Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ (Ι)
Γ Ι Α Χ Β Ε | Ι Η Σ Ο Υ Σ | ||
ΤΙΤΛΟΣ | ΕΔΑΦΙΟ | ΤΙΤΛΟΣ | ΕΔΑΦΙΟ |
Παντοκράτωρ | Γεν.ιζ:1 | Παντοκράτωρ | Αποκ.α:8 |
ΕΓΩ ΕΙΜΙ | Εξ.γ:14-16 | Εγώ ειμί | Ιωάν.η:58 |
Πέτρα | Ψαλμ.ιη:2 Ψαλμ.κη:1 | Πέτρα | Α' Κορ.ι:4 |
Κέρας σωτηρίας | Ψαλμ.ιη:2 | Κέρας σωτηρίας | Λουκ.α:69 |
Ποιμήν | Ψαλμ.κγ:1, Ησ.μ:10-11 | Καλός Ποιμήν, Μέγας Ποιμήν, Αρχιποιμήν | Ιωάν.ι:11, Εβρ.ιγ:20 Α' Πέτρ.ε:4 |
Κύριος της Δόξης | Ψαλμ.κδ:7-10 | Κύριος της Δόξης | Α' Κορ.β:8 |
Φως | Ψαλμ.κζ:1, Ησ.ξ:19 | Φως | Ιωάν.α:4-9, Ιωάν.η:12, Αποκ.κα:23 |
Σωτηρία | Ψαλμ.κζ:1, Ησ.ιβ:2 | Μόνη Σωτηρία | Πρ.δ:10-12 |
Κύριος των κυρίων | Ψαλμ.ρλς:3 | Κύριος των κυρίων | Αποκ.ιθ:16 |
'Αγιος | Ησ.ιβ:6 | 'Αγιος | Πρ.β:27 |
Νομοθέτης | Ησ.λγ:22 | Διαθέτης της Πρώτης Διαθήκης (του Νόμου) | Εβρ.θ:14-17 |
Κριτής | Ησ.λγ:22 | Κριτής | Μιχ.ε:1, Πρ.ι:42 |
Πρώτος και Έσχατος | Ησ.μα:4, μδ:6, μη:12 | 'Αλφα και Ωμέγα, Αρχή και Τέλος, Πρώτος και Έσχατος | Αποκ.α:8, κβ:13 |
Μόνος Σωτήρας | Ησ.μγ:11, με:21, ξ:16 | Σωτήρας | Τίτ.β:13, γ:6 |
Δοτήρ του Πνευματικού Ύδατος | Ησ.μδ:3,νε:1 | Δοτήρ του Ζωντανού Νερού | Ιωάν.δ:10-14 |
Βασιλεύς του Ισραήλ | Ησ.μδ:6 | Βασιλεύς του Ισραήλ, Βασιλεύς βασιλέων | Ιωάν.α:49, Αποκ.ιθ:16 |
Ο μόνος ποιητής | Ησ.μδ:24, με:8, μη:13 | Ποιητής των πάντων | Ιωάν.α:3, Κολ.α:16, Εβρ.α:10 |
Ο Μόνος Δίκαιος Θεός | Ησ.με:21 | Ο Δίκαιος | Πρ.ζ:52 |
Λυτρωτής | Ησ.νδ:5, ξ:16 | Λυτρωτής | Γαλ.γ:13, Αποκ.ε:9 |
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ (ΙΙ)
ΟΝΟΜΑ | Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ | ΕΔΑΦΙΑ | |
1 | Γιάχβε - ιρέ (προμηθεύων) | Ο προμηθευτής της θυσίας | Εβρ. ι:10-12 |
2 | Γιάχβε-ραφά (θεραπεύων) | Ο θεραπεύων | Ιάκ. ε:14-15 |
3 | Γιάχβε-νισσί (σημαία, νίκη) | Νίκη | Α' Κορ. ιε:57 |
4 | Γιάχβε-μ'καντόσχ (αγιάζων) | Ο αγιάζων | Εφεσ. ε:26 |
5 | Γιάχβε-σαλόμ (ειρήνη) | Ειρήνη | Ιωάν. ιδ:27 |
6 | Γιάχβε-σαμπαόθ (Κύριος των δυνάμεων) | Κύριος των Δυνάμεων | Ιάκ. ε:4-7 |
7 | Γιάχβε-ελιόν (Ύψιστος) | Ύψιστος | Λουκ. α:32,76,78 |
8 | Γιάχβε-ραάχ (ποιμένας) | Ποιμένας | Ιωάν. ι:11 |
9 | Γιάχβε-χοσινού (δημιουργός) | Δημιουργός | Ιωάν. α:3 |
10 | Γιάχβε-τσιντκενού (δικαιοσύνη) | Δικαιοσύνη | Α' Κορ. α:30 |
11 | Γιάχβε-σαμμάχ (παρών) | Πανταχού Παρών | Ματθ. κδ:20 |
Τα παραπάνω στοιχεία δεν είναι όλα όσα υπάρχουν, αλλά είναι αρκετά για να αποδείξουν ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε.
Υπάρχει μόνο ένας Θεός (Δευτ.ς:4), πράγμα που σημαίνει ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός της Παλαιάς Διαθήκης.
Οι Εβραίοι κατάλαβαν ότι ο Ιησούς απαιτούσε ότι ήταν ο Θεός.
Οι Εβραίοι δεν κατάλαβαν πώς μπορούσε ο Θεός να φανερωθεί «εν σαρκί». Δεν κατάλαβαν σε κάποια περίπτωση τον Ιησού που τους είπε ότι είναι ο Πατέρας (Ιωαν.η:19-27). Ωστόσο, σε πολλές άλλες περιπτώσεις, κατάλαβαν την αξίωσή του ότι είναι ο Θεός. Κάποτε, όταν ο Ιησούς θεράπευσε ένα άνδρα το Σάββατο και χρέωσε το έργο αυτό στον Πατέρα Του, οι Εβραίοι ήθελαν να Τον σκοτώσουν - όχι μόνο επειδή είχε παραβεί το νόμο του Σαββάτου, αλλά επειδή έλεγε ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας Του κάνοντας τον εαυτό του ίσο με το Θεό (Ιωάν.ε:17-18). Μια άλλη φορά, ο Ιησούς είπε ότι ο Αβραάμ χάρηκε όταν είδε την ημέρα Του. Όταν οι Εβραίοι Τον ρώτησαν πώς μπορούσε να γίνει αυτό, τους απάντησε: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, πρίν γείνη ο Αβραάμ εγώ είμαι». Οι Εβραίοι αμέσως κατάλαβαν ότι αξίωνε ότι είναι ο ΕΓΩ ΕΙΜΙ - το όνομα με το ο ποίο ο Γιάχβε φανέρωσε τον Εαυτό Του στην Έξ.γ:14 - και γι' αυτό πήραν πέτρες να Τον σκοτώσουν για βλασφημία (Ιωάν.η:56-59).
Όταν ο Ιησούς είπε: «Εγώ και ο Πατήρ έν είμεθα», οι Εβραίοι έπιασαν πέτρες να τον λιθοβολήσουν για βλασφημία διότι «άνθρωπος ών, κάμνεις σεαυτόν Θεόν» Του είπαν (Ιωάν.ι:30-33). Ακόμα, προσπάθησαν να Τον σκοτώσουν, όταν τους είπε ότι ο Πατέρας είναι μέσα Του, πάλι για την ίδια αιτία, αξίωνε ότι είναι ο Πατέρας (Ιωάν.ι:38-39).
Όταν ο Ιησούς συγχώρησε τις αμαρτίες του παραλυτικού, οι Εβραίοι σκέφτηκαν ότι βλασφήμησε γιατί ήξεραν ότι μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες (Ησ.μγ:25). Ο Ιησούς, αν και γνώριζε τις σκέψεις τους, θεράπευσε τον άνθρωπο κι έτσι φανέρωσε τη θεία Του δύναμη και απέδειξε τη θεότητά Του (Λουκ.ε:20-26). Οι Εβραίοι σωστά πίστευαν ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, ότι μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες κι ότι ο Ιησούς αξίωνε ότι είναι Αυτός ο ένας Θεός, ο Πατέρας, ο Γιάχβε. Το μόνο τους λάθος ήταν ότι απέρριψαν την αξίωση του Ιησού!
Είναι εκπληκτικό το γεγονός, ότι κάποιοι άνθρωποι, σήμερα, όχι μόνο αρνούνται τους ισχυρισμούς του Κυρίου για την αληθινή Του ταυτότητα, αλλά αδυνατούν να καταλάβουν ότι είναι κάτι που ο ίδιος διεκδίκησε. Ακόμα και οι Εβραίοι αντίπαλοι του Ιησού κατάλαβαν την αξίωσή Του ότι είναι Θεός, ο Πατέρας, ο Γιάχβε.
Ο Ιησούς είναι Αυτός που κάθεται στο θρόνο.
Υπάρχει ΕΝΑΣ θρόνος στον ουρανό κι ΕΝΑΣ που κάθεται στο θρόνο. Αυτό τουλάχιστον περιγράφει ο Ιωάννης στην Αποκ.δ:2 «Και ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν, και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος». Χωρίς αμφιβολία, ο καθήμενος στο θρόνο είναι ο Θεός, γιατί οι 24 πρεσβύτεροι που βρίσκονται κύκλω του θρόνου Τον προσφωνούν «'Αγιος, άγιος, άγιος, Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, ο Ην και ο Ων και ο ερχόμενος» (Αποκ.δ:8).
Όταν συγκρίνουμε αυτή τη γραφή με το Αποκ.α:5-18, βρίσκουμε αξιοσημείωτη ομοιότητα στην περιγραφή του Ιησού και Αυτού που κάθεται στο θρόνο. «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» (Αποκ.α:8). Από τα εδάφια 5-7 καταλαβαίνουμε ότι Αυτός που μιλάει στο εδάφιο 8 είναι ο Ιησούς. Επιπλέον, ο Ιησούς είναι το αντικείμενο των εδαφίων Αποκ.α:11-18. Στο εδάφιο 11, ο Ιησούς αποκαλύπτεται σαν το «Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος».
Στα εδάφια 17-18 ο Ιησούς λέγει: «εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζών και έγεινα νεκρός και ιδού, είμαι ζών εις τους αιώνας των αιώνων αμήν και έχω τα κλειδιά του άδου και του θανάτου». Απ' την αρχή της Αποκάλυψης, ωστόσο, βλέπουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Κύριος, ο Παντοκράτωρας, ο Ων ο Ην και ο ερχόμενος. Όμως οι ίδιοι τίτλοι και περιγραφικοί όροι αναφέρονται σ' Αυτόν που κάθεται στο θρόνο.
Επιπρόσθετα, Αυτός που κάθεται στο θρόνο είναι άξιος να λάβει δόξα τιμή και δύναμη (Αποκ.δ:11), αλλά διαβάζουμε ότι το αρνίο το εσφαγμένο είναι αυτό που είναι άξιο να λάβει δύναμη, πλούτο, σοφία, ισχύ, τιμή, δόξα και ευλογία (Αποκ.ε:12). Στην Αποκ.κ:11-12 διαβάζουμε ότι Αυτός που κάθεται στο θρόνο είναι κριτής, αλλά εμείς ξέρουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Κριτής πάντων (Ιωάν.ε:22, 27 Ρωμ.β:16 ιδ:10-11 με Β΄Κορ.ε:10).
Στην Αποκ.κβ:3-4 διαβάζουμε για το θρόνο του Θεού και του Αρνίου. Αυτά τα εδάφια μιλάνε για ένα θρόνο, ένα πρόσωπο, ένα όνομα. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός και το Αρνίο είναι ένα Όν που έχει ένα πρόσωπο, ένα όνομα και κάθεται στο θρόνο. Το μόνο πρόσωπο που είναι Θεός και Αρνίο, είναι ο Ιησούς Χριστός. (Σχετικά με τον «Παλαιό των ημερών» Δαν.ζ, θα το εξετάσουμε στο κεφ.7. Σχετικά με το Αρνίο στην Αποκ.ε θα το δούμε στο κεφ.9). Με λίγα λόγια, η Αποκάλυψη μας λέει ότι όταν πάμε στον ουρανό, θα δούμε στον θρόνο τον Ιησού μόνο. Ο Ιησούς είναι η μόνη ορατή φανέρωση του Θεού που θα δούμε στον ουρανό.
Η Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού.
Το βιβλίο της Αποκάλυψης περιέχει κι άλλες πολλές δυνατές δηλώσεις σχετικά με τη θεότητα του Ιησού. Ο σκοπός του Θεού, όταν είπε στον Ιωάννη να γράψει αυτό το βιβλίο, ήταν ν' αποκαλύψει τον Ιησού Χριστό κι όχι τόσο τα μέλλοντα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, όλα τα γραφτά του Ιωάννη δίνουν μεγάλη έμφαση στο θέμα της μονότητας του Θεού, στη θεότητα του Ιησού και τη διπλή φύση Του. Ο Ιωάννης έγραψε το ευαγγέλιο που φέρει το όνομά του για να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού (Ιωάν.κ:31).
Δεχόμενοι τον Ιησού σαν Γιο του Θεού, σημαίνει ότι Τον δεχόμαστε σαν το Θεό, γιατί ο τίτλος «Υιός Θεού» απλά σημαίνει ο Θεός που φανερώθηκε σε σάρκα. (περισσότερα για το θέμα αυτό δες στο κεφ.5). Ο Ιωάννης αποκάλυψε τον Ιησού σαν το Θεό, σαν το Λόγο, σαν τον Πατέρα, σαν τον Γιάχβε (Εγώ ειμί). Όλα τα γραπτά του Ιωάννη εξυψώνουν τη θεότητα του Ιησού και το βιβλίο της Αποκάλυψης δεν αποτελεί εξαίρεση.
Στην Αποκ.α:1 μας λέει ότι αυτό το βιβλίο είναι η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. Σίγουρα, το βιβλίο είναι προφητικό, σχετικά με το τί πρόκειται να συμβεί, αλλά ένας απ' τους κύριους λόγους αυτής της προφητείας είναι ν' αποκαλύψει το Χριστό - να μας δείξει ποιος είναι στην πραγματικότητα.
Το βιβλίο της Αποκάλυψης φανερώνει τον Ιησού σαν άνθρωπο και σαν Θεό. Είναι το Αρνίο που σφάχτηκε για τις αμαρτίες μας, αλλά είναι επίσης ο Παντοδύναμος Θεός που κάθεται στο θρόνο. Η παρακάτω λίστα δείχνει μερικούς απ' τους τρόπους που το βιβλίο φανερώνει τον Ιησού.
Τίτλος | Σχόλιο | Εδάφιο στην Αποκ. |
1. Ο μάρτυς ο πιστός | Προφήτης και απόστολος | α:5 |
2. Πρωτότοκος εκ των νεκρών | α:5 | |
3. 'Αρχων των βασιλέων | α:5 | |
4. Α & Ω | α:8, 11 κα:6 κβ:13 | |
5. Αρχή και τέλος | α:8 κα:6 κβ:13 | |
6. Ο Ων, ο Ην, ο Ερχόμενος | α:8 δ:8 | |
7. Ο Παντοκράτωρ | α:8 δ:8 | |
8. Υιός ανθρώπου | Όπως ο Παλαιός των ημερών στο Δαν.ζ:9 | α:13 |
9. Ο πρώτος και ο έσχατος | α:17 κβ:13 | |
10. Ο ζών που έγινε νεκρός και είναι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων. | α:18 | |
11. Ο έχων τα επτά πνεύματα | γ:1 ε:6 | |
12. Ο καθήμενος επί του θρόνου | δ:2 | |
13. Θεός | δ:8 κα:7 | |
14. Δημιουργός | δ:11 | |
15. Ο Λέων του Ιούδα | Ανθρώπινη φύση | ε:5 |
16. Ρίζα του Δαβίδ | Δημιουργός του Δαβίδ | ε:5 κβ:16 |
17. Αρνίο | Θυσία περί αμαρτίας | ε:6 |
18. Λυτρωτής | ε:9 | |
19. Πιστός | ιθ:11 | |
20. Αληθινός | ιθ:11 | |
21. Ο Λόγος του Θεού | ιθ:13 | |
22. Βασιλιάς βασιλιάδων | ιθ:16 | |
23. Κύριος κυρίων | ιθ:16 | |
24. Γένος του Δαβίδ | Ανθρώπινη φύση | κβ:16 |
25. Ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός | κβ:16 |
Καθένας απ' αυτούς τους τίτλους και ρόλους, είναι μια όμορφη αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. Όλοι μαζί, φτιάχνουν το πορτραίτο του ανθρώπου Χριστού που πέθανε και αναστήθηκε αλλά και του αιώνιου Θεού του Παντοκράτορα!
Το τελευταίο κεφάλαιο της Αποκάλυψης περιγράφει το Θεό και το Αρνίο στον ενικό αριθμό (κβ:3-4) και φανερώνει ότι Κύριος ο Θεός των αγίων προφητών είναι ο Ιησούς (Αποκ.κβ:6, 16). Όλες αυτές οι αναφορές μας λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Αιώνιος Θεός κι ότι θα εμφανίζεται με το δοξασμένο ανθρώπινο σώμα Του (Αρνίο) σ' όλη την αιωνιότητα.
Η δόξα του Θεού θα είναι το φως στη Νέα Ιερουσαλήμ καθώς θα λάμπει απ' το ένδοξο σώμα του Ιησού (Αποκ.κα:23). Αυτά τα τελευταία κεφάλαια της Αποκάλυψης, περιγράφουν πώς ο Θεός θ' αποκαλύπτει στον καθένα τον Εαυτό Του, σε όλη Του τη δόξα, στους αιώνες των αιώνων.
Ο Ιησούς έχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια του Θεού.
Αν χρειάζεται ακόμα περισσότερη απόδειξη σχετικά με το ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός, μπορούμε να συγκρίνουμε τις ιδιότητες του Ιησού με αυτές του Θεού. Όταν το κάνουμε, θα δούμε ότι ο Ιησούς κατέχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια του Θεού και ιδιαίτερα αυτές που μπορούν ν' ανήκουν μόνο στο Θεό. Σαν άνθρωπος, ο Ιησούς ήταν ορατός, περιορισμένος σ' ένα φυσικό σώμα, αδύνατος, ατελής σε δύναμη κ.τ.λ.
Σαν ο Θεός, όμως, ο Ιησούς είναι Πνεύμα, γιατί στις Πράξ.ις:7 μας μιλάει για το Πνεύμα Ιησού. Ήταν και είναι πανταχού παρών. Αυτή η ιδιότητα του έδινε το δικαίωμα να μιλάει στον ενεστώτα χρόνο και να λέει: «Διότι όπου είναι δύο ή τρείς συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών» (Ματθ.ιη:20).
Με άλλα λόγια, ενώ το πλήρωμα του χαρακτήρα του Θεού βρισκόταν στο ανθρώπινο σώμα του Ιησού, το πανταχού παρών Πνεύμα Ιησού δεν ήταν περιορισμένο. Ενώ ο Ιησούς βάδιζε πάνω σ' αυτή τη γη σαν άνθρωπος, σαν ο Θεός βρισκόταν παντού την ίδια στιγμή.
Ο Ιησούς είναι ακόμα παντογνώστης, γιατί μπορούσε να διαβάζει τις σκέψεις (Μάρκ.β:6-12). Ήξερε το Ναθαναήλ πριν τον συναντήσει (Ιωάν.α:47-50). Ξέρει τα πάντα (Ιωάν.κα:17) και «πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως είναι κεκρυμμένοι εν αυτώ» (Κολ.β:3).
Ο Ιησούς είναι ο Παντοδύναμος, έχει όλη την εξουσία, είναι η κεφαλή κάθε αρχής και εξουσίας (Ματθ.κη:18 Κολ.β:10 Αποκ.α:8).
Ο Ιησούς είναι αναλλοίωτος, αμετάβλητος (Εβρ.α:8-12 ιγ:8 Αποκ.α:8, 18).
Μόνο ο Θεός μπορούσε να λάβει λατρεία (Εξ.κ:1-5 λδ:14), όμως ο Ιησούς δέχτηκε λατρεία σε πολλές περιπτώσεις και θα λάβει λατρεία απ' όλη την κτίση (Λουκ.κδ:52 Φιλιπ.β:10 Εβρ.α:6). Μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρέσει αμαρτίες (Ησ.μγ:25), όμως ο Ιησούς είχε αυτή τη δύναμη της συγχώρησης των αμαρτιών (Μάρκ.β:5). Ο Θεός είναι Αυτός που δέχεται τα πνεύματα των ανθρώπων, αλλά ο Ιησούς είναι Αυτός που δέχτηκε το πνεύμα του Στέφανου (Πράξ.ζ:59). Ο Θεός είναι ο Τεχνίτης και Δημιουργός του ουρανού (Εβρ.ια:10), αλλά ο Ιησούς είναι Αυτός που ετοιμάζει τόπο στον ουρανό (Ιωάν.ιδ:3). Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο Ιησούς κατέχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια που ανήκουν μόνο στο Θεό.
Επιπλέον, ο Ιησούς φανερώνει και όλα τ' άλλα χαρακτηριστικά που έχει ο Θεός. Για παράδειγμα, όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, φανέρωνε θεϊκά συναισθήματα όπως αγαλλίαση, ευσπλαχνία, συμπάθεια και λύπη (Λουκ.ι:21 Μάρκ.ς:34 Ιωάν.ια:35). Η Βίβλος ακόμα μας βεβαιώνει ότι είχε όλες τις ηθικές ιδιότητες του Θεού. Στον παρακάτω κατάλογο βρίσκουμε μερικές απ' αυτές τις ηθικές ιδιότητες του Ιησού που ανταποκρίνονται σ' αυτές του Θεού.
Ο Ιησούς είχε την ηθική φύση του Θεού.
Αγάπη (Εφεσίους ε:25) | Φως (Ιωάννης α:3-9) | Αγιότητα (Λουκάς α:35) |
Έλεος (Εβραίους β:17) | Ευγένεια (Β' Κορ.ι:1) | Δικαιοσύνη (Β' Τιμ.δ:8) |
Καλοσύνη (Ματθ.ιθ:16) | Τελειότητα (Εφες.δ:13) | Πιστότητα (Αποκ.ιθ:11) |
Αλήθεια (Ιωάννης ιδ:6) | Χάρη (Ιωάννης α:16-17) |
Συμπέρασμα
Ο Ιησούς είναι ό,τι η Βίβλος περιγράφει το Θεό. Έχει όλες τις ιδιότητες, τα προνόμια και τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Θεού. Απλά, ό,τι είναι ο Θεός, είναι ο Ιησούς. Ο Ιησούς είναι ο ΕΝΑΣ Θεός.
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος ν' ανακεφαλαιώσουμε, από το να πούμε μαζί με τον απόστολο Παύλο που έγραφε δια Πνεύματος Αγίου: «Διότι εν αυτώ κατοικεί πάν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς και είσθε πλήρεις εν αυτώ» (Κολ.β:9-10).
