Η Αρπαγή είναι επικείμενη (2)

 

Πώς θα μπορούσε ο ερχομός του Χριστού να ήταν επικείμενος στην πρώτη Εκκλησία;

Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο ερχομός του Χριστού δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να ήταν επικείμενος για την πρώτη εκκλησία, δεδομένου του προφανούς γεγονότος ότι δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, δεν έχει ακόμη επιστρέψει.

Οι σκεπτικιστές συχνά κοροϊδεύουν τον Χριστιανισμό ή αμφισβητούν το αλάθητο των Γραφών γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Εξάλλου, τα εδάφια που παρατίθενται στην αρχή αυτού του κεφαλαίου αποδεικνύουν ότι ο Ιάκωβος, ο Πέτρος, ο Ιωάννης, και ο Παύλος πίστευαν όλοι ότι η επιστροφή του Χριστού ήταν πολύ κοντά – «πρὸ τῶν θυρῶν» (Ιακ.ε:9), «ἐγγύς» (Φιλιπ.δ:5, Α ́ Πέτρ.δ:7), «ἐγγίζουσαν» (Εβρ.ι:25), «ταχύ» (Αποκ.γ:11, κβ:7).

Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα ο Χριστός να μην έχει επιστρέψει ακόμα; 

Θα μπορούσαν οι απόστολοι να είχαν κάνει λάθος σχετικά με το χρονοδιάγραμμα; 

Αυτό ακριβώς ισχυρίζονται ορισμένοι σκεπτικιστές.

Εδώ είναι ένα τυπικό απόσπασμα από ένα φυλλάδιο του οποίου ο μοναδικός στόχος είναι να επιτεθεί στο αλάθητο των Γραφών:

Ο ίδιος ο Παύλος έδειξε ... ότι ήταν μεταξύ εκείνων που περίμεναν την επικείμενη επιστροφή του Χριστού. Ωστόσο, όπως δείχνει ξεκάθαρα η ιστορία εκείνης της εποχής, όλα ήταν ένα τίποτα. Κανένας μεσσίας δεν εμφανίστηκε . . . Η Κ.Δ. λέει επανειλημμένα ότι ο μεσσίας έπρεπε να επιστρέψει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η ανθρωπότητα περιμένει σχεδόν 2.000 χρόνια και τίποτα δεν έχει συμβεί. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αυτό να θεωρηθεί ότι "έρχεται γρήγορα". . . . Είναι, πράγματι, ατυχές το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να προσκολλώνται στην άχαρη ελπίδα ότι με κάποιον τρόπο θα προκύψει ένας μεσσίας για να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση τους. Πόσα χρόνια (2.000, 10.000, 100.000) θα χρειαστούν για να πουν τελικά: «Μπορούμε μόνο να συμπεράνουμε ότι είμαστε θύματα μιας σκληρής φάρσας»;

Τι θα κάνουμε γι’ αυτή την κατηγορία ενάντια στην αλήθεια των Γραφών; 

Μήπως το πέρασμα δύο χιλιάδων ετών αποδεικνύει πράγματι ότι ο ερχομός του Χριστού δεν ήταν επικείμενος στην πρώτη περίοδο της εκκλησίας και ότι οι απόστολοι έκαναν λάθος;

Σίγουρα όχι. Θυμηθείτε τη σαφή δήλωση του Χριστού:

Λουκ.ιβ:40 «Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι· διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου».

Ο ακριβής χρόνος παραμένει κρυμμένος από εμάς, όπως ήταν από τους αποστόλους. Αλλά ο Χριστός μπορούσε παρόλα αυτά να έρθει ανά πάσα στιγμή. Ο Κριτής είναι ακόμα στην πόρτα. Η μέρα είναι ακόμα κοντά.

Δεν υπάρχουν άλλα γεγονότα που πρέπει να συμβούν στο προφητικό ημερολόγιο προτού ο Χριστός έρθει να μας συναντήσει στον αέρα. Μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή. Και με αυτή την έννοια επίκειται ο ερχομός του Χριστού. Με την ίδια ακριβώς έννοια, ο ερχομός Του ήταν επικείμενος ακόμη και στις ημέρες της πρώτης εκκλησίας.

Υποθέτω ότι είναι επίσης πιθανό ότι ο Χριστός θα μπορούσε να καθυστερήσει τον ερχομό του άλλα δύο χιλιάδες χρόνια ή περισσότερο. Δεδομένης της ταχείας παρακμής της κοινωνίας, δεν βλέπω πώς αυτό είναι δυνατό, αλλά ούτε και οι απόστολοι όταν ερεύνησαν την κατάσταση του κόσμου στην εποχή τους.

Σε κάθε περίπτωση, το πέρασμα δύο χιλιάδων ετών δεν είναι καμία απολύτως μομφή κατά της πίστης του Θεού ή της αξιοπιστίας του λόγου Του. Αυτό ακριβώς έκανε ο Πέτρος όταν προέβλεψε τους χλευασμούς που θα προκύπταν, χλευάζοντας την υπόσχεση της επιστροφής του Χριστού (Β ́ Πέτρ.γ:3–4).

Η απάντηση του Πέτρου σε αυτούς τους χλευασμούς; «παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία» (Β ́ Πέτρ.γ:8).

Ο γήινος χρόνος που περνάει δεν έχει καμία σημασία. Είναι σίγουρα άσχετο από τη διαχρονική άποψη του Θεού. Μια στιγμή είναι σαν πολλούς αιώνες στο μυαλό Του και οι αιώνες περνούν σαν στιγμές. Δεν δεσμεύεται από τον χρόνο όπως εμείς και κανένας χρόνος δεν μπορεί ποτέ να ακυρώσει την πιστότητά Του.

Β’ Πέτρ.γ:9 Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.

Με άλλα λόγια, ο πραγματικός λόγος για την καθυστέρηση του Κυρίου δεν είναι ότι είναι αμελής ή απρόσεκτος στην εκπλήρωση των υποσχέσεών Του, αλλά απλά επειδή είναι διορατικός και ευγενικός, καθυστερώντας τον ερχομό του Χριστού και την οργή που θα Τον συνοδεύει, καλεί τους ανθρώπους σε σωτηρία.

Ο Χριστός δεν θα επιστρέψει πριν ολοκληρωθούν οι σπλαχνικοί σκοποί του Θεού. Σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει απάθεια ή παραμέληση εκ μέρους του Θεού, η μεγάλη καθυστέρηση πριν από την εμφάνιση του Χριστού. Απλά υπογραμμίζει το αξιοσημείωτο βάθος του σχεδόν ανεξάντλητου ελέους και της μακροθυμίας Του.

Και επομένως το γεγονός ότι έχουν παρέλθει δύο χιλιάδες χρόνια είναι εντελώς άσχετο με τη διδαχή της επικείμενης επιστροφής του Χριστού. Ο ερχομός του Χριστού είναι ακόμα επικείμενος. Θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή.

Η εντολή να είμαστε έτοιμοι και άγρυπνοι είναι τόσο εφαρμόσιμη σε εμάς όσο και στην πρώτη εκκλησία. Στην πραγματικότητα, η επιστροφή του Χριστού θα πρέπει να είναι ένα ακόμη πιο επείγον ζήτημα για εμάς, επειδή πλησιάζει περισσότερο με το πέρασμα κάθε ημέρας.

Ακόμα δεν γνωρίζουμε πότε έρχεται ο Χριστός, αλλά γνωρίζουμε ότι είμαστε δύο χιλιάδες χρόνια πιο κοντά σε αυτό το γεγονός από ό,τι ήταν ο Ιάκωβος εκείνες τις πρώτες μέρες της χριστιανικής εποχής, όταν το Άγιο Πνεύμα τον παρότρυνε να προειδοποιήσει την εκκλησία ότι ο ερχομός του Κυρίου ήταν κοντά και ο Κριτής στεκόταν ήδη στην πόρτα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ