Ψαλμ.οε:6,7
«Διότι ούτε εξ ανατολών, ούτε εκ δυσμών, ούτε εκ της ερήμου,
έρχεται η ύψωσις. Αλλ’ ο Θεός είναι ο Κριτής τούτον ταπεινόνει και εκείνον
υψόνει».
Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον
άνθρωπο που ζητά την ύψωση. Στην πραγματικότητα, σε κάθε πτυχή της ζωής υπάρχει
αυτή η επιθυμία για πρόοδο, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει κάποια
προϋπόθεση ή κάποιος όρος που θα πρέπει κανείς να ικανοποιήσει για να υψωθεί.
Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διδαχτούμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να
βρεθούμε σε τέτοια θέση που να μας υψώσει ο Θεός, αφού μόλις διαβάσαμε ότι η
ύψωση είναι απ’ Αυτόν. Ωστόσο, φαίνεται ότι δύσκολα καταλαβαίνει κανείς το
μάθημα του τι απαιτείται από μας για να μας υψώσει ο Θεός.
Θα θέλαμε κατ’ αρχήν να προσέξουμε
τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους δύο φιλόδοξους αδελφούς, που αποκαλούντο «Βοανεργές, το οποίον σημαίνει,
Υιοί βροντής» (Μάρκ.γ:17).
«Τότε προσήλθε προς αυτόν η μήτηρ των υιών του Ζεβεδαίου μετά των
υιών αυτής, προσκυνούσα, και ζητούσα τι παρ’ αυτού. Ο δε είπε προς αυτήν, Τι
θέλεις; Λέγει προς αυτόν, Ειπέ να καθίσωσιν ούτοι οι δύο υιοί μου, είς εκ
δεξιών σου, και είς εξ αριστερών, εν τη βασιλεία σου. Αποκριθείς Δε ο Ιησούς,
είπε, Δεν εξεύρετε τι ζητείτε. Δύνασθε να πίητε το ποτήριον, το οποίον εγώ
μέλλω να πίω, και να βαπτισθήτε το βάπτισμα, το οποίον εγώ βαπτίζομαι; Λέγουσι
προς αυτόν, Δυνάμεθα. Και λέγει προς αυτούς, Το μεν ποτήριόν μου θέλετε πίει,
και το βάπτισμα, το οποίον εγώ βαπτίζομαι, θέλετε βαπτισσθή. Το να καθίσητε
όμως εκ δεξιών μου και εξ αριστερών μου, δεν είναι εμού να δώσω, ειμή εις όσους
είναι ητοιμασμένον υπό του Πατρός μου» (Ματθ.κ:20-23).
Βλέπουμε σ’ αυτά τα εδάφια ότι
αυτά τα δύο φιλόδοξα αδέλφια ζητούσαν μια εξέχουσα θέση στη Βασιλεία. Ήθελαν να
βρίσκονται δίπλα απ’ τον Ιησού. Ο Ιησούς όμως τους έδειξε, ότι ο δρόμος γι’
αυτή την εξέχουσα θέση είναι ο δρόμος των παθημάτων, ο δρόμος που ο ίδιος θα
έπαιρνε. Μάλιστα τους ρώτησε: «Δύνασθε να
πίητε το ποτήριον, το οποίον εγώ μέλλω να πίω», δηλαδή, είστε έτοιμοι να
πάρετε το δρόμο των παθημάτων και της ταπείνωσης; Δεν υποσχέθηκε σ’ αυτούς τους
δύο νέους αυτή την τιμητική θέση, αλλά τους είπε το μυστικό πώς μπορούν να
εξασφαλίσουν αυτή την ύψωση απ’ τον Πατέρα.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΥΨΩΣΕ
ΣΑΟΥΛ: «Και είπεν ο Σαμουήλ, Ενώ σύ ήσο μικρός έμπροσθεν των οφθαλμών σου, δεν
έγεινες η κεφαλή των φυλών του Ισραήλ, και σε έχρισεν ο Κύριος βασιλέα επί τον
Ισραήλ;» (Α’ Σαμ.ιε:17).
Βλέπουμε ότι την περίοδο της ζωής
του Σαούλ που ο Κύριος τον έκλεξε να γίνει βασιλιάς, δεν ήταν κάποιο μεγάλο
όνομα, δεν είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, αλλά ήταν ένας ταπεινός νέος που
έψαχνε να βρει τις όνους του πατέρα του που είχαν χαθεί. Όταν ο Σαμουήλ τον
συνάντησε, πήγαινε προς τον προφήτη να ρωτήσει για τα χαμένα γαϊδούρια, που
σημαίνει ότι εκζητούσε το Θεό. Ο Σαούλ άρχισε να πέφτει όταν μπήκε η
υπερηφάνεια μέσα του, κι επειδή πιέστηκε, πρόσφερε θυσία (Α’ Σαμ.ιγ:12). Ακόμα απόρριψε
το λόγο του Θεού και δεν κατάστρεψε ολοκληρωτικά του Αμαληκίτες, αφήνοντας τον
βασιλιά Αγάγ ζωντανό. Ο Θεός τότε του είπε: «Επειδή
συ απέρριψας τον λόγον του Κυρίου, διά τούτο και αυτός απέρριψε σε από του να
είσαι βασιλεύς» (Α’ Σαμ.ιε:22,23).
Η περίπτωση του Σαούλ είναι ένα
θαυμάσιο παράδειγμα ανθρώπου που ο Θεός μπορούσε να εργαστεί και να
χρησιμοποιήσει όσο ήταν μικρός έμπροσθεν
των οφθαλμών του. Ωστόσο, με το που πήραν τα μυαλά του αέρα, έχασε αυτή τη
θέση εξουσίας που είχε.
ΔΑΒΙΔ: Η σκέψη μας τώρα στρέφεται
στο Δαβίδ, το νεαρό βοσκό που ο Θεός έχρισε για να γίνει βασιλιάς στη θέση του
Σαούλ. Ο Θεός έστειλε τον Σαμουήλ στο σπίτι του Ιεσσαί για να χρίσει ένα απ’
τους γιους του βασιλιά. Μόλις ο Σαμουήλ είδε τον Ελιάβ, είπε: «Βεβαίως έμπροσθεν του Κυρίου είναι ο
κεχρισμένος αυτού. Και είπε Κύριος προς τον Σαμουήλ, Μη επιβλέψης εις την όψιν
αυτού, ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν διότι δεν
βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος, διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον,
ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν» (Α’Σαμ.ις:6,7). Όταν ο Ιεσσαί είδε ότι
απορρίφθηκε ο Ελιάβ, άρχισε να φέρνει μπροστά στο Δαβίδ, τους άλλους του γιους,
όμως ο Θεός δεν τους ήθελε. «Και είπεν ο
Σαμουήλ προς τον Ιεσσαί, Ετελείωσαν τα παιδία; Και είπε, Μένει έτι ο νεώτερος
και ιδού, ποιμαίνει τα πρόβατα. Και είπεν ο Σαμουήλ προς τον Ιεσσαί, Πέμψον,
και φέρε αυτόν διότι δεν θέλομεν καθίσει εις την τράπεζαν, εωσού έλθη ενταύθα.
Και έστειλε, και έφερεν αυτόν. Ήτο δε ξανθός, και ευόφθαλμος, και ωραίος την
όψιν. Και είπεν ο Κύριος, Σηκώθητι, χρίσον αυτόν, διότι ούτος είναι» (Α’
Σαμ.ις:11-12).
Ήταν η ομορφιά του που έκανε τον
Θεό να τον διαλέξει ανάμεσα στ’ αδέλφια του; Σίγουρα όχι! Στις Πράξ.ιγ:22
διαβάζουμε «Εύρον Δαβίδ τον του Ιεσσαί,
άνδρα κατά την καρδίαν μου, όστις θέλει κάμει πάντα τα θελήματά μου». Την
ίδια σκέψη βρίσκουμε και στο Α’ Σαμ.ιγ:14. Ο Δαβίδ είχε πάρει την απόφαση να
κάνει το θέλημα του Θεού. Ενώ τ’ αδέλφια του ήταν στο στρατό, αυτός ζητούσε την
παρουσία και την επιδοκιμασία του Θεού. Ακριβώς εδώ βρίσκεται το μυστικό της
θαυμαστής αύξησης κάποιων στα πράγματα του Θεού παρά τις όποιες δυσκολίες: ο
Θεός τους υψώνει σε μια θέση που μπορεί να τους χρησιμοποιήσει στο αμπέλι Του.
ΜΩΥΣΗΣ: Δεν μπορούμε να μην
αναγνωρίσουμε την υψηλή και υπεύθυνη θέση του Μωυσή μέσα στο λαό Ισραήλ. «Διά πίστεως ο Μωυσής, αφού εμεγάλωσεν,
ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατρός του Φαραώ, προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού,
παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας κρίνας τον υπέρ του Χριστού
ονειδισμόν μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς διότι απέβλεπεν
εις την μισθαποδοσίαν. Διά πίστεως αφήκε την Αίγυπτον, μη φοβηθείς τον θυμόν
του βασιλέως διότι ως βλέπων τον αόρατον ενεκαρτέρησε» (Εβρ.ια:24-27).
Αυτά τα εδάφια μας επιτρέπουν να
καταλάβουμε το μυστικό, γιατί ο Θεός τον ύψωσε σ’ αυτή την εξέχουσα θέση. Ήταν
Ισραηλίτης και υψώθηκε μέσα στο παλάτι του Φαραώ τόσο, που είχε εξουσία σ’ όλα
τα πλούτη και τους θησαυρούς της Αιγύπτου. Όμως, τ’ αρνήθηκε όλα αυτά, γιατί
άκουγε μια φωνή μέσα στην καρδιά του, που τον καλούσε να προσκολληθεί στο λαό
του. Πολλοί επιθυμούν αυτή την ξεχωριστή θέση του Μωυσή, αλλά κανείς δεν είναι
πρόθυμος να περάσει απ’ ό,τι αυτός πέρασε προκειμένου να την πάρει! Έμεινε 40
χρόνια στην έρημο βόσκοντας πρόβατα, αλλά όλο αυτό τον καιρό, η φωνή του Θεού
μέσα στην καρδιά του του έλεγε ότι θέλει να ελευθερώσει το λαό Του. Πέρασε
πολύς καιρός μέχρι ν’ απαντηθούν οι προσευχές του, αλλά ο Θεός είναι πιστός.
Στο τέλος των 40 χρόνων ο Θεός φανερώθηκε στο Μωυσή στην καιγόμενη βάτο και τον
βεβαίωσε ότι είχε ακούσει τις κραυγές του λαού Του και ήθελε τώρα να τους
ελευθερώσει. Βλέπουμε ακόμα στη ζωή του Μωυσή, ότι πριν φθάσει στη θέση εξουσίας,
πέρασε από τη θέση της ταπείνωσης. Όμως, το μεγαλείο της καιγόμενης βάτου και η
φωνή του Θεού που άκουσε ξεπλήρωσαν τη θυσία που είχε κάνει!
ΙΩΣΗΦ: Το γεγονός ότι ο Θεός
διάλεξε τον Ιωσήφ ανάμεσα απ’ τα 12 παιδιά του Ιακώβ, δεν συνέβη ούτε επειδή ήταν
όμορφος, ούτε επειδή ήταν ο αγαπημένος του πατέρα του. Χωρίς αμφιβολία, ο Ιωσήφ
ήταν ένα θεοσεβούμενο αγόρι που δεν ξεχνούσε τις υποσχέσεις που ο Θεός είχε
δώσει στον Αβραάμ, στον Ισαάκ και στον Ιακώβ. Ο Θεός του έδειξε σε όνειρο, ότι
μια μέρα θα έχει ηγετική θέση απέναντι στ’ αδέλφια του. Καθώς όμως μελετούμε τη
ζωή του Ιωσήφ, βλέπουμε πάλι ότι πριν πάρει την υψηλή θέση, πέρασε από
δοκιμασίες και θλίψεις. Πουλήθηκε απ’ τ’ αδέλφια του στους Ισμαηλίτες, αργότερα
στον Πετεφρή και τελικά κατάληξε στη φυλακή, αν και δεν είχε κάνει κανένα κακό.
Όλο το διάστημα που ήταν στο σπίτι του Πετεφρή, αλλά και στη φυλακή, στάθηκε
πιστός στο Θεό. Ο Κύριος ήταν μαζί του και τον ευλογούσε σ’ ότι έκανε
(Γεν.λθ:1,2,21-23). Όλες οι σκληρές εμπειρίες του Ιωσήφ δεν ήταν παρά τα
σκαλοπάτια για το θρόνο. Αυτή η θέση εξουσίας που τελικά πήρε ο Ιωσήφ, είχε σαν
προϊστορία, μια ζωή ταπείνωσης και αποφασιστικότητας να ευαρεστήσει το Θεό.
Το ίδιο ισχύει για τη ζωή του
Δανιήλ και πολλών άλλων. Όταν ψάχνουμε το παρελθόν τους, βρίσκουμε ότι υπάρχει
ένας όρος ή μια προϋπόθεση για τον καθένα που πρέπει ν’ αντιμετωπίσει για να
υψωθεί απ’ το Θεό. Αυτό δεν ισχύει για τις ζωές ανδρών όπως ο Δαβίδ, ή ο Δανιήλ
κτλ, αλλά και για τον καθένα που θέλει σήμερα ν’ αντιμετωπίσει την ίδια προϋπόθεση.
Αν βρίσκεσαι σε δύσκολες καταστάσεις, ακριβώς επειδή αποφάσισες να κάνεις το
θέλημα του Θεού στη ζωή σου, δεν χρειάζεται να φοβάσαι, αλλά να ξέρεις ότι
Αυτός σε οδηγεί σε μια ζωή υπηρεσίας γι’ Αυτόν. Όταν μάθουμε το ευλογημένο
μυστικό, ότι είναι ο Θεός Αυτός που υψώνει κάποιον και ταπεινώνει κάποιον άλλο,
είναι δική μας ευθύνη να περάσουμε απαρατήρητα στην αφάνεια και ν’ αρχίσουμε ν’
ασχολούμαστε με ό,τι μικρό πράγμα βρίσκουμε να κάνουμε για το Θεό, με μοναδικό
σκοπό να Τον ευαρεστήσουμε. Αν μπορέσεις να πιάσεις αυτό το μυστικό, τι μπορεί
να κάνει ο Θεός με μια ταπεινή καρδιά, έχεις μια πλούσια ζωή υπηρεσίας μπροστά
σου.
Κάτι άλλο που πρέπει να μάθουμε
είναι ότι ο Θεός ανοίγει το δρόμο για τα χαρίσματα που δίνει. Δεν χρειάζεται να
σπρώχνουμε και να συνωστιζόμαστε, αλλά να περιμένουμε με υπομονή ν’ ανοίξει
Αυτός το δρόμο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η ύψωση απ’ το Θεό δεν έρχεται με
τους ίδιους κανόνες που έρχεται στον κόσμο. Οι άνθρωποι εργάζονται με πιστότητα
προκειμένου να πάρουν προαγωγή. Στα πράγματα του Θεού όμως, τα μάτια μας δεν
πρέπει να είναι στην προαγωγή, αλλά στην επιθυμία να ευχαριστήσουμε Αυτόν.
Πρέπει να αισθάνεσαι κάπως έτσι: Αν ο Θεός σε υψώσει, εντάξει, αλλά αν όχι,
αμήν. Έτσι κι αλλιώς, τα πάντα είναι για το Θεό. «Και τι ζητεί ο Κύριος παρά σου, ειμή
να πράττης το δίκαιον, και να αγαπάς έλεος, και να περιπατής ταπεινώς
μετά του Θεού σου;» (Μιχ.ς:8).
Ο Ψαλμός κγ είναι γεμάτος από
θαυμαστές υποσχέσεις, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι όλες αυτές ισχύουν υπό τον
όρο ότι θα κάνουμε τον Κύριο, Ποιμένα μας. Αυτός θα ετοιμάσει τράπεζα μπροστά
μας απέναντι απ’ τους εχθρούς μας. Με άλλα λόγια, ο Κύριος θα κάνει την ύψωση
για μας, αν εμείς μένουμε πιστά πρόβατά Του.
«Ταπεινώθητε ενώπιον του Κυρίου
και θέλει σας υψώσει» (Ιάκ.δ:10). Η αυθόρμητη ταπείνωση είναι αυτή που γίνεται αιτία
για να σε υψώσει ο Θεός. «Ταπεινώθητε
λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, διά να σας υψώση εν καιρώ»
(Α’Πετρ.ε:6). Ο Θεός ποτέ δεν αργεί.
Λουκ.ιδ:11.
Στην
οικονομία του Θεού το «πάνω» είναι «κάτω», και μόνο ο λαός του Θεού μπορεί να
καταλάβει αυτή τη γλώσσα!
