Ο πρώτος λόγος για τον αγιασμό είναι να ευαρεστήσουμε το Θεό. Ανήκουμε στο Θεό με
διπλή έννοια:
·
ΠΡΩΤΑ:
γιατί μας δημιούργησε και
·
ΜΕΤΑ: γιατί μας λύτρωσε.
Συνεπώς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να ζούμε αντίθετα με το θέλημα Του.
Α’ Κορ.ς:19-20 “Η δεν εξεύρετε ότι το σώμα
σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν, το οποίον έχετε από Θεού, και
δεν είσθε κύριοι εαυτών; Διότι ηγοράσθητε διά τιμής. Δοξάσατε λοιπόν τον Θεόν
διά του σώματός σας, και διά του πνεύματός σας, τα οποία είναι του Θεού”.
B’ Kορ.ε:15 “Και απέθανεν υπέρ πάντων,
διά να μη ζώσι πλέον δι’ εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και
αναστάντα υπέρ αυτών”. (Επίσης διάβασε Α’ Πέτρου α:18-19).
Ο Θεός μας δημιούργησε για τη δόξα Του (Ης.μγ:7), και ο σκοπός Του
ήταν να Τον αγαπάμε, να Τον λατρεύουμε και να συνομιλούμε μαζί Του. Η αμαρτία
μας απομάκρυνε από τον Άγιο Θεό, όμως, μέσω του Σταυρού, ο Θεός μας προμήθευσε
ένα μέσο λύτρωσης και συμφιλίωσης, ώστε να μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη σχέση
μας μαζί Του. Εάν όμως επιμένουμε να ζούμε μέσα στην αμαρτία, θα συνεχίσουμε να
είμαστε αποχωρισμένοι από την παρουσία Του. Μόνο αν ζούμε “εν αγιασμώ και
τιμή”, εκπληρώνουμε το σκοπό Του για μας, όταν μας δημιούργησε και όταν μας
λύτρωσε.
Α’ Πέτρ.β:9 “Σεις όμως είσθε “γένος
εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον”, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός,
διά να εξαγγείλει τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το
θαυμαστόν αυτού φώς”.
Ο δεύτερος λόγος για τον αγιασμό είναι να μεταδώσουμε το Χριστό στους άλλους. Οι
άνθρωποι θα ελκυστούν στο Χριστό μόνο όταν δουν το Χριστό να ζει μέσα μας. Θα
πιστέψουν τη διακήρυξη ότι ο Ιησούς σώζει από την αμαρτία, μόνο εάν μπορούν να
δουν τη σώζουσα δύναμη του Ευαγγελίου στη ζωή μας. Οι άνθρωποι που δεν είναι
ικανοποιημένοι με την κοσμική ζωή τους και ζητούν τη σωτηρία του Χριστού, θα
ελκυστούν μόνο στην εκκλησία, η οποία διαφέρει ριζικά από τον κόσμο.
Μία άγια εκκλησία θα μπορέσει να οδηγήσει τους αμαρτωλούς στο να
λατρεύουν το Θεό.
Ματθ.ε:16 “Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των
ανθρώπων διά να ίδωσι τα καλά σας έργα, και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις
ουρανοίς”.
Α’ Πέτρ.β:11-12 “Αγαπητοί, σας παρακαλώ ως ξένους και
παρεπίδημους, να απέχητε από των σαρκικών επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται κατά
της ψυχής. Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα ενώ σας
καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσι αυτά, δοξάσωσι τον
Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως”.
Β’ Κορ.γ:2-3 “Σεις είσθε η επιστολή
ημών, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό
πάντων ανθρώπων. Και φανερόνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού, γενομένη διά της
διακονίας ημών, εγγεγραμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του
ζώντος ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ’ εις πλάκας σαρκίνας της καρδιάς”.
Ο τρίτος λόγος για τον αγιασμό είναι να κάνουμε καλό στον εαυτό μας, και τώρα, και
για ολόκληρη την αιωνιότητα. Από πνευματική άποψη, η ζωή με το Θεό είναι το
λογικό, δίκαιο και αναμενόμενο πράγμα που πρέπει να κάνουμε (Ρωμ.ιβ:1). Η ζωή
του αγιασμού έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλα ευεργετήματα σ’ αυτή τη ζωή (φυσικά,
διανοητικά και πνευματικά) και οδηγεί στην αιώνια ζωή. Ο Θεός δημιούργησε τον
άνθρωπο για να ζει σύμφωνα με τις αρχές του αγιασμού, και όταν αυτές οι αρχές
του αγιασμού παραβιάζονται, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλη φυσική και ηθική
ζημία. Για παράδειγμα, η ηθική ακράτεια, η σεξουαλική ανηθικότητα, η οργή, η
πικρία, μπορούν πραγματικά να προξενήσουν φυσικές ασθένειες.
Αυτοί που ζουν ευσεβώς απολαμβάνουν θεία αγάπη, ειρήνη, χαρά και
ελπίδα. Έχουν πραγματικά μία άφθονη ζωή εν Χριστώ, τώρα και για όλη την
αιωνιότητα.
