ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ
Η προετοιμασία
Λουκ.α:80 Το δε παιδίον ηύξανε,και εδυναμούτο κατά το
πνεύμα, και ήτο εν ταις ερήμοις, έως της ημέρας καθ’ ήν έμελλε να αναδειχθή
πρός τον Ισραήλ.
1) Ήταν Ναζηραίος (Αριθ.ς) -
πραγματικά αποχωρισμένος και κάτω από το Νόμο. Αυτός ο αποχωρισμός από τις
απολαύσεις του κόσμου ήταν η συμβολική σημασία της ευχής του Ναζηραίου.
Αφιέρωση και υποταγή στο θέλημα του Θεού.
2) Ήταν από οικογένεια ιερέων -
οπότε γνώριζε καλά τις γραφές και είχε φόβο Θεού από την οικογένεια στην οποία
μεγάλωσε.
3) ηύξανε και εδυναμούτο κατά το πνεύμα, δηλαδή συνεχώς βάθαινε
η αφοσίωσή του στο Θεό, η αποφασιστικότητα και η όραση για τον Ισραήλ ώστε να μπορέσουν
να καταλάβουν την καρδιά του Θεού. Ο Θεός του έδωσε την καρδιά Του, του έδωσε
όραση, το Πνεύμα Του, τη χάρη Του, για να μπορέσει να μεταφέρει την καρδιά του
Θεού στο λαό Του. Και ακριβώς αυτό είναι που θα γίνει – γίνεται - στις
τελευταίες μέρες, ο Θεός θα σηκώσει έναν «άλλο Ιωάννη» τον Υιό τον άρσενα, την
εκκλησία. Τώρα ο Θεός μας μεταδίδει την καρδιά Του, τα συναισθήματά Του, την
αλήθεια Του για να μπορέσουμε να τη μεταδώσουμε σ’ όλους όσους θελήσουν να
ακούσουν.
4) και ητο εν ταις έρημοις Μόνος με το Θεό - χωρισμένος από
τους ανθρώπους απομακρυσμένος από κοσμικές απολαύσεις και αναπαύσεις,
παίρνοντας δύναμη και ενέργεια μόνο από το Θεό. Απολάμβανε το λόγο Του και είχε
κοινωνία μ’ Εκείνον.
Σήμερα εμείς έχουμε ανάγκη από
το να δούμε ο ένας τον άλλο, να μιλήσουμε, να προσευχηθούμε μαζί, να δοξάσουμε
το Θεό να μας μιλήσει ο Κύριος να μας στηρίξει.
Ο Ιωάννης όμως ήταν μόνος του,
δεν τα είχε όλα αυτά κι έτσι έμαθε να ζει μόνος του με το Θεό, γιατί αυτή ήταν
η διακονία του. Έπρεπε να βγάλει τους ανθρώπους μέσα από την πόλη, να τους
φέρει εκεί που ήταν αυτός και να τους κηρύξει. Και το ίδιο πρέπει κι εμείς να
κάνουμε πάντα με τη χάρη του Θεού, να βγάλουμε τους ανθρώπους μέσα από το
φρόνημα της χλιδής και της αμαρτίας, από το φρόνημα του κόσμου, για να έρθουν
στο Χριστό.
Για να δώσει κάποιος κάτι από
το Θεό, πρέπει να λάβει πρώτα απ’ Αυτόν. Για να γίνουμε κήρυκες δικαιοσύνης,
πρέπει πρώτα να ξέρουμε τι θα κηρύξουμε, πρέπει να έχουμε έρθει σ’ επαφή με το
Θεό, να έχουμε πάρει απ’ Εκείνον για να έχουμε να δώσουμε. Όλο τον καιρό που ο
Ιωάννης ήταν στην έρημο, γέμιζε από το Θεό.
Έπρεπε να εμπιστεύεται συνέχεια
το Θεό εκεί που ζούσε γιατί ήταν ανάμεσα σε άγρια ζώα.
5) έμελλε να αναδειχθεί να φανερωθεί σ’ όλο το λαό του Θεού σαν
αυτός που θα προετοίμαζε την οδό του Κυρίου, και τελικά ήρθε εκείνη η μέρα.
Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ
1) Λουκ.α:76 Θα ήταν προφήτης του Κυρίου. Θα ήταν ένας «βλέπων». Θα
έβλεπε την καρδιά του Θεού για να τη μεταδώσει στο λαό (όπως ο Σαμουήλ).
2) Ενεργούσε σαν αληθινός
«ιερέας» δηλαδή μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Άρχισε στην ηλικία των ιερέων
Αριθ.δ:3 όπως και ο Χριστός Λουκ.γ:23
Άρχισε περίπου 6 μήνες πριν από
το Χριστό που σημαίνει ότι όλο το έργο που έκανε ο Ιωάννης έγινε μέσα σε 6
μήνες. Ο Ηρώδης τον θανάτωσε λίγο μετά από τότε που ο Χριστός άρχισε τη
διακονία Του.
Ο Θεός ετοίμαζε τον Ιωάννη όλα
αυτά τα χρόνια, για να δουλέψει 6 μήνες. Η διακονία του Ιωάννη ήταν τόσο
πλατειά, που μετά από 50 περίπου χρόνια βλέπουμε τον Απολλώ από την Αλεξάνδρεια
να είναι δυνατός στις Γραφές, ζέων κατά το Πνεύμα και να γνωρίζει μόνο τα
βάπτισμα του Ιωάννη (Πράξ.ιη:24).
Το ίδιο ο Θεός λίγο πριν από
την Αρπαγή θα κάνει ένα τέτοιο θαυμαστό και δυνατό έργο, που δεν θα έχει
ξαναγίνει στο πρόσωπο της Γής γιατί θα είναι πλέον Αυτός που θα ενεργεί μέσα
από το λαό Του.
3) Θεωρήθηκε προφήτης και από
το Χριστό Ματθ.ια:9, Μαλαχ.δ:5
4) Φορούσε το ένδυμα του
προφήτη Ματθ.γ:4 όπως ο Ηλίας Β’ Βασ.α:8
Οι ψευδοπροφήτες τον μιμούντο
Ζαχ.ιγ:4
Ήταν τρίχινο ένδυμα από καμήλα.
Η δερμάτινη ζώνη χρησιμοποιούταν τότε από τους φτωχούς επειδή κρατούσε πολύ και
δεν καταστρεφόταν, αντίθετα με τις πάνινες ζώνες που ήταν ακριβές και
χρησιμοποιούσαν μόνο οι πλούσιοι.
5) Έτρωγε το φαγητό των πτωχών
Ματθ.γ:4 Μέλι: γλυκό και άφθονο για όλους που έψαχναν στην έρημο. Βέβαια
όταν λέμε έρημος, δεν εννοούμε σαν τη Σαχάρα, αλλά κάποιο έρημο μέρος. Ακρίδες:
δεν ήταν οι άκρες των χόρτων (όπως υποστηρίζουν οι ορθόδοξοι θεολόγοι) αλλά
αληθινές ακρίδες. Το επέτρεπε ο Θεός Λευιτ.ι.α:22 Βρούχος είναι η μικρή ακρίδα.
Ήταν συνηθισμένο φαγητό των φτωχών κατοίκων των ερήμων ακόμη και σήμερα. Τις
τρώνε σε μεγάλες ποσότητες.
Σε περίπτωση πείνας η πληγή
ακρίδων ήταν το μόνο φαγητό τους.
Οι ακρίδες ήταν λιχουδιά στα
βασιλικά τραπέζια.
Το Ταλμούδ (το βιβλίο της
παράδοσης των Εβραίων) αναφέρει τις ακρίδες σαν καθαρή τροφή.
Είναι τροφή πλούσια σε
πρωτεΐνες (75%) και σε μέταλλα (σίδηρο, ασβέστιο).
Τις προετοίμαζαν για να τις
φάνε αφού έβγαζαν τα φτερά, τα πόδια, το κεφάλι και τα εντόσθια. Μετά τα έβαζαν
σε βέργες και τα έψηναν ή τα άλεθαν και έκαναν κομμάτια σαν ψωμί, ή τις αλάτιζαν
και τις έτρωγαν ξερές, ή τις κάπνιζαν, τις έβραζαν, τις μαγείρευαν ή τις
τηγάνιζαν στο βούτυρο.
Το μέλι και οι ακρίδες
συμβολίζουν το λόγο του Θεού. Είναι γλυκός, γεμάτος χάρη, αλλά και γεμάτος
κρίση.
6) Όπως ο Ηλίας έτρωγε αυτό που
του προμήθευε ο Θεός, έτσι και ο Ιωάννης. Σε μια περίοδο προετοιμασίας τόσο
μεγάλη, έλαβε την καρδία του Θεού.
7) Θεωρούσε τον εαυτό του
αναξιότερο και από σκλάβο μπροστά στο Χριστό (Ιωάν.α:27). Δουλειά του υπηρέτη
ήταν να βγάζει τα σανδάλια και να πλένει τα πόδια του κυρίου του.
Η διακονία του Ιωάννη άρχισε
στην έρημο Ματθ.γ:1 Λουκ.γ:2
Πώς έγινε στον Ιωάννη ο λόγος
του Θεού; Αναμφίβολα όπως και σ’ άλλους προφήτες της Π.Δ.
Αριθ.ιβ:6,8 Ο Θεός
υποσχέθηκε ότι θα είναι ο προφήτης.
Α’ Βασ.ι.ζ:2,8, ιθ:12-13
Ο Θεός μιλάει με οπτασία, στον ύπνο, με αινίγματα αλλά και στόμα με στόμα. Όταν
λέμε στους ανθρώπους ότι «ο Θεός είπε...»
ή ότι «ο Κύριος μου έδειξε... ή μου φανέρωσε...» δεν μπορούν να
καταλάβουν γιατί είναι τελείως έξω από τις σχέσεις του Θεού με τους ανθρώπους
και δεν ξέρουν ότι ο Θεός μιλάει στους ανθρώπους.
Ο Θεός ακόμα μπορεί να γίνει
φωνή μέσα στον άνθρωπο και ακούγεται η φωνή του Πνεύματος του Θεού, και με το
πνεύμα σου καταλαβαίνεις τί ο Θεός θέλει να σου πει. Τότε δεν υπήρχε ακόμα το
χάρισμα της προφητείας της Κ.Δ. που δίδεται από το Πνεύμα το Άγιο.
Ο λόγος του Θεού τελείωσε την
προετοιμασία μέσα του και ο Κύριος τώρα τον καλεί σε πράξη. Μπορεί να άκουσε τη
φωνή του Θεού, μπορεί να είδε σε όραση το Θεό να του μιλάει. Όπως ο Πέτρος είδε
την όραση με το σεντόνι και άκουσε το Θεό να του μιλάει (Πράξ.ι:9-33) ή όπως ο
Παύλος είδε το φώς και άκουσε τη φωνή του Κυρίου (Πράξ.θ:1-19).
Ήταν από παιδί στην έρημο και
πέρασε ένα αρκετά μεγάλο διάστημα μέχρι να ετοιμαστεί. Άρχισε να υπηρετεί το
Θεό στα 30 του χρόνια, και μπορεί να ήταν και από 15 χρονών μέσα στην έρημο. 15
χρόνια ετοίμαζε ο Θεός τον Ιωάννη για να τον χρησιμοποιήσει 6 μήνες!
Έφερε τον Ισραήλ αντιμέτωπο με
τις αμαρτίες του, ώστε να ταπεινωθεί και να ετοιμαστεί με μετάνοια να δεχτεί το
Βασιλιά του.
Δόθηκε σαν τύπος αυτού που
προαναγγέλλει την άφιξη του βασιλιά και ετοιμάζει το δρόμο του για την πόλη
(για το Χριστό).
Ήταν φωνή βοόντος εν τη ερήμω
όπως μας λέει ο Ματθ.γ:3 που στην ουσία είναι προφητεία πριν 800 χρόνια περίπου
από τον Ησ.μ:3-5 και εκπληρώθηκε στο πρόσωπο του Ιωάννη.
Η λέξη βοώ στα Εβραϊκά είναι
ΚΑΡΑ. Έχει την έννοια ότι με δυνατή φωνή καλώ να συναντήσω κάποιον, προσπαθώ να
προσελκύσω την προσοχή κάποιου.
Ετοίμασε το δρόμο για τον
ΓΙΑΧΒΕ ΕΛΟΧΙΜ εν Χριστώ.
Ο τόπος της διακονίας του στην
έρημο, πιθανόν να ήταν στην Περαία ή στη Δεκάπολη (Ιωάν.ι:40). Ο τόπος που
βάπτιζε κατ’ αρχάς ο Ιωάννης ήταν ο τόπος ΣΑΛΗΜ όπου υπήρχαν πολλά νερά.
