Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (34)

ΑΛΛΑ (αντίθετα)

Θα έπρεπε να ήταν όπως ο πρώτος Αδάμ, με τη δυνατότητα να αμαρτήσει - με ελεύθερο θέλω. Ο Αδάμ ήταν τέλειος, αλλά αδόκιμος στην τελειότητα, δεν είχε δοκιμαστεί το θέλω του και δοκιμάστηκε όταν ο Θεός του απαγόρεψε να φάει από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού, αλλά ο Αδάμ προτίμησε ν’ ακούσει τη φωνή του Σατανά. Εκεί δοκιμάστηκε το θέλω του Αδάμ, και το ίδιο έπρεπε να δοκιμαστεί και το θέλω του Χριστού. Ο Χριστός θα μπορούσε να αμαρτήσει γιατί είχε ένα τελείως ελεύθερο θέλω. Το λέμε αυτό, γιατί υπάρχουν πνεύματα που διδάσκουν κάποιο άλλο Χριστό και όχι Αυτόν που τα Ευαγγέλια διδάσκουν. Υπάρχει η διδασκαλία ότι ο Χριστός δεν μπορούσε και να ήθελε να αμαρτήσει, γιατί αν συνέβαινε αυτό τότε θα χανόταν η σωτηρία και ξέροντας το αυτό ο Θεός, τον έκανε έτσι ώστε να μην μπορεί να αμαρτήσει. Αυτό είναι ψέμα! Δεν έκανε ο Θεός το Χριστό να μην αμαρτήσει, απλώς ήξερε ότι δεν θα αμάρτανε!

Ο Ιησούς είναι ο 2^ος Αδάμ.

Α’ Κορ.ιε:45 Μιλάει εδώ για το Χριστό σαν άνθρωπο που όμως μετά έγινε Πνεύμα ζωοποιούν. Είναι ο έσχατος Αδάμ, γιατί από το Χριστό και μετά αρχίζει η νέα πνευματική δημιουργία σε όσους Τον δέχονται και σταματούν να ζουν κατά σάρκα (πρώτος Αδάμ).

Ρωμ.ε:15 Με τον πρώτο Αδάμ ο κόσμος μπήκε στην αμαρτία, αλλά με το δεύτερο Αδάμ μπορεί να βγει από την αμαρτία.

Ο Ιησούς δεν είχε τη ροπή προς την αμαρτία όπως ο πρώτος Αδάμ και οι άγγελοι. Εμείς πολλές φορές αμαρτάνουμε επειδή υπάρχει αυτή η τάση, η ροπή στον άνθρωπο. Τι είναι όμως αυτή η ροπή; Είναι ακριβώς ο τρόπος συμπεριφοράς των μικρών παιδιών που μόλις αρχίσουν να μπουσουλάνε αρχίζουν να κάνουν ζημιές. Αυτή η ροπή δεν δόθηκε από το Θεό, αλλά ήρθε σαν αποτέλεσμα της εκλογής του Αδάμ.

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ;

Μεταξύ δύο δένδρων! Διάλεξε το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού κι έτσι έχασε το δένδρο της ζωής και πέθανε (Γέν.β:17)!

1) Φυσική διαφθορά 

2) Πνευματικό αποχωρισμό 

3) Φυσικό θάνατο μετά 1.000 χρόνια.

Το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού (ακούγεται καλά, αλλά...)

· Περιορίζεται στη γνώση Α’ Κορ.η:2 (ατελής)

· Υπόκειται στη δική του κρίση Α’ Σαμ.ις:7 (από εξωτερικά φαινόμενα και δεν κρίνει σωστά).

· Υποδουλωμένος στο θέλω του και στην καρδιά του (Ιερεμ.ιζ:9 απατηλή).

·  Απαιτεί από τον άνθρωπο να στηρίζεται στη διάνοιά του (Παρ.γ:5), έτσι έχουμε φαινόμενα ενάντια στην πίστη.

· Μπορεί να περιγραφεί σαν η συνείδηση δηλαδή κάτι άλλο που συνυπάρχει με το νου σου.

· Εργάζεται μαζί με το νου στο να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, προσωπικές σχέσεις και ενδιαφέροντα.

· Είναι ξεχωριστή από το νου Tίτ.α:15

· Μπορεί να διαστρεβλωθεί ή να καυτηριαστεί Α’ Τιμ.δ:3 & Πράξ.κγ:1

· Δεν είναι αλάνθαστη Α’ Κορ.η:7

· Είναι μόνο για το άτομο που την έχει Α’ Κορ.ι:29 Α’ Κορ.δ:3,4

· Είναι τόσο καλή, όσο καλή είναι και η αρχή βάσει της οποίας έχει προγραμματιστεί .

· Ακόμα και οι ειδωλολάτρες την έχουν (ο χρυσός κανόνας) Ρωμ.β:14,15

Ο Αδάμ έχασε το δένδρο της ζωής, την αποκάλυψη του Θεού, την κοινωνία με το Θεό, την αδιάσπαστη σχέση και επαφή, τους λόγους του Θεού (Ιωάν.ς:63).

Διάλεξε τη δική του κρίση και νόηση, πάνω από τα λόγια του Θεού κι έτσι κληρονόμησε την τάση προς την αμαρτία.

Ο Ιησούς είχε την ίδια εκλογή κι έμεινε με το δένδρο της ζωής: Ησ.ζ:14 ν:4 Ψαλμ.κβ:10, κζ:4 Ιωάν.ε:17,19,20,30,31,34,37,43 ιβ:45 ιδ:10  Λουκ.δ:4

Ο Χριστός ποτέ δεν απόκτησε συνείδηση γιατί απλά έκανε το θέλημα του Θεού. Ίσως επειδή πήρε κατευθείαν σπέρμα από το Θεό.

Ο Χριστός διέφερε από τον Αδάμ: 

1. Είδε τα αποτελέσματα του καλού και του κακού

2. Άρχισε έξω από την Εδέμ και παρόλα αυτά έπρεπε να τρέφεται από το δένδρο της ζωής και να απέχει από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού.

Έτσι κατά πολλούς τρόπους ήταν πολύ πιο δύσκολο για το Χριστό παρά για τον Αδάμ, κι έγινε το παράδειγμά μας!

Ο Χριστός συνέχισε να είναι συνδεδεμένος με το Θεό χωρίς να αποκτά δική Του γνώση από τον εαυτό Του δια μέσου της συνείδησής Του, αλλά από τη γνώση του Θεού. Το Πνεύμα Του κατεύθυνε και κυριαρχούσε την ψυχή Του όχι με την αντίληψη και τη βοήθεια του μυαλού Του αλλά με το Θεό.

Γι’ αυτό ο Χριστός έμεινε έξω από πειρασμούς δι’ αποκαλύψεως του Θεού.

Έγινε προπαρασκευή ώστε κι εμείς να μπορέσουμε να ζήσουμε με το δένδρο της ζωής.