Ο ρόλος των συναισθημάτων στην πνευματική μας πρόοδο

Είναι γνωστό ότι η συναισθηματική μας κατάσταση επηρεάζει τη ζωή μας.

…τα συναισθήματα δεν είναι κάτι το παθητικό, αλλά μια εσωτερική ενέργεια που μπορεί  να χρησιμοποιηθεί προς το καλό ή προς το κακό».

Α. Διάφοροι μύθοι

·        Τα συναισθήματα δεν έχουν σημασία.

·        Γίνονται εμπόδιο στη ζωή σου.

·        Μην τα εμπιστεύεσαι.

·        Μην αισθάνεσαι άσχημα.

·    Μην κλαις, μη θυμώνεις, μη χαίρεσαι, μη γελάς μη λυπάσαι, μη φοβάσαι, μην οργίζεσαι, μην αισθάνεσαι.

·        Απλά εμπιστεύσου στο Θεό.

Όποιος έχει αυτό το πιστεύω δεν είναι συναισθηματικά ώριμος και προκαλεί πόνο στη ζωή του, αλλά και στους άλλους.

«Οι μύθοι για την ομοφυλοφιλία»

Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε μερικούς από τους μύθους γύρω από την ομοφυλοφιλία που έχουν παρεισφρήσει στην κουλτούρα μας και θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απάντηση στα επιχειρήματά τους. Παρόλο που οι πληροφορίες σ' αυτό το άρθρο μπορεί να αποβούν χρήσιμες, η δική μας προσευχή είναι να μπορέσετε να περάσετε το μήνυμά τους ήρεμα και ελεητικά, έχοντας πάντα υπόψη ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι μόνο ένα αφηρημένο ηθικό και πολιτικό πρόβλημα. Αφορά ανθρώπινες ζωές, τις ζωές ανθρώπων οι οποίοι πονούν και υποφέρουν πολύ.

οι Μύθοι της κρατικής εκκλησίας

Κρυφό σχολειό, μύθος ή πραγματικότητα;

του Δημήτρη Δαμασκηνού, εκπαιδευτικού Δ.Ε.

Ως τις αρχές του 18ου αιώνα βασίλευε όχι μόνο η κοινωνική αθλιότητα αλλά, και σαν αντίλαλός της, η αμάθεια και το πνευματικό σκοτάδι. Σχολεία, αν εξαιρέσουμε την Πατριαρχική Σχολή της Πόλης, δεν υπήρχαν. O ελληνικός λαός είχε καταλήξει στο ύστατο σκαλοπάτι της αμάθειας. Eιδικότερα για τις περιοχές με ελληνικούς πληθυσμούς περιγράφεται στην Eλληνικήν Nομαρχίαν (1806) του Aνωνύμου του Έλληνος η κατάσταση μορφωτικής και πνευματικής παρακμής ως εξής:

«Aι επιστήμαι, όπου πρότερον ήνθιζον άρχισαν να μαρανθώσι, τα σχολεία εσφραγίσθησαν, οι διδάσκαλοι εμωράνθησαν και η αλήθεια με την φιλοσοφίαν (=θετικές επιστήμες) εξωρίσθησαν, άλλο βιβλίον δεν ευρίσκετο, ει μη τα πονήματα των ιερέων και οι ταλαίπωροι Έλληνες, αγκαλά και φιλελεύθεροι, εστερημένοι όμως από το φως της φιλοσοφίας, έγιναν σχεδόν δούλοι, μεμεθυσμένοι από την αμάθειαν και την δεισιδαιμονίαν.»

Επτά ΜΥΘΟΙ για τη μετάνοια...

1 Μετάνοια σημαίνει θλίψη

Πρόκειται για το μεγαλύτερο και πιο συνηθισμένο μύθο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως όταν υπάρχουν θλίψη και δάκρυα, υπάρχει και μετάνοια. Δεν υποτιμώ τα δάκρυα. Αλλά δεν πρέπει να εξισώνουμε τη θλίψη με τη μετάνοια. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Συχνά αυτοί που θλίβονται, δεν θλίβονται για την αμαρτωλότητά τους αλλά για τις συνέπειες.

Το μικρό παιδί που κάνει κάποια αταξία δεν κλαίει επειδή παράκουσε την εντολή της μαμάς του αλλά για την τιμωρία που θα υποστεί. Τα δάκρυά του θα σημαίνουν μετάνοια αν στο μέλλον δεν ξανακάνει όχι μόνο την ίδια αταξία αλλά και άλλες παρόμοιες. Το ίδιο και με τους ανθρώπους. Τα δάκρυα και η θλίψη θα είναι τα εξωτερικά γνωρίσματα της μετάνοιας, μόνο αν στο μέλλον δεν επιστρέψουν στα δίχτυα της ίδιας αμαρτίας. Η θλίψη είναι εξωτερικό γνώρισμα. Η μετάνοια είναι η αλλαγή της καρδιάς.

 

Παρακαλώ αν θέλετε δώστε μου μία απάντηση.

Πήραμε το παρακάτω σχόλιο στη σελίδα μας, κι επειδή πρόκειται για ερώτηση και δεν έχουμε στοιχεία του αποστολέα, απαντούμε εδώ:

Ευχαριστώ τον Κύριο για σας αδελφοί, και για την αγνή ξεκάθαρη διδασκαλία. Συμφωνώ σε όλα όσα γράφετε περί αγιασμού, γιατί είναι ο καθαρός και γνήσιος Λόγος Θεού. Παίρνω το θάρρος αν και δεν σας γνωρίζω προσωπικά, να ζητήσω την γνώμη σας με αφορμή όλα όσα διάβασα.