ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.

Μέσα από τα εδάφια που εξετάσαμε στα οποία είδαμε τη χρησιμοποίηση κάποιου πληθυντικού που έχει κάποια σχέση με τον Θεό, διαπιστώσαμε ότι:

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

Το θέμα είναι τα πρόσωπα στην θεότητα και όχι κατά πόσον οι όροι πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα αναφέρονται μαζί. Όπως φαίνεται παρακάτω, αυτοί οι όροι δεν προσδιορίζουν τρία διαφορετικά πρόσωπα στην θεότητα, αλλά δείχνουν τους διαφορετικούς ρόλους, ή λειτουργήματα, μέσω των οποίων ο ένας Θεός λειτουργεί και αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Η πίστη σε ξεχωριστά και διακριτά πρόσωπα είναι σε άμεση σύγκρουση με τις Γραφές.

Πράξ.ι:38 πως ο Θεός έχρισε τον Ιησούν τον από Ναζαρέτ με Πνεύμα Άγιον και με δύναμιν, όστις διήλθεν ευεργετών και θεραπεύων πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου, διότι ο Θεός ήτο μετ' αυτού·

Εδώ μας διδάσκει πάλι την διπλή φύση του Ιησού Χριστού. Είναι απλά άλλη μια γραφή που διακρίνει την θεότητα του Χριστού, από την ανθρώπινη φύση Του και όχι ξεχωριστά και διακριτά πρόσωπα στην θεότητα.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ.

Μέσα από τα εδάφια που έχουμε εξετάσει, στα οποία βλέπουμε τη χρησιμοποίηση κάποιου πληθυντικού που έχει κάποια σχέση με τον Θεό, διαπιστώνουμε ότι:

O κανόνας της Εβραϊκής Γραμματικής που λέει ότι, όταν γενικά υπάρχουν αναφορές στον αληθινό Θεό (Ελοχίμ), είναι πάντοτε στον ενικό αριθμό, είναι όντος αλήθεια. 

α. Οι αναφορές του πληθυντικού που είδαμε στα εδάφια αυτά, δεν αναφέρονται σε καμιά περίπτωση στον Εαυτό του Θεού, αλλά στον Θεό και σε κάποιο άλλο πρόσωπο, το οποίο εξαρτάται από τα συμφραζόμενα ποιο είναι. Ποτέ όμως δεν μιλάει ο λόγος του Θεού για πολλά πρόσωπα μέσα στην θεότητα, διότι οι αναφορές σ' Αυτόν κατά κανόνα γίνονται πάντοτε στον ενικό, τόσο από τον άνθρωπο στον Θεό, όσο και από τον Θεό για τον Εαυτό Του.

Περί θεότητας

Παρακαλώ καταλάβετε ότι οι απόστολοι ποτέ δεν δίδαξαν, ούτε οι Γραφές υπονοούν σε καμία περίπτωση, ότι υπάρχουν τρία χωριστά πρόσωπα στη θεότητα. Κανένα κεφάλαιο ή εδάφιο δεν υπήρξε, ούτε θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει, που να συνηγορεί σ’ αυτή την άποψη.

Οι απόστολοι ήταν μονοθεϊστές Εβραίοι που δεν σκέφτηκαν ποτέ ν’ ασχοληθούν με μια δραματικά νέα αποκάλυψη πολλαπλότητας στη θεότητα. Ούτε οι συγγραφείς ούτε οι αναγνώστες σκεφτόταν με τριαδική ορολογία. Αυτή η έννοια «της Χριστιανικής Τριάδας» ήταν ξένη σ’ αυτούς, επειδή δεν υπήρχε σαν έννοια ή ορολογία ακόμα. Αν και η ιδέα της τριάδας δεν δημιουργήθηκε με το χριστιανισμό, ήταν ένα σημαντικό χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών αρχαίων ειδωλολατρικών θρησκειών και φιλοσοφιών πριν από τη χριστιανική εποχή.

ΘΕΟΤΗΤΑ - 08. Επεξηγήσεις στην Κ.Διαθήκη - Ευαγγέλια (2)

Ματθ.κη:19

Εξετάσαμε αυτό το εδάφιο στο "Θεότητα 06" και δείξαμε ότι περιγράφει τον ένα Θεό με πολλαπλά λειτουργήματα, αλλά με ένα όνομα. Το επίκεντρο δεν είναι ο πληθυντικός αλλά ο ενικός, όχι οι φανερώσεις, αλλά το όνομα.

Η προΰπαρξη του Ιησού

Πολλά εδάφια στη Γραφή μιλάνε για τον Ιησού πριν γεννηθεί. Ωστόσο, η Γραφή δεν μας διδάσκει ότι υπήρχε σαν ξεχωριστή προσωπικότητα απ’ τον Πατέρα, έξω από τον Πατέρα. Αντίθετα, ως προς τη θεότητά Του, Αυτός είναι ο Πατέρας, ο Δημιουργός. Το Πνεύμα του Ιησού υπήρχε πάντοτε γιατί είναι ο ίδιος ο Θεός. Ο άνθρωπος Ιησούς δεν υπήρχε πριν γεννηθεί, παρά μόνο σαν σχέδιο μέσα στο νου του Θεού.