Η μακαρία ελπίδα - αντίχριστος, ψευδοπροφήτης

Συνέχεια από το προηγούμενο: Εδώ

Ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης θα ριχτούν ζωντανοί στη λίμνη του πυρός.

Αποκ.ιθ:20 Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης, όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού· ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός, την καιομένην με το θείον.

Ο τόπος της βασάνου, όπου πάνε όλα τα πνεύματα των αμετανόητων, άδικων ανθρώπων που πεθαίνουν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας προθάλαμος φυλακής μέχρι την κρίση του λευκού θρόνου. Τότε, λέει η Γραφή ότι ο Άδης θα δώσει τους νεκρούς του (Αποκ.κ:13) για να κριθούν στην παρουσία του Θεού. Μετά την κρίση, θα ριχτούν στη γέενα του πυρός, στην αιώνια φυλακή των αμετανόητων ψυχών.

Κάποιοι απορρίπτουν τον αιώνιο βασανισμό των ψυχών, επειδή όπως λένε δεν μπορεί να το κάνει αυτό ένας Θεός αγάπης.

Ματθ.κε:46 Και θέλουσιν απέλθει ούτοι μεν εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.

Γιατί ο Θεός θα το κάνει αυτό: ο Θεός μας έδωσε το δώρο της ζωής, της ζωής που έχουμε μέσα μας που είναι αιώνια.

Γέν.β:7 Και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης. και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, (ρουάχ χαγιάχ) και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.

Ο Θεός ενεφύσησε στον Αδάμ την πνοή της ζωής κι από κει και πέρα αυτή η πνοή μοιράζεται, στα παιδιά του, στα παιδιά των παιδιών του, μέχρι σήμερα.

Η ψυχή του Αδάμ άρχισε να υπάρχει από τη στιγμή που μπήκε μέσα του το πνεύμα της ζωής. Η ψυχή με το πνεύμα είναι δύο αλληλένδετα αλληλοεξαρτώμενα στοιχεία.

Με την ψυχή μπορούμε να πάρουμε πληροφορίες από το περιβάλλον μας, να τις επεξεργαστούμε και να τις αποθηκεύσουμε. Η ψυχή επηρεάζεται και από τον πνευματικό και από τον υλικό κόσμο. Η ψυχή απαρτίζει ουσιαστικά το εγώ μας, που μας κάνει να διαφέρουμε ο ένας απ’ τον άλλο.

Όταν ο άνθρωπος πεθαίνει, αποχωρίζεται από το σώμα η ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου, ο κώδικας της προσωπικότητάς του. Η σκέψεις του τα συναισθήματά του, η προσωπικότητά του, αυτό που είναι.

Αν ακούσεις τη φωνή μου από ένα cd, ενώ δεν με βλέπεις αναγνωρίζεις ποιος είμαι. Η χροιά της φωνής φανερώνει την ταυτότητά μου. Από την έκφρασή μας, που είναι στοιχείο της ψυχής, φανερώνεται η προσωπικότητά μας. Όλα αυτά τα στοιχεία της ψυχής δε χάνονται, αλλά μένουν ενωμένα με το πνεύμα του ανθρώπου.

Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος, με τη ζωή που έζησε και τις αποφάσεις που πήρε, έχει καταφέρει να φτιάξει ένα πνεύμα γεμάτο μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, έριδες, ζηλοτυπίες, θυμούς, μάχες, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνο, φόνο, μέθες, κώμες, και τα όμοια τούτων, ο Θεός δεν μπορεί να έχει στην παρουσία Του ένα τέτοιο πνεύμα (περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει) Γαλ.ε:19.

Όλα αυτά τα πνεύματα που απείθησαν και στάθηκαν ενάντια στο δημιουργό τους, στη μοναδική θυσία του Ιησού Χριστού, ο Θεός θα τα ρίξει μέσα στη γέενα του πυρός.

Ο τόπος αυτός έχει φτιαχτεί για τον διάβολο και τους αγγέλους του (Ματθ.κε:41).

Οι πρώτοι που ρα ριχτούν στη γέενα του πυρός είναι ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης. Μετά το τέλος της χιλιετούς Βασιλείας ρίχνεται εκεί ο διάβολος και οι δαίμονές του.

Ο Θεός δεν θα ρίξει αιώνιες ψυχές στη γέενα επειδή τις μισεί, αλλά επειδή τους έδωσε το δώρο της ζωής, τους έδωσε ευκαιρίες να μετανοήσουν, τους έδωσε το δρόμο της επιστροφής και της σωτηρίας, αλλά αυτοί αποφάσισαν να ακολουθήσουν το σκοτάδι. Ο άνθρωπος αποφασίζει που θα περάσει την αιωνιότητα, όχι ο Θεός.

Βλέπεις μια ταμπέλα: Προσοχή, κίνδυνος ηλεκτροπληξίας, και πας και αγγίζεις τα γυμνά καλώδια. Μπορείς να πεις ότι φταίει η ΔΕΗ; Προσοχή, ναρκοπέδιο, αλλά σκαρφαλώνεις και περνάς μέσα, ποιος φταίει;

Ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο για να τον ρίξει στη γέενα, αλλά για να ζήσει αιώνια μαζί Του. Αλλά η ζωή που μας χάρισε, έχει ευθύνες, δεν μπορούμε να της γυρίσουμε την πλάτη.

Δευτ.λ:15-18 Ιδού, εγώ έθεσα ενώπιόν σου σήμερον την ζωήν και το αγαθόν, και τον θάνατον και το κακόν· καθότι εγώ προστάζω εις σε σήμερον να αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου, να περιπατής εις τας οδούς αυτού και να φυλάττης τας εντολάς αυτού και τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού, διά να ζης και να πληθύνησαι και διά να σε ευλογήση Κύριος ο Θεός σου εν τη γη, εις την οποίαν εισέρχεσαι διά να κληρονομήσης αυτήν. Εάν όμως παρεκτραπή η καρδία σου και δεν υπακούσης, αλλά αποπλανηθής και προσκυνήσης άλλους θεούς και λατρεύσης αυτούς, εγώ αναγγέλλω προς εσάς σήμερον ότι εξάπαντος θέλετε αφανισθή· δεν θέλετε μακροημερεύσει επί της γης, προς την οποίαν διαβαίνεις τον Ιορδάνην, διά να εισέλθητε εκεί να κατακληρονομήσητε αυτήν.

Αποκ.κ:1-3 Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς, και έδεσεν αυτόν χίλια έτη, και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον και έκλεισεν αυτόν και εσφράγισεν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη· και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.

Η εξουσία που ο διάβολος είχε πάρει από τον Αδάμ, επιστρέφει στον Ιησού και ο διάβολος δεν έχει πλέον καμία εξουσία. Έτσι, ένας άγγελος τον πιάνει και τον ρίχνει μαζί με τα δαιμόνιά του στην άβυσσο.

Λουκ.ι:19 Ιδού, δίδω εις εσάς την εξουσίαν του να πατήτε επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και ουδέν θέλει σας βλάψει.

Όταν ο Χριστός επιστρέψει δεν κάνει πόλεμο με τους δαίμονες, αλλά με τα στρατεύματα που έχουν περικυκλώσει την Ιερουσαλήμ.

Γιατί ο Θεός θα λύσει το διάβολο για λίγο καιρό; Κατά τη χιλιετή βασιλεία η άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζουν μέσα στην ομορφιά της Βασιλείας του Θεού, θα αποκατασταθεί η μακροζωία, το ελεύθερο θέλω τους θα λειτουργεί χωρίς επηρεασμούς από δαιμόνια, αφού είναι δεμένα, αλλά κάποιοι θα κάνουν και πάλι το κακό. Αφήνοντας λοιπόν το διάβολο, αυτοί θα τον ακολουθήσουν κι έτσι θα ξεχωρίσουν πάλι από τους δίκαιους.

Αποκ.κ:7-8 Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού, και θέλει εξέλθει, διά να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, διά να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης.

Έτσι, κι αυτοί με τις αποφάσεις που πήραν φανερώνουν ποιοι είναι αλλά κανείς πλέον δεν έχει άλλα περιθώρια. Ο Θεός θα φέρεις τους πάντες μπροστά στο λευκό θρόνο Του για να κριθούν. Εκτός από τη Νύμφη, τους αγίους της θλίψης και τους 144.000 Ισραηλίτες.

Στη Δεύτερη έλευση, ο λαός Ισραήλ μετανοεί, έχει επικαλεστεί τον Κύριο, αποκαθίσταται στη γη του και ευημερεί.

Ναι μεν αρνήθηκαν τον Ιησού, αλλά ο Θεός τους δίνει μια δεύτερη ευκαιρία σαν έθνος, Τον εκζητούν, έρχεται, τους σώζει. Ο Θεός πάντοτε πηγαίνει όσο μπορεί με τον άνθρωπο προκειμένου να μη χάσει τη σωτηρία του και ότι του έχει δώσει .

Ρωμ.ια:29 Διότι ανεπίδεκτα μεταμελείας είναι τα χαρίσματα και η πρόσκλησις του Θεού.

Όμως, χρειάζεται προσοχή να μην εξαντληθούν τα όρια της αγάπης και της υπομονής του Θεού. Ο Σαούλ τα εξάντλησε, το ίδιο και ο Ισραήλ και γι’ αυτό ο Θεός τους απέκοψε και τους σκόρπισε σε όλο τον κόσμο. Το 1948 άρχισε να τους μαζεύει πίσω στη χώρα τους, αλλά και πάλι δεν κατάλαβαν. Ο Θεός θα τους περάσει μέσα από όλα τα επερχόμενα δεινά, τη μάχη του Αρμαγεδδώνα, κατά την οποία θα σκοτωθούν τα 2/3, η Ιερουσαλήμ θα αλωθεί, θα βιαστούν οι γυναίκες και θα είναι έτοιμοι να κάνουν γενοκτονία, και ΤΟΤΕ θα κράξουν στον Κύριο.

Ιωήλ β:17-20 Ας κλαύσωσιν οι ιερείς, οι λειτουργοί του Κυρίου, μεταξύ της στοάς και του θυσιαστηρίου, και ας είπωσι, Φείσαι, Κύριε, του λαού σου και μη δώσης την κληρονομίαν σου εις όνειδος, ώστε να κυριεύσωσιν αυτούς τα έθνη· διά τι να είπωσι μεταξύ των λαών, Που είναι ο Θεός αυτών; Και ο Κύριος θέλει ζηλοτυπήσει διά την γην αυτού και θέλει φεισθή του λαού αυτού. Ναι, ο Κύριος θέλει αποκριθή και ειπεί προς τον λαόν αυτού, Ιδού, εγώ θέλω εξαποστείλει προς υμάς τον σίτον και τον οίνον και το έλαιον και θέλετε εμπλησθή απ' αυτών, και δεν θέλω σας κάμει πλέον όνειδος μεταξύ των εθνών. Αλλά θέλω απομακρύνει από σας τον εκ του βορρά πολέμιον, και θέλω εξώσει αυτόν εις γην άνυδρον και έρημον, με το πρόσωπον αυτού προς την ανατολικήν θάλασσαν, (νεκρά) το δε όπισθεν αυτού μέρος προς την θάλασσαν την δυτικήν, (Μεσόγειος) και η δυσωδία αυτού θέλει αναβή και η κακή οσμή αυτού θέλει υψωθή, διότι έπραξε μεγάλα.

Ζαχ.ιγ:9 Και θέλω περάσει το τρίτον διά πυρός· και θέλω καθαρίσει αυτούς ως καθαρίζεται το αργύριον, και θέλω δοκιμάσει αυτούς ως δοκιμάζεται το χρυσίον· αυτοί θέλουσιν επικαλεσθή το όνομά μου (ΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑ ΘΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΟΥΝ;) και εγώ θέλω εισακούσει αυτούς· θέλω ειπεί, ούτος είναι λαός μου· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Ο Κύριος είναι ο Θεός μου (Θωμάς).

Ρωμ.ια:25-27 Διότι δεν θέλω να αγνοήτε, αδελφοί, το μυστήριον τούτο, διά να μη υψηλοφρονήτε, ότι τύφλωσις κατά μέρος έγεινεν εις τον Ισραήλ, εωσού εισέλθη το πλήρωμα των εθνών, και ούτω πας ο Ισραήλ θέλει σωθή, καθώς είναι γεγραμμένον· Θέλει ελθεί εκ Σιών ο λυτρωτής και θέλει αποστρέψει τας ασεβείας από του Ιακώβ· Και αύτη είναι η παρ' εμού διαθήκη προς αυτούς, Όταν αφαιρέσω τας αμαρτίας αυτών.

Οι άγιοι της Αρπαγής είναι η απαρχή και μετά ακολουθούν οι δύο μάρτυρες, η εκκλησία των Εθνικών και η εκκλησία των Ισραηλιτών. Με αυτή την εκκλησία των Εθνικών εισέρχεται το πλήρωμα των εθνών και αμέσως μετά ο Θεός σφραγίζει τις 144.000 άντρες Ισραηλίτες (τα πρωτογεννήματα του Ισραήλ) για να τους φυλάξει από τις 5 σάλπιγγες και πριν τη μάχη του Αρμαγεδώνα (Αποκ.ιδ:1-3) τους βλέπουμε μέσα στην παρουσία του Κυρίου.

Ο Ιησούς παραμένει στη γη και βασιλεύει κατά τη χιλιετή Βασιλεία.

Τα χίλια αυτά χρόνια είναι η 7^η χιλιετηρίδα από Αδάμ. Το μεγάλο Σάββατο του Θεού. Την 7^η μέρα ο Θεός αναπαύθηκε.

Ησ.θ:6 Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης.

Αναφέρεται στον καιρό της χιλιετούς Βασιλείας.

Ησ.θ:7 Εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος, επί τον θρόνον του Δαβίδ και επί την βασιλείαν αυτού, διά να διατάξη αυτήν και να στερεώση αυτήν εν κρίσει και δικαιοσύνη από του νυν και έως αιώνος. Ο ζήλος του Κυρίου των δυνάμεων θέλει εκτελέσει τούτο.

Ζαχ.ιδ:9 Και ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ' όλην την γήν· εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος εις και το όνομα αυτού εν.

Αποκ.κ:4-6 Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ' αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη. Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη. Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη. Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν· επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν, αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ' αυτού χίλια έτη.

Θρόνους βλέπουμε στην Αποκ.δ όπου κάθονται οι 24 πρεσβύτεροι (12+12) που συμβολίζουν την πληρότητα της Βασιλείας του Θεού στην Παλιά και την Καινή Διαθήκη.

Τα πρώτα λόγια λοιπόν αναφέρονται στην εκκλησία της Αρπαγής και μετά συνεχίζει και βλέπει τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού. Αυτοί δεν κάθονται σε θρόνους, αλλά είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού (Αποκ.ζ:9 & ιδ:3).