Την παραβολή τούτη (Ματθ.ιη:23-35), ο Χριστός την είπε σ’ απάντηση
στο ερώτημα του Πέτρου, που - ας μας επιτραπεί - ήταν σαν να ’λεγε: «έχω δίπλα
μου κάποιον που πέφτει από γκάφα σε γκάφα. Η μεγάλη μου καρδιά με σπρώχνει να τον
συγχωρώ. Όμως, πότε πρέπει να σταματήσω; Στις εφτά φορές ή λίγο παραπάνω; Βλέπεις,
Κύριε, και η συγνώμη πρέπει να ’χει όρια». Η απάντηση του Κυρίου στην προκειμένη
παραβολή, τονίζει δύο μεγάλες αλήθειες:
α) την ανάγκη να συγχωρεθούμε, και
β) την ανάγκη να συγχωρούμε






































