Πήραμε το παρακάτω σχόλιο στη σελίδα μας, κι επειδή πρόκειται για ερώτηση και δεν έχουμε στοιχεία του αποστολέα, απαντούμε εδώ:
Ευχαριστώ τον Κύριο για σας αδελφοί, και για την αγνή ξεκάθαρη διδασκαλία. Συμφωνώ σε όλα όσα γράφετε περί αγιασμού, γιατί είναι ο καθαρός και γνήσιος Λόγος Θεού. Παίρνω το θάρρος αν και δεν σας γνωρίζω προσωπικά, να ζητήσω την γνώμη σας με αφορμή όλα όσα διάβασα.
Αν η εκκλησία αλλά ο ποιμένας ιδιαίτερα που ανήκει κάποιος αδελφός, δεν δέχεται αυτή την διδασκαλία, και επανειλημμένα έχει προσευχηθεί και συζητήσει για τα θέματα αυτά, αλλά δεν τα δέχονται και επικαλούνται τις γνωστές δικαιολογίες που αναφέρετε και εσείς, τι πρέπει κατά τη γνώμη σας να κάνει ο αδελφός αυτός; Πολύ περισσότερο δε, επειδή είναι και πρεσβύτερος στην εκκλησία αυτή. Παρακαλώ αν θέλετε δώστε μου μία απάντηση. Με αγάπη Χριστού.... Αδελφός.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γεια σου αδελφέ,
Γεια σου αδελφέ,
Σ’ ευχαριστούμε για τα απλά σου λόγια, αγωνίσου να μην εκπέσεις απ’ αυτή την απλότητα, την εις τον Χριστόν!
Φυσικά δεν σε ξέρουμε, δεν ξέρουμε την εκκλησία που παρακολουθείς, δεν ξέρουμε τον ποιμένα σου κι αυτό είναι καλό, γιατί μπορούμε να μιλήσουμε ανεπηρέαστα.
Σε γενικές γραμμές δεν είμαστε της άποψης των εκκλησιαστικών μετακινήσεων (εκτός βέβαια ορισμένων περιπτώσεων). Αντίθετα συστήνουμε τον αγώνα με προσωπική μαρτυρία και συμπεριφορά.
Αγιασμός, για τους πιο πολλούς ανθρώπους σήμερα, είναι μία ξεπερασμένη ιδέα παλαιών αρχών, ακόμη και για κάποιους «Χριστιανούς». Όμως ο Θεός πάντα έδινε εντολές στο λαό Του, να είναι άγιος. Ο αγιασμός είναι βασική αρχή του Βιβλικού Χριστιανισμού.
Οι ειλικρινείς Χριστιανοί δίνουν έμφαση στον πατροπαράδοτο αγιασμό και απορρίπτουν σαν μη άγιες διάφορες πτυχές της κοσμικής ζωής. Τα τελευταία χρόνια όμως, πολλές Χριστιανικές ομάδες έχουν απορρίψει αρκετά από τη διδασκαλία αυτή.
Μελετώντας και αναπτύσσοντας τη διδασκαλία του Βιβλικού αγιασμού, είναι σημαντικό να κάνουμε αρκετές ερωτήσεις - κλειδιά, όπως: Τι είναι αγιασμός; Ποιες είναι οι σημαντικές αρχές του αγιασμού και πως πρέπει να εφαρμοστούν πρακτικά στη ζωή μας; Πώς μπορούμε να είμαστε άγιοι και γιατί πρέπει σήμερα να είμαστε άγιοι; Από που προέρχονται τα κριτήρια του αγιασμού; Είναι Βιβλικά ή ανθρώπινα; Είναι παγκόσμια και διαχρονικά, ή προσωρινά και για μια ορισμένη κοινωνία; Πως μπορούμε να τηρήσουμε το Βιβλικό αγιασμό όταν αποφεύγουμε να υπακούσουμε στο νόμο του Θεού και υποστηρίζουμε τη Χριστιανική ελευθερία;
Η Βίβλος καλεί τους πιστούς του Ιησού Χριστού σε μία ζωή αγιασμού δίνοντας μεγάλη έμφαση στη σπουδαιότητά του. “Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον” Εβραίους ιβ:14.
Η αναγέννηση είναι η αρχική εμπειρία της σωτηρίας, αλλά το έργο της σωτηρίας δεν τελειώνει εκεί. Υπάρχει ένα συνεχές έργο αγιασμού, και μία εξελικτική πορεία για να μοιάσουμε προοδευτικά περισσότερο με το Χριστό, πράγμα το οποίο αρχίζει με την αναγέννηση και συνεχίζεται σ’ ολόκληρη τη χριστιανική ζωή.
Αυτό συμβαίνει, καθώς υποτασσόμαστε καθημερινά στην οδηγία και τον έλεγχο του Αγίου Πνεύματος (Β’ Θεσαλ.β:13). Ακριβώς όπως πρέπει ν’ αναγεννηθούμε για να δούμε τη βασιλεία του Θεού (Ιωάν.γ:3-5), έτσι πρέπει να επιδιώκουμε τον αγιασμό και την αφιέρωση, για να μπορέσουμε να δούμε τον Κύριο. “Ζητείτε την ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον” (Εβρ.ιβ:14).
Η αναγέννηση δεν θα έχει καμία αξία στην αιωνιότητα, εκτός εάν ο αναγεννημένος συνεχίσει να βαδίζει δια πίστεως και να ζει σύμφωνα με την οδηγία του Πνεύματος, επιτρέποντας στο Θεό να ολοκληρώσει το έργο που άρχισε να γίνεται μέσα του με την αναγέννηση.
Ο αγιασμός δεν είναι προαιρετικός. Είναι εντολή που πρέπει να εφαρμόζουμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας. “... αλλά καθώς είναι άγιος, εκείνος όστις σας εκάλεσεν, ούτω κι εσείς γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή. Διότι είναι γεγραμμένον, Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος” (Α’ Πέτρ.α:15-16).
Βέβαια, όπως ξέρεις, ζούμε σε καιρούς κακούς. Στους καιρούς που οι άνθρωποι (μιλάει για πιστούς) θα ζητούν δασκάλους που θα τους γαργαλίζουν τ’ αυτιά (Β΄Τιμ.δ:3).
Εσύ όμως, μη βασίζεσαι απλά σε τί οι άλλοι λένε ή δε λένε. Μη φοβάσαι να ρωτήσεις το Θεό να σε οδηγήσει πιο πολύ μέσα στην αλήθεια Του. “Εαυτούς εξετάζετε, εάν ήσθε εν τη πίστει εαυτούς δοκιμάζετε” (Β’ Κορ.γ:5). Πάντοτε θα ωφελούμαστε με το να προσκολλόμαστε στενότερα στο Θεό, κάνοντας το τέλειο θέλημα Του. Ποτέ δεν θα χάσουμε ζώντας άγια.
Φυσικά, η άγια ζωή δεν έρχεται απλά από διανοητική γνώση. Πρέπει να απορρέει από μέσα, γι’ αυτό το Άγιο Πνεύμα είναι απαραίτητο για τη Χριστιανική ζωή. Ο αγιασμός πρέπει να είναι μέσα μας, τότε θα προκαλέσει αλλαγές και στο εξωτερικό μέρος. Ο αγιασμός αλλάζει το φρόνημα, την ομιλία, την εμφάνιση και τις πράξεις μας. Εάν δεν γίνουν αυτά, τότε κάτι είναι λάθος, “Ούτω και η πίστη εάν δεν έχει έργα, νεκρά είναι καθ’ εαυτήν” (Ιακ.β:17).
Το «κακό» με τον αγιασμό είναι ότι δεν ταιριάζει με το κοσμικό φρόνημα, με αποτέλεσμα να μην «πουλάει»! Δύσκολα μένουν άτομα σε μια εκκλησία που κηρύττει άγια ζωή. Και σήμερα θέλουμε άτομα, πολλά άτομα, κι ας είναι ότι νάνε. Αυτό λοιπόν που κάποιοι προσπαθούν, είναι να είναι ευχάριστοι στο ακροατήριό τους.
Βέβαια, ο λόγος του Θεού μας λέει ότι όταν αναγεννιόμαστε, “Τα παλαιά παρήλθον ιδού τα πάντα έγειναν νέα” (Β’ Κορ.ε:17). Τα πράγματα που κάποτε αγαπούσαμε τώρα τα μισούμε και τα πράγματα που κάποτε μισούσαμε τώρα τα αγαπάμε.
Ο αγιασμός μπορεί να διατηρηθεί αφήνοντας το Άγιο Πνεύμα να πάρει τον έλεγχο όλων των πτυχών της ζωής.
Εάν έχεις κάποιες συγκεκριμένες πεποιθήσεις που ο ποιμένας σου δεν δίνει έμφαση, ακολούθησε εκείνες τις πεποιθήσεις οπωσδήποτε επειδή ο Θεός τις έχει δώσει σ’ εσένα. Έχε τις δικές σου πεποιθήσεις.
“Ας είναι έκαστος πεπληροφορημένος εις το ίδιον αυτού νουν” (Ρωμ.ιδ:5). Δεν κάνουμε κάτι επειδή απλά ένας άνθρωπος το διδάσκει ή μια οργάνωση το διδάσκει.
Σ’ αυτές τις μέρες τις τελευταίες, οι άνθρωποι δεν αρέσκονται σε αποστολικούς κήρυκες (Α’ Τιμ.δ:2-4). Θέλουν την αγάπη και τις ευλογίες, αλλά οι περισσότεροι πολύ συχνά δεν θέλουν ν’ ακούσουν την αλήθεια για την αμαρτία, τη σωτηρία και την άγια ζωή. Αυτοί “δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσα διδασκαλία” αλλά θα αποστρέφονται από την αλήθεια, και θα αρέσκονται σε “μύθους” περισσότερο παρά τον γεγραμμένο και κηρυγμένο λόγο του Θεού. Θα πηγαίνουν στους κήρυκες που θα γαργαλίζουν την ακοή τους και θα τους επιτρέπουν να ικανοποιούν τις δικές τους επιθυμίες.
Όπως διδασκόμαστε στην Α΄Κορ.δ:1-13 ι:23-33 και στη Ρωμ.ιδ:1-23, έχουμε χριστιανική ελευθερία αλλά το ίδιο και χριστιανική ευθύνη.
Πάντως μην προσπαθήσεις να εξαναγκάσεις τον αγιασμό σε άλλους, παρά μόνο σαν ζωντανό παράδειγμα. Οδήγησέ τους, αλλά σιγουρέψου ότι εννοούν κάθε βήμα. Δώσε τους χρόνο ν’ αναπτύξουν προσωπικές απόψεις και κατανόηση των αρχών της άγιας ζωής. Μην προσπαθήσεις να νομοθετήσεις τον αγιασμό, αλλά κήρυξε και δίδαξε το λόγο με σοφία και μέσα σε μια πνευματική ατμόσφαιρα έτσι ώστε ο Θεός να έχει την ευκαιρία να τους αλλάξει.
Παίρνει χρόνο και υπομονή να τους φέρεις στη Χριστιανική ωριμότητα. Ο στόχος σου θα πρέπει να είναι να τους βοηθήσεις να κατανοήσουν τις αρχές του αγιασμού έτσι ώστε να μαθαίνουν να σκέφτονται, να διαβάζουν τη Γραφή, να προσεύχονται και να αναπτύσσουν τις δικές τους πεποιθήσεις. Σε τελευταία ανάλυση, εάν οι καρδιές τους δεν αλλαχτούν από το Πνεύμα του Θεού και εάν δεν καταλάβουν τους λόγους για συγκεκριμένες διδασκαλίες, απλά δεν θα τις ακολουθήσουν.
Είναι καλύτερα να τους δίνεις διδασκαλία και χρόνο για ν’ αναπτύσσουν προσωπικά πιστεύω από το να τους φέρνεις αντιμέτωπους αμέσως με πράγματα που εμείς τ’ αποκτήσαμε καθώς ωριμάζαμε.
Ήδη είπαμε πολλά και ίσως γινόμαστε κουραστικοί. Δεν ξέρουμε αν καλύψαμε την ερώτησή σου. Αν όχι, σε παρακαλούμε μη διστάσεις να γράψεις ξανά, και για ότι άλλο θελήσεις είμαστε στη διάθεσή σου.
Με αγάπη
Η σύνταξη της Επιστολής
