«Και βαπτισθείς ο
Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί,
και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν, και ερχόμενον επ’ αυτόν.
Και ιδού φωνή εκ των ουρανών, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις
τον οποίον ευηρεστήθην» (Ματθ.γ:16-17).
Σύμφωνα μ’ αυτό το εδάφιο, ο Γιος του Θεού βαπτίστηκε, το
Πνεύμα κατέβηκε σαν περιστέρι και μια φωνή ακούστηκε απ’ τον ουρανό. Απ’ το
Λουκ.γ:22 παίρνουμε την πληροφορία ότι «και
κατέβη το Πνεύμα το Άγιον εν σωματική μορφή, ως περιστερά, επ’ αυτόν».
Για να καταλάβουμε σωστά αυτή τη σκηνή, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών. Ο Ιησούς είναι ο Θεός και ήταν ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί όσο ήταν στη γη. Δεν μπορούσε να θυσιάσει την πανταχού παρουσία Του - και δεν το έκανε - όσο ήταν στη γη, γιατί είναι μία απ’ τις βασικές ιδιότητες του Θεού κι ο Θεός δεν αλλάζει.