Μέσα από τα εδάφια που έχουμε εξετάσει, στα οποία βλέπουμε τη χρησιμοποίηση κάποιου πληθυντικού που έχει κάποια σχέση με
τον Θεό, διαπιστώνουμε ότι:
O κανόνας της Εβραϊκής Γραμματικής που
λέει ότι, όταν γενικά υπάρχουν αναφορές στον αληθινό Θεό (Ελοχίμ), είναι
πάντοτε στον ενικό αριθμό, είναι όντος αλήθεια.
α. Οι αναφορές του πληθυντικού που
είδαμε στα εδάφια αυτά, δεν αναφέρονται σε καμιά περίπτωση στον Εαυτό του Θεού,
αλλά στον Θεό και σε κάποιο άλλο πρόσωπο, το οποίο εξαρτάται από τα
συμφραζόμενα ποιο είναι. Ποτέ όμως δεν μιλάει ο λόγος του Θεού για πολλά
πρόσωπα μέσα στην θεότητα, διότι οι αναφορές σ' Αυτόν κατά κανόνα γίνονται
πάντοτε στον ενικό, τόσο από τον άνθρωπο στον Θεό, όσο και από τον Θεό για τον
Εαυτό Του.
β. Οι πληθυντικοί αυτοί που
εξετάσαμε, αποτελούν την κατ' εξοχήν απόδειξη της Τριάδας, για όσους την
υποστηρίζουν μέσα στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτοί οι πληθυντικοί
αποτελούν για τη θεωρία της τριάδας το γεγονός της ύπαρξής της, που όπως είδαμε
δεν υπάρχει τόπος, ούτε τρόπος τέτοιας ερμηνείας. Και όμως οι υποστηρικτές της
παρά του ότι είναι ανήμποροι να αντικρούσουν τα επιχειρήματα που παραθέτουμε σε
κάθε περίπτωση, φανατικά και πεισματικά συνάμα, αρνούνται την αλήθεια που είναι
τόσο φανερή, και μένουν σε θεωρίες των οποίων την ύπαρξη δεν μπορούν να
στηρίξουν, ούτε και να αποδείξουν.
γ. Μέσα σ' όλη τη Γραφή ο Θεός
πάντοτε αναφέρεται στον Εαυτό Του με ενικού αριθμού ρήματα ή αντωνυμίες χωρίς
εξαιρέσεις. Όπου βλέπουμε πληθυντικό με κάποια σχέση με το πρόσωπο του Θεού, θα
πρέπει να ερμηνεύεται πάντοτε με το φως της γραμματικής της Εβραϊκής γλώσσας.
Υπάρχουν δύο ή τρεις περιπτώσεις που το Ελοχίμ συνοδεύεται με πληθυντικού
αριθμού ρήματα ή επίθετα. Δεν είναι τίποτε άλλο από διπλή έμφαση του
πληθυντικού μεγαλειότητας!!
Αυτές οι αναφορές παρ' ότι δεν είναι καθόλου άτοπες
και ερμηνεύονται χωρίς πρόβλημα, δεν μπορούν να αποτελέσουν κανόνα. Αντίθετα ο
κανόνας είναι ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ, Μονοπρόσωπος και οι αναφορές σ’ Αυτόν είναι
πάντοτε στον ΕΝΙΚΟ αριθμό. Θα είναι ανοησία να αγνοήσουμε τον κανόνα και να θέσουμε
άλλο θεμέλιο, της ΠΟΛΥΘΕΙΑΣ, διότι αυτό υπονοούν όλοι όσοι, διατρίβουν στο θέμα
αυτό. Αρέσκονται στους πληθυντικούς και παρουσιάζουν τον Θεό τον ΕΝΑ σαν
πολλούς θεούς. Οι αναφορές ενικού αριθμού στον Θεό, αποτελούν αναρίθμητα
παραδείγματα όπως:
Έξοδ.κ:3 Μη έχεις άλλους θεούς
πλην ΕΜΟΥ
Δευτ.δ:35 ...ο Κύριος, ΑΥΤΟΣ
είναι θεός δεν είναι άλλος εκτός ΑΥΤΟΥ.
Δευτ.λβ:39 Ίδετε τώρα ότι ΕΓΩ,
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, και δεν είναι θεός πλην ΕΜΟΥ
Ης..μγ:10 Σεις είσθαι μάρτυρές
ΜΟΥ, λέγει Κύριος, και ο δούλος ΜΟΥ, τον οποίον έκλεξα, διά να μάθητε και να
πιστεύσητε εις ΕΜΕ, και να εννοήσητε ότι ΕΓΩ ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ προ ΕΜΟΥ άλλος θεός
δεν υπήρξεν, ουδέ θέλει υπάρχει μετ' ΕΜΕ
Ης.μγ:15 ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ο Κύριος, ο
Άγιος σας, ο Ποιητής του Ισραήλ, ο Βασιλεύς σας.
Zαχ.ιδ:9 Και ο Κύριος θέλει
είσθαι Βασιλεύς εφ' όλην την γην" εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι ΚΥΡΙΟΣ
ΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ ΕΝ.
Κάτω από αυτό το φως του λόγου
του Θεού, βλέπουμε πόσο άτοπη, αστήρικτη και καταστρεπτική για τον πιστό είναι
αυτή η θεωρία, που τον Ένα θεό τον έκανε τρεις, την μονοπρόσωπη λατρεία την
μετάτρεψε σε τριπρόσωπη, κάνοντας τους ανθρώπους θέλουν δεν θέλουν να είναι
ειδωλολάτρες και όχι αληθινοί προσκυνητές, οι οποίοι να λατρεύουν τον θεό εν
πνεύματι και ΑΛΗΘΕΙΑ.
Εάν λοιπόν δεν γνωρίζουμε την
αλήθεια, όσον αφορά τον Θεό μας, είναι αδύνατο να Τον λατρεύσουμε σωστά.
Η Γραφή πουθενά, ούτε μια φορά,
δεν μας λέει ότι ο Θεός είναι τριάδα. Κατά συνέπεια δεν έχει κανείς το δικαίωμα
να μιλάει για κάτι που δεν αναφέρεται ούτε μια φορά μέσα στον λόγο του Θεού.
