Τα παιδιά που περνάνε περισσότερο χρόνο σε μη δομημένες
δραστηριότητες - όπως π.χ παίζοντας έξω από το σπίτι, διαβάζοντας βιβλία,
πηγαίνοντας περιπάτους - είναι πιο ικανά να θέσουν τους προσωπικούς τους
στόχους και να αναλάβουν δράση προκειμένου να επιτύχουν αυτούς τους στόχους
χωρίς ώθηση από του γονείς τους, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του
Μπόλντερ στο Κολοράντο.
Η έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in
Psychology, ανακάλυψε επίσης ότι τα παιδιά που συμμετέχουν σε πιο δομημένες και
οργανωμένες δραστηριότητες - όπως μαθήματα ποδοσφαίρου, πιάνου και διάβασμα για
το σχολείο - επέδειξαν πιο φτωχή
αυτορυθμιζόμενη εκτελεστική λειτουργικότητα η οποία αποτελεί ένα μέτρο της ικανότητας να
θέσει κανείς στόχους και να τους επιτύχει ανεξάρτητα, χωρίς βοήθεια ή ενίσχυση.






































