Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Το μοναδικό θεμέλιο


Α' Κορ.γ:9-23

«Διότι του Θεού είμεθα συνεργοί, σεις είσθε του Θεού αγρός, του Θεού οικοδομή» (εδ.9).

Ο Παύλος και ο Απολλώς ήταν συνεργάτες του Θεού, η εκκλησία ήταν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους, αυτό που είχαν οικοδομήσει και τον καιρό που γράφει ο Παύλος αυτή την επιστολή, ακόμα οικοδομούσαν, ο αγρός του Θεού ακόμα φτιαχνόταν.

Ο Παύλος είχε θέσει ένα στερεό θεμέλιο που οι επόμενοι το βρήκαν έτοιμο και μπήκαν στη δουλειά, αλλά εδώ προειδοποιεί «έκαστος όμως ας βλέπη πώς εποικοδομεί».
Δεν μπορεί κανείς να βάλει άλλο θεμέλιο εκτός απ' τον Ιησού Χριστό, μπορεί όμως ν' αποτύχει στο κτίσιμο, πάνω σ' αυτό το θεμέλιο. Αυτοί που δεν έχουν σαν θεμέλιο τον Ιησού Χριστό δεν μπορούν να ονομάζονται καν Χριστιανοί.

Η άσκημη πλευρά όμως είναι, ότι πολλοί που ξεκίνησαν να χτίζουν στο σωστό θεμέλιο, απέτυχαν αρκετές φορές να εξετάσουν τα πράγματα προσεκτικά, να λάβουν υπόψη τους τη σοβαρότητα του έργου και να πάρουν οδηγίες απ' το Θεό, με αποτέλεσμα να μην κτίσουν με υλικά που αντέχουν στη φωτιά, όπως είναι ο χρυσός, ο άργυρος και οι πολύτιμοι λίθοι (εδ.12).

Ονομάζει τρία υλικά που δεν αντέχουν στη φωτιά, ξύλα, χόρτα, καλάμια. Τα υλικά με τα οποία οικοδομεί ο καθένας είναι το μέτρο που θα δοκιμαστεί και θα ελεγχθεί το έργο του για το Θεό, αν θα βραβευθεί ή θα αποδοκιμαστεί και θα χάσει.

Κάποιοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν αυτά τα εδάφια ώστε να σημαίνουν ότι κάποιος που έχει σωθεί, δεν μπορεί πια να χαθεί. Λένε, ότι μπορεί να ζει μια αμαρτωλή ζωή και να μην πάρει κάποιο βραβείο για το έργο του, αλλά η σωτηρία είναι σίγουρη, άσχετα με το τι κάνει. Τέτοια διδασκαλία βέβαια δεν υπάρχει μέσα στο λόγο του Θεού.

Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στην εκκλησία, λέει: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται, επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει διότι ο σπείρων εις την σάρκαν εαυτού, θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ' ο σπείρων εις το Πνεύμα, θέλει θερίσει εκ του Πνεύματος ζωήν αιώνιον» (Γαλ.ς:7,8). Στη Ρωμ.η:13 γράφει: «Διότι εάν ζήτε κατά την σάρκα, μέλλετε να αποθάνητε, αλλ' εάν διά του Πνεύματος θανατόνητε τας πράξεις του σώματος, θέλετε ζήσει». Αυτά τα καθαρά εδάφια μιλάνε από μόνα τους και δεν αφήνουν περιθώρια σε κανένα να κληρονομήσει αιώνια ζωή, ενώ ζει κατά τις επιθυμίες της σάρκας του.

Όμως δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Ασχολούμαστε μ' αυτόν που εργάζεται και το έργο που παράγει ενώ χτίζει πάνω στο αληθινό θεμέλιο. Όλοι ξέρουμε, ότι στις μέρες μας, πολλοί ξεκίνησαν πάνω στο σωστό θεμέλιο, αλλά δεν ύψωσαν την οικοδομή τους με υλικά που να μπορούν να περάσουν τη δοκιμασία του λόγου του Θεού.

Το πιο συνηθισμένο υλικό, που μπορεί να το δει κανείς παντού και δεν θα περάσει το τεστ, είναι η αυτοδικαίωση. Όσο πιο πολύ μελετάει κανείς προσεκτικά το λόγο του Θεού, τόσο πείθεται ότι αυτό είναι το οικοδομικό υλικό που χρησιμοποιείται περισσότερο επιδεικτικά, λες και είναι το πιο γνήσιο, η προσπάθεια προβολής. Είναι περισσότερο απατηλό από κάποια άλλα, γιατί σε κάνει να νομίζεις ότι είσαι σωστός.

Πολλές φορές λέμε στα μικρά παιδιά, να είσαι καλό παιδί αν θες να πας στον ουρανό όταν πεθάνεις. Ο καθένας μπορεί να συμφωνήσει ότι είναι μια καλή συμβουλή να πεις σ' ένα παιδί να είναι καλό. Αν όμως ειπωθεί στο παιδί ότι έτσι θα πάει στον ουρανό κι αυτό το πάρει αρκετά στα σοβαρά και κανείς δεν του πει κάτι διαφορετικό, μπορεί να χτίσει τη ζωή του προσπαθώντας να είναι ένας σωστός, δίκαιος άνθρωπος, χωρίς όμως καμία ελπίδα να κληρονομήσει αιώνια ζωή.

Είναι ολοφάνερο, ότι σ' όλο το χριστιανικό κόσμο, χιλιάδες εργάτες και θρησκευόμενοι άνθρωποι έχουν χτίσει μ' αυτό το υλικό πάνω στο χριστιανικό θεμέλιο, με αποτέλεσμα όλο το έργο τους να κατακαεί απ' τη φωτιά του Θεού. Όμως ευχαριστούμε το Θεό! Έχει ανθρώπους, που τους στέλνει παντού, για να φέρουν την αυτοδικαίωση, τα ξύλα τα χόρτα και τα άχυρα, στη δικαιοσύνη του Θεού, το χρυσό, τον άργυρο και τους πολύτιμους λίθους. Αυτό είναι ένα υπερφυσικό έργο, γιατί μόνο ένα θαύμα μπορεί ν' αλλάξει τον άνθρωπο ώστε να μην αυτοδικαιώνεται, αλλά να υποταχθεί στη δικαιοσύνη του Θεού.

Καθημερινά αντιμετωπίζουμε πρόσωπο προς πρόσωπο το γεγονός ότι τουλάχιστον μια κατηγορία που χτίζει πάνω στο αληθινό θεμέλιο, δεν θα μπορέσει να περάσει τη δοκιμασία της φωτιάς. Όμως υπάρχει μια ευκαιρία για τους εργάτες να σωθούν, αν αποδεχτούν τον τρόπο του Θεού και θελήσουν ν' αφήσουν τη φωτιά της δύναμης του Θεού να τους κάψει. Αυτό θα πονέσει και θα υποστούν τη ζημιά γιατί ανάμεσα σ' όλα τα έργα τους δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν ούτε μια ψυχή στη δικαιοσύνη του Θεού. Χάνουν λοιπόν το μισθό τους, αλλά οι ίδιοι σώζονται επειδή αποφάσισαν ν' ακολουθήσουν τον τρόπο του Θεού και άφησαν τη φωτιά Του να τους κάψει.