«Προεφητευσε
δέ περί τούτων καί ο Ενωχ εβδομος από Αδαμ, λέγων, Ιδού ηλθεν ο Κύριος μέ
μυριάδας αγίων αυτού, διά νά κάμη κρίσιν κατά πάντων, καί νά ελέγξη πάντας τούς
ασεβεις εξ αυτών, διά πάντα τά εργα της ασεβείας αυτών τα οποια επραξαν, καί
διά πάντα τά σκληρά τά οποια ελάλησαν κατ' αυτού αμαρτωλοί ασεβεις» (Ιούδας 14,15).
«Καί θέλετε
καταφύγει εις τήν κοιλάδα τών ορέων μου· διότι η κοιλάς τών ορέων θέλει φθάνει
έως εις Ασάλ· καί θέλετε φύγει, καθώς
εφύγετε απ' έμπροσθεν τού σεισμού εν ταίς ημέραις Οζίου τού βασιλέως τού Ιούδα· καί Κύριος ο Θεός μου θέλει ελθεί καί
μετά σού πάντες οι άγιοι»
(Ζαχ.ιδ:5).
Αυτά τα δύο εδάφια δείχνουν ότι όταν ο Κύριος θα έρθει για να κάνει κρίση πάνω στη γη, στην 7η σάλπιγγα, θα έχει μαζί και τους αγίους Του. Είναι λογικό ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν μαζί Του στη γη, αν πρώτα δεν έρθει να τους πάρει στον ουρανό. Υπάρχει μια όμορφη εικόνα στην Αποκάλυψη ιθ:7-16 όπου ο Κύριος έρχεται από τον ουρανό για να κάνει κρίση. Βλέπουμε ότι οι άγιοι είναι μαζί Του.
Αυτά τα δύο εδάφια δείχνουν ότι όταν ο Κύριος θα έρθει για να κάνει κρίση πάνω στη γη, στην 7η σάλπιγγα, θα έχει μαζί και τους αγίους Του. Είναι λογικό ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν μαζί Του στη γη, αν πρώτα δεν έρθει να τους πάρει στον ουρανό. Υπάρχει μια όμορφη εικόνα στην Αποκάλυψη ιθ:7-16 όπου ο Κύριος έρχεται από τον ουρανό για να κάνει κρίση. Βλέπουμε ότι οι άγιοι είναι μαζί Του.
Το ερώτημα είναι, πότε πήγαν αυτοί οι άγιοι στον ουρανό, που τώρα επιστρέφουν με το Χριστό στη Δεύτερη Έλευση, στην 7η σάλπιγγα, στο τέλος της Μεγάλης Θλίψης για να κρίνουν τους κατοικούντας επί της γης;
Η απάντηση είναι, στην Αρπαγή, πριν τη Μεγάλη Θλίψη!
«Ας χαίρωμεν καί άς αγαλλιώμεθα καί άς δώσωμεν τήν δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν ο γάμος τού Αρνίου, καί η γυνή αυτού ητοίμασεν έαυτήν…….. Καί είδον τόν ουρανόν ανεωγμένον, καί ιδού ίππος λευκός, καί ο καθήμενος επ' αυτόν εκαλείτο Πιστός καί Αληθινός, καί κρίνει καί πολεμεί εν δικαιοσύνη. Οι δέ οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλόξ πυρός, καί επί τής κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά, καί είχεν όνομα γεγραμμένον, τό οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή αυτός, καί ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον μέ αίμα, καί καλείται τό όνομα αυτού· ο Λόγος τού Θεού. Καί τά στρατεύματα τά εν τώ ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ' ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν καί καθαρόν. Καί εκ τού στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, διά νά κτυπά μέ αυτήν τά έθνη· καί αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· καί αυτός πατεί τόν ληνόν τού οίνου τού θυμού καί τής οργής τού Θεού τού παντοκράτορος· καί επί τό ιμάτιον καί επί τόν μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον τό όνομα, Βασιλεύς βασιλέων καί Κύριος κυρίων».