Ο λόγος του Θεού (21)

ΡΟΥΘ

ΤΙΤΛΟΣ.

Το βιβλίο παίρνει τον τίτλο του από τον κύριο χαρακτήρα που εξιστορεί, που είναι η Ρουθ η Μωαβίτισσα, η νύμφη της Ναομί. Η Ρουθ είναι απόγονος του Λωτ.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Τα γεγονότα του βιβλίου διαδραματίζονται την περίοδο των κριτών (α:1 «Και εν ταις ημέραις καθ' ας οι κριταί έκρινον...»). Αυτό τοποθετεί την χρονολογία του μεταξύ 1360 και 1030 π.Χ. που ήταν ο καιρός που έκριναν οι κριτές.

Το βιβλίο γράφτηκε αργότερα, μετά τον Δαυίδ, γιατί στο δ:18-22 βλέπουμε την γενεαλογία του Δαυίδ. Άρα, όταν γράφτηκε, ο Δαυίδ ήδη έπρεπε να ήταν και μάλιστα βασιλιάς.

Ο συγγραφέας δεν είναι γνωστός. Ορισμένοι λένε ότι είναι ο Έσδρας, ενώ άλλοι λένε ότι είναι ο Σαμουήλ.

Ο λόγος του Θεού (20)

ΚΡΙΤΑΙ  (συνέχεια)

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ.

Πτώση εξ αιτίας των συμβιβασμών με τον κόσμο και τα είδωλα.

Το πιο χαρακτηριστικό εδάφιο είναι:

Κρ.κα:25 Κατ' εκείνας τας ημέρας δεν ήτο βασιλεύς εν τω Ισραήλ· έκαστος έπραττε το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού.. (ιζ:6).

Το κύριο θέμα του βιβλίου είναι να δούμε τον κίνδυνο που διατρέχουμε όταν δεν είμαστε τέλεια υποταγμένοι και υπάκουοι στον Θεό. Το βιβλίο των Κριτών αρχίζει με συμβιβασμούς προς τα είδωλα και την αμαρτία και τελειώνει με την αναρχία και την σύγχυση.

Ο λόγος του Θεού (19)

ΚΡIΤAI

ΤΙΤΛΟΣ.

Ο όρος «Κριταί» αναφέρεται σε 12 πρόσωπα, που χρημάτισαν αρχηγοί στον Ισραήλ, επί 350 χρόνια περίπου.

Ήταν κάτι παραπάνω από δικαστές. Απελευθέρωναν και οδηγούσαν τον λαό του Θεού μέσα σε δύσκολες και ταραγμένες πολιτικές και θρησκευτικές καταστάσεις.

Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «Σοφετίμ» που θα πει «υποστηρίζω και ελευθερώνω» όπως και «εκδικώ και κρίνω ή τιμωρώ».

Ο λόγος του Θεού (18)

Ι. ΝΑΥΗ (συνέχεια)

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΧΑΝΑΑΝ.

Η γη Χαναάν είναι η επαγγελία της ανάπαυσης του Ισραήλ. Δεν θα είχαν να κάνουν άλλα ταξίδια και ταλαιπωρίες μέσα στην έρημο (Δευτ.ς:10, Λευιτ.κς:6, Ησ.κη:11-12, Εβρ.δ:8-11).

Είναι ο τόπος της αφθονίας, «γη καλή και ευρύχωρος, γη ρέουσα γάλα και μέλι,....» (Έξοδ.γ:8), «γη σίτου και οίνου και οι ουρανοί αυτού θέλουσι σταλάζει δρόσον» (Δευτ.λγ:8, ια:10, Λευιτ.κς:5). Ο Ισραήλ ευλογήθηκε με κάθε υλική ευλογία πάνω στην γη δια μέσου του Αβραάμ, όπως η εκκλησία ευλογήθηκε με κάθε πνευματική ευλογία στα επουράνια δια μέσου του Χριστού (Εφεσ.α:3, Φιλιπ.δ:19).

Ο λόγος του Θεού (17)

ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ

ΤΙΤΛΟΣ.

Το βιβλίο αυτό πήρε την ονομασία του από τον διάδοχο του Μωυσή, τον γιο του Ναυή, του οποίου το όνομα ήταν Ιησούς, που θα πει «Ο ΓΙΑΧΒΕ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ. Το όνομα του γιου του Ναυή ήταν πρώτα «ΑΥΣΗΣ» που σημαίνει «ΣΩΤΗΡΑΣ». Ο Μωυσής όμως το άλλαξε και πρόσθεσε στο «ΑΥΣΗΣ», το όνομα του Θεού που είναι «ΓΙΑΧΒΕ». Έτσι, αντί «Αυσή» τον ονόμαζαν «ΓΙΑΧΒΕ ΑΥΣΗ» το οποίο με τις συντμήσεις που ήταν συνήθειο των Εβραίων, έγινε «ΓΙΑ-ΣΗΣ» του οποίου η ελληνικά φόρμα είναι «ΙΗΣΟΥΣ» ή «ΓΙΕΣΟΥΣ» (Αριθ.ιγ:8,16). Αυτό είναι και το όνομα του Κυρίου μας, που σημαίνει ότι ο Ιησούς του Ναυή είναι τύπος του Χρίστου, ο οποίος είναι «Ο ΓΙΑΧΒΕ ΣΩΤΗΡΑΣ».

Ο λόγος του Θεού (16)

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ

Ο ΤΙΤΛΟΣ

Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «έλλλε χαντεβαρίμ» που θα πει «Ούτοι είναι οι λόγοι», από το 1^ο κεφάλαιο και τις πρώτες τρεις λέξεις του βιβλίου.

Ο Ελληνικός τίτλος «Δευτερονόμιο», αναφέρεται στην επανάληψη του νόμου από τον Μωυσή στην καινούργια γενιά. Δεν είναι απλά μια επανάληψη, αλλά μάλλον επεξήγηση και διευκρίνηση του νόμου, έχοντας σαν βάση το παράδειγμα της παρακοής της παλιάς γενιάς και της τιμωρίας που υπέστη. Καταρτίζει τη νέα γενιά  δείχνοντας τη νέα ζωή στην γη της επαγγελίας και τους κινδύνους που μπορεί να παρουσιαστούν εάν δεν υπακούσουν στον Κύριο. Ο θάνατος της παλιάς γενιάς ήταν μια ζωντανή υπενθύμιση υπακοής για την καινούργια (Β' Πέτρ.α:12-15).

Ο λόγος του Θεού (15)

ΑΡΙΘΜΟΙ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το βιβλίο των Αριθμών είναι η ιστορία της καθοδήγησης του Ισραήλ από τον Θεό μέσα στην έρημο επί 40 χρόνια, για να τους φέρει στην γη Χαναάν. Το ταξίδι αυτό αρχίζει από το όρος Σινά για να καταλήξει στις πεδιάδες του Μωάβ, απέναντι στην Ιεριχώ.

Περιέχει δυο απογραφές, μία της γενιάς που βγήκε από την Αίγυπτο και μία της καινούργιας γενιάς. Περιέχει επίσης οδηγίες για την γη της επαγγελίας. Οι Αριθμοί λοιπόν είναι η περιγραφή των περιπλανήσεων του Ισραήλ μέσα στην έρημο.

Ο λόγος του Θεού (14)

Ο ΝΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.

Όλος ο τελετουργικός νόμος έχει καταργηθεί εξαιτίας του Χριστού ο Οποίος εκπλήρωσε όλες τις θυσίες και έγινε ο Μέγας Αρχιερέας, καταργώντας έτσι κάθε είδος ιερατείου και εορτών. (Κολ.β:16, Eβρ.ζ:22-25)

Ο Χριστός εκπλήρωσε «πάσα δικαιοσύνη» τόσο του πνευματικού όσο και του ηθικού νόμου για μας. Εμείς τώρα τηρούμε κάποιους νόμους, όχι για να σωθούμε, αλλά επειδή έγινε το έργο της σωτηρίας μέσα μας (Ρωμ.ι:4, η:3-4).

Ο νόμος σαν διαθήκη που είχε να κάνει με τον σαρκικό άνθρωπο και έπρεπε να τηρηθεί εξωτερικά, έχει αλλάξει εξ αιτίας του Χρίστου. Τώρα ο νόμος απευθύνεται στον εσωτερικό άνθρωπο, δίνοντας δύναμη αγιασμού και εμπειρικής δικαιοσύνης (Β’ Κορ.γ). Ο νόμος δεν μπορούσε να αλλάξει την καρδιά του ανθρώπου, απλά έλεγε τι ο Θεός περίμενε από σένα να κάνεις. Τώρα όμως μεταμορφωνόμαστε κατά την εικόνα Εκείνου εν Χριστώ Ιησού (Β' Κορ.γ:18, ια:3, Εφες.δ:13, ε:25-27, Εβρ.ιβ:4, Α' Ιωάν.γ:2, Φιλιπ.γ:12-14, Αποκ.ιθ:7-8, κα:2,3,7). Στην ουσία τηρούμε τέλεια τον νόμο του Κυρίου καθώς μεταμορφωνόμαστε κατά την εικόνα Εκείνου.

Ο λόγος του Θεού (13)

ΣΚΟΠΟΣ

Ο σκοπός του βιβλίου είναι να δείξει πώς ο λαός Ισραήλ μπορεί να είναι άγιος και να έχει σωστή επικοινωνία με τον Θεό, ώστε μετά να γίνει φως για τα υπόλοιπα έθνη χωρίς φυσικά να έχει κοινωνία με τις αμαρτίες τους.

Να δείξει την αγιότητα του Θεού. Αυτό φαίνεται από το σύστημα των θυσιών που δείχνει ότι η αμαρτία του ανθρώπου χρειάζεται εξιλέωση. Ακόμα, από τις εντολές του νόμου που φανερώνουν μόνον ένα τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Τελικά, από τις τιμωρίες για όσους παρακούν τους νόμους Του, πράγμα του φανερώνει ότι ο Θεός δεν εμπαίζεται.

Ο λόγος του Θεού (12)

ΛΕΥIΤIΚΟΝ

Το βιβλίο του Λευιτικού έχει σαν επίκεντρο την λατρεία και το πνευματικό βάδισμα του λαού με τον Θεό. Στην Έξοδο ο Ισραήλ λυτρώθηκε και εδραιώθηκε σαν ο άγιος λαός του Κυρίου. Στο Λευιτικό φανερώνει πως πρένει αυτός ο λαός να εκπληρώσει την ιερατική αποστολή του. Οδηγήθηκαν έξω από τα δεσμά και την δουλεία της Αιγύπτου (Έξοδος) και τώρα μπαίνουν στο Αγιαστήριο του Θεού (Λευιτικό). Τώρα πρέπει να προχωρήσουν από την λύτρωση στην υπηρεσία, και από την απελευθέρωση στην αφιέρωση.

Το Λευιτικό είναι το εγχειρίδιο του Θεού για τον λυτρωμένο λαό Του, που τους δείχνει πως να λατρεύσουν, να υπηρετήσουν, και να υπακούσουν έναν άγιο Θεό.

Ο λόγος του Θεού (11)

Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ (τυπολογικά).

1. Η Αίγυπτος είναι τύπος του κόσμου της αμαρτίας καθώς είχε τον πλούτο την χλιδή αλλά και την δύναμη (Eβρ.ια:26 Α' Ιωάν.β:15)

2. Είναι τύπος της σαρκικής γήινης σοφίας και της ψεύτικης θρησκείας (Έξοδ.η:7 Α' Βασ.δ:30).

3. Ο Φαραώ είναι τύπος του Σατανά που κυβερνά τον κόσμο της αμαρτίας (Β' Κορ.δ:4)

4. Γενικά το σύστημα της Αιγύπτου συμβολίζει το σύστημα του Αντίχριστου που είναι γεμάτο από υπερηφάνεια μεγαλαυχία και ηδονή (Β' Τιμ.γ:4)

5. Ακόμη συμβολίζει το κοσμικό σύστημα που πάντοτε συνθλίβει και καταδιώκει τον λαό του Θεού (Δευτ.δ:20,  Ιωάν.ιε:18-19).

Ο λόγος του Θεού (10)

VI. ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Μετά από 4 αιώνες σκλαβιάς, ο λαός του Θεού κράζει στον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ για απελευθέρωση από την καταδυνάστευση των Φαραώ.

Ο Θεός ήδη έχει ετοιμάσει τον Μωυσή γι' αυτό τον σκοπό και του αναθέτει αυτή την αποστολή στην καιόμενη βάτο, να σταθεί μπροστά στον Φαραώ σαν Μεσίτης για τον Ισραήλ.

Ο Φαραώ όμως σκληραίνει την καρδιά του και λέει: «Τις είναι ο Κύριος εις την φωνήν του οποίου θέλω υπακούσει...» Έξοδ.ε:2.

Ο Θεός σύντομα αποκαλύπτει τον Εαυτό Του μέσα από τις 10 πληγές.

Κάθε μια από τις πληγές αυξάνει σε ένταση, μέχρι που η 10^η επιφέρει τον θάνατο σε όλα τα πρωτότοκα κάθε οικογένειας της Αιγύπτου.

Ο λόγος του Θεού (9)

ΕΞΟΔΟΣ

Το βιβλίο της Εξόδου αφηγείται την απελευθέρωση του Ισραήλ από την Αιγυπτιακή αιχμαλωσία και την πορεία τους μέσα στην έρημο της Χερσονήσου του Σινά.

Ο Μωυσής, ο μεγάλος απελευθερωτής του Ισραήλ, εξήγγειλε 10 τρομερές και καταστρεπτικές πληγές κρίσης πάνω στην Αίγυπτο και στην συνέχεια οδήγησε τους Ισραηλίτες στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού τους για την γη της επαγγελίας.

Το νεογέννητο αυτό έθνος αριθμούσε περί τα δύο έως τρία εκατομμύρια.

Ο λόγος του Θεού (8)

VI. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΣΗ.

Προφητείες για τον ερχομό του Μεσσία.

1. Ο Χριστός είναι «το σπέρμα της γυναικός» (γ:15 & Γαλ.δ:4)

2.  Ο Μεσαίας θα έλθει από την γενιά του Σηθ.(δ:25)

3.  Ο Θεός θα κατοικήσει στις σκηνές του Σημ (ιθ:27)

4.  Θα είναι απόγονος του Αβραάμ.(ιβ:3)

5.  Θα είναι απόγονος του Ισαάκ.(κα:12)

6.  Θα είναι απόγονος του Ιακώβ.(κε:23)

7.  Θα είναι απόγονος της φυλής του Ιούδα.(μθ:10)

Ο Χριστός διαγράφεται τυπολογικά. Τον βλέπουμε σαν τύπο μέσα σε ιστορικά γεγονότα, δηλ. αντικείμενα, πρόσωπα, τόπους που φανερώνουν κάποια πνευματική αλήθεια κ.α.

Ο λόγος του Θεού (7)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ.

Η Γένεσις, η Έξοδος, το Λευιτικό, οι Αριθμοί, και το Δευτερονόμιο, είναι γνωστά με τα εξής ονόματα:

1. Ο ΝΟΜΟΣ

2. ΤΟΡΑ (Εβραϊκή λέξη για την αντίστοιχη Ελληνική «Νόμος»)

3. Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

4. Η ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΣ (δηλ. βιβλίο που αποτελείται από 5 τεύχη).

Ο λόγος του Θεού (6)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Τα πρώτα 17 βιβλία (Γένεση - Εσθήρ) είναι τα ΙΣΤΟΡΙΚΑ, με κύριο θέμα την περιγραφή ολόκληρης της ιστορίας του Ισραήλ, από την αρχή του κόσμου, μέχρι τον προφήτη Μαλαχία. Στα πρώτα πέντε βιβλία βλέπουμε τον Ισραήλ να εκλέγεται σαν λαός, να λυτρώνεται, να παιδαγωγείται και να καταρτίζεται στον δρόμο του Θεού. Τα υπόλοιπα 12 αναφέρουν το πώς καταχτήθηκε η γη Χαναάν, την περίοδο των κριτών, τον σχηματισμό του ενωμένου βασιλείου των 12 φυλών κάτω από τον Δαυίδ, τον διχασμό αυτού του βασιλείου σε βόρειο (10 φυλές) και νότιο (οι υπόλοιπες τρεις). 

Ο λόγος του Θεού (5)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Η Παλαιά Διαθήκη είναι η ιστορία της λύτρωσης του ανθρώπου από την αμαρτία και αποτελεί την βάση πάνω στην οποία είναι στηριγμένη η Καινή Διαθήκη.

Στα γραπτά της Π.Δ. παρατηρούμε μια προοδευτική αποκάλυψη και η προσδοκία της Παλαιάς, εκδηλώνεται και εξελίσσεται στην Καινή.

Η Π.Δ. στρέφεται στο μέλλον δηλ. στην απολύτρωση που πρόκειται να έρθει δια Ιησού Χρίστου, ενώ η Κ.Δ. αναφέρεται στην Παλαιά, στο κεντρικό και κύριο θέμα της που είναι η απολυτρωτική θυσία του Κυρίου Ιησού Χρίστου, του Μεσσία.

Ο λόγος του Θεού (4)

Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και η χρονική περίοδος που καλύπτει το κάθε ένα. 

ΒΙΒΛΙΟ	ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ π.Χ. (κατά προσέγγιση)
ΓΕΝΕΣΙΣ	4170 -1800
ΙΩΒ	2000
ΕΞΟΔΟΣ	1500 – 1400
ΛΕΥΙΤΙΚΟ	1440 – 1400
ΑΡΙΘΜΟΙ	1440 – 1400
ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ	1400
ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ	1400 – 1350
ΚΡIΤAI	1400 – 1050
ΡΟΥΘ	1120
Α' ΧΡΟΝΙΚΩΝ	4170 – 970
Α' ΣΑΜΟΥΗΛ	1100 – 1010
Β' ΣΑΜΟΥΗΛ	1010 – 970
ΨΑΛΜΟΙ	1010 – 970
Β' ΧΡΟΝΙΚΩΝ	970 – 606
Α' ΒΑΣΙΛΕΩΝ	970 – 850
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ	970 – 930
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ	970 – 930
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ	970 – 930
Β' ΒΑΣΙΛΕΩΝ	850 – 585
ΑΒΔΙΟΥ	848 – 841
ΙΩΗΛ	830
ΙΩΝΑΣ	785 – 760
ΑΜΩΣ	760 – 755
ΩΣΗΕ	753 -725
ΗΣΑΙΑΣ	739 – 690
MIΧΑΙΑΣ	740 – 700
ΝΑΟΥΜ	650 – 620
ΣΟΦΟΝΙΑΣ	Πριν από το 621
ΙΕΡΕΜΙΑΣ	627 – 570
ΘΡΗΝΟΙ	627 – 570
ABBAKΟYM	607 – 606
ΔΑΝΙΗΛ	605 – 536
ΙΕΖΕΚΙΗΛ	593 – 560
ΕΣΔΡΑ	538 – 440
ΑΙΓΑΙΟΣ	520 – 505
ΖΑΧΑΡΙΑΣ	520 – 488
ΕΣΘΗΡ	478 – 473
ΝΕΕΜΙΑΣ	446 – 445
ΜΑΛΑΧΙΑΣ	440 - 415