Θ' ασχοληθούμε αναλυτικά με τις 7 χρονικές περιόδους της εκκλησίας. Θα δούμε πώς αυτά τα μηνύματα εφαρμόζονται, καθώς και την εκπλήρωσή τους.
Έχουν μια επιτόπια εκπλήρωση για τους πιστούς που ζούσαν τότε μέσα στις εκκλησίες των πόλεων αυτών, Έφεσο, Σμύρνη κτλ.
Έχουν εφαρμογή στην ατομική ζωή κάθε πιστού που έζησε από τότε μέχρι σήμερα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε και να ικανοποιηθούμε με το μήνυμα μίας μόνο εκκλησίας, επειδή ίσως αυτό μας ταιριάζει καλύτερα, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα μηνύματα έχουν κάποια εφαρμογή στον κάθε Χριστιανό που πέρασε ή πρόκειται μα περάσει πάνω απ’ αυτή τη γη.
Αυτές οι επιστολές απευθύνονται στους μηνυτές ή κήρυκες ή εργάτες των 7 εκκλησιών. Όμως δεν είναι μόνο γι’ αυτούς αλλά για κάθε ένα ο οποίος «έχει ώτα για να ακούει» τι λέει το Πνεύμα στην εκκλησία.
Ημερομηνίες των 7 εκκλησιαστικών (περιόδων). Ορισμένες από αυτές είναι περίπου, άλλες όμως είναι καθαρά διαχωριστικές και ορισμένες.
II. ΣΜΥΡΝΗ 161 μ.Χ. Η αρχή των μεγάλων διωγμών επί Μάρκου Αυρηλίου Αυτοκράτορα Ρώμης, έως το 313 μ.Χ. που εκδόθηκε το διάταγμα ανεξιθρησκίας του Κων/νου.
III. ΠΕΡΓΑΜΟΣ 313 μ.Χ. έως 606 μ.Χ. Περίοδος κατά την οποία η Ρωμαϊκή Παποκρατία είχε θεμελιωθεί γερά σαν αρχηγός της εκκλησίας.
IV. ΘΥΑΤΕΙΡΑ 606 μ.Χ. έως 1517 μ.Χ. Αυτή είναι η περίοδος των σκοτεινών αιώνων που ο κόσμος μαστιζόταν από τα σκοτάδια της πνευματικής αμάθειας Άνθρωποι του Θεού διωκόταν, καιγόταν όχι από τους ειδωλολάτρες, αλλά από τους ακολούθους του Πάπα. Το 1517, που ήταν η αρχή της Μεταρρύθμισης, είναι η ημερομηνία που ο Μαρτίνος Λούθηρος κάρφωσε τις θέσεις του εναντίον του Πάπα στο Βίντερμπέργκ.
V. ΣΑΡΔΕΙΣ 1517-1900 μ.Χ. Αυτή είναι η περίοδος της Μεταρρύθμισης μέχρι την έκχυση του Αγίου Πνεύματος.
VI. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ 1900 μέχρι τη στιγμή της Αρπαγής. Εδώ συμπεριλαμβάνεται η έκχυση του Αγίου Πνεύματος, η τελειοποίηση της εκκλησίας, η ενότητα του σώματος του Χριστού σε πνεύμα και πίστη καθώς και το γεγονός της Αρπαγής.
VII. ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ Από την Αρπαγή μέχρι πριν την 6η σφραγίδα, όταν και ο τελευταίος μάρτυρας της μεγάλης θλίψης θα σκοτωθεί από τον Αντίχριστο. Αυτή είναι μια περίοδος 3,5 χρόνων ή 42 μηνών.
Θα δούμε την αποκάλυψη του Ιησού σε κάθε μια από τις 7 περιόδους της εκκλησίας. Ο τρόπος με τον οποίο φανερώνεται σε κάθε μια από τις 7 περιόδους συμπληρώνει την Αποκάλυψη του Ίδιου του Ιησού σε μας καθώς μας δείχνει το χαρακτήρα και τη φύση Του.
Στην ΕΦΕΣΟ ο Ιησούς αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν ο «κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των ε-πτά λυχνιών των χρυσών».
Στην ΠΕΡΓΑΜΟ σαν «ο έχων την ρομφαίαν την δίστομον την οξείαν».
Στα ΘΥΑΤΕΙΡΑ σαν «ο Υιός του Θεού, ο έχων τους οφθαλμούς αυτού ως φλόγα πυρός και οι πόδες αυτού όμοιοι χαλκολιβάνω».
Στις ΣΑΡΔΕΙΣ σαν «ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας».
Στη ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ σαν «ο Άγιος, ο αληθινός ο έχων την κλείν του Δαβίδ, ο ανοίγων και ουδείς κλείει, και κλείων και ουδείς ανοίγει».
Στη ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ σαν «ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού».
Η έννοια του μηνύματος για κάθε εκκλησία περιέχει 3 κύρια στοιχεία:
1) Ο Ιησούς αποκαλύπτει ότι γνωρίζει τα πάντα τέλεια για τον καθένα. Έχει καθαρή και ανεμπόδιστη όρασή με τα μάτια Του που είναι σαν φλόγα πυρός. Γνωρίζει τέλεια την καρδιά μας και γι’ αυτό δεν μπορούμε να κρυφτούμε από την παντογνωσία Του. Επίσης φανερώνει ότι μας ανταμείβει βάσει της πλήρους γνώσης που έχει για μας.
Είναι προνόμιο που μας γνωρίζει τόσο καλά τώρα, γιατί εργάζεται ανάλογα μέσα μας. Φανερώνει ποιοι πραγματικά είμαστε, ώστε ν’ αλλάξουμε πριν κριθούμε. Η Γραφή λέει ότι «τα πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιόν Του».
Όταν ο Ιησούς λέει «είδα τα έργα σου» εννοεί ότι τα έργα μας έχουν αξία μπροστά Του και είναι το πρώτο πράγμα που λέει σχεδόν σε κάθε μια περίοδο (εκτός από την Σμύρνα και Πέργαμο).
Αυτό που κάνουμε κάθε στιγμή έχει αξία για το Θεό γιατί είναι ένας δείκτης της κατάστασης της καρδιάς μας. Ο Ιησούς είπε στο Ιωαν.ιδ:15: «εάν με αγαπάτε φυλάξατε τις εντολές μου».
2) Το δεύτερο μέρος κάθε μηνύματος είναι μια προφητική εξαγγελία και νουθεσία. Σε κάθε μια απ’ αυτές τις προφητικές συστάσεις ή νουθεσίες του Ιησού αποκαλύπτεται η κατάσταση της εκκλησίας καθώς και η γνώμη Του γι’ αυτή την κατάσταση. Πάντοτε αποκαλύπτει τι πρέπει να κάνει η εκκλησία κάτω από το φως της κατάστασης μέσα στην οποία βρίσκεται. Σχεδόν κάθε φορά δείχνει ότι η μετάνοια είναι το αναγκαίο στοιχείο που χρειάζεται ο Θεός για να επαναφέρει το λαό Του στο δρόμο Του.
3) Το τρίτο μέρος κάθε μηνύματος είναι η υπόσχεση και το βραβείο. Αυτές οι υποσχέσεις καθώς και τα βραβεία δίνονται με συμβολική γλώσσα. Όταν δούμε την ερμηνεία αυτών των συμβόλων, θα έχουμε μια πολύ καλή ιδέα για τη θέση που θα έχουν οι νικητές κοντά στο Θεό, γιατί όταν βάλουμε τα 7 βραβεία και τις υποσχέσεις μαζί, μας δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα.
Έχουν μια επιτόπια εκπλήρωση για τους πιστούς που ζούσαν τότε μέσα στις εκκλησίες των πόλεων αυτών, Έφεσο, Σμύρνη κτλ.
Έχουν προφητική εκπλήρωση στην ιστορία της εκκλησίας.
Έχουν εφαρμογή στην ατομική ζωή κάθε πιστού που έζησε από τότε μέχρι σήμερα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε και να ικανοποιηθούμε με το μήνυμα μίας μόνο εκκλησίας, επειδή ίσως αυτό μας ταιριάζει καλύτερα, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα μηνύματα έχουν κάποια εφαρμογή στον κάθε Χριστιανό που πέρασε ή πρόκειται μα περάσει πάνω απ’ αυτή τη γη.
Αυτές οι επιστολές απευθύνονται στους μηνυτές ή κήρυκες ή εργάτες των 7 εκκλησιών. Όμως δεν είναι μόνο γι’ αυτούς αλλά για κάθε ένα ο οποίος «έχει ώτα για να ακούει» τι λέει το Πνεύμα στην εκκλησία.
Ημερομηνίες των 7 εκκλησιαστικών (περιόδων). Ορισμένες από αυτές είναι περίπου, άλλες όμως είναι καθαρά διαχωριστικές και ορισμένες.
I. ΕΦΕΣΟΣ 30 μ.Χ.(είναι περίπου η ημερομηνία της Πεντηκοστής) έως το 161 μ.Χ. περίπου (είναι η αρχή των μεγάλων στυγερών διωγμών, που δεν σταμάτησαν παρά μόνο τον καιρό του Κων/νου όταν έδωσε το διάταγμα της ανεξιθρησκίας).
II. ΣΜΥΡΝΗ 161 μ.Χ. Η αρχή των μεγάλων διωγμών επί Μάρκου Αυρηλίου Αυτοκράτορα Ρώμης, έως το 313 μ.Χ. που εκδόθηκε το διάταγμα ανεξιθρησκίας του Κων/νου.
III. ΠΕΡΓΑΜΟΣ 313 μ.Χ. έως 606 μ.Χ. Περίοδος κατά την οποία η Ρωμαϊκή Παποκρατία είχε θεμελιωθεί γερά σαν αρχηγός της εκκλησίας.
IV. ΘΥΑΤΕΙΡΑ 606 μ.Χ. έως 1517 μ.Χ. Αυτή είναι η περίοδος των σκοτεινών αιώνων που ο κόσμος μαστιζόταν από τα σκοτάδια της πνευματικής αμάθειας Άνθρωποι του Θεού διωκόταν, καιγόταν όχι από τους ειδωλολάτρες, αλλά από τους ακολούθους του Πάπα. Το 1517, που ήταν η αρχή της Μεταρρύθμισης, είναι η ημερομηνία που ο Μαρτίνος Λούθηρος κάρφωσε τις θέσεις του εναντίον του Πάπα στο Βίντερμπέργκ.
V. ΣΑΡΔΕΙΣ 1517-1900 μ.Χ. Αυτή είναι η περίοδος της Μεταρρύθμισης μέχρι την έκχυση του Αγίου Πνεύματος.
VI. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ 1900 μέχρι τη στιγμή της Αρπαγής. Εδώ συμπεριλαμβάνεται η έκχυση του Αγίου Πνεύματος, η τελειοποίηση της εκκλησίας, η ενότητα του σώματος του Χριστού σε πνεύμα και πίστη καθώς και το γεγονός της Αρπαγής.
VII. ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ Από την Αρπαγή μέχρι πριν την 6η σφραγίδα, όταν και ο τελευταίος μάρτυρας της μεγάλης θλίψης θα σκοτωθεί από τον Αντίχριστο. Αυτή είναι μια περίοδος 3,5 χρόνων ή 42 μηνών.
Μπορούμε να πούμε ότι η περίοδος της Λαοδίκειας αρχίζει πριν ακόμη από την Αρπαγή της εκκλησίας, γιατί η χλιαρότητα που είναι η πνευματική κατάσταση της Λαοδίκειας είναι τώρα ανάμεσά μας. Οι άνθρωποι που θα περάσουν τη μεγάλη θλίψη είναι ανάμεσά μας και ενώ εμείς που πιστεύουμε στον Ιησού, θα αρπαγούμε, όλοι οι χλιαροί θα μείνουν και θα αποτελέσουν την περίοδο της εκκλησίας της θλίψης.
Θα δούμε την αποκάλυψη του Ιησού σε κάθε μια από τις 7 περιόδους της εκκλησίας. Ο τρόπος με τον οποίο φανερώνεται σε κάθε μια από τις 7 περιόδους συμπληρώνει την Αποκάλυψη του Ίδιου του Ιησού σε μας καθώς μας δείχνει το χαρακτήρα και τη φύση Του.
Στην ΕΦΕΣΟ ο Ιησούς αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν ο «κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των ε-πτά λυχνιών των χρυσών».
Στη ΣΜΥΡΝΗ αποκάλυψε τον Εαυτό Του, σαν «ο πρώτος και ο έσχατος, ός εγένετο νεκρός και έζησεν».
Στην ΠΕΡΓΑΜΟ σαν «ο έχων την ρομφαίαν την δίστομον την οξείαν».
Στα ΘΥΑΤΕΙΡΑ σαν «ο Υιός του Θεού, ο έχων τους οφθαλμούς αυτού ως φλόγα πυρός και οι πόδες αυτού όμοιοι χαλκολιβάνω».
Στις ΣΑΡΔΕΙΣ σαν «ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας».
Στη ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ σαν «ο Άγιος, ο αληθινός ο έχων την κλείν του Δαβίδ, ο ανοίγων και ουδείς κλείει, και κλείων και ουδείς ανοίγει».
Στη ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ σαν «ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού».
Η έννοια του μηνύματος για κάθε εκκλησία περιέχει 3 κύρια στοιχεία:
1) Ο Ιησούς αποκαλύπτει ότι γνωρίζει τα πάντα τέλεια για τον καθένα. Έχει καθαρή και ανεμπόδιστη όρασή με τα μάτια Του που είναι σαν φλόγα πυρός. Γνωρίζει τέλεια την καρδιά μας και γι’ αυτό δεν μπορούμε να κρυφτούμε από την παντογνωσία Του. Επίσης φανερώνει ότι μας ανταμείβει βάσει της πλήρους γνώσης που έχει για μας.
Είναι προνόμιο που μας γνωρίζει τόσο καλά τώρα, γιατί εργάζεται ανάλογα μέσα μας. Φανερώνει ποιοι πραγματικά είμαστε, ώστε ν’ αλλάξουμε πριν κριθούμε. Η Γραφή λέει ότι «τα πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιόν Του».
Όταν ο Ιησούς λέει «είδα τα έργα σου» εννοεί ότι τα έργα μας έχουν αξία μπροστά Του και είναι το πρώτο πράγμα που λέει σχεδόν σε κάθε μια περίοδο (εκτός από την Σμύρνα και Πέργαμο).
Αυτό που κάνουμε κάθε στιγμή έχει αξία για το Θεό γιατί είναι ένας δείκτης της κατάστασης της καρδιάς μας. Ο Ιησούς είπε στο Ιωαν.ιδ:15: «εάν με αγαπάτε φυλάξατε τις εντολές μου».
2) Το δεύτερο μέρος κάθε μηνύματος είναι μια προφητική εξαγγελία και νουθεσία. Σε κάθε μια απ’ αυτές τις προφητικές συστάσεις ή νουθεσίες του Ιησού αποκαλύπτεται η κατάσταση της εκκλησίας καθώς και η γνώμη Του γι’ αυτή την κατάσταση. Πάντοτε αποκαλύπτει τι πρέπει να κάνει η εκκλησία κάτω από το φως της κατάστασης μέσα στην οποία βρίσκεται. Σχεδόν κάθε φορά δείχνει ότι η μετάνοια είναι το αναγκαίο στοιχείο που χρειάζεται ο Θεός για να επαναφέρει το λαό Του στο δρόμο Του.
3) Το τρίτο μέρος κάθε μηνύματος είναι η υπόσχεση και το βραβείο. Αυτές οι υποσχέσεις καθώς και τα βραβεία δίνονται με συμβολική γλώσσα. Όταν δούμε την ερμηνεία αυτών των συμβόλων, θα έχουμε μια πολύ καλή ιδέα για τη θέση που θα έχουν οι νικητές κοντά στο Θεό, γιατί όταν βάλουμε τα 7 βραβεία και τις υποσχέσεις μαζί, μας δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα.
