Η εκκλησία αρπάζεται στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος της Μεγάλης Θλίψης;

Το χρονοδιάγραμμα της Αρπαγής.

Η περίοδος της Εκκλησίας ξεκίνησε την ημέρα της Πεντηκοστής, πριν πάνω από 2.000 χρόνια, και θα τελειώσει με την Αρπαγή.

Αμέσως μετά την Αρπαγή, θα αρχίσουν τα 7 χρόνια της Μεγάλης θλίψης, η οποία θα τελειώσει με τον ερχομό του Χριστού στη γη για να εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία Του για 1.000 χρόνια.

Θα αναφέρω ορισμένες από τις λάθος απόψεις και θα δείξω μέσα από το λόγο του Θεού,  γιατί δεν είναι αλήθεια.

Η αρπαγή δεν είναι το ίδιο γεγονός με τον ερχομό του Χριστού στο τέλος της Μ. Θλίψης.

Υπάρχουν κάποιοι που διδάσκουν ότι η αρπαγή λαμβάνει χώρα στο τέλος της περιόδου της επταετίας. Αυτό έχει μπερδέψει πολλούς, οδηγώντας τους να πιστεύουν ότι η αρπαγή δεν γίνεται πριν τελειώσει η επταετής περίοδος της κρίσης του Θεού. Έτσι, βλέπουν την αρπαγή και τη δεύτερη έλευση του Χριστού σαν το ίδιο γεγονός.

Διάψευση:

Πρώτα απ' όλα, στην αρπαγή, όλοι οι σωσμένοι αρπάζονται για να είναι με τον Χριστό στον αέρα. (Α’ Θες.δ:16,17).

δ:16 επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον,

δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Στο Ματθαίο κδ & κε, βλέπουμε τον Χριστό να έρχεται στη γη και να κρίνει τα έθνη, κάτι που συμβαίνει ΜΕΤΑ την περίοδο της επταετίας. Το Ματθ.κδ:40 χρησιμοποιείται από ορισμένους, λανθασμένα, ότι τάχα είναι η Αρπαγή. Όπως θα δούμε, δεν μπορεί να είναι η Αρπαγή.

Ματθ.κδ:40 Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται·

Σημειώστε, όπως είδαμε στο Ματθ.κε:31-34, ότι είναι απόλυτα σαφές, ότι αυτή η κρίση περιλαμβάνει 3 πράγματα:

   1. ο Χριστός έρχεται στη γη,

   2. θα καθίσει στον θρόνο Του,

   3. θα διαχωρίζει τους σωσμένους από τους χαμένους.

Ματθ.κε:31 Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ' αυτού, τότε θέλει καθήσει επί του θρόνου της δόξης αυτού,

Ματθ.κε:32 και θέλουσι συναχθή έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και θέλει χωρίσει αυτούς απ' αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων (χαμένοι),

Ματθ.κε:33 και θέλει στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ αριστερών.

Ματθ.κε:34 Τότε ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς τους εκ δεξιών αυτού· Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου.

Το Ματθ.κε:41 μας λέει τι θα συμβεί στους χαμένους:

«Τότε θέλει ειπεί και προς τους εξ αριστερών· Υπάγετε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον διά τον διάβολον και τους αγγέλους αυτού».

Παρατηρήστε προσεκτικά, τη διαφορά μεταξύ της αρπαγής που αναφέρεται στην Α’ Θες.δ:16, 17, και της έλευσης του Χριστού, που αναφέρει ο Ματθαίος στα κεφ.24, 25.

Στην αρπαγή, ο Χριστός δεν έρχεται στη γη, αφού εμείς αρπαζόμαστε για να Τον συναντήσουμε στα σύννεφα.

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο κατά Ματθαίο, ο Χριστός έρχεται στη γη για να εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία Του.

Παρατηρήστε προσεκτικά, ότι στην Αρπαγή, στην Α’ Θεσσαλονικείς, οι σωσμένοι είναι αυτοί που αρπάζονται στον ουρανό, ενώ αυτοί που μένουν είναι οι χαμένοι.

Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στον Ματθαίο. Αυτοί που συλλέγονται είναι οι χαμένοι που ρίχνονται στη λίμνη του πυρός, ενώ αυτοί που μένουν είναι αυτοί που μπαίνουν στην επίγεια Βασιλεία με τα φυσικά τους σώματα.

Ματθ.κε:34 Τότε ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς τους εκ δεξιών αυτού· ΕΛΘΕΤΕ ΟΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου.

Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική ανάγκη για τον σπουδαστή της Αγίας Γραφής να καταλάβει ότι αυτά τα δύο γεγονότα είναι εντελώς διαφορετικά, διαχωρίζονται από την εβδομηκοστή εβδομάδα του Δανιήλ, γνωστή σαν η επταετής Μεγάλη Θλίψη.

Μη αναγνωρίζοντας τη διαφορά μεταξύ της έλευσης του Χριστού για την εκκλησία και τον ερχομό Του για να ιδρύσει τη Βασιλεία Του στη γη, αυτό που θα συμβεί είναι να οδηγείται κάποιος σε περισσότερα λάθη σχετικά με την βιβλική προφητεία.

Μια καλή αρχή για να θυμάσαι: όποτε η επιστροφή του Χριστού αναφέρεται στο Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά ή Ιωάννη, δεν είναι ποτέ η Αρπαγή, αλλά, μάλλον, η επιστροφή του Χριστού μετά το πέρας της Επταετίας για να κρίνει τα έθνη. Η Αρπαγή ήταν ένα μυστήριο, που αποκαλύφθηκε στον απόστολο Παύλο, αφού είχε αρχίσει η περίοδος της εκκλησίας. (Εφες.γ:1-10) Η εκκλησία δεν περνάει μέσα στην 7ετή Μεγάλη Θλίψη!

Η Βίβλος διδάσκει την Αρπαγή, πριν τη Μεγάλη Θλίψη.

Τώρα, ας εξετάσουμε την απόδειξη: Η εκκλησία ελευθερώνεται από την οργή της Επταετίας της Μ. Θλίψης, όπως μαθαίνουμε από την Α’ Θες.α:10:

και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, τον Ιησούν, ΟΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΗΜΑΣ από της μελλούσης οργής.

Εξετάζοντας αυτό το εδάφιο, υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να αναγνωρίσουμε: ο Παύλος έγραφε σε Χριστιανούς (α:1 και ε:25).

Οι πιστοί στους οποίους γράφει, είχαν ήδη ελευθερωθεί από την οργή της κόλασης (Ιωάν.γ:36).

Η «μέλλουσα οργή» δεν αναφέρεται στην κόλαση, γιατί είχαν ήδη ελευθερωθεί απ’ αυτήν, αλλά, μάλλον, στην περίοδο της Επταετίας όπως φαίνεται στην Αποκάλυψη ς:17.

«διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;»

Η εκκλησία ελευθερώνεται από την οργή (Α’ Θες.ε:9).

«ὅτι οὐκ ἔθετο ἡμᾶς ὁ θεὸς εἰς ὀργὴν (θλίψη, οργή όπως στο α:10), ἀλλὰ εἰς περιποίησιν σωτηρίας (απελευθέρωση) διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ [Χριστοῦ].

Στην Α’ Θες.δ:13-18, έχουμε την Αρπαγή. Το κεφ.ε συνεχίζεται με την επιστροφή του Χριστού για την Αρπαγή, βεβαιώνοντας τους Χριστιανούς ότι θα φυλαχτούν από την περίοδο της επταετίας.

Η Αρπαγή μετά την Μ. θλίψη, είναι αντιγραφική, δεν στηρίζεται στην Αγία Γραφή.

Θα δούμε μερικές βασικές σκέψεις που θα σφραγίσουν τη μοίρα της φιλοσοφίας ότι η Αρπαγή θα γίνει μετά την Μ. Θλίψη:

   1. Όλοι οι Χριστιανοί που αρπάζονται, λαμβάνουν ένδοξα σώματα (Ρωμ.η:22, 23, και Α’ Κορ.ιε:50-54).

   2. Δεν υπάρχουν παιδιά γεννημένα από ένδοξα σώματα (Ματθ.κβ:23-30)

   3. Όλοι οι άπιστοι ρίχνονται στην κόλαση πριν από την χιλιετή Βασιλεία του Χριστού (Αποκ.ιθ:11-21 και Ματθ.κε:41).

Εάν η αρπαγή συμβεί μετά την Μ. θλίψη, προκύπτουν διάφορα άλυτα προβλήματα. Από πού προέρχονται τα θνητά σώματα αυτών που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της χιλιετίας και επαναστατούν μετά το πέρας της (Αποκ.κ:7-10); Δεν θα υπάρχουν άπιστοι ζωντανοί για να έχουν παιδιά, άρα δεν μπορεί να είναι από αυτούς. Όλοι οι πιστοί έχουν τα ένδοξά τους σώματα. Δεν μπορούν να γεννήσουν παιδιά σαν αποτέλεσμα της Αρπαγής μετά τη Μ. Θλίψη.

Να θυμάστε, στο τέλος της χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού, υπάρχουν άπιστοι που θα υποταχθούν στο Σατανά σε μια προσπάθεια να νικήσουν τον Χριστό (Αποκ.κ:7-10). Πώς απέκτησαν τα ανθρώπινα σώματά τους; Τοποθετώντας την Αρπαγή στο τέλος της Θλίψης και στην αρχή της νέας χιλιετίας, δημιουργεί μια κατάσταση αδύνατη.

Στην Αρπαγή, όλοι οι Χριστιανοί έχουν τα ένδοξα σώματα τους, που δεν αναπαράγουν ανθρώπινα όντα. Όλοι οι άπιστοι που δεν έχουν σωθεί ρίχνονται στην λίμνη του πυρός στο τέλος της επταετίας. Ως εκ τούτου, η φιλοσοφία της Αρπαγής μετά την Θλίψη είναι αδύνατο.

Η άποψη της Αρπαγής μετά τη Θλίψη, οδηγεί και σε άλλες ψευδοδιδασκαλίες. Στην Κολ.β:8 έχουμε μια τέτοια προειδοποίηση σχετικά με τους ψευδοδιδασκάλους:

«Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν».

Σημείωση 1. Αν η άποψη της Αρπαγής μετά τη Μ. Θλίψη ήταν αλήθεια, τότε, η τελευταία ζωντανή γενιά, θα είναι η μόνη σε πάνω από 2.000 χρόνια από το ξεκίνημα της πρώτης εκκλησίας, που θα πρέπει να περάσει μέσα από μια τέτοια δοκιμασία. Άρα, εύκολα θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς, ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος.

Σημείωση 2. Αν η αρπαγή συμβεί μετά το πέρας της θλίψης, τότε, γιατί δεν μας λέγεται να προσευχόμαστε για «την μακαρία ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης της ευλογημένης επταετίας»; Όμως, ο λόγος του Θεού μας λέει στον Τίτ.β:13, ότι ο Χριστιανός πρέπει να προσμένει:

«την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού».

Τελική απόδειξη της αρπαγής πριν την Μεγάλη θλίψη.

Εν κατακλείδι, θα εξετάσουμε ακόμα μία επιβεβαίωση της Αρπαγής πριν την Μ. Θλίψη σε αντιδιαστολή με την Αρπαγή μετά τη Μ. Θλίψη. Το κείμενό μας βρίσκεται στην Β’ Θεσ.β:1-9.

Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι' επιστολής ως γραφομένης υφ' ημών, ότι τάχα επλησίασεν ημέρα του Χριστού. Ας μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον· διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός. Δεν ενθυμείσθε ότι ενώ ήμην έτι παρ' υμίν σας έλεγον ταύτα; Και τώρα γνωρίζετε εκείνο, το οποίον κωλύει αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού καιρώ· διότι το μυστήριον της ανομίας ήδη ενεργείται, μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα· και τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού· όστις θέλει ελθεί κατ' ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους

Ας εξετάσουμε το Β’ Θες.β:3.

Ας μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον· διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας,

Η λέξη «αποστασία», έχει σαν βασική έννοια την «αναχώρηση», δηλαδή την Αρπαγή της Εκκλησίας. (δες περισσότερα εδώ):

https://epistoligr.blogspot.gr/2016/06/blog-post_67.html#more).

Με αυτό κατά νου, μπορεί να δει κανείς ότι αυτό είναι σε τέλεια αρμονία με το εδ.1, που αναφέρεται  στην Αρπαγή:

Β’ Θεσ.β:1 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΕΠΙΣΥΝΑΞΕΩΣ ΗΜΩΝ.

Το γεγονός της Αρπαγής.

Αυτό είναι το ίδιο με αυτό που ο Παύλος είπε προηγουμένως, στο Α’ Θες.δ:17 σχετικά με την Αρπαγή.

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Στην Α’ Θες.δ:13-17, ο Παύλος δίνει τις αρχές της αρπαγής, ενώ στην Β’ Θες.β΄, δίνει τη διαδικασία σχετικά με την Αρπαγή, που θα γίνει πριν την επταετία.

Ας κάνουμε μερικές ακόμα παρατηρήσεις, που μας οδηγούν να συμπεράνουμε ότι «αποστασία» στη Β’ Θες.β:3, σημαίνει «αναχώρηση» και αναφέρεται στην Αρπαγή των πιστών για να συναντήσουν τον Σωτήρα στα σύννεφα, και δεν είναι μια απόκλιση από την πίστη.

Παρατηρήστε το εδ.7,

«το μυστήριον της ανομίας ΗΔΗ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ»

Ο Παύλος δηλώνει ότι η αποστασία από την πίστη ήδη υπήρχε.

   1. Ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος ήταν δύο απ’ αυτούς (Α΄ Τιμ.α:19, 20).

   2. Υπήρχαν ψευδοδιδάσκαλοι του νόμου (Α’ Τιμ.α:4-7).

   3. Ψευδοδιδασκαλίες σχετικά με την ανάσταση (Β’ Τιμ.β:16-18).

  4. Διαβάστε Ιούδα, Α’ Ιωάν.β:18, Β’ Πέτρ.β:1-3, Α’ Ιωάν.δ:1-3.

και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε…..

Με άλλα λόγια, από την εποχή των απογόνων του Αδάμ και της Εύας, η αποστασία από την πίστη υπήρχε πάντα. Στο Ισραήλ υπήρχαν ψευδοπροφήτες και ιερείς. Ήταν το ίδιο τον καιρό του Χριστού και από τότε μέχρι σήμερα. Ως εκ τούτου, θα ήταν γελοίο να σκεφτεί κανείς ότι η «αποστασία» στην Β’ Θες.β:3 αναφέρεται σε «αποστασία από την πίστη,» όταν δεν υπήρξε ποτέ μια εποχή χωρίς αποστασία.

Επομένως, πώς θα αναγνώριζαν οι Θεσσαλονικείς οποιαδήποτε διαφορετική αποστασία από αυτήν που προϋπήρχε και που υπήρχε πάντα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Από το πλαίσιο του κεφαλαίου, γνωρίζουμε ότι το «αποστασία» στο εδ.3 δεν αναφέρεται στην απομάκρυνση από την πίστη, την ήδη υπάρχουσα, αλλά μάλλον, στην αναχώρηση της εκκλησίας από τον κόσμο, ή την Αρπαγή. Η αποστασία υπήρχε ήδη όπως αναφέρει το εδ.7, «διότι το μυστήριον της ανομίας ήδη ενεργείται, …»

Έχουμε και σήμερα τέτοιους ψευδοδιδάκαλους, που υποστηρίζουν μια μερική Αρπαγή ή ότι θα γίνει στο τέλος της Μ. Θλίψης, όπως αυτούς που ενοχλούσαν τους πιστούς στην Θεσσαλονίκη. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο Χριστιανός προειδοποιείται να...

«προσμένει την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού» (Τίτ.β:13).

... ΌΧΙ, «την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης της περιόδου της επταετίας, δηλαδή την ημέρα της οργής του Θεού!

Βασικές διαφορές μεταξύ της αρπαγής και της Δεύτερης Έλευσης.

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην Αρπαγή και την Δεύτερη Έλευση του Χριστού; Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές της Βίβλου, οι προφητικές γραφές μιλούν για δύο ξεχωριστές και διαφορετικές εκδηλώσεις - την Αρπαγή της Εκκλησίας και την Δεύτερη Έλευση του Ιησού Χριστού.

Η Αρπαγή συμβαίνει όταν ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει για την εκκλησία Του. Τότε, όλοι οι αληθινοί πιστοί στον Χριστό θα αρπαχτούν από την γη στον ουρανό (Α’ Κορ.ιε:51-52, Α’ Θες.δ:16-17).

Η Δεύτερη Έλευση θα συμβεί όταν ο Ιησούς Χριστός επιστρέψει με την εκκλησία για να νικήσει τον Αντίχριστο, καταργήσει το κακό και στη συνέχεια εγκαθιδρύσει υ=την χιλιετή Βασιλεία Του (Αποκ.ιθ:11-16).

Συγκρίνοντας την Αρπαγή και την Δεύτερη Έλευση του Χριστού

Αυτά τα δύο συμβάντα συχνά συγχέονται στη μελέτη των εσχατολογικών, επειδή είναι παρόμοια. Και τα δύο συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των έσχατων καιρών και τα δύο περιγράφουν μια επιστροφή του Χριστού. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές που τα διακρίνουν. Τα παρακάτω είναι μια σύγκριση της Αρπαγής και της Δεύτερης Έλευσης του Χριστού, τονίζοντας τις βασικές διαφορές που υπάρχουν στην Αγία Γραφή.

(1)  Συνάντηση στον αέρα – Επιστροφή μαζί Του

Στην Αρπαγή, οι πιστοί συναντούν τον Κύριο στον αέρα:

Α’ Θεσ.δ:16,17 επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Στη Δεύτερη Έλευση, οι πιστοί επιστρέφουν με τον Κύριο:

Αποκ.ιθ:14 Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ' ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν και καθαρόν.

(2) Πριν από την Μ. Θλίψη - Μετά την Μ. Θλίψη

Η Αρπαγή θα συμβεί πριν από την Μ. Θλίψη:

Α’ Θεσ.ε:9 διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

Αποκ.γ:10 Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης.

Η Δεύτερη Έλευση θα συμβεί στο τέλος της Μ. Θλίψης:

Αποκάλυψη ς-ιθ

(3) Απελευθέρωση - Κρίση

Στην Αρπαγή, οι πιστοί παραλαμβάνονται από τη γη, από τον Θεό, σαν μια πράξη λύτρωσης:

Α’ Θεσ.δ:13-17 Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, διά να μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα. Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ' αυτού. Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Α’ Θεσ.ε:9 διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

Στην Δεύτερη Έλευση, οι άπιστοι εξολοθρεύονται από τον Θεό, σαν πράξη κρίσης:

Αποκ.γ:10 Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης.

Αποκάλυψη ιθ:11-21

(4) Κρυφή – Όλοι θα την δουν

Η Αρπαγή, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, θα είναι ένα στιγμιαίο, κρυφό συμβάν:

A’ Κορ.ιε:50-54 Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη.

Η Δεύτερη Έλευση, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, θα είναι ορατή από όλους:

Αποκ.α:7 Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν.

(5) Οποιαδήποτε στιγμή - Μόνο μετά από ορισμένα γεγονότα

Η Αρπαγή μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή:

Α’ Κορινθίους ιε:50-54

Τίτ.β:13 προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,

Α’ Θεσ.δ:14-18 Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ' αυτού. Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.

Η Δεύτερη Έλευση δεν θα συμβεί μέχρι να συμβούν ορισμένα γεγονότα:

Β’ Θεσ.β:4 ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός.

Ματθαίος κδ:15-30

Αποκάλυψη ς-ιη

Όπως είναι γνωστό, στη χριστιανική θεολογία, υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την Αρπαγή και την Δεύτερη Έλευση.

Η σύγχυση αυτών των γεγονότων των έσχατων καιρών, πηγάζει από εδάφια που βρίσκονται στο Ματθ.κδ. Ενώ μιλάει σε γενικές γραμμές για το τέλος αυτής της οικονομίας, είναι πιθανό αυτό το κεφάλαιο να αναφέρεται τόσο στην Αρπαγή, όσο και στη Δεύτερη Έλευση. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο σκοπός της διδασκαλίας του Χριστού εδώ, ήταν η προετοιμασία των πιστών για το τέλος. Ήθελε οι δικοί Του να είναι άγρυπνοι, να ζουν την κάθε μέρα τους σαν η επιστροφή Του να ήταν επικείμενη. Το μήνυμα ήταν απλά, «να είστε έτοιμοι».