Άκουσα τελευταία, μάλιστα με δραματικό τρόπο, ότι τα εδάφια
Εφες.δ:7-15, μας διδάσκουν, μάλιστα ότι είναι διαθήκη του Θεού προς τον
άνθρωπο, ότι τα 5 χαρίσματα της διακονίας μπορούν να ενεργηθούν από άντρες και
γυναίκες μέσα στην εκκλησία, χωρίς καμία εξαίρεση.
Αυτή η θέση, σημαίνει δύο πράγματα: α) άγνοια του λόγου του
Θεού β) Δόλο. Δεν μπορώ να ξέρω ποιο απ’ τα δύο ισχύει.
Και με τον κλασικό τρόπο, χτίζεται ένας χάρτινος πύργος, ο
οποίος πολύ εύκολα καταρρίπτεται, για επιβεβαίωση των λεγομένων.
Όμως, στα συγκεκριμένα εδάφια, το θέμα του αποστόλου Παύλου,
το θέμα του Πνεύματος του Θεού, δεν είναι αν οι γυναίκες μπορούν να είναι απόστολοι,
προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες ή δάσκαλοι!!
Πάνω σ’ αυτό, ο Θεός έχει εκφράσει αλλού, ξεκάθαρα και
εμπεριστατωμένα το θέλημά Του!
Οι πέντε διακονίες που αναφέρονται δεν είναι απλά χαρίσματα
του Θεού σε άτομα μέσα στην εκκλησία, αλλά είναι χαρίσματα του Θεού στην
εκκλησία σαν σύνολο.
Το θέμα αυτών των εδαφίων, είναι το περπάτημα της εκκλησίας,
η ενότητα των πιστών, η οικοδομή του σώματος του Χριστού. Η εδραίωση της
εκκλησίας πάνω στην σωστή διδασκαλία, ότι υπάρχει ΕΙΣ Θεός, ο Πατέρας, ένα βάπτισμα,
μία πίστη, ένα Πνεύμα….
Και για να συμβεί αυτό, η οικοδομή του σώματος του Χριστού,
ο Θεός έδωσε σαν δώρο (δόμα) στην εκκλησία, τα 5 χαρίσματα της διακονίας, τα
οποία φυσικά, σύμφωνα με το εκφρασμένο θέλημα του Θεού, ενεργούνται μόνο από
άντρες.
Οι αδελφοί που έχουν αυτές τις θέσεις αναγνωρίζονται σαν
ηγέτες μέσα στην εκκλησία, αρμόδιοι για τον καταρτισμό άλλων και μ’ αυτό τον
τρόπο βοηθούν την εκκλησία ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά, να ωριμάσει,
και να εδραιωθεί στις δογματικές αλήθειες. Από τη φύση της δουλειάς τους, είναι
κήρυκες του Ευαγγελίου, είναι οι εργάτες του λόγου του Θεού.
Ο Σατανάς νιώθει μεγάλη ευχαρίστηση και το απολαμβάνει, όταν
σπέρνει όλεθρο και καταστροφή μέσα στην εκκλησία. Μεταστρέφει την αλήθεια σε
κάθε θέμα, δημιουργώντας έτσι δογματική σύγχυση, όπου μπορεί.
Αυτό το έχει καταφέρει ιδιαίτερα, στη στρέβλωση των ρόλων
που ο Θεός έχει σχεδιάσει για τους άντρες και τις γυναίκες. Όλα αυτά τα χρόνια,
το πολιτιστικό ιδεώδες της ισότητας των φύλων έχει ενσταλαχτεί σε πολλές
εκκλησίες — και οι χριστιανοί πέσανε σ’ αυτή την παγίδα.
Στην πραγματικότητα, είναι ανησυχητικό να βλέπει κανείς πόσο
άνετα αισθάνονται οι χριστιανοί με την υιοθέτηση των προτύπων του κόσμου.
Αυτό που διακυβεύεται σήμερα είναι το τέλειο σχέδιο του Θεού
για την εκκλησία Του — ένα σχέδιο που αντικατοπτρίζει τις αρχές της εξουσίας
και της υπακοής που επιτρέπουν τόσο στην κοινωνία, όσο και στην οικογένεια να
λειτουργήσουν. Ενώ δεν υπάρχει καμία διαφωνία για την ισότητα ανδρών και γυναικών
όσο αφορά στη σωτηρία (Γαλάτες γ:28), ο Θεός καλεί άντρες με συγκεκριμένα
προσόντα να οδηγήσουν την εκκλησία Του.
Οι γυναίκες έχουν μοναδικές ευκαιρίες να υπηρετήσουν την
εκκλησία με πολλούς τρόπους, αλλά το βασικό σχέδιο του Θεού για την ηγεσία στην
εκκλησία είναι για τους άνδρες. Για να δούμε πώς Αυτός ξεκαθαρίζει το σχέδιό
Του για τους άνδρες και τις γυναίκες στην εκκλησία, πρέπει να πάμε στην Καινή
Διαθήκη.
Το δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο της Α’ Τιμοθέου είναι ένα καλό
μέρος για να ξεκινήσει κανείς. Ολόκληρη η επιστολή εστιάζει στη θέσπιση του
Βιβλικού πρότυπου, για τη σειρά εξουσίας στην εκκλησία.
