Οι εκλεκτοί που θα συνάξει ο Ιησούς στο τέλος της Μεγ. Θλίψης είναι η εκκλησία της αρπαγής ή κάποιοι άλλοι;

Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών. (Ματθ.κδ:30-31)

Αλλ' εν εκείναις ταις ημέραις, μετά την θλίψιν εκείνην, ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής και οι αστέρες του ουρανού θέλουσι πίπτει και αι δυνάμεις αι εν τοις ουρανοίς θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλαις μετά δυνάμεως πολλής και δόξης. Και τότε θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού και συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων, απ' άκρου της γης έως άκρου του ουρανού. (Μάρκ.ιγ:24-27)

Υπάρχουν κάποιοι, που πιστεύουν και διδάσκουν ότι αυτά τα εδάφια μιλάνε για την Αρπαγή της εκκλησίας και τα συνδέουν με την Α’ Θες.δ:16-17: «επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου».

Και με την Α’ Κορ.ιε:50-54 «Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη».

Τη χρονική στιγμή που αναφέρονται τα παραπάνω εδάφια, δεν υπάρχουν άγιοι στη γη, γιατί ο Αντίχριστος στα πρώτα 3 ½ χρόνια της Μεγάλης Θλίψης, θανατώνει όλους όσους δεν προσκυνούν την εικόνα του, λαμβάνοντας το χάραγμα στο δεξί χέρι ή το μέτωπο: «Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήση η εικών του θηρίου και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου, να θανατωθώσι. Και έκαμνε πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού» (Αποκ.ιγ:15-17).

Άρα σύμφωνα με το λόγο του Θεού δεν ισχύει το "επιχείρημα" αυτών που λένε ότι κάποιοι θα γλυτώσουν αρνούμενοι να πάρουν το χάραγμα και παίρνοντας τα βουνά!!!

Και η δύναμις αυτού θέλει είσθαι ισχυρά, ουχί όμως εξ ιδίας αυτού δυνάμεως· και θέλει αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και κατορθόνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαόν τον άγιον (Δαν.η:24).

Το επιχείρημα λοιπόν, Μάρκ.ιγ:24-27, ότι η αρπαγή θα γίνει στο τέλος της Μεγάλης Θλίψης, είναι σαθρό και καταρρίπτεται. Στο τέλος της Μεγάλης θλίψης, ή θα έχεις αρνηθεί το χάραγμα και θα σε έχει αφανίσει ο Αντίχριστος, ή θα το έχεις δεχτεί και πας για την κόλαση. Διαλέγεις και παίρνεις!

Και τρίτος άγγελος ηκολούθησεν αυτούς, λέγων μετά φωνής μεγάλης· Όστις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή επί της χειρός αυτού, και αυτός θέλει πίει εκ του οίνου του θυμού του Θεού του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού, και θέλει βασανισθή με πυρ και θείον ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του Αρνίου (Αποκ.ιδ:9-10).

Αλλά, ας δούμε την αλήθεια που ελευθερώνει από πλάνες και ψευδοδιδασκαλίες:

Και θέλει υψώσει σημαίαν εις τα έθνη, και θέλει συνάξει τους απερριμμένους του Ισραήλ και συναθροίσει τους διεσκορπισμένους του Ιούδα από των τεσσάρων γωνιών της γης. (Ησ.ια:12).

Και εν εκείνη τη ημέρα ο Κύριος θέλει εκτινάξει από της διώρυγος του ποταμού έως του ρεύματος της Αιγύπτου, και σεις θέλετε συναχθή καθ' ένα έκαστος, σεις υιοί Ισραήλ. Και εν εκείνη τη ημέρα θέλει σαλπιγχθή μεγάλη σάλπιγξ, και θέλουσιν ελθεί οι καταφθειρόμενοι εν τη γη της Ασσυρίας και οι αποδεδιωγμένοι εν τη γη της Αιγύπτου, και θέλουσι λατρεύσει τον Κύριον επί του όρους του αγίου εν Ιερουσαλήμ. (Ησ.κζ:12-13)

Αφότου εστάθης πολύτιμος εις τους οφθαλμούς μου, εδοξάσθης και εγώ σε ηγάπησα· και θέλω δώσει ανθρώπους πολλούς υπέρ σου και λαούς υπέρ της κεφαλής σου. Μη φοβού· διότι εγώ είμαι μετά σού· από ανατολών θέλω φέρει το σπέρμα σου και από δυσμών θέλω σε συνάξει· Θέλω ειπεί προς τον βορράν, Δός· και προς τον νότον, Μη εμποδίσης· φέρε τους υιούς μου από μακράν και τας θυγατέρας μου από των άκρων της γης, πάντας όσοι καλούνται με το όνομά μου· διότι εδημιούργησα αυτούς διά την δόξαν μου, έπλασα αυτούς και έκαμα αυτούς. (Ησ.μγ:4-7)

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση των μαθητών που άκουσαν τον Ιησού να λέει αυτά τα λόγια. Που θα πήγαινε το μυαλό σου; Εφόσον η επιστολή προς Θεσσαλονικείς δεν είχε ακόμα γραφτεί και η Παλαιά Διαθήκη ήταν τα μόνα γραπτά που είχαν, η απάντηση είναι προφανής.

Ξέρουμε ότι η επιστροφή του Ιησού στη γη θα γίνει «επί των νεφελών του ουρανού» και θα συνοδεύεται «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής». Στη διαδικασία αυτής της επιστροφής, προφανώς, καθώς ο Κύριός μας κατεβαίνει, θα στείλει τους αγγέλους που Τον ακολουθούν να συγκεντρώσουν τους πιστούς εναπομείναντες Εβραίους, για να τους διάσωση από τον κίνδυνο όλων αυτών των στρατευμάτων που έχουν συγκεντρωθεί από τον Αντίχριστο προκειμένου να επιτεθούν στο Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ. Το εδάφιο που μας απασχολεί, Ματθ.κδ:31, περιγράφει αυτό το γεγονός.

Η συγκέντρωση αυτή θα γίνει από αγγέλους.

Στο Ματθ.κγ:37, ο Ιησούς κλαίει πάνω από την Ιερουσαλήμ, καθώς προφέρει την κρίση του 70 μ.Χ. και λέει, «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σέ· ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου καθ' ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε» (Ματθ.κγ:37).

Τώρα, στο κεφ.κδ, ο ίδιος ο Ιησούς επιστρέφει μετά από τουλάχιστον 2.000 χρόνια σε μια μελλοντική στιγμή, που η Ιερουσαλήμ βρίσκεται πάλι σε κίνδυνο. Αλλά αυτή τη φορά οι Εβραίοι ανταποκρίνονται θετικά στη Μεσσιανικότητα του Ιησού, έτσι ο Κύριός μας στέλνει τους αγγέλους Του να συγκεντρώσουν τους εκλεκτούς Του (τους Εβραίους στο τέλος της Επταετίας που θα επικαλεστούν το όνομά Του και θα Τον αναγνωρίσουν σαν Κύριό τους και Θεό τους – Ζαχ.ιγ:9) απ’ όλο τον κόσμο και θα τους φέρει στην Ιερουσαλήμ, αντί να τους διασκορπίσει όπως έγινε το 70 μ.Χ. (Λουκ.κα:24). Ακριβώς μια τέτοια συγκέντρωση είχε προφητευθεί στην Παλαιά Διαθήκη.

Και όταν έλθωσιν επί σε πάντα τα πράγματα ταύτα, η ευλογία και η κατάρα, την οποίαν έθεσα ενώπιόν σου, και ανακαλέσης ταύτα εις την καρδίαν σου εν τω μέσω πάντων των εθνών, όπου αν διασκορπίση σε Κύριος ο Θεός σου, και επιστραφής προς Κύριον τον Θεόν σου και υπακούσης εις την φωνήν αυτού, κατά πάντα όσα εγώ προστάζω εις σε σήμερον, συ και τα τέκνα σου, εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου, τότε Κύριος ο Θεός σου θέλει σε επαναφέρει εκ της αιχμαλωσίας, και θέλει σε σπλαγχνισθή, και πάλιν θέλει σε συνάξει εκ πάντων των εθνών, όπου σε διεσκόρπισε Κύριος ο Θεός σου· και εις τα έσχατα του ουρανού αν ήναι η διασπορά σου, εκείθεν θέλει σε συνάξει Κύριος ο Θεός σου και εκείθεν θέλει σε λάβει, (Δευτ.λ:1-4).

Και θέλει υψώσει σημαίαν εις τα έθνη, και θέλει συνάξει τους απερριμμένους του Ισραήλ και συναθροίσει τους διεσκορπισμένους του Ιούδα από των τεσσάρων γωνιών της γης. (Ησ.ια:12).

Το μόνο πράγμα που δεν αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, και ο Κύριός μας λέει στην ομιλία Του, είναι ότι θα χρησιμοποιήσει αγγέλους για να φέρει τους Εβραίους στο Ισραήλ, αντί αεροπορικής εταιρείας, που χρησιμοποιούν σήμερα στο κράτος του Ισραήλ. Το Δευτ.λ:1-4 αποκαλύπτει μια σημαντική υπόσχεση διαθήκης που έδωσε ο Κύριος προς το λαό Του Ισραήλ. Το Ματθ.κδ:31 αποκαλύπτει ότι ο Κύριός μας, ο ίδιος που υποσχέθηκε στο Δευτερονόμιο, θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις του στην ιστορία, ακόμη και αν αυτό απαιτήσει μια θαυματουργή λύση.

Σίγουρα κανείς δεν θα είχε αντίρρηση για την υπερφυσική εμπλοκή αγγέλων στη συγκέντρωση των ανθρώπων και την επιστροφή τους στο Ισραήλ! Ξέρουμε ότι ο Ηλίας αρπάχτηκε στον ουρανό χωρίς να πεθάνει. Στη Β’ Βας.β καταγράφεται αυτό το ενδιαφέρον γεγονός με έμφαση στον τρόπο που ο Ηλίας μετατέθηκε στον ουρανό.

Β’ Βας.β:1 λέει «Ότε δε έμελλεν ο Κύριος να αναβιβάση τον Ηλίαν εις τον ουρανόν με ανεμοστρόβιλον, ανεχώρησεν ο Ηλίας μετά του Ελισσαιέ από Γαλγάλων».

Στο β:11 λέει, «Και ενώ αυτοί περιεπάτουν έτι λαλούντες, ιδού, άμαξα πυρός και ίπποι πυρός, και διεχώρισαν αυτούς αμφοτέρους· και ανέβη ο Ηλίας με ανεμοστρόβιλον εις τον ουρανόν».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό ήταν μια εμφάνιση της δόξας του Θεού όπως λέει στην Εβρ.α:7: «Και περί μεν των αγγέλων λέγει· Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα».

Ένα μεμονωμένο άτομο, ο Ηλίας, μετατέθηκε στον ουρανό από αγγέλους (άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν μια τέτοια αποστολή), γιατί να μην το κάνουν και τώρα στους εκλεκτούς του Κυρίου; Αλλά ακριβώς αυτό είναι που διαπιστώνουμε σε συνδυασμό με ένα σημαντικό γεγονός, τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού.

Τα εδάφια του Δευτερονομίου δίνουν επίσης μια απάντηση, γιατί ο Κύριος χρησιμοποίησε τον όρο «εκλεκτούς» στο Ματθ.κδ:31 για να χαρακτηρίσει το λαό Του. Αυτό γίνεται επειδή σε αυτό το κρίσιμο σημείο της ιστορίας, οι Εβραίοι θα πληρούν τις απαιτήσεις του Δευτ.λ:2,  «θα επιστραφούν προς Κύριον τον Θεόν τους και θα υπακούσουν εις την φωνήν αυτού, εξ όλης της καρδίας των και εξ όλης της ψυχής των». Αυτή ήταν η απαίτηση του Κυρίου για τη Δεύτερη Έλευση στο Ματθ.κγ:39. Το εδάφιο είναι σε αρμονία με την καθαρή διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης για τον Ισραήλ και γι’ αυτή τη θαυμάσια μέρα που θα επιστρέψουν στο Μεσσία και θα απολαύσουν τις από μακρού αναμενόμενες ευλογίες.

Στην Καινή Διαθήκη, η τελική σύναξη που αποκαλύφθηκε από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, συνοψίζεται στο Ματθ.κδ:31 και Μάρκ.ιγ:27. Σ’ αυτά τα εδάφια, ο Ιησούς δήλωσε ότι άγγελοι θα ασχοληθούν με την τελική σύναξη και θα φέρνουν τους Εβραίους πίσω στη γη τους. Ως προς την περιοχή, δίνεται έμφαση στο γεγονός ότι θα είναι παγκόσμιο. Οι αναφορές και των δύο Ευαγγελίων, είναι μια απλή περίληψη όλων των προφητειών για την τελική αποκατάσταση του Ισραήλ. Τα εδάφια του Ματθαίου βασίζονται στον Ης.κζ:12,13 και τα εδάφια του Μάρκου στο Δευτ.λ:4. Ο σκοπός τους ήταν να καταστήσουν σαφές ότι η παγκόσμια επανασύναξη που προέβλεψαν οι προφήτες, θα εκπληρωθεί μόνο μετά τη Δεύτερη Έλευση.

Στα εδάφια Ης.κζ:12-13 μπορούμε να καταλάβουμε τι είχε ο Ιησούς στο μυαλό Του στο Ματθ.κδ:31:

«Και εν εκείνη τη ημέρα ο Κύριος θέλει εκτινάξει από της διώρυγος του ποταμού έως του ρεύματος της Αιγύπτου, και σεις θέλετε συναχθή καθ' ένα έκαστος, σεις υιοί Ισραήλ. Και εν εκείνη τη ημέρα θέλει σαλπιγχθή μεγάλη σάλπιγξ, και θέλουσιν ελθεί οι καταφθειρόμενοι εν τη γη της Ασσυρίας και οι αποδεδιωγμένοι εν τη γη της Αιγύπτου, και θέλουσι λατρεύσει τον Κύριον επί του όρους του αγίου εν Ιερουσαλήμ».

Τα εδάφια του Ησαΐα, δίνουν έμφαση στη σύναξη του Εβραϊκού υπόλοιπου που δεν βρίσκεται στη γη Ισραήλ και η επαναφορά τους πίσω στην πατρίδα τους. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, γιατί το Ματθ.κδ:31 τονίζει το παγκόσμιο μάζεμα των Εβραίων που αναγνωρίζουν ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε, σε συνδυασμό με την επιστροφή Του στο όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ (Ζαχ.ιβ:10).

«εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών», σημαίνει ότι οι «εκλεκτοί» θα μαζευτούν απ’ όλο τον κόσμο κατά τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού.

Εξαιτίας της επίμονης επανάστασης  του Ισραήλ εναντίον του Θεού, ο Κύριος είπε ότι θα τους διασκόρπιζε «εις πάντα άνεμον» (Ιεζ.ε:10,12 και ιζ:21).

Στο Ζαχ.β:6 ο Θεός είπε ότι θα τους διασκόρπιζε «προς τους τέσσαρας ανέμους του ουρανού»... Ο Θεός πραγματικά τους διασκόρπισε σε όλο τον κόσμο.

Ο Θεός επίσης δήλωσε ότι στο μέλλον ο Ισραήλ θα συγκεντρωνόταν από την Ανατολή, τη Δύση, το Βορρά και το Νότο, «από των άκρων της γης» (Ης.μγ:5-7). Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στο πλαίσιο αυτής της υπόσχεσης, ο Θεός ονόμασε τον Ισραήλ «Εκλεκτόν Του» (εδ.10, 20).

Ακριβώς όπως ο Ιησούς έδειξε ότι η σύναξη των εκλεκτών Του από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα θα πραγματοποιηθεί σε συνδυασμό με «σάλπιγγος φωνής μεγάλης» Ματθ.κδ:31), έτσι και ο Ησαΐας  κζ:13 διδάσκει ότι τα διασκορπισμένα παιδιά του Ισραήλ θα συγκεντρωθούν στην πατρίδα τους, «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλει σαλπιγχθή μεγάλη σάλπιγξ».

Σ’ εκείνη τη μελλοντική εσχατολογική ημέρα, «θέλει σαλπιγχθή μεγάλη σάλπιγξ» (Ης.κζ:13) και οι αποδιωγμένοι θα φερθούν πίσω από αυτό τον ήχο της σάλπιγγας. Αυτή είναι η μοναδική συγκεκριμένη αναφορά της Παλαιάς Διαθήκης σε «μεγάλη σάλπιγγα».

Αν και το Ης.ια:11-12 δεν αναφέρεται σε μεγάλη σάλπιγγα, είναι παράλληλο με το Ης.κζ:13 γιατί μιλάει για την ίδια σύναξη των Ισραηλιτών. Όταν ο Μεσσίας (η ρίζα του Ιεσσαί, εδ.1,10) έρθει για να κυβερνήσει τον κόσμο, «θέλει συνάξει τους απερριμμένους του Ισραήλ και συναθροίσει τους διεσκορπισμένους του Ιούδα από των τεσσάρων γωνιών της γης».