Αφιέρωση

Ίσως, η μεγαλύτερη ανάγκη της εκκλησίας σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει αφιέρωση! Δεν υπάρχει η αφιέρωση που κάποτε υπήρχε!

Όμως τι είναι η αφιέρωση και γιατί είναι τόσο σημαντική. Γιατί η έλλειψή της να είναι το μεγαλύτερο πνευματικό μας πρόβλημα;

Ξέρετε ποια είναι η διαφορά του "φλερτ" από τον "γάμο";

Γάμος σημαίνει αφιέρωση, σημαίνει ισόβια δέσμευση, σημαίνει ευθύνη, ταύτιση. Φλερτ σημαίνει επιπόλαιο παιχνίδι χωρίς δέσμευση, απόλαυση των χαρών και των συγκινήσεων της αγάπης χωρίς καμιά αφιέρωση στο πρόσωπο ή τον δεσμό, χωρίς ευθύνες, χωρίς καμιά ταύτιση!

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 13 - Λατρεία, συναισθήματα και μουσική (1)

<Απόδοτε εις τον Κύριον την δόξαν του ονόματος αυτού> Α΄Χρον.ις:29  (Ψαλμ.κθ:2  96:9)

<Οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι> (Ιωάν.δ:24)

Η αληθινή λατρεία.

Η λατρεία είναι ένα ακέραιο μέρος του αληθινού αγιασμού. Απ’ την άλλη μεριά, ο αγιασμός είναι ένα βασικό συστατικό της αληθινής λατρείας.

Η πιο αληθινή φόρμα λατρείας είναι η υπακοή και όχι η προσφορά θυσιών (Α΄Σαμ.ιε:22). Ο Θεός θα απορρίψει τη λατρεία που δεν προέρχεται από μια άγια ζωή. Δες Αμώς ε:21-27  Μαλαχ.α:10. Το είδος της λατρείας που ο Θεός αποδέχεται είναι η λατρεία που βγαίνει μέσα από μια ειλικρινή καρδιά και υποστηρίζεται από μια παραδεδομένη ζωή. Πρέπει να λατρεύουμε το Θεό εν πνεύματι και εν αληθεία. Μ’ αυτή την προοπτική, αυτή η μελέτη είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με τη λατρεία. Γι’ αυτό το λόγο, πιστεύουμε ότι πρέπει και θα ωφελήσει να περιλάβουμε μια μικρή μελέτη Βιβλικής λατρείας.

Σ’ αυτό το κεφάλαιο θέλουμε να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για το πώς ο λαός του Θεού Τον λάτρευε, και πώς εκδήλωνε τη λατρεία αυτή και τα συναισθήματά του. Επειδή η μουσική παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη λατρεία (τόσο μέσα στη Γραφή όσο και σήμερα) θα εξετάσουμε κι αυτό το θέμα.

«Εκζητήσατέ με και θέλετε ζήσει»

Μια από τις κατηγορίες της γραμματικής όταν μελετάμε τους Προφήτες, είναι ο λεγόμενος «προφητικός αόριστος», όπου λέγονται μελλοντικά πράγματα σε αόριστο χρόνο, σαν να έχουν ήδη γίνει. Πράγματα που είναι τόσο βέβαιο ότι θα γίνουν, ώστε αναφέρονται σαν να είναι "δεδομένα". Έτσι εξηγείται κατά κάποιον τρόπο και η φράση του Χριστού όταν έλεγε «ήγγικεν η Βασιλεία των Ουρανών».

Μελετώντας το 5ο κεφάλαιο από το βιβλίο του προφήτη Αμώς τον βλέπουμε να μιλάει με παρόμοιο τρόπο. Στα προηγούμενα τέσσερα κεφάλαια απαγγέλει την επικείμενη κρίση ως μελλοντικό γεγονός: «Έρχεται η κρίση, έρχεται η ώρα του θανάτου, έρχεται η ώρα της κηδείας, έρχεται η ώρα του θρήνου». Επειδή όμως είναι τόσο βέβαιο ότι θα γίνουν όσα λέει, στη συνέχεια αλλάζει χρόνο για να πει στο εδάφιο 1 του επόμενου κεφαλαίου: «Ακούσατε τον λόγον τούτον, τον θρήνον τον οποίον εγώ αναλαμβάνω εναντίον σας, οίκος Ισραήλ». Ακούστε αυτό τον θρήνο που αρχίζω για εσάς. «Έπεσε· δεν θέλει σηκωθή πλέον η παρθένος του Ισραήλ· είναι ερριμμένη επί της γης αυτής· δεν υπάρχει ο ανιστών αυτήν» [Όλα σε χρόνο παρελθόντα]. 

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Α' Κορινθίους (3)

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με τη σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται  στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

Πριν ο Παύλος διορθώσει τις γυναίκες, τις επαίνεσε για τις παραδόσεις που είχαν φυλάξει. Επιθυμία του ήταν ν’ ακολουθήσουν το Χριστό τόσο πολύ, όσο κι εκείνος. Ο Χριστός ατιμαζόταν, αν κάποιος άντρας προσευχόταν με σκεπασμένο το κεφάλι. Ήταν όνειδος για τη γυναίκα να έχει το κεφάλι της κουρεμένο η ξυρισμένο, γιατί αυτό έδειχνε ότι δεν υποτασσόταν στον άντρα. Ο άντρας είναι η δόξα και εικόνα του Χριστού και η γυναίκα είναι η δόξα του άντρα.

Καινούρια αρχή

Ο προβληματισμός

Συγκλίνει η ζωή μας, με αυτό που θέλει ο Θεός, ή αποκλίνει; Ο Κύριός μας, θέλει να επανεξετάσουμε πολλά πράγματα. Και να μην αρκεστούμε στην επανεξέταση, αλλά να επιστρέψουμε εκεί που Εκείνος θέλει να είμαστε.

Ο πειρασμός που έχω και που νομίζω κάθε χριστιανός έχει, είναι να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θέλει ο Θεός να «κάνουμε». Και σε ένα βαθμό είναι λογική αυτή η σκέψη. Πως αλλιώς θα φανεί αν αγαπάμε το Χριστό; Υπηρετώντας. Πριν προχωρήσουμε όμως, πρέπει να είμαστε σίγουροι, ατομικά και συλλογικά που στεκόμαστε στη σχέση μας με το Θεό.

ΓΕΝΕΣΗ λε

«Και είπεν ο Θεός εις τον Ιακώβ: Σηκωθείς ανάβηθι εις Βαιθήλ και κατοίκησον εκεί». Αυτά τα λόγια επιβεβαιώνουν την αρχή ότι όταν υπάρχει πνευματική πτώση ή απομάκρυνση, ο Κύριος καλεί την ψυχή να επιστρέψει σ’ Αυτόν.

Αποκ.β:5 Η ψυχή πρέπει να επιστρέψει στην υψηλή θέση που είχε, στο μέτρο του Θεού. Ο Κύριος δεν λέει: «Ενθυμού που είσαι», αλλά «Ενθυμού την υψηλή θέση απ’ την οποία εξέπεσες». Μόνο κατ’ αυτό τον τρόπο μαθαίνει κανείς πόσο έχει αποπλανηθεί, πόσο χαμηλά έχει πέσει και πώς μπορεί να επανέλθει εκεί απ’ όπου απομακρύνθηκε.

Γύρω απ’ την οικογένεια του Ιακώβ είχε συσσωρευτεί τόσο πολύ κακό, χωρίς αυτό να έχει κατακριθεί πριν ο Ιακώβ αφυπνιστεί απ’ την πρόσκληση: «Ανάβηθι εις Βαιθήλ»! Ο Ιακώβ δεν μπορούσε ν’ ανακαλύψει όλο αυτό το κακό και να διακρίνει τον πραγματικό του χαρακτήρα στη Συχέμ που η ατμόσφαιρά της ήταν ποτισμένη με ακαθαρσίες. Απ’ τη στιγμή όμως που ο Θεός τον καλεί να πάει στη Βαιθήλ, «ο Ιακώβ είπε προς τον οίκον αυτού και προς πάντας τους μεθ’ εαυτού: εκβάλετε τους θεούς τους ξένους.....» (εδ.2-3).

 

Θυσία αλαλαγμού

Β΄Χρον.κ:1-22

Αλαλάζω σημαίνει κραυγάζω δυνατά σε ένδειξη χαράς.

«Εν εζήτησα παρά του Κυρίου, τούτο θέλω εκζητεί· το να κατοικώ εν τω οίκω του Κυρίου πάσας τας ημέρας της ζωής μου, να θεωρώ το κάλλος του Κυρίου και να επισκέπτωμαι τον ναόν αυτού. Διότι εν ημέρα συμφοράς θέλει με κρύψει εν τη σκηνή αυτού· Θέλει με κρύψει εν τω αποκρύφω της σκηνής αυτού· θέλει με υψώσει επί βράχον· και ήδη η κεφαλή μου θέλει υψωθή υπεράνω των εχθρών μου των περικυκλούντων με· και θέλω θυσιάσει εν τη σκηνή αυτού θυσίας αλαλαγμού· θέλω υμνεί και θέλω ψαλμωδεί εις τον Κύριον. Άκουσον, Κύριε, της φωνής μου, όταν κράζω· και ελέησόν με και εισάκουσόν μου» (Ψαλμ.κζ:4-7).

«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός διά τους υιούς Κορέ.» Πάντες οι λαοί, κροτήσατε χείρας· αλαλάξατε εις τον Θεόν εν φωνή αγαλλιάσεως» (Ψαλμ.μζ:1).

«Ψάλλετε εις αυτόν άσμα νέον· καλώς σημαίνετε τα όργανά σας εν αλαλαγμώ» (Ψαλμ.λγ:3).

 

Το κήρυγμα και η σημασία του

Στην εποχή μας και τον τόπο μας οι χριστιανικές εκκλησίες μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Εκείνες που δίνουν ελάχιστη σημασία στο κήρυγμα (Ορθόδοξες) και εκείνες που δίνουν μεγάλη σημασία στο κήρυγμα (Διαμαρτυρόμενες). Ανάμεσά τους μπορούν να τοποθετηθούν οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι οποίοι κάτι προσπαθούν να κάνουν τα τελευταία χρόνια επιμένοντας όμως σε ολιγόλεπτες επισημάνσεις ή σχόλια επί του βιβλικού αναγνώσματος.

Αν θελήσουμε να αναφερθούμε και στα ψαλτικά μέρη των λειτουργιών, οι Ορθόδοξοι –παγιδευμένοι στην αρχαιολατρία τους– ελάχιστα κατανοούν από τα ψαλλόμενα, αλλά οι Ρωμαιοκαθολικοί έχουν προχωρήσει σημαντικά, καθώς πλέον ψάλλουν σε απλή δημοτική.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 34 - Πνευματικές θυσίες

Α. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

Α’Πέτρ.β:5 “Και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός,ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας.”

Ο απόστολος Πέτρος περιέγραψε την Εκκλησία σαν ένα άγιο ιεράτευμα που προσφέρει πνευματικές θυσίες. Σ’ αυτό το μάθημα θα μελετήσουμε μερικές απ’ τις πνευματικές θυσίες που η Εκκλησία προσφέρει στον Κύριο.

Β. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

1. Η σημασία της προσευχής

Η προσευχή δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Στην Αποκάλυψη βλέπουμε τις προσευχές των αγίων σαν θυμίαμα πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο, μπροστά στο θρόνο (Αποκ.ε:8, η:3). Η μεγαλύτερη αμαρτία της Εκκλησίας είναι η έλλειψη προσευχής, η οποία οδηγεί στην ψυχρότητα, την αδιαφορία και την απιστία. Η προσευχή είναι το δυνατότερο όπλο της Εκκλησίας. Κινεί το Θεό προς τον άνθρωπο και τον άνθρωπο προς το Θεό. Ο Θεός δεν ευλογεί τεχνικές και μεθόδους, αλλά ευλογεί μία εκκλησία που προσεύχεται.

Πρόσθεση και Αφαίρεση

Η πρόσθεση και η αφαίρεση αποτελούν σημαντικά βήματα στην εκπαίδευση. Ο μαθητής που έμαθε αυτές τις θεμελιώδεις πράξεις, θα τις βρει χρήσιμες στις υπόλοιπες σπουδές του, στην εργασία του και στην καθημερινή ζωή. Η Βίβλος, που είναι το ανώτερο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για τη ζωή μας, επίσης διδάσκει μερικά πολύ σημαντικά πνευματικά μαθήματα πρόσθεσης και αφαίρεσης.

Η ουσία της λατρείας

«παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν» (Ρωμ.ς:13β)

Η ουσία της λατρείας έγκειται στο να 'παραδοθείς' στο Θεό.

H 'παράδοση' δεν είναι καθόλου δημοφιλής λέξη και οι άνθρωποι την απεχθάνονται όσο και τη λέξη 'υποταγή.' Σημαίνει ότι χάνεις και κανείς δεν θέλει να χάνει. Το να παραδίνεσαι θυμίζει δυσάρεστες εικόνες παραδοχής ήττας, εγκατάλειψης ενός παιχνιδιού, ή αναγνώρισης κάποιου αντίπαλου σαν πιο ισχυρού. Σχεδόν πάντα η λέξη χρησιμοποιείται με αρνητική έννοια.

Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ - Κεφάλαιο 11

ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΙΕΡΑΤΕΥΜΑ

Ο Θεός κάλεσε το Μωυσή από το όρος Σινά και του έδωσε αυτό το πολύ ξεχωριστό μήνυμα για να το δώσει στο λαό Ισραήλ:

“Σεις είδετε όσα έκαμα εις τους Αιγυπτίους, και σας εσήκωσα ως επί πτερύγων αετού, και σας έφερα προς εμαυτόν τώρα λοιπόν, εάν τω όντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκη μου, θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτός από πάντων των λαών διότι ιδική μου είναι πάσα η γη και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα, και έθνος άγιον....” (Έξοδος ιθ:4-6).

 

Οι Παραδόσεις (06)

Η ΛΑΤΡΕΙΑ

Η  λατρεία στους ναούς σήμερα, γίνεται κατά ένα τυπικό και καθορισμένο τρόπο. Γίνονται λειτουργίες τυποποιημένες, στερεότυπες, που επαναλαμβάνονται πάντοτε με τον ίδιο τρόπο, όπως είναι γραμμένες. Διαβάζονται ή ψέλνονται γραφτές προσευχές. Χρησιμοποιούνται διάφορα αντικείμενα και σύμβολα, και θεωρούνται απαραίτητα στη λατρεία, όπως: εικόνες, κεριά, καντήλια, θυμιατήρια και άλλα.

Οι παραδόσεις (05)

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

1. Τι σημαίνει αποστολική διαδοχή;

Αποστολική διαδοχή σημαίνει να είναι οι ποιμένες και οι λειτουργοί της Εκκλησίας, χειροτονημένοι από άτομα που προέρχονται κατευθείαν από τους δώδεκα αποστόλους.

2.  Γιατί σήμερα γίνεται τόσο πολύς λόγος για την αποστολική διαδοχή;

  

ΕΚΚΛΗΣΙΑ - Γιατί πάμε στην εκκλησία ;

Αν κάποιος μας ρωτούσε γιατί πάμε στην εκκλησία τι θα του απαντούσαμε; Αλήθεια γιατί πάμε στην εκκλησία; Ποιος είναι ο σκοπός μας; Ποιο είναι το κίνητρο μας; Ευχόμαστε μια απ' τις απαντήσεις να είναι κι αυτή: «Πηγαίνω στην εκκλησία για να λατρεύσω το Θεό».

Αν και είναι δυνατό να λατρεύσουμε το Θεό και σε κάποιο άλλο μέρος εκτός απ' την εκκλησία, όμως το μέρος αυτό που ονομάζεται είτε εκκλησία, είτε συνάθροιση, είναι ένας χώρος που είναι προορισμένος αποκλειστικά για το σκοπό αυτό.

Γιατί λατρεύουμε το Θεό; Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ο κυριότερος είναι γιατί μας αγαπάει ο Θεός και Τον αγαπάμε κι εμείς.