ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Επιστρέφουμε τώρα πίσω στην Αποκάλυψη όπου είδαμε τα 4 ζώα. Ο αριθμός 4 φανερώνει παγκοσμιότητα γιατί έχει να κάνει με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Εάν είναι άνθρωποι ή εάν τυπολογικά αναφέρεται σε ανθρώπους, τότε αυτό το σύνολο των ανθρώπων θα πρέπει να έχει λυτρωθεί και να αποτελείται από έθνη και λαούς όλου του κόσμου. Το 4 λοιπόν φανερώνει ένα παγκόσμιο σύνολο ανθρώπων.

Δ. «.... γέμοντα οφθαλμών έμπροσθεν και όπισθεν».

Βλέπουμε ότι υπάρχει έμφαση στην όραση των ζώων. Τονίζεται καθαρά το γεγονός ότι τα 4 αυτά ζώα βλέπουν τέλεια, τόσο μπροστά όσο και πίσω τους. Βλέπουν δηλαδή το παρελθόν τέλεια, γνωρίζουν ποιοι ήταν και πως έφθασαν μέχρι το θρόνο της παρουσίας του Θεού, καθώς βέβαια βλέπουν το παρόν και το μέλλον. Βλέπουν τέλεια τον Κύριό τους πάνω στο θρόνο της δόξας, θεωρούν όλα Του τα μεγαλεία και Τον γνωρίζουν τέλεια. (Α’Κορ.ιγ:12 «Διότι τώρα βλέπουμε δια κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον, τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην».)

Ησ.λγ: «Οι οφθαλμοί σου θέλουσιν ιδεί τον Βασιλέα εν τη ωραιότητι αυτού, θέλουσιν ιδεί την γήν την μακράν».

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ δ:7 «και το ζώον το πρώτον όμοιον λέοντι, και το δεύτερον ζώον όμοιον μόσχω και το τρίτον ζώον έχων το πρόσωπον ως ανθρώπου, και το τέταρτον ζώον όμοιον αετώ πετομένω».

Α. Αυτές οι τέσσερις όψεις του λέοντος, του μόσχου, του ανθρώπου και του αετού δεν φανερώνουν αγγέλους, αλλά το Χριστό. Τα στοιχεία αυτά ανήκουν καθαρά στο Χριστό και κατ’ επέκταση στο παγκόσμιο σώμα της εκκλησίας Του. Το 4 όπως είπαμε αναφέρεται σε παγκοσμιότητα, σε σύνολο ανθρώπων που έχουν τις ιδιότητες και τα στοιχεία του Χριστού, την εκκλησία.

Β. ΛΕΩΝ 

Ο Ιησούς είναι ο λέων της φυλής του Ιούδα. Αποκ. ε:5 «και εις εκ των πρεσβυτέρων λέει μοι, Μη κλαίε, ιδού ενίκησεν ο λέων ο εκ φυλής Ιούδα, η ρίζα Δαβίδ, ανοίξαι το βιβλίον και τας σφραγίδας αυτού». Ο λέων είναι άφοβος, δυνατός νικητής και κατακτητής, βασιλιάς όλων των θηρίων της γης. Ο Ιησούς νίκησε τον διάβολο και τις ορδές του σκότους και το ίδιο κάνουν οι άγιοί με τη δύναμή Του, νικούν και κατασυντρίβουν το Σατανά κάτω από τα πόδια τους. Οι άγιοι όπως και ο Χριστός νικούν το θάνατο, και όχι οι άγγελοι του Θεού. Ο Σατανάς βρυχάται «ως λέων», Α’ Πέτρ.ε:8, όχι ότι είναι λέων, γιατί το πραγματικό λιοντάρι είναι ο Ιησούς μας.

Γ. ΜΟΣΧΟΣ. 

Το σύμβολο αυτό αναφέρεται και πάλι στο Χριστό. Μόσχος είναι το νέο βόδι που είναι γεμάτο δύναμη. Έτσι και ο Κύριος είναι δυνατός σε ισχύ, δυνατός στο πνεύμα. Υπάκουος, υπομονετικός έτοιμος να εργαστεί πιστά και σταθερά, έτοιμος να υπακούσει τον Πατέρα Του. Στην Παλαιά Διαθήκη ο μόσχος ήταν η πιο ακριβή θυσία, την πρόσφεραν οι ιερείς για το δικό τους εξιλασμό. Ο Χριστός λοιπόν είναι το τέλειο παράδειγμα για μας όσον αφορά στην υπηρεσία. Πώς μπορούμε να το κατορθώσουμε αυτό; Με το να νεκρώσουμε τα μέλη του σώματός μας ως προς την αμαρτία, και να ζήσουμε υπομονετικά και υπάκουα τη ζωή του Χριστού, περπατώντας πάνω στα χνάρια Του. Αυτό πραγματικά ευχαριστεί το Θεό κι έτσι γινόμαστε μια αγνή καθαρή και ακριβή θυσία.

Δ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Έχει πρόσωπο ανθρώπου όμως είναι περισσότερο από άνθρωπος. Είναι ο άνθρωπος που αποκάλυψε τέλεια το Θεό.

Κολ.β:9 «ότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς».

Β’ Κορ.δ:6 «ότι ο Θεός ο ειπών, εκ σκότους φώς λάμψει, ός έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών πρός φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού».

Το φώς της γνώσης της δόξας του Θεού, φανερώνεται στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται η φύση και ο χαρακτήρας του Θεού, κάτι που ισχύει και για τους αγίους του Θεού. Ο Θεός φανερώνει τις αρετές Του στον κόσμο μέσα από μας.

Το κύριο στοιχείο σ’ αυτή την όραση των τεσσάρων ζώων που βλέπει ο Ιωάννης είναι η ανθρώπινη φύση που βλέπουμε τόσο στο πρόσωπο του Χριστού όσο και στα πρόσωπα των αγίων Του. Άρα μπορούμε να πούμε ότι τα 4 αυτά ζώα δεν αντιπροσωπεύουν αγγέλους ή κάποια ιδιαίτερη τάξη αγγέλων, γιατί απλούστατα όλα τα στοιχεία περιγραφής τους όπως ακόμα πρόκειται να δούμε αναφέρονται στο Χριστό και τους αγίους. Εκτός αυτού βλέπουμε αγγέλους του Θεού κύκλω του θρόνου και των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων, που ο αριθμός τους ήταν μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων.

Ε. ΑΕΤΟΣ.

Ο αετός είναι ο βασιλιάς των πτηνών. Είναι το δυνατότερο πτηνό, πετάει πάντοτε ψηλά, γιατί έχει μεγάλα και δυνατά φτερά. Κάνει τη φωλιά του ψηλά στις σχισμές των μεγάλων βράχων. Έχει οξεία όραση και την ικανότητα να αρπάζει το θύμα του με μεγάλη ταχύτητα. Όλα αυτά τα στοιχεία ταιριάζουν τέλεια στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Αυτός είναι ο Βασιλιάς των ουρανών, ο άρχων των πνευμάτων πάσης σαρκός. Κατοικεί στα επουράνια είναι ο Ύψιστος, κατοικών φως απρόσιτο. Βλέπει τα πάντα γυμνά και τετραχηλισμένα. Όταν η ώρα σημάνει, ο Κύριος με όλους του αγίους Του, με ταχύτητα αστραπής θα έρθει και θα καταστρέψει το θύμα που είναι ο Αντίχριστος και το σύστημά του. Ο αετός είναι δυνατό πτηνό, όμως περιθάλπει με αγάπη και φροντίδα τους νεοσσούς του. Ιδιαίτερα όταν θέλει να διδάξει στα νεογέννητα αετόπουλα να πετούν, ανακατεύει τη φωλιά του ώστε τα νεογνά να μην μπορούν ν’ αναπαυτούν και κατόπιν χτυπά με δύναμη τα φτερά του δημιουργώντας έτσι ένα δυνατό ρεύμα αέρος που σπρώχνει τα μικρά αετόπουλα στο κενό. Εκείνα τότε αναγκαστικά ανοίγουν τα φτερά τους και κατορθώνουν έτσι να πετάξουν για πρώτη φορά. Αν κάποιο δεν τα καταφέρει με την πρώτη, η μητέρα τους που αγρυπνά από πάνω, αστραπιαία το προφταίνει πριν τσακιστεί και το επιστρέφει στη φωλιά του. Η ίδια ακριβώς κατάσταση συμβαίνει και στη σχέση του Χριστού με την εκκλησία. Ο Ιησούς μας διδάσκει και παράλληλα μας προσέχει κάθε στιγμή ώστε αν κάτι δεν πάει καλά έρχεται και μας βοηθά.

Ιώβ λθ:27-30 «εις την προσταγήν σου ανυψούται ο αετός, και κάμνει την φωλεάν αυτού εν τοις υψηλοίς, κατοικεί επί του βράχου, και επί των αβάτων τόπων εκείθεν αναζητεί τροφήν, οι οφθαλμοί αυτού σκοπεύουσι μακρόθεν και οι νεοσσοί αυτού αίμα πίνουσι, και όπου πτώματα, εκεί αυτός».

Οι αετοί προσπαθούν να μπουν στα θερμά ανοδικά ρεύματα και να παρασυρθούν απ’ αυτά σε μεγάλα ύψη, απλά με το να κρατούν τα τεράστια φτερά τους ανοικτά. Έτσι κι εμείς, όταν ανοίξουμε τα φτερά της πίστης και μπούμε στα ανοδικά ρεύματα του Πνεύματος του Θεού, θα μας οδηγήσει ψηλά στα επουράνια στην παρουσία του Θεού. Δεν χρειάζεται να κουραζόμαστε κουνώντας τα φτερά μας, απλώς πρέπει να κρατάμε την πίστη μας ανοιχτή και το Πνεύμα του Θεού είναι εκείνο που θα μας φέρει ψηλά στην παρουσία του  Ιησού.

Ησ. μ:30-31 «και οι νέοι θέλουσιν ατονήσει και αποκάμει και οι εκλεκτοί νέοι θέλουσιν αδυνατίσει παντάπασιν, αλλά οι προσμένοντες τον Κύριον θέλουσιν αναβή με πτερύγας ΩΣ ΑΕΤΟΙ θέλουσι τρέξει και δεν θέλουσιν αποκάμει θέλουσι περιπατήσει και δεν θέλουσι ατονίσει». Εμείς λοιπόν που προσμένουμε τον Κύριο δεν θα ατονήσουμε αλλά σαν τους αετούς θα ανεβούμε για να καθίσουμε εν μέσω και κύκλω του θρόνου του Θεού.

Ζ. Το κυριότερο πράγμα που βλέπουμε σ’ αυτά τα τέσσερα ζώα δεν είναι η εμφάνισή τους, αλλά το ότι ΖΟΥΝ και μάλιστα στην παρουσία του Θεού, μέσα στο θρόνο Του. Πώς έφτασαν σ’ αυτό το τόσο ξεχωριστό και υψηλό επίπεδο; Η απάντηση έρχεται και πάλι μέσα από το λόγο του Θεού. Ζουν γιατί διάλεξαν να πεθάνουν ως προς τον σαρκικό άνθρωπο και να ζήσουν με τον Κύριο στην επίγεια ζωή τους.

Στους Ρωμ.ς:8-11 βλέπουμε το μονοπάτι που πρέπει να πάρουμε: «εάν δε αποθάνομεν μετά του Χριστού θέλομεν και συζήσει μετ αυτού γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών, δεν αποθνήσκει πλέον θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον. Διότι καθ’ ό απέθανεν, απέθανεν άπαξ δια την αμαρτίαν αλλά καθ’ ό ζή ζή εις τον Θεόν. Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν, δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».

Θα ζήσουμε λοιπόν μαζί Του, θα είμαστε ζώντες εις τον Θεόν δια Ιησού Χριστού. Αυτό ακριβώς βλέπουμε και στα 4 ζώα, ζουν αιώνια μαζί Του στο θρόνο της παρουσίας Του.

Κολ.γ:1,4 «Εάν λοιπόν συνανέστητε μετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο  Χριστός καθήμενος εν δεξιά του Θεού. Τα άνω φρονείτε, μη τα επι της γής. Διότι απεθάνετε και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν Θεώ. Όταν ο Χριστός, η ζωή ημών φανερωθή, τότε και σείς μετ’ Αυτού θέλετε φανερωθή εν δόξη». Την εκπλήρωση αυτού του εδαφίου τη βλέπουμε στην όραση των τεσσάρων ζώων.

Ιωάν.ιβ:25 «Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού θέλει απολέση αυτήν, και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτή». Αυτό ακριβώς έκαναν και τα τέσσερα ζώα.