Το Ισραήλ και ο Θεός

Βασικές γνώσεις του Ισραήλ για τον Θεό

Είναι πολύ ξεκάθαρο στην Π.Δ. ότι πολλοί (ίσως και οι περισσότεροι) Ισραηλίτες αποστάτησαν σε διάφορες περιόδους πριν τον καιρό του Χριστού. Αυτό περιλάμβανε βασιλιάδες, ιερείς, και πολύ απλό λαό.

Σίγουρα κάθε λάτρης πρέπει να γνωρίζει τον Θεό του. Αυτό είναι βασικό σε οποιαδήποτε θρησκεία, αλλά πολύ περισσότερο για τον Θεό της Βίβλου. Ποιος είναι λοιπόν Αυτός ο Θεός;

Ο Ισραήλ και ο Ιουδαϊσμός πάντοτε δίδασκε ότι ο Θεός είναι μόνο ένα πρόσωπο, ο Γιάχβε, ο Πατέρας. Η «Χριστιανοσύνη», άρχισε να διδάσκει τον 4^ο αιώνα μ.Χ. ότι ο Θεός είναι τρία πρόσωπα, τα οποία είναι όλα εξίσου ένας Θεός.

Ο Θεός δεν αλλάζει (Μαλ.γ:6). Είναι ο Ίδιος τώρα, όπως ήταν πάντα. Αποκαλύφθηκε σε πολλά άτομα όπως καταγράφεται στην Αγία Γραφή. Πώς λοιπόν, ο πρώτος συγγραφέας της Αγίας Γραφής, ο Μωυσής, αποκαλύπτει τον Θεό στον εκλεκτό λαό Του, τον Ισραήλ; Δεν υπάρχει καμία διαφωνία, ότι στα πρώτα 5 βιβλία της Βίβλου (τα γραπτά του Μωυσή) ο Θεός αποκαλύπτεται (μέσω της δικής Του καθοδήγησης και εντολής) σαν ένα πρόσωπο με το προσωπικό όνομα Γιάχβε.

Στη συνέχεια, αργότερα, γράφτηκε το βιβλίο του Ιησού του Ναυή. Ψάχνοντας και μέσα σ’ αυτό, όπως ίσως ήδη ξέρετε, δεν θα βρει κανείς τίποτα που να υπονοεί ότι ο Θεός είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα και μόνο πρόσωπο με το προσωπικό όνομα Γιάχβε!

Αυτά τα 6 βιβλία ήταν ο λόγος του Θεού για τον εκλεκτό λαό του Θεού για εκατοντάδες χρόνια. Στην πραγματικότητα, αν εξετάσουμε προσεκτικά όλη την Παλαιά Διαθήκη, βρίσκουμε το ίδιο πράγμα: δεν υπήρξε ποτέ καμία ένδειξη ότι ο Θεός ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Πατέρα στον ουρανό, τον Γιάχβε, τον Δημιουργό των πάντων.

Α’ Βασ.η:60 διά να γνωρίσωσι πάντες οι λαοί της γης, ότι ο Γιάχβε, αυτός είναι ο Θεός, ουδείς άλλος.

Ψαλμ.πγ:18 και ας γνωρίσωσιν ότι συ, του οποίου το όνομα είναι Γιάχβε, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.

Ησ.με:6 διά να γνωρίσωσιν από ανατολών ηλίου και από δυσμών, ότι εκτός εμού δεν υπάρχει ουδείς· εγώ είμαι ο Γιάχβε και δεν υπάρχει άλλος·

Για χιλιάδες χρόνια, αυτή ήταν η μεγάλη διάκριση του εκλεκτού λαού του Θεού της Βίβλου. Αυτοί πάντα ήξεραν ότι ο Θεός τους είναι ένα πρόσωπο μόνο. Αυτό δεν το ξεκαθάριζε μόνο ο λόγος Του (που είχε δοθεί μόνο σ’ αυτούς), αλλά και όλα τα άλλα γραπτά, οι διδασκαλίες, τα σχόλια, κλπ., από τους μελετητές, τους δασκάλους, ανά τους αιώνες, επιβεβαίωναν αυτό.

Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό, αν είναι αλήθεια η θεωρία της τριάδας, ότι ο Θεός είναι τρία πρόσωπα; Ο λαός πρέπει να γνωρίζει το Θεό του. Ο Θεός της Αγίας Γραφής ήταν πολύ προσεκτικός να ενημερώσει το λαό Του για τα πράγματα που θα τον οδηγήσουν στην αιώνια ζωή ή την αιώνια καταστροφή. Έκανε γνωστό το όνομά Του, σ’ αυτούς μόνο. Ο Θεός δεν αλλάζει. Πώς λοιπόν, για χιλιάδες χρόνια, ο εκλεκτός λαός του Θεού γνώριζε ότι ο Θεός είναι ένα πρόσωπο, ο Γιάχβε, ο Πατέρας και κανείς άλλος;

Πώς η γνώση της «πολλαπλότητας» του Θεού δεν είχε ποτέ παρατηρηθεί μέχρι εκατοντάδες χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού (και πολλά χρόνια μετά το θάνατο των αποστόλων) όταν η «Χριστιανοσύνη» υιοθέτησε το δόγμα της Τριάδας; Τα «αποδεικτικά στοιχεία» για την τριάδα στην Π.Δ. που κάποιοι προσπαθούν να βρουν, οι πιο σεβαστοί Εβραίοι μελετητές της Π.Δ. τα βλέπουν με περιφρόνηση (ακόμα και οι περισσότεροι τριαδικοί Εβραίοι μελετητές της «Χριστιανοσύνης» αναιρούν τη σημασία τους).

Για παράδειγμα, η επιμονή κάποιων τριαδικών ότι η λέξη της Π.Δ. για τον Θεό, Ελοχίμ, είναι στον πληθυντικό αριθμό για να υποδείξει την πολλαπλότητα των προσώπων μέσα στη θεότητα. Αυτό δεν είναι απλά γελοίο για να γίνει αποδεκτό από τους Εβραίους μελετητές, αλλά ένα παράδειγμα εντελώς επαίσχυντης «πολυμάθειας»!

Ο Θεός του Ιουδαϊσμού

«Ο Ιουδαϊσμός, απορρίπτει την Τριάδα, πιστεύει σε ένα μονοπρόσωπο καθολικό Θεό...» - Britannica, p. 166, Vol. 13, 14th ed.

«Ο Γιάχβε αναγνωριζόταν από όλους τους Εβραίους σαν ο ανώτατος Κύριος της ζωής τους, ο μόνος αληθινός Θεός.»- The Story of Mankind, p. 29, Hendrik Willem Van Loon, 1940, Pocket Book Edition. Cf. Jeremiah 10:10 and Jn 17:1, 3, KJV, ASV, NASB, RSV; Ps. 83:18.

Ο Γιάχβε ήταν για τους Εβραίους μόνο Πατέρας [ποτέ γιος, πρωτότοκος, μονογενής, κλπ] - Έξοδ.δ:22, Δευτ.λβ:6, Ης.ξγ:16, ξδ:8, κτλ,

Στον Ιουδαϊσμό

«Ο Θεός λατρευόταν σαν μονοπρόσωπος καθολικός καλοπροαίρετα δυνατός, στοργικός Πατέρας - Θεός του οποίου η φροντίδα ήταν η ευημερία των παιδιών Του, το ανθρώπινο γένος.»p. 5, The Portable World Bible, The Viking Press.

Οι πρώτοι Χριστιανοί, ζούσαν μέσα στον Ιουδαϊσμό

Είναι βέβαιο ότι ο εκλεκτός λαός του μονοπρόσωπου Θεού, δεν θα ανεχόταν κάποιον άνθρωπο ανάμεσά τους, που θα ισχυριζόταν ότι είναι Θεός. Και το απέδειξαν. Ούτε θα επέτρεπαν σε κανέναν που ήθελε να ζήσει ανάμεσά τους, να διδάσκει ότι ο ένας Θεός τους έχει «τρία πρόσωπα»!

Και όμως, οι απόστολοι δίδασκαν ανάμεσά τους για 50-70 χρόνια! Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι η Καινή Διαθήκη θα ήταν γεμάτη από λεκτικές (και όχι μόνο) διαμάχες ανάμεσα στους απόστολους που δίδασκαν τριάδα προσώπων και στους μονοθεϊστές Εβραίους! Αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο, οι Εβραίοι πρόσκοψαν στο να δεχτούν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού τον Γιάχβε. Δεν άκουσαν όλα αυτά τα χρόνια για τριάδες, για πρόσωπα του Θεού, για τρεις θεούς και όλα αυτά που τόσο ύπουλα και μεθοδικά μπήκαν μέσα στην εκκλησία μετά από 300 χρόνια.

«Αυτοί που είχαν πιστέψει στον Ιησού σαν Μεσσία, πρώτα κήρυξαν στους συμπατριώτες τους Εβραίους, έτσι ώστε οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν ευσεβείς Εβραίοι μέσα στη συναγωγή.»- The Story of Israel, p. 28, Levin, Putnam Publ.

Στο εξής, η ομάδα [οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα] έπρεπε να αποδεχτεί και να τα βρει με τη νέα της ταυτότητα, μέσα από εβδομαδιαίες συγκεντρώσεις, σε ανάμνηση της ανάστασης του Ιησού, αν και η λατρεία στις συναγωγές και στο ναό ήδη είχε διακριτικό χαρακτήρα.»– p. 85, Christian Beginnings, Westminster/John Knox Press, 1993.

«Εκτός από την πίστη στον Ιησού σαν Μεσσία, λίγα πράγματα ήταν ριζικά αντίθετα με τον ιουδαϊσμό όσο αφορά στις διδασκαλίες και στις πρακτικές του Χριστού.- p. 87, The Jews: Biography of a People, Teller, Bantam Books, 1966.

«Κατά συνέπεια, η πρώτη εκκλησία ήταν κατά κύριο λόγο εβραϊκή και υπήρχε μέσα στον Ιουδαϊσμό. Η ανάπτυξη του Χριστιανισμού μέσα στον Ιουδαϊσμό και η πρόοδός του στην Αντιόχεια περιγράφεται από τον Λουκά στα πρώτα δώδεκα κεφάλαια των Πράξεων - p. 59, Christianity Through the Centuries, Cairns (trinitarian), Zondervan, 1977.

«Σε πρώτη φάση, η χριστιανική κίνηση είχε το κέντρο της στην Ιερουσαλήμ, όπου δεν θεωρήθηκε σαν μια νέα θρησκεία, αλλά σαν αίρεση ή ομάδα μέσα στο γονικό σώμα του Ιουδαϊσμού. .... Έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν απλούς Εβραίους, σαν ανανεωμένους Ισραηλίτες, και αυτό γίνεται σαφές από το γεγονός ότι ήταν πιστοί τόσο στην προσέλευση στο ναό, όσο και στην υπακοή του νόμου και αυτός είναι ο λόγος που έζησαν ειρηνικά με τις θρησκευτικές αρχές στην Ιερουσαλήμ.» - p. 23, A History of the Christian Church, 4th ed., Williston Walker (τριαδικός), 1985, Macmillan Publ.

«Σε αυτή την περίοδο [1^ος αιώνας μ.Χ.] οι εκκλησίες εξακολουθούσαν να θεωρούνται σαν συναγωγές, των οποίων τα μέλη... φανερά μονοθεϊστές [πίστη στον ένα Θεό] ακριβώς όπως πίστευαν οι Εβραίοι. Χρησιμοποιούσαν την Εβραϊκή Γραφή [«Παλαιά Διαθήκη»] - pp. 121-122, The Rise of Christianity, W. H. C. Frend (τριαδικός), Fortress Press, 1985.

«Οι ρίζες της χριστιανικής εκκλησίας πάνε μακριά πίσω, βαθιά στην ιστορία του Ισραήλ». «Η Σωτηρία», είπε ο Ιησούς, «είναι εκ των Ιουδαίων» (Ιωάν.δ:22). .... Η πρώτη εκκλησία ήταν εξ ολοκλήρου Εβραϊκή, ο Σωτήρας της ήταν Εβραίος και ολόκληρη η Καινή Διαθήκη ήταν πιθανώς γραμμένη από Εβραίους»...

«Οι βαπτίσεις που καταγράφονται στις Πράξεις των Αποστόλων γινόταν όλες στο όνομα του Ιησού μόνο. Αυτό ήταν το μόνο που διέκρινε τους Χριστιανούς από τους Εβραίους. Πίστευαν στον Θεό των Εβραίων, τον Γιάχβε, τον Πατέρα μόνο, δεν είχαν κάποια διαφορετική ομολογία. Καθώς το Ευαγγέλιο εξαπλωνόταν στους εθνικούς, προστέθηκε το όνομα του Θεού, κυρίως σαν δημιουργού». - pp. 3, 75, A Short History of the Early Church, Boer (τριαδικός ιεραπόστολος και λόγιος), 1976, Eerdmans Publ.

«Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν καλά μυημένος στη θρησκεία των πατέρων Του και αφιερώθηκε... στη λατρεία του «Θεού του Αβραάμ, του Θεού του Ισαάκ και του Θεού του Ιακώβ», του Γιάχβε, του ένα Θεού, του Παντοδύναμου, του κυβερνήτη του σύμπαντος και στοργικού πατέρα της ανθρωπότητας... Φυλετικά και θρησκευτικά ο Χριστός γεννήθηκε, έζησε και πέθανε σαν ένας πιστός Εβραίος, θέλησε απλά να... διευρύνει την κατανόηση του λαού Του όσον αφορά στην εκδήλωση της σπλαχνικής αγάπης του Πατέρα-Θεού» - The Portable World Bible, The Viking Press, pp. 228, 230.

«Σ’ αυτό το σημείο [μετά τη σύνοδο της Νικαίας, 4^ος αιώνας μ.Χ.] το χάσμα μεταξύ της Εκκλησίας και της συναγωγής ανοίγει μπροστά μας σε όλο του το βάθος και τη σημασία... Η διδασκαλία της τριάδας είναι αδίκημα ασυγχώρητο στα μάτια του Ιουδαϊσμού». - The Jewish People and Jesus Christ, Jakob Jocz.

«Μόνο βαθμιαία εξελίχτηκε η χριστιανική αντίληψη περί Χριστού και Αγίου Πνεύματος σαν πρόσωπα της θεότητας εκτός από τον Πατέρα, σε σημείο να είναι ασυμβίβαστη με την εβραϊκή κατανόηση του μονοθεϊσμού, και αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε μόνο τον τέταρτο αιώνα» - p. 104, Aspects of Monotheism, “Jewish Monotheism and Christian Theology,” by John J. Collins (Catholic professor of Hebrew Bible at Chicago Divinity School), 1997, Biblical Archaeology Society.

Μετά το θάνατο του Ιησού, τα πρώτα γραπτά που ήταν διαθέσιμα στους Χριστιανούς (σίγουρα πολύ πριν γραφτεί το Ευαγγέλιο του Ιωάννη), εκτός από την Παλαιά Διαθήκη, ήταν τα συνοπτικά Ευαγγέλια: Ματθαίου, Μάρκου και Λουκά. Ψάξε τα όσο πιο προσεκτικά μπορείς. Δεν θα βρεις οποιαδήποτε νέα γνώση όσον αφορά στην ταυτότητα του Παντοδύναμου Θεού, του μόνου αληθινού Θεού. Μπορούμε να πιστέψουμε πραγματικά ότι χιλιάδες χριστιανοί του πρώτου αιώνα, πλήρεις Πνεύματος Αγίου, έζησαν και πέθαναν χωρίς να έχουν διδαχτεί ποτέ ότι ο Θεός είναι «πραγματικά» ένας Θεός με τρία πρόσωπα!! Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η Καινή Διαθήκη (συμπεριλαμβανομένων των γραπτών πολύ αργότερα από τα πρώτα Ευαγγέλια - συμπεριλαμβανομένου του Ευαγγέλιου του Ιωάννη), δεν διδάσκουν καμία τριάδα. Πώς μπορεί αυτή η βασική και πιο ουσιώδη διδασκαλία των τριαδικών, ο ακρογωνιαίος λίθος της πίστης τους, να μην βρίσκεται στην Αγία Γραφή;

Μερικοί μπορεί να λένε ότι όπως η ταυτότητα του Χριστού δεν ήταν αποκαλυμμένη μέχρι τον πρώτο αιώνα μ.Χ., έτσι και η ταυτότητα του Θεού δεν αποκαλύφθηκε πλήρως μέχρι το 325 μ.Χ. (ή το 381 μ.Χ., όταν το Άγιο Πνεύμα προστέθηκε στο σύμβολο της πίστης). Εκείνη την εποχή, μια μικρή μειοψηφία των επισκόπων που ήταν παρόντες (αλλά δυναμικά ενθαρρυμένοι και υποστηριζόμενοι από τον ειδωλολάτρη Ρωμαίο αυτοκράτορα) αποφάσισαν κατά τη σύνοδο της Νίκαιας, ότι ο Ιησούς ήταν πλήρης Θεός μαζί με τον Πατέρα.

Αλλά η γνώση του ποιος ήταν ο Μεσσίας, απλά δεν ήταν απαραίτητη για την σωτηρία μέχρι που ο Ιησούς γεννήθηκε και έζησε στη γη. Τότε, αποκαλύφθηκε σαφέστατα, με έμφαση και κατ’ εξακολούθηση. (Λουκ.β:11, δ:41, Μάρκ.ιδ:61,62, Ματθ.ις:16, Ιωάν.α:41,42, δ:25,26, κ:31 μερικά από τα πολλά παραδείγματα). Ωστόσο, η γνώση του ποιος είναι ο Θεός, ήταν ανέκαθεν σημαντική για τον λαό του Θεού και έγινε γνωστό σαφώς και κατηγορηματικά τουλάχιστον από την εποχή του Μωυσή (όπως φαίνεται στο Δευτ.ς:4, μεταξύ πολλών άλλων).

Ο Θεός που δεν θέλει να χαθεί κανείς, έχει αποκαλύψει από την αρχή, ξεκάθαρα και κατηγορηματικά, ποιος είναι. Ναι, ο αιώνιος Θεός που δεν αλλάζει (Μαλ.γ:6) έχει γίνει ξεκάθαρα γνωστός στο λαό Του, πριν από χιλιάδες χρόνια σαν ο Γιάχβε, ο Πατέρας!

«Γιάχβε... τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα» - Έξοδ.γ:15

Η «αποκάλυψη» (που τελικά «αναγνωρίστηκε» πολύ καιρό μετά την ολοκλήρωση της Γραφής) ότι ο Θεός έχει τρία πρόσωπα, έρχεται σε άμεση αντίφαση της γνώσης που αποκαλύφθηκε και έγινε κατανοητή από τον λαό του Θεού για χιλιάδες χρόνια.

Αν αληθεύει η θεωρία της Τριάδας, ο Θεός στην πραγματικότητα παραπλάνησε το λαό Του σ’ ένα βασικό, σωτηριακό θέμα, για ολόκληρες γενιές, χωρίς κανένα λόγο! Πόσο απίστευτο είναι ο Θεός να τιμωρεί τόσο πολύ τον λαό Του όταν δανειζόταν πολύ μικρότερης σημασίας παγανιστικές συνήθειες από τους γείτονές τους και να αγνοεί παντελώς τέτοια διαστροφή της βασικής και απαραίτητης γνώσης του Θεού! Σίγουρα (αν η τριάδα ήταν αλήθεια) οι προφήτες Του θα είχαν διορθώσει το «σφάλμα» του μονοπρόσωπου Θεού εδώ και χιλιάδες χρόνια!

Τα συγγράμματα των Εβραίων της εποχής του Χριστού και των αποστόλων, αναφέρουν πολύ λίγα πράγματα σχετικά με αυτή την κίνηση ή «αίρεση» όπως την έλεγαν κάποιοι. Η Καινή Διαθήκη, θα έπρεπε να ασχοληθεί στο μεγαλύτερο μέρος της διδασκαλίας της, με αυτή την καινούρια έννοια της «Τριάδας», ειδικά όταν προσπαθούσαν να μιλήσουν με τους συναδέλφους τους Εβραίους. Αλλά δεν υπάρχει καμία τέτοια εγγραφή μεταξύ των Εβραίων, μεταξύ των Εθνικών ιστορικών και φιλοσόφων, ούτε στα γραφτά της Καινής Διαθήκης, ούτε στα γραπτά των Χριστιανών των πρώτων δύο αιώνων!

Όχι, ο Θεός της Βίβλου παρέμεινε, καθώς αναμενόταν, εντελώς αμετάβλητος από την εποχή που αποκαλύφθηκε στον Μωυσή στην καιόμενη βάτο: «Γιάχβε ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ» (Έξοδ.γ:15). Αυτός είναι ακριβώς ο ίδιος Θεός που αποκαλύφθηκε από τον Ιησού και τους αποστόλους.

«Ο Ιησούς απάντησε [στους Εβραίους], «Δεν πλανάσθε διά τούτο, μη γνωρίζοντες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού;... δεν ανεγνώσατε εν τη βίβλω του Μωϋσέως, πως είπε προς αυτόν ο Θεός επί της βάτου, λέγων, Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ»; Μάρκ.ιβ::24,26.

Αμέσως μετά αυτή τη δήλωση του Ιησού, ένας από τους γραμματείς ήρθε και Τον ρώτησε, «Ποία εντολή είναι πρώτη πασών;». Ο Ιησούς απάντησε αναφερόμενος στην υψίστης σημασίας δήλωση της ταυτότητας του αληθινού Θεού που όλοι οι Εβραίοι κρατούσαν σαν αγιότατη για πάνω από 3.000 χρόνια, Δευτ.ς:4,5:

Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος. Και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου.– Μάρκ.ιβ:28, 29.

Ως εκ τούτου, ο εκλεκτός λαός του Θεού, (ακόμη κι αυτοί οι πολλοί που αποστάτησαν) δεν έχει ακούσει ποτέ ότι ο μόνος αληθινός Θεός τους μπορεί να έχει τρία πρόσωπα. Οι πιστοί ακόλουθοι του λόγου του Θεού  λάτρευαν πάντα μόνο ένα πρόσωπο με το όνομα Γιάχβε, τον Πατέρα τους στον ουρανό. –

Β’ Θεσ.α:7,8 …..ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή …… εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,