Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Ο Τελειωμένος άνθρωπος

"Διότι δεν υπέταξεν εις αγγέλους την οικουμένην την  μέλλουσαν, περί της οποίας λαλούμεν. Εμαρτύρησε δε τις εν τινί μέρει, λέγων· Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν, Η ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν; Έκαμες αυτόν ολίγον τι κατώτερον των αγγέλων, με δόξαν και τιμήν εστεφάνωσας αυτόν και κατέστησας αυτόν επί τα έργα των χειρών σου· Πάντα υπέταξας υποκάτω των ποδών αυτού. Διότι υποτάξας εις αυτόν τα πάντα, δεν αφήκεν ουδέν ανυπότακτον εις αυτόν. Τώρα όμως δεν βλέπομεν έτι τα πάντα υποτεταγμένα εις αυτόν· τον δε ολίγον τι παρά τους αγγέλους ηλαττωμένον Ιησούν βλέπομεν διά το πάθημα του θανάτου με δόξαν και τιμήν εστεφανωμένον, διά να γευθή θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου διά της χάριτος του Θεού" Εβρ.β:5-9




Διαβάζουμε ότι η μέλλουσα οικουμένη δεν θα διοικείται απ' τους αγγέλους. Η παραπομπή στη Γραφή μας στέλνει στον Ψαλμ.η:4-6 όπου βρίσκουμε την προφητεία που χρησιμοποιεί ο Παύλος για ν' αποδείξει ότι ο Θεός αν κι έκανε τον άνθρωπο κατώτερο απ' τους αγγέλους ως προς τη φύση του, έχει σχεδιάσει να τον τοποθετήσει πάνω απ' όλα Του τα έργα στον μέλλοντα αιώνα.

Παραθέτοντας την προφητεία, ο Παύλος τελειώνει την παραπομπή στο εδ.8 με τα λόγια «των ποδών αυτού». Μετά, παίρνει το θέμα κι εξηγεί ότι ενώ δεν θα μείνει τίποτα που να μην υποταχθεί στον άνθρωπο, τώρα, δεν βλέπουμε την εκπλήρωση αυτού του εδαφίου. Βλέπουμε όμως τον Ιησού....εδ.9.

Πολλοί άνθρωποι, βλέποντας τη σημερινή κατάσταση του θρησκευτικού κόσμου, διακηρύττουν ότι ο Χριστιανισμός απέτυχε γιατί έχουν ακούσει ίσως να κηρύττεται ότι ενώ ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει στον Κύριο, δεν έχει γίνει τίποτα. Και μάλιστα, υπάρχουν σήμερα πολύ λιγότεροι ειλικρινείς χριστιανοί αναλογικά με τον πληθυσμό του κόσμου παρά πριν από 50 ή 100 χρόνια.

Όμως η αλήθεια είναι ότι ο λόγος του Θεού δεν λέει ότι θα σωθεί όλος ο κόσμος, αλλά ότι με το ευαγγέλιο ο Θεός θα βγάλει μέσα απ' τον κόσμο ένα λαό για τ' όνομά Του (Πραξ.ιε:14). Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού, και θα εκπληρωθεί μέχρι και το τελευταίο γράμμα.

Ο κόσμος, όπως και στις μέρες του Νώε, είναι καταδικασμένος και θα πρέπει ν' αντιμετωπίσει την κρίση του Θεού. Όμως ο λαός του Θεού, όπως ο Νώε κι η οικογένειά του, θα σωθούν εκ του κόσμου (Αποκ.γ:10).

Ο σκοπός μας τώρα είναι να δούμε κάποια πράγματα που ο Θεός εργάζεται μέσα στο σχέδιό Του.

Ο Θεός είχε ένα σχέδιο απ' την αρχή και προγνωρίζοντας τα πράγματα που επρόκειτο να συμβούν, προετοίμασε τον τρόπο της σωτηρίας του πεσμένου ανθρώπου πριν ακόμα υπάρξει ο άνθρωπος. Γι' αυτό διαβάζουμε για το Αρνίο το εσφαγμένο προ καταβολής κόσμου (Α' Πετρ.α:20).

Καταλαβαίνουμε ακόμα ότι ο ΛΟΓΟΣ ήταν προς τον Θεό κι ότι έγινε σάρκα και κατοίκησε μέσα μας (Ιωαν.α:1 & 14).

Τελικά, ο Θεός, όταν θα έχει τελειώσει με το σχέδιό Του, θα έχει ένα έθνος από αθάνατους γιους και θυγατέρες που θα είναι μαζί Του σ' όλη την αιωνιότητα. Ο Θεός ξεκίνησε το έργο Του, δημιουργώντας πρώτα για τον Εαυτό Του τη γη, σαν ένα εργαστήρι στο οποίο θα μπορούσε να δουλέψει το σχέδιό Του.

Τοποθέτησε τον άνθρωπο εκεί, έκανε τον άνθρωπο άνδρα και γυναίκα, και τους έφερε μπροστά σε δοκιμασία. Ήξερε ο Θεός ότι ο άνθρωπος θα αποτύγχανε να σταθεί εκεί που τον ήθελε; ΒΕΒΑΙΩΣ, γιατί διαφορετικά δεν εξηγείται ο λόγος ύπαρξης του εσφαγμένου Αρνίου προ καταβολής κόσμου.

Συχνά οι άνθρωποι ρωτάνε, «Γιατί αφού ο Θεός ήξερε ότι ο άνθρωπος θα αμαρτήσει, κι ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή θα βυθιζόταν στην αμαρτία, δεν τον έκανε έτσι ώστε να μην μπορεί να αμαρτήσει;» Απαντάμε, γιατί ο Θεός δεν ζωγράφισε μια ευθεία κυρτή γραμμή, ή κάτι που να είναι μαύρο σαν τη πίσσα αλλά και καθαρό άσπρο την ίδια στιγμή; Γιατί αυτή η ερώτηση αυτό εννοεί.

Το ίδιο θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, γιατί ο Θεός δεν έκανε τον άνθρωπο με νοήμονα κρίση αλλά και χωρίς τέτοια συγχρόνως; Αν είχα τη δύναμη που υποστηρίζει ότι έχει ο υπνωτισμός και μπορούσα να υπνωτίσω τα παιδιά μου, θα τους έκλεβα τη δύναμη της δικής τους θέλησης κι εκλογής.

Θα μπορούσα να τους πω, «καθίστε εκεί», και θα καθόταν. «Μη ξανατσακωθείτε», και δεν θα το ξανάκαναν. «Σηκωθείτε», «πηγαίνετε για ύπνο», «Δώστε μου ένα φιλί και πέστε μου καληνύχτα»..... Θα με υπάκουαν κατά πάντα.

Κρύα χέρια θα με αγκάλιαζαν και κρύα χείλη θα με φιλούσαν. Αλλά τί ικανοποίηση θα είχα εγώ; Καμία! Δεν θέλω κάτι τέτοιο, θέλω τα παιδιά μου να έχουν κρίση και την ελευθερία να μην υπακούσουν, αλλά να κάνουν αυτό που τους λέω επειδή μ' αγαπάνε.

Αυτός που έβαλε αυτή την επιθυμία μέσα στη δική μου καρδιά, δεν θα ήθελε κι Αυτός το ίδιο για τα δικά Του παιδιά; Αυτός είναι ο λόγος που μας έφτιαξε έτσι. Όμως ο Θεός δεν έχει τελειώσει το σχέδιό Του με τον άνθρωπο και για 4.000 χρόνια μετά που ο άνθρωπος βυθίστηκε στην αμαρτία, ο Θεός ασχολήθηκε κι ασχολείται μαζί του περνώντας τον μέσα από διάφορες οικονομίες. Μια απ' αυτές ήταν της υπόσχεσης, μετά τον έβαλε σ' αυτή του Νόμου για να του δείξει πόσο ανίκανος είναι να σώσει τον εαυτό του πριν τον φέρει στη σωτηρία δια Ιησού Χριστού.

Επειδή ο φυσικός άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει το σχέδιο του Θεού, του φαίνεται ότι έχει αποτύχει, αλλά στο Θεό δεν υπάρχει αποτυχία. Εδώ και 2.000 ο Θεός έχει τα πιστά παιδιά Του, τους χριστιανούς αυτούς που έχουν «κοιμηθεί» με την ελπίδα της ανάστασης και της αθανασίας. Δεν θ' απογοητευθούν, χιλιάδες χιλιάδων απ' αυτούς θ' αναστηθούν όταν ακουστεί ο ήχος της σάλπιγγας και θα μπουν στην αιώνια δόξα, στο τελειωμένο έργο του Θεού.

Ο Θεός ακόμα εργάζεται, αλλά κι εμείς είμαστε συνεργάτες Του, καθώς εκπληρώνει ο καθένας το έργο για το οποίο έχει καλεστεί. Και δεν υπάρχει πιο όμορφο έργο απ' το να δίνεις το Λόγο του Θεού, την αλήθεια, να προσεύχεσαι για ανθρώπους και να τους βλέπεις να σφραγίζονται με τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος για τη μέρα της απολύτρωσης των σωμάτων τους.

Όλες οι άλλες δουλειές είναι πρόσκαιρες και τ' αποτελέσματά τους πρόσκαιρα. 'Ασχετα με τα πόσα οφέλη έχουμε απ' την υλική μας δουλειά, όλα θα τελειώσουν με το χρόνο. Όμως ο λόγος του Θεού είναι αιώνιος και τα βραβεία αιώνια. Εδώ έχει την εκπλήρωσή της η προφητεία με την οποία ξεκινήσαμε.

Ο τελειωμένος άνθρωπος έχει τοποθετηθεί πάνω απ' όλα τα έργα του Θεού, μ' ένα σώμα που είναι το ίδιο ένδοξο μ' αυτό του Ιησού Χριστού. Αφού νικήσουμε, θα καθίσουμε στο θρόνο μαζί Του, για να κυβερνήσουμε τα έθνη με ράβδο σιδηρά (Αποκ.β:27 & γ:21).

Α' Κορ.ς:2,3
Ναι, μπορεί να γίναμε κατώτεροι απ' τους αγγέλους, αλλά όταν τελειώσουμε και στεφανωθούμε με τα στεφάνια της δόξας, ο άνθρωπος θα είναι ανώτερος και θα είναι εν μέσω του θρόνου. Δεν βλέπουμε αγγέλους να είναι πάνω στο θρόνο, αλλά μόνο γύρω απ' αυτόν.

Αδελφέ, δεν σκιρτά η καρδιά σου που αυτό το σχέδιο σου έχει αποκαλυφθεί και ξέρεις ότι κι εσύ μπορείς να έχεις μέρος σ' αυτό το θαυμαστό έργο; Παρακινούμαστε να κάνουμε ό,τι καλλίτερο μπορούμε καθώς καταλαβαίνουμε ότι είμαστε συνεργάτες του Χριστού για να φέρουμε υιούς στη δόξα, ξέροντας ότι η δύναμη του ουρανού είναι μαζί μας όταν υπακούμε κι είμαστε ειλικρινείς με τον Κύριο.

Τα ταλέντα μας και οι ευκαιρίες που μας έχουν δοθεί μπορεί να μην είναι σαν κάποιων άλλων, αλλά είναι καλό να ξέρουμε ότι .....(Β' Κορ.η:12). Πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο όταν αφήσουμε τις ζωές μας στα χέρια Του, εργαζόμενοι μαζί Του για άλλους, Αυτός θα μπορέσει να μας τελειοποιήσει και να μας εξασφαλίσει την άφθονη είσοδο στην αιώνια Βασιλεία Του.