο άρσεν θ’ αποβληθεί από τα αδέλφια του, όμως τελικά, ο Ιωσήφ ανυψώθηκε κι έγινε δεύτερος μετά τον Φαραώ και τροφοδότης όλου του κόσμου, τροφοδότης του λόγου του Θεού σ’ όλους τους πεινασμένους. Παρόλο που οι αδελφοί του τον απέβαλαν, ο Θεός τον ύψωσε και τον χρησιμοποίησε να διατηρήσει τη ζωή των αδελφών του. Αυτό θα γίνει και με τον Υιό άρσενα αυτές τις τελευταίες ημέρες, που σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε ένα μ’ Εκείνον, να Τον αγαπήσουμε και να δεχτούμε την αλήθεια του Πνεύματός Του.

«των λεγόντων εαυτούς Ιουδαίους είναι, και ουκ εισίν αλλά ψεύδονται». Αυτό δεν αναφέρεται στους Χριστιανούς που πρόκειται να χάσουν την Αρπαγή των πιστών επειδή δεν δέχονται όλη την αλήθεια του Κυρίου ή είναι χλιαροί. Αυτούς θα τους πάρει ο Χριστός στον ουρανό μέσα στη θλίψη. Αυτοί όμως στους οποίους αναφέρεται εδώ είναι:

α) Οι ψευδοχριστιανοί της ψευδοεκκλησίας του συστήματος του Α/Χ που ο λόγος του Θεού λέγει ότι πρόκειται να σχηματισθεί στις μέρες μας. Αυτοί λέγουν ότι είναι λαός του Θεού ενώ δεν είναι και ψεύδονται.

β) Οι ψευδοχαρισματικοί που λένε ότι είναι μέρος της κίνησης του Αγίου Πνεύματος αυτές τις τελευταίες ημέρες και που ίσως ακόμη να το πιστεύουν ότι είναι, ψεύδονται όμως είτε εν γνώσει τους είτε εν αγνοία.

γ) Επίσης οι «Ορθόδοξοι Ιουδαίοι» που στη μάχη του Αρμαγεδώνα θα σκοτωθούν. Είναι αυτοί που έχουν το όνομα «Ιουδαίος» αλλά δεν είναι εσωτερικά Ιουδαίοι, πραγματικά παιδιά του Θεού. Η Γραφή λέγει ότι τα 2/3 του έθνους του Ισραήλ θα χάσουν τη ζωή τους και στην ημέρα της κρίσης θα αναγνωρίσουν ποιος πραγματικά είναι ο λαός του Θεού.

δ) Ιουδαίοι που κατά τη Μεγάλη Θλίψη και τον καιρό του Αρμαγεδώνα όταν έλθει ο Ιησούς θα μετανοήσουν και θ’ αναγνωρίσουν τον πραγματικό λαό του Θεού. Όταν έλθει ο Ιησούς με τους αγίους Του και πατήσει στο όρος των Ελαίων τότε θ’ αναγνωρίσουν τον Μεσσία και τους πραγματικούς Ιουδαίους του Ιησού.

«ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου»

α) Ο Ιησούς μας καλεί να τηρήσουμε την υπομονή Του. Όπως Εκείνος υπέμεινε μέχρι τέλους και νίκησε, έτσι κι εμείς να βαδίσουμε με καρτερία και υπομονή.

β) Μας καλεί να έχουμε την υπομονή του γεωργού (Ιακ.ε:7) καθώς και την υπομονή αυτών που εκβάλλονται και λοιδορούνται από τα ίδια τους τ’ αδέλφια για το λόγο του Κυρίου.

γ) Εβρ.ιβ:3-6. Όλα αυτά δεν είναι παρά παιδεία του Κυρίου για τη ζωή μας. Ο Κύριος εργάζεται αγιασμό και καθαρότητα μέσα μας. Α’ Πετρ.δ:1 «ο παθών κατά σάρκα έπαυσε από της αμαρτίας». Ας κρατήσουμε λοιπόν την υπομονή Του για να γίνουμε τέλειοι και χωρίς αμαρτία.

δ) Γιατί ο Θεός ζητά από εμάς αυτή την τιμή; Η μόνη αιτία είναι ότι επιθυμεί να έχει μία νύμφη που να είναι γεμάτη αγάπη για Εκείνον. Το να θανατώνουμε τα έργα της σάρκας είναι απόδειξη της αγάπης μας για τον Ιησού. Αυτές οι θλίψεις, οι δυσκολίες, οι αποβολές από τους αδελφούς θα συντελέσουν στο να αγαπήσουμε τον Ιησού ακόμη περισσότερο και να στηριζόμαστε μόνο σ’ Αυτόν.

ε) Η τήρηση λοιπόν του λόγου της υπομονής αναφέρεται σ’ αυτούς που περνούν διωγμό και αντιστέκονται για το λόγο Του. Γι’ αυτό πρέπει να τηρήσουν το λόγο της υπομονής Του, που σημαίνει ότι θα περάσουν διωγμό και καταπίεση πριν την Αρπαγή.

Εδ.11 Ο Ιησούς μας εφιστά την προσοχή εδώ να μην πάρει κανείς το στέφανό μας. Να μην εντυπωσιαζόμαστε από τα επιτεύγματα των ανθρώπων, από τους μεγάλους οργανισμούς και αριθμούς ανθρώπων, γιατί τότε είμαστε υπερήφανοι κι έτσι γινόμαστε υποψήφιοι για απάτη και πλάνη από τον Α/Χ. Τότε μπορεί να μας κλέψουν το στέφανό μας, όταν πάρουμε τα μάτια μας απ’ τον Ιησού και στραφούμε σε επιτυχίες και επιτεύγματα ανθρώπινα. Ας αγρυπνούμε λοιπόν και ας προσέχουμε μέχρι τέλους.