Ο Πάνσοφος Θεός

Ψαλμός ρδ:24

Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε· τα πάντα εν σοφία εποίησας· η γη είναι πλήρης των ποιημάτων σου·

Η πανσοφία του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός πάντα έχει τα καλύτερα σχέδια και τους καλύτερους τρόπους για να τα πραγματοποιήσει. Αυτός ο ορισμός πηγαίνει πιο πέρα από το ότι ο Θεός είναι παντογνώστης και τα ξέρει όλα. Σημαίνει πως επειδή ο Θεός είναι αιώνιος, πανταχού παρών και  παντογνώστης, όλες οι αποφάσεις Του, όλες οι κρίσεις Του, όλες οι ενέργειες, οι παρεμβάσεις του είναι πάντα οι καλύτερες δυνατές.

Οι πράξεις του Θεού πάντα φέρνουν τα καλύτερα αποτελέσματα (από τη δική Του οπτική γωνία), δηλαδή αυτά που Τον δοξάζουν! Το καλύτερο ορίζεται πάντα από την πλευρά του Θεού, όχι από τη δική μας. Ανεξάρτητα από το αν κάτι είναι για μας ευχάριστο ή όχι. Το ζητούμενο είναι αν δοξάζεται ο Θεός.

Ο λόγος του Θεού διδάσκει για τη σοφία του Θεού σε διάφορα μέρη. Μαθαίνουμε πως ο Θεός μας είναι ο μόνος σοφός Θεός: Εις τον μόνον σοφόν Θεόν έστω η δόξα δια Ιησού Χριστού εις τους αιώνας· αμήν (Ρωμ.ις:27).

Ο Ιώβ μέσα στον πόνο και τη δοκιμασία του, ομολόγησε: Είναι σοφός την καρδίαν και κραταιός την δύναμιν τις εσκληρύνθη εναντίον αυτού και ευτύχησεν; (Ιώβ θ:4). Και πιο κάτω είπε: Εν αυτώ είναι η σοφία και η δύναμις· αυτός έχει βουλήν και σύνεσιν.  (Ιώβ ιβ:13).

Εντάξει, ο Θεός είναι σοφός, πως όμως, αυτό επηρεάζει εμάς; Πως η σοφία Του μας αγγίζει; Μας αφορά; Μας αφορά γιατί οι σοφές πράξεις του Θεού αγγίζουν τη ζωή μας.

Πρώτα απ’ όλα ο λόγος του Θεού λέει πως η σοφία Του Θεού φανερώνεται στη δημιουργία Του. Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε τα πάντα εν σοφία εποίησας η γη είναι πλήρης των ποιημάτων σου (Ψαλμ.ρδ:24).

Ο Θεός δημιούργησε το περιβάλλον, τον κόσμο που ζούμε και το έκανε με τέτοιο τρόπο ώστε ο ίδιος να δοξάζεται. Αρκεί κάποιος έστω και πρόχειρα να κάτσει να παρατηρήσει τη φύση. Πως μεγαλώνουν τα λουλούδια, πως αναπαράγεται η ζωή στον πλανήτη. Πως το οικοσύστημα λειτουργεί. Πως έφτιαξε τον ήλιο να είναι στην κατάλληλη απόστασή, ώστε ούτε να καιγόμαστε, ούτε να παγώνουμε. Παρόλο που η αμαρτία έχει αφήσει το στίγμα της πάνω στην πλάση, εντούτοις μπορούμε να δούμε το χέρι του Θεού θαυμαστά να έχει προνοήσει για όλα. Να υπάρχει αρμονία και ποικιλία μαζί.

Κυρίως όμως, η σοφία του Θεού φανερώνεται στο σχέδιο της λύτρωσης και στο πως ο Θεός εκτελεί τα σχέδιά Του.

Στο λόγο του Θεού μαθαίνουμε πως ο Χριστός είναι η σοφία μας: εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους, Ιουδαίους τε και Έλληνας, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν  (Α΄ Κορ.α:24).

Και πιο κάτω γράφει: Αλλά σεις είσθε εξ αυτού εν Χριστώ Ιησού, όστις εγενήθη εις ημάς σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις (α:30). Με άλλα λόγια, το σχέδιο του Θεού να μας σώσει μέσω του Σταυρού, ήταν το πιο σοφό.

Αυτός όμως, ο τρόπος, ο ίδιος ο λόγος του Θεού λέει στα μάτια των ανθρώπων φαίνεται ως ανοησία: Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού (Α΄ Κορ.α:18).

Με άλλα λόγια για να μπορέσει κάποιος να δει και να καταλάβει τη σοφία του Θεού, πρέπει ο Θεός να του ανοίξει τα μάτια. Γιατί είναι τυφλός. Δε μπορεί ο άνθρωπος να δει πως είναι δυνατόν ο Θεός που έπλασε όλο το σύμπαν, και διακηρύττει ο ίδιος ότι δεν έχει αμαρτία και είναι απόλυτα δίκαιος και αγαθός και άγιος, αυτός ο Θεός να έρχεται και να λέει στο πλάσμα Του, πρέπει να τιμωρηθείς και να πεθάνεις γιατί με έχεις προσβάλει. Επειδή σε αγαπώ όμως, θα πεθάνει κάποιος άλλος στη θέση σου.

Αυτό το σχέδιο, εμείς που βρισκόμαστε σήμερα το πρωί εδώ, το έχουμε συνηθίσει να το ακούμε. Και ίσως στα δικά μας αυτιά να μη φαίνεται πια περίεργο, ή ανόητο ή μωρία. Στον κόσμο όμως έτσι φαίνεται.

Για κάποιους εδώ στην πατρίδα μας, είναι αδύνατον, να σώζεται ο άνθρωπος μόνο με τη μετάνοια και την πίστη. Δε μπορεί να μη χρειάζεται να κάνει κάτι; Να προσπαθήσει έστω; Δεν είναι δυνατόν να δίνεται η σωτηρία κατά χάρη χωρίς έργα δια της πίστης και να εννοεί αυτό που λέει!

Ο λόγος του Θεού όμως, βεβαιώνει: Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον· ουχί εξ έργων, διά να μη καυχηθή τις  (Εφες.β:8-9).

Και σε άλλο σημείο λέει: Αλλ' ότε εφανερώθη η χρηστότης και η φιλανθρωπία του Σωτήρος ημών Θεού, ουχί εξ έργων δικαιοσύνης τα οποία επράξαμεν ημείς, αλλά κατά το έλεος αυτού έσωσεν ημάς διά λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύματος, το οποίον εξέχεε πλουσίως εφ' ημάς διά Ιησού Χριστού του Σωτήρος ημών  (Τίτος γ:4-6).

Για κάποιους άλλους, το σχέδιο του Θεού φαίνεται ανόητο γιατί δεν παραδέχονται πως έχουν ανάγκη μετάνοιας. Δεν μπορούν να μετανοήσουν γιατί πιστεύουν πως είναι αρκετά καλοί, και ο Θεός – αν είναι σωστός – δε μπορεί, θα δει την καλοσύνη τους και θα τους πάρει στον ουρανό.

Αυτός ο τύπος ανθρώπου πιστεύει πως οι άλλοι πρέπει να αλλάξουν και όχι ο ίδιος. Βέβαια αν σπρώξεις λίγο την κουβέντα, όλοι θα παραδεχτούν αδυναμίες, αλλά τι να κάνουμε, ο Θεός δε μπορεί να περιμένει τελειότητα, καταλαβαίνει.

Και βέβαια υπάρχουν και αυτοί που δυσκολεύονται να δουν τη σοφία του Θεού γιατί ο Χριστός γι’ αυτούς είναι σκάνδαλο: Επειδή και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δε τους Έλληνας μωρίαν  (Α΄ Κορ.α:22-23).

Βλέπετε η σοφία του Θεού είναι μωρία για τους ανθρώπους, ή σκάνδαλο. Για αυτό έχουν δυσκολία να δεχτούν τη σοφία του Θεού.

Πώς είναι δυνατόν ο Θεός να σώζει τον κόσμο μέσα από το θάνατο ενός απόλυτα αθώου; Αυτός που είναι παντοδύναμος, με αυτό τον τρόπο σώζει τους ανθρώπους;

Σκάνδαλο! Ανοησία!

Αυτός, όμως, είναι ο Θεός μας. Και είναι πάνσοφος. Σώζει τους ανθρώπους με ένα πάνσοφο τρόπο. Με ένα τρόπο που δίνει απόλυτα τη δόξα σ’ Εκείνον και δεν αφήνει χώρο σ’ εμάς καθόλου, παρά μόνο με συντριβή και μετάνοια να πάμε και να ζητήσουμε το έλεός Του και με απλή πίστη να δεχτούμε το δώρο Του, το Χριστό.

Αυτό είναι το απλό μήνυμα του ευαγγελίου, η σοφία του Θεού. Είναι το μήνυμα που χρειάζεται να ακούσει κάθε άνθρωπος. Από το μικρό παιδί, μέχρι τον ηλικιωμένο.

Ο Παύλος είπε, Διότι επειδή εν τη σοφία του Θεού ο κόσμος δεν εγνώρισε τον Θεόν διά της σοφίας, ηυδόκησεν ο Θεός διά της μωρίας του κηρύγματος να σώση τους πιστεύοντας (Α΄ Κορ.α:21). Αυτού του είδους το κήρυγμα έκανε ο Παύλος και αυτό καλεί κι εμάς να μιμηθούμε:

Και εγώ, αδελφοί, ότε ήλθον προς εσάς, ήλθον ουχί με υπεροχήν λόγου ή σοφίας κηρύττων εις εσάς την μαρτυρίαν του Θεού.… και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου δεν εγίνοντο με καταπειστικούς λόγους ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με απόδειξιν Πνεύματος και δυνάμεως, διά να ήναι η πίστις σας ουχί διά της σοφίας των ανθρώπων, αλλά διά της δυνάμεως του Θεού  (Α΄ Κορ.β:1, 4-5).

Μην ντρέπεσαι για το μήνυμα του ευαγγελίου. Απλά πες το με εμπιστοσύνη πως ο Θεός με αυτό το μήνυμα θα εργαστεί στην καρδιά του ανθρώπου και θα τον οδηγήσει σε συντριβή και πίστη. Αν πρόκειται ο άνθρωπος να σωθεί, θα σωθεί επειδή ο Θεός θα μιλήσει στην καρδιά του, με το μήνυμα που ο ίδιος ο Θεός διάλεξε. Με τον τρόπο που ο ίδιος ο Θεός διάλεξε. Γιατί το σχέδιο του Θεού είναι το πιο σοφό είναι το πιο καταπληκτικό. Είναι αυτό που φέρνει δόξα στο Θεό γιατί προβάλει τον ίδιο το Θεό και τη χάρη Του.

Μόνο αυτό μας φέρνει αληθινά αντιμέτωπους με τον εαυτό μας, με την υπερηφάνεια μας, με τον εγωισμό μας, που μας οδηγεί μέσα στην αμαρτωλότητά μας. Αν δε συντριβεί αυτός ο εγωισμός και η περηφάνια, και δεν δοξαστεί απόλυτα και μοναδικά ο Θεός στην καρδιά του κάθε αμαρτωλού με τη μετάνοια και την πίστη, σωτηρία δεν έρχεται.

Ο άνθρωπος πρέπει να μείνει άφωνος, κατάπληκτος, φοβισμένος μπροστά στο μεγαλείο της αγιότητας και της δόξας του Θεού. Να συντριβεί καθώς θα δει πως Αυτός ο Αιώνιος, Αυθύπαρκτος, Παντογνώστης Θεός, ευδόκησε να τον αγαπήσει τέλεια και να δώσει το Γιο Του να πεθάνει γι’ αυτόν.

Εξηγώντας τη σοφία του Θεού και το σχέδιο Του να σώσει τους εθνικούς σκληραίνοντας το δικό Του λαό, τον Ισραήλ, λέει ο Παύλος για το Θεό:

διότι ο Θεός συνέκλεισε τους πάντας εις την απείθειαν, διά να ελεήση τους πάντας. Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού. Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού. Διότι τις εγνώρισε τον νούν του Κυρίου; ή τις έγεινε σύμβουλος αυτού; ή τις έδωκε τι πρώτος εις αυτόν, διά να γείνη εις αυτόν ανταπόδοσις; Επειδή εξ αυτού και δι' αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα. Αυτώ, η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν (Ρωμ.ια:32-36).

Εμείς οι άνθρωποι αμφιβάλλουμε γι’ αυτή τη σοφία, οι άγγελοι όμως, όχι! Άγγελοι επιθυμούν να σκύψουν και να δουν το θαυμαστό σχέδιο της σωτηρίας που μας έχει δώσει ο Θεός! Δόξασε το Θεό για το πάνσοφο σχέδιο της σωτηρίας μας, και μίλησε για το μήνυμα αυτό στους ανθρώπους. Μην προσπαθείς να το βελτιώσεις, δε γίνεται καλύτερο. Είναι το πιο σοφό.

Η σοφία του Θεού όμως, επηρεάζει και την καθημερινή μας ζωή. Και συνεχίζει να μας προκαλεί. Συνεχίζει να θέλει ο Θεός να μας κάνει να αρνούμαστε τη δική μας σοφία, το δικό μας τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη ζωή, που κρίνουμε καταστάσεις και να εμπιστευθούμε τη δική Του σοφία, το δικό Του τρόπο με τον οποίο εργάζεται και εκπληρώνει τα σχέδιά Του. Ο χαρακτήρας του Θεού είναι ο ίδιος και εκδηλώνεται με παρόμοιους τρόπους σε όλα τα θέματα. Θα δούμε πως.

Ας αρχίσουμε από τη Ρωμ.η:28, Εξεύρομεν δε ότι πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν, εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού·  

Μας καλεί ο Θεός να εμπιστευθούμε τη σοφία Του σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν γιατί εργάζεται μέσα στη ζωή μας μέσα σε κάθε περίσταση για το δικό μας καλό. Και πιο είναι αυτό το καλό που θέλει να πετύχει; Να γίνουμε σαν το Χριστό.

διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών (Ρωμ.η:29).

Ο σκοπός του Θεού είναι να με κάνει και να σε κάνει σαν το Χριστό. Γι’ αυτό θα εργαστεί με σοφία, μέσα από κάθε κατάσταση για το σκοπό αυτό.

Αν αυτό το σκοπό του Θεού τον έχεις αγαπήσει, τον έχεις δεχτεί, τον έχεις αγκαλιάσει, θα μπορείς να δεις καθώς περνούν τα χρόνια πως σοφά ο Θεός έχει επιτρέψει δοκιμασίες, προβλήματα, και σοφά άλλοτε έχει απαντήσει όπως θα ήθελες και άλλοτε όχι. Θα βλέπεις όμως με εμπιστοσύνη τη σοφία του και θα μπορείς να δεχτείς τα σχέδιά Του. Αυτή η πίστη οδήγησε τον Παύλο να δεχτεί τον σκόλοπα στη σάρκα του (Β΄ Κορ.ιβ:7-10).

Ο Παύλος είδε τη σοφία του Θεού στη ζωή του, καθώς ο Θεός δεν του έκανε αυτό που ζήτησε, αλλά τον άφησε με το πρόβλημά του.

Ο Ιώβ αναγνώρισε πως δεν τα ήξερε όλα. Ένας άνθρωπος που έχασε τα πάντα, ενώ ήταν δίκαιος ενώπιον του Θεού αναγνώρισε, παραδέχτηκε πως δεν τα ξέρει όλα και ο Θεός γνωρίζει καλύτερα.

Το να δέχομαι, να εμπιστεύομαι τη σοφία του Θεού είναι κομμάτι του καθημερινού μου αγιασμού. Η σοφία του Θεού πάει κόντρα στη σοφία του κόσμου σε καθετί.