Άχυρο, Στάρι, Φωτιά, Σφυρί

Μιλώντας το λόγο του Θεού, πρέπει να καταρρίπτουμε τα ψέματα γύρω μας.

Δεν χρειαζόμαστε influencers! Ο λόγος του Θεού είναι σαν φωτιά και σφυρί:

Ιερ.κγ:28-32 Ο προφήτης εις τον οποίον είναι ενύπνιον, ας διηγηθή το ενύπνιον· και εκείνος, εις τον οποίον είναι ο λόγος μου, ας λαλήση τον λόγον μου εν αληθεία. Τι είναι το άχυρον προς τον σίτον; λέγει Κύριος. Δεν είναι ο λόγος μου ως πυρ; λέγει ο Κύριος· και ως σφύρα κατασυντρίβουσα τον βράχον; Διά τούτο, ιδού, εγώ είμαι εναντίον των προφητών, λέγει Κύριος, οίτινες κλέπτουσι τους λόγους μου, έκαστος από του πλησίον αυτού. Ιδού, εγώ είμαι εναντίον των προφητών, λέγει Κύριος, οίτινες κινούσι τας γλώσσας αυτών και λέγουσιν, Αυτός λέγει. Ιδού, εγώ είμαι εναντίον των προφητευόντων ενύπνια ψευδή, λέγει Κύριος, οίτινες διηγούνται αυτά και πλανώσι τον λαόν μου με τα ψεύδη αυτών και με την αφροσύνην αυτών· ενώ εγώ δεν απέστειλα αυτούς ουδέ προσέταξα αυτούς· διά τούτο ουδόλως θέλουσιν ωφελήσει τον λαόν τούτον, λέγει Κύριος.

Στο παραπάνω απόσπασμα, ο Θεός εξηγεί την άποψή Του για εκείνους που ισχυρίζονται ότι μιλάνε τον λόγο Του, ενώ στην πραγματικότητα παρασύρουν τους ανθρώπους με τα απερίσκεπτα ψέματά τους.

Δεν είναι ο λόγος μου ως πυρ; λέγει ο Κύριος,

Η εικόνα της φωτιάς στη Βίβλο συχνά συμβολίζει τον εξαγνισμό, την κρίση και την παρουσία του Θεού.

Στο πλαίσιο του Ιερεμία, ο λόγος του Θεού απεικονίζεται σαν μια εξαγνιστική δύναμη, ικανή να κάψει το ψέμα και την αμαρτία.

Η φωτιά αντιπροσωπεύει επίσης τη δύναμη και την εξουσία του λόγου του Θεού, όπως φαίνεται σε άλλες γραφές όπως το εδάφιο Εβρ.ιβ:29, το οποίο περιγράφει τον Θεό ως πυρ καταναλίσκον.

Αυτή η μεταφορά τονίζει τη μεταμορφωτική και εξαγνιστική φύση της θείας αλήθειας, η οποία μπορεί να εξευγενίσει και να καθαρίσει τις καρδιές των πιστών.

Ο λόγος του Θεού είναι σαν φλόγες αλήθειας που μετατρέπουν το άχυρο σε στάχτη:

Α ́ Κορ.γ:19-20 Διότι η σοφία του κόσμου τούτου είναι μωρία παρά τω Θεώ. Επειδή είναι γεγραμμένον· Όστις συλλαμβάνει τους σοφούς εν τη πανουργία αυτών· και πάλιν· Ο Κύριος γινώσκει τους διαλογισμούς των σοφών, ότι είναι μάταιοι.

και ως σφύρα κατασυντρίβουσα τον βράχον;

Το σφυρί συμβολίζει τη δύναμη και την ικανότητα να σπάει την αντίσταση.

Ένα σφυρί είναι ένα εργαλείο κατασκευής και καταστροφής, υποδηλώνοντας τη δύναμη να χτίζεις ή να γκρεμίζεις.

Αυτή η μεταφορά υπογραμμίζει τον λόγο του Θεού σαν δύναμη που μπορεί να διαπεράσει τις πιο σκληρές καρδιές και τις πιο επίμονες ψευδοδιδασκαλίες.

Η εικόνα ενός βράχου που συντρίβεται υποδηλώνει την κατάρριψη οχυρών και φραγμών, παρόμοια με το πώς ο λόγος του Θεού μπορεί να διαλύσει ψευδείς ιδεολογίες και να επιφέρει πνευματική ανανέωση.

Αυτό επαναλαμβάνεται στο εδάφιο Εβρ.δ:12, όπου ο λόγος του Θεού περιγράφεται ως κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας.

Β ́ Κορ.ι:4 διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων·

Οι ψεύτικες διδασκαλίες είναι σαν το άχυρο που πετάει στον άνεμο.

Οι ψευδοπροφήτες είναι άτομα που ισχυρίζονται ότι μιλούν εκ μέρους του Θεού αλλά μεταδίδουν μηνύματα που είναι αντίθετα με την αλήθεια Του.

Συχνά χαρακτηρίζονται από δόλο, οδηγώντας τους ανθρώπους μακριά από τις διδασκαλίες της Γραφής και την αληθινή φύση του Θεού.

Η Αγία Γραφή προειδοποιεί τους πιστούς να επαγρυπνούν ενάντια σε τέτοια άτομα, καθώς μπορεί να φαίνονται πειστικά και μπορεί ακόμη και να κάνουν σημεία και τέρατα για να επικυρώσουν τους ισχυρισμούς τους.

Οι απόστολοι συνέχισαν να προειδοποιούν την πρώτη εκκλησία για την παρουσία και την επιρροή των ψευδοπροφητών.

Στο Β’ Πέτρ.β:1, ο Πέτρος γράφει: «Υπήρξαν όμως και ψευδοπροφήται μεταξύ του λαού, καθώς και μεταξύ σας θέλουσιν είσθαι ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες θέλουσι παρεισάξει αιρέσεις απωλείας, αρνούμενοι και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην, επισύροντες εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν».

Αυτό το απόσπασμα τονίζει την καταστροφική φύση των διδασκαλιών τους και την τελική κρίση που θα αντιμετωπίσουν.

Ο απόστολος Ιωάννης αναφέρεται επίσης σε αυτό το θέμα, προτρέποντας τους πιστούς να δοκιμάσουν τα πνεύματα για να δουν αν είναι από τον Θεό, «Αγαπητοί, μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα εν ήναι εκ του Θεού· διότι πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον» (Α ́ Ιωάν.δ:1).

Αυτή η δοκιμή περιλαμβάνει τη διάκριση εάν οι διδασκαλίες ευθυγραμμίζονται με τις βασικές αλήθειες της χριστιανικής πίστης, ιδιαίτερα με το θέμα της θεότητας και της σωτηρίας.

Μπορεί να είναι δύσκολο να πούμε την αλήθεια στην σημερινή κοινωνία.

Πρέπει να προσευχόμαστε για μια καρδιά σαν τον Ιερεμία, ο οποίος είπε την αλήθεια του Θεού ακόμα και όταν απορρίφθηκε από την οικογένεια, την κυβέρνηση και την πλειοψηφία των ανθρώπων.

Ιερ.κ:8,9 Διότι αφού ήνοιξα στόμα, βοώ, φωνάζω βίαν και αρπαγήν· όθεν ο λόγος του Κυρίου έγεινεν εις εμέ προς ονειδισμόν και προς χλευασμόν όλην την ημέραν. Και είπα, Δεν θέλω αναφέρει περί αυτού ουδέ θέλω λαλήσει πλέον εν τω ονόματι αυτού· όμως ο λόγος αυτού ήτο εν τη καρδία μου ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις μου, και απέκαμον χαλινόνων εμαυτόν και δεν ηδυνάμην πλέον.

Ας μην σβήσουμε ποτέ αυτή τη φωτιά, αγαπητοί Χριστιανοί.

Λέμε ότι όλοι οι πιστοί θα συμμετέχουν στην Αρπαγή (το θέμα είναι τι σημαίνει ή ποιος είναι πιστός):

Πιστός ΔΕΝ είναι κάποιος που απλά ομολογεί ή διανοητικά εγκρίνει.

Σύμφωνα με τη Γραφή, πιστός είναι αυτός που υπακούει στον λόγο του Θεού:

Α’ Ιωαν.β:3 Και εν τούτω γνωρίζομεν ότι εγνωρίσαμεν αυτόν, εάν τας εντολάς αυτού φυλάττωμεν.

Α’ Ιωάν.ε:1-3 Πας όστις πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, εκ του Θεού εγεννήθη, και πας όστις αγαπά τον γεννήσαντα αγαπά και τον γεννηθέντα εξ αυτού. Εκ τούτου γνωρίζομεν ότι αγαπώμεν τα τέκνα του Θεού, όταν τον Θεόν αγαπώμεν και τας εντολάς αυτού φυλάττωμεν. Διότι αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού· και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι.

Στους Ρωμ.ι:16 μας λέει ότι αν υπάρχει έλλειψη υπακοής, αυτό συμβαίνει λόγω έλλειψης πίστης:

«Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον. Διότι ο Ησαΐας λέγει· Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών;».

Σύμφωνα με το Ιωαν.ζ:38-39, ένας αληθινός πιστός της Γραφής πρέπει να λάβει το Άγιο Πνεύμα:

«Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη».

Σύμφωνα με το Μαρκ.ις:16-18 ένας πιστός θα βαπτιστεί, κι ένα απ’ τα σημεία που θα ακολουθήσουν είναι οι νέες γλώσσες που θα μιλήσει:

«Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή. Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι».

Ο Κορνήλιος και οι οικιακοί του έλαβαν το Άγιο Πνεύμα, και σαν απόδειξη μίλησαν γλώσσες αφού πίστεψαν στο κήρυγμα του Πέτρου:

Πράξ.ι:44-48 Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον λόγον. Και εξεπλάγησαν οι εκ περιτομής πιστοί, όσοι ήλθον μετά του Πέτρου, ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη· διότι ήκουον αυτούς λαλούντας γλώσσας και μεγαλύνοντας τον Θεόν. Τότε απεκρίθη ο Πέτρος· Μήπως δύναταί τις να εμποδίση το ύδωρ, ώστε να μη βαπτισθώσιν ούτοι, οίτινες έλαβον το Πνεύμα το Άγιον καθώς και ημείς; Και προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν εις το όνομα του Κυρίου. Τότε παρεκάλεσαν  αυτόν να διαμείνη ημέρας τινάς. Εάν λοιπόν ο Θεός έδωκεν εις αυτούς την ίσην δωρεάν ως και εις ημάς, διότι επίστευσαν εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, εγώ τις ήμην ώστε να δυνηθώ να εμποδίσω τον Θεόν;

Ο δεσμοφύλακας από τους Φιλίππους βαπτίστηκε γύρω στα μεσάνυχτα, μετά που ο Παύλος του είπε να πιστέψει:

Πράξ.ις:31-33 Οι δε είπον· Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και θέλεις σωθή, συ και ο οίκός σου. Και ελάλησαν προς αυτόν τον λόγον του Κυρίου και προς πάντας τους εν τη οικία αυτού. Και παραλαβών αυτούς εν εκείνη τη ώρα της νυκτός, έλουσε τας πληγάς αυτών και εβαπτίσθη ευθύς αυτός και πάντες οι αυτού,

Και φυσικά, το να πιστέψεις είναι μια διαδικασία που ξεκινά με το που ακούς τον λόγο του Θεού και συνεχίζεται καθώς βαδίζεις με τον Θεό.

Όταν η Γραφή χρησιμοποιεί τον όρο «πιστός» αναφέρεται σε κάποιον που έχει την εμπειρία του πλήρους σχεδίου της σωτηρίας (Βλέπε Πραξ.β:38).

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που άνθρωποι έχουν πιστέψει μέχρι κάποιο σημείο, αλλά όχι μέχρι εκεί ώστε να υπακούσουν στο σχέδιο του Θεού προς σωτηρία.

Σαν αποτέλεσμα, δεν μπορούν να ονομαστούν αληθινοί πιστοί.

Για παράδειγμα:

    · Τα δαιμόνια:

Ιακ.β:19 Συ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι είς· καλώς ποιείς· και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίττουσι.

    · Πολλοί άνθρωποι στην Ιερουσαλήμ:

Ιωαν.β:23-25 Και ενώ ήτο εν Ιεροσολύμοις κατά την εορτήν του πάσχα, πολλοί επίστευσαν εις το όνομα αυτού, βλέποντες αυτού τα θαύματα, τα οποία έκαμνεν. Αυτός δε ο Ιησούς δεν ενεπιστεύετο εις αυτούς, διότι εγνώριζε πάντας, και διότι δεν είχε χρείαν διά να μαρτυρήση τις περί του ανθρώπου· επειδή αυτός εγνώριζε τι ήτο εντός του ανθρώπου.

    · Πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες:

Ιωαν.ιβ:42 Αλλ' όμως και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλην διά τους Φαρισαίους δεν ώμολόγουν, διά να μη γείνωσιν αποσυνάγωγοι.

    · Πολλοί θαυματοποιοί:

Ματθ.ζ:21-23 Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ' ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.

    · Ο Κορνήλιος πριν το κήρυγμα του Πέτρου:

Πράξ.ι:1-6  Ήτο δε τις άνθρωπος εν Καισαρεία ονόματι Κορνήλιος, εκατόνταρχος εκ του τάγματος του λεγομένου Ιταλικού, ευσεβής και φοβούμενος τον Θεόν μετά παντός του οίκου αυτού, όστις και έκαμνεν ελεημοσύνας εις τον λαόν πολλάς και εδέετο του Θεού διαπαντός· ούτος είδε φανερά δι' οράματος περί την εννάτην ώραν της ημέρας άγγελον του Θεού, ότι εισήλθε προς αυτόν και είπε προς αυτόν· Κορνήλιε. Ο δε ατενίσας εις αυτόν και έμφοβος γενόμενος, είπε· Τι είναι, Κύριε; Και είπε προς αυτόν· Αι προσευχαί σου και αι ελεημοσύναι σου ανέβησαν εις μνημόσυνόν σου ενώπιον του Θεού. Και τώρα πέμψον εις Ιόππην ανθρώπους και προσκάλεσον τον Σίμωνα, όστις επονομάζεται Πέτρος· ούτος ξενίζεται παρά τινί Σίμωνι βυρσοδέψη, έχοντι οικίαν πλησίον της θαλάσσης. Ούτος θέλει σοι λαλήσει τι πρέπει να κάμνης.

Πράξ.ια:14 όστις θέλει λαλήσει προς σε λόγους, δι' ων θέλεις σωθή συ και πας ο οίκός σου.

    · Οι Σαμαρείτες πριν τον ερχομό του Πέτρου και του Ιωάννη:

Πράξ.η:12 Ότε όμως επίστευσαν εις τον Φίλιππον ευαγγελιζόμενον τα περί της βασιλείας του Θεού και του ονόματος του Ιησού Χριστού, εβαπτίζοντο άνδρες τε και γυναίκες.

Πράξ.η:16 διότι δεν είχεν έτι επιπέσει επ' ουδένα εξ αυτών, αλλά μόνον ήσαν βεβαπτισμένοι εις το όνομα του Κυρίου Ιησού.

Η σημασία αυτών των παραδειγμάτων είναι να δείξει ότι ένα άτομο δεν είναι πιστός επειδή και μόνο λέει ότι πιστεύει στον Ιησού Χριστό.

Πρέπει να έχει το σωστό θεμέλιο:

Ματθ.ζ:21-23  Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ' ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.

Πρέπει να υπακούει όλο το λόγο του Θεού, και πρέπει να έχει τα σημεία που ο λόγος του Θεού λέει ότι ακολουθούν τους πιστεύοντας.

Η αρπαγή είναι ένα γεγονός για όσους είναι «εν Χριστώ» (Α’ Θες.δ:14-17) και λογίζονται άξιοι, να «καταξιωθούν»:

Λουκ.κα:36 Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.

Τι σημαίνει «να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι» (Θλίψη);

Τα παρακάτω εδάφια δείχνουν ότι η σωτηρία θα σε σώσει από την οργή του Θεού.

Με άλλα λόγια, προσευχόμενος να εκφύγεις την Θλίψη είναι το ίδιο με το να προσεύχεσαι για σωτηρία, η οποία στην πραγματικότητα θα σε σώσει από την οργή του Θεού:

Ρωμ.ε:8-9 αλλ' ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών. Πολλώ μάλλον λοιπόν αφού εδικαιώθημεν τώρα διά του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι' αυτού.

Α’ Θεσ.α:9-10 Διότι αυτοί διηγούνται περί ημών οποίαν είσοδον ελάβομεν προς εσάς, και πως επεστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων, διά να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν, και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, τον Ιησούν, όστις ελευθερόνει ημάς από της μελλούσης οργής.

Α’ Θεσ.ε:9-10 διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις απέθανεν υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ' αυτού.

Σαφώς, δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο για να «καταξιωθούμε», έξω από την προσευχή για σωτηρία. Γιατί αν κάποιος πρέπει να «κάνει» κάτι, εκτός από την αποδοχή του δώρου της σωτηρίας, αυτό θα ήταν «έργα». Η σωτηρία μας όμως είναι με τη χάρη δια της πίστεως, όχι με έργα:

Εφεσ.β:8,9 Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον· ουχί εξ έργων, διά να μη καυχηθή τις.

Ρωμ.ια:6 Εάν δε κατά χάριν, δεν είναι πλέον εξ έργων· επειδή τότε η χάρις δεν γίνεται πλέον χάρις. Εάν δε εξ έργων, δεν είναι πλέον χάρις· επειδή το έργον δεν είναι πλέον έργον.