Τότε και τώρα...

Ζήτησαν πρόσφατα από έναν 70χρονο άνθρωπο να περιγράψει τις αλλαγές που είδε στη ζωή του στη διάρκεια των χρόνων που έζησε. Εκείνος, αντί να μιλήσει για τα τεχνολογικά επιτεύγματα, τις εφευρέσεις και άλλα σχετικά, προτίμησε να μιλήσει για τις κοινωνικές αλλαγές που έλαβαν χώρα στις τελευταίες δεκαετίες. Ας τον ακούσουμε!

Η 6η Εντολή - Μη φονεύσεις

Έξοδος 20:13, Ματθαίος 5:21-26, Α' Ιωάννου 2:7-11, 3:11-15

«Τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε!»  Τίτλος εφημερίδας! Έχουμε φόνους και από αγάπη. Την αγαπούσε τόσο πολύ που δεν μπορούσε να ζήσει χώρια της. Έτσι λοιπόν αφού αυτή τον απέρριψε, αυτός…από αγάπη την σκότωσε!

Ο φόνος είναι ένας από τους 10 πιο σημαντικούς λόγους που οι άνθρωποι πεθαίνουν. Δηλαδή είναι από τις πιο σημαντικές αιτίες θανάτου. Βέβαια όλοι αυτοί οι σκοτωμοί δεν λογαριάζονται όλοι για έγκλημα, πολλοί είναι από αυτοάμυνα, ή κατά λάθος και κάποιοι θεωρούνται ακόμη και εδώ, «φόνοι τιμής» σε ορισμένα μέρη. Παρόλα αυτά όμως τα ποσοστά είναι ψηλά.

Κ α λ η μ έ ρ α

«Η Εκκλησία, μια κοινωνία θεραπείας και συγ­χώρησης».

Ο ρόλος της χριστιανικής Εκκλησίας στο σπουδαίο αυτό έργο της εξομολόγησης και της συγχώρησης των αμαρτιών.

Στην επιστολή του Ιακώβου (ε:16), ο λόγος του Θεού μας προτρέπει, «εξομολογείσθε εις αλλή­λους τα πταίσματά σας και εύχεσθε υπέρ αλλήλων διά να ιατρευθήτε». Θα πρέπει να τονίσουμε ευθύς εξ αρχής ότι η λέξη «Εκκλησία» στην Καινή Διαθήκη, δεν σημαίνει ένα σύνολο ιεραρχίας, ούτε μια ομάδα αν­θρώπων προικισμένων με ιδιαίτερα χαρίσματα και εξουσίες, αλλά συμπεριλαμβάνει όλους τους πι­στούς που αποτελούν μια τοπική Εκκλησία, το λαό του Θεού, το σώμα του Ιησού Χριστού. Αυτή η Εκ­κλησία έχει υψηλή αποστολή και διακονία στο έργο της εξομολόγησης και της συγχώρησης. Αυτό εννοεί ο λόγος του Θεού με τα λόγια «εξομολογείσθε εις αλλήλους τα πταίσματά σας και εύχεστε υπέρ αλλή­λων διά να ιατρευθήτε». Η Εκκλησία λοιπόν είναι μια κοινωνία θεραπείας και συγχώρησης.

«Διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν...»

«Αυτός τω όντι τας ασθενείας ημών εβάστασε, και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό του Θεού, και τεταλαιπωρημένον. Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών η τιμωρία ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ’ αυτόν και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν» (Ης.νγ:4-5).

Αξίζει να δώσουμε προσοχή στο παραπάνω εδάφιο, που κατά τη γνώμη μας είναι ένα από τα πλέον παρεξηγημένα -και κακοποιημένα- εδάφια της Αγίας Γραφής. Θα προσπαθήσουμε, με τη χάρη του Θεού, να ορθοτομήσουμε το νόημά του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πωλήσεις!!

Η ταπεινολογία «πουλάει», η ταπεινοφροσύνη κοστίζει. Το να δηλώνω δημόσια πόσο «άθλιος» είμαι φαίνεται καλό, πλην όμως ενέχει την ευχαρίστηση της αναγνώρισης των άλλων του πόσο «ειλικρινής» είμαι.

Άρνηση διόρθωσης

Πράγματα που οι ενοχλητικοί χριστιανοί ποτέ δεν κάνουν και γιατί εμείς πρέπει να τα κάνουμε!

Στο χώρο εργασίας μας, στη γειτονιά μας, ακόμα και στην εκκλησία, συναντάμε μερικές φορές ενοχλητικούς ανθρώπους.

Αυτοί οι άνθρωποι αρνούνται οδηγίες, χάνουν την ψυχραιμία τους, έχουν παράλογες απαιτήσεις, και/ή βυθίζονται σε αυτολύπηση αν δεν πάνε τα πράγματα όπως θέλουν. Αλλά το πρωταρχικό χαρακτηριστικό τους είναι η άρνησή τους να δεχτούν διόρθωση.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

«Άκουε, Ισραήλ· συ διαβαίνεις σήμερον τον Ιορδάνην, διά να εισέλθης να κληρονομήσης έθνη μεγαλήτερα και ισχυρότερά σου, πόλεις μεγάλας και τετειχισμένας έως του ουρανού, λαόν μέγαν και υψηλόν το ανάστημα, υιούς των Ανακείμ, τους οποίους γνωρίζεις και ήκουσας, Τις δύναται να σταθή έμπροσθεν των υιών του Ανάκ;» (Δευτ.θ:1-2)

«Άκουε, Ισραήλ» το κλειδί των σχέσεων του Θεού με τον άνθρωπο. Ο Θεός σκιαγραφεί μπροστά στο λαό Του τους κινδύνους που θα συναντήσουν, δεν τους κρύβει. Γι’ αυτό δεν διστάζει να πει ότι:  «στενή είναι η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν».

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ: ΠΩΣ Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΕΙΣΔΥΣΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Όταν το φίδι πείραξε και εξαπάτησε την Εύα, υπό την καθοδήγηση του Σατανά, δεν το έκανε με κάποια κατηγορία, αλλά με μια ερώτηση – «Τω όντι είπεν ο Θεός;». Είναι μια πολύ παλιά ερώτηση που έχει απομακρύνει τον περισσότερο κόσμο από το γραπτό λόγο του Θεού, από οτιδήποτε άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Έχει δημιουργήσει σύγχυση σε μεγάλο μέρος του σώματος, προκαλώντας σε πολλούς τύφλωση με μια έξυπνη απάτη και δόλο που πηγαίνει πίσω, στην αρχική πηγή – το Σατανά.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η καρδιά του προβλήματος

Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα αυτο­κίνητο και ότι κάθε τόσο σου δημιουργεί προβλήματα. Αντί για τον κανονικό θόρυβο της μηχανής ακούς παράξενους ήχους που μοιάζουν στο συνεχές βήχα ενός κα­πνιστή. Αντί να κυλάει ομαλά στην άσφαλτο, σβήνει η μηχανή και σταματάει κάθε τόσο. Πας τότε σ' έναν «ειδικό», του περιγράφεις το πρόβλημα σου κι' εκείνος αναλαμβάνει να σου το λύσει. Πηγαίνει λοιπόν και φέρνει, όχι τανάλιες η μετρητές υγρών ή άλλα ερ­γαλεία, άλλα ένα κουτί βερνίκι. «Αυτό πού χρειάζεται το αυτοκίνητο σου είναι ένα καλό βερνίκωμα», σου λέει. «Άσε με να το βερνικώσω και θα δεις που θα γίνει σαν καινούργιο»!

"ζώνη κινδύνου"

Στην πνευματική μας ζωή, σαν παιδιά του Θεού ακούμε τη φωνή του ουράνιου Πατέρα να μας προειδοποιεί όταν πλησιάζουμε επικίνδυνα σε κάποιο πνευματικό κίνδυνο. Αλλά πόσο εύκολο είναι να απορροφηθούμε από τις ατέλειωτες λεπτομέρειες της ζωής και, χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, να γλιστρήσουμε στην παγίδα του Σατανά...

Τις πιο πολλές φορές αμελούμε την προσευχή και δεν διαθέτουμε σ’ αυτήν αρκετό χρόνο. Επίσης νομίζουμε ότι ξέρουμε πια τη Βίβλο πολύ καλά και αμελούμε τη μελέτη της.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ζωή είναι επιλογές!

5 πράγματα για τα οποία μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι

H Bronnie Ware εργαζόταν στην παρηγορητική φροντίδα ασθενών, κυρίως σε αυτούς που γυρνούσαν στα σπίτια τους για να πεθάνουν. Για χρόνια μιλούσε με ανθρώπους που δεν κατάφερναν να ξεπεράσουν τις ασθένειές τους και κρατούσε σημειώσεις απ' όσα έλεγαν. Έπειτα από καιρό έγραψε και κυκλοφόρησε το βιβλίο "The Top Five Regrets of the Dying", για όσα μετανιώνουν οι άνθρωποι όταν φτάνουν στο τέλος της ζωής τους.

Η ίδια αναφέρει στο blog της:

Μη λάβεις το Όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω - Όρκος

Έξοδος κ:7, λγ:18-λδ:7, Ρωμαίους β:17-24

Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο πως χρησιμοποιούμε το Όνομα του Θεού.

Μια από τις πιθανές εφαρμογές αυτής της εντολής, υπάρχει στην απαγόρευση, για τους χριστιανούς τουλάχιστον, να ορκίζονται. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται πως είχαν κατανοήσει διάφορες χριστιανικές ομάδες και ομολογίες στην πορεία των αιώνων, όπως οι Κουάκεροι, Αναβαπτιστές και άλλοι.

Είναι, όμως, σωστό αυτό; Σκέφτονται αυτοί, Γιατί είπε ο Χριστός το ναι σας να είναι ναι, και το όχι, όχι, το περισσόν είναι εκ του πονηρού (Ματθ.ε). Στην Παλαιά Διαθήκη το να ορκιστεί κάποιος στο Όνομα του Θεού ήταν σωστό. Τώρα όμως; Ο Χριστός δεν το απαγορεύει; Ας μελετήσουμε την συγκεκριμένη περικοπή από  την επί του Όρους ομιλία και από εκεί θα κάνουμε κάποιο ξεκίνημα.  

Κ α λ η μ έ ρ α

ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Θέλω να ξεκινήσω με μερικές απλές καθημερινές διαπιστώσεις:

Ας απαντήσουμε ειλικρινά, υπάρχει κανείς που τηρεί ευλαβικά τον ΚΟΚ, που σέβεται τα όρια ταχύτητας, που δεν έχει παρκάρει παράνομα, που δεν πετάει τα χρησιμοποιημένα εισιτήρια, που δεν έχει πετάξει ένα χαρτί στο δρόμο, που ζητάει πάντα απόδειξη;

Υπάρχει κανείς που δεν έχει πάρει ποτέ από το γραφείο που δουλεύει ένα μολύβι για να το πάει σπίτι του, που δεν έχει κάνει προσωπικό τηλεφώνημα, που δεν έχει σερφάρει στο διαδίκτυο, που δεν έχει πάρει τη σειρά άλλου;

Η 2η Εντολή - Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον

Έξοδος κ:4-7, λβ:1-10,  Δευτερονόμιο δ:9-14

Ο Θεός είναι Πνεύμα, είπε ο Χριστός στη Σαμαρείτιδα στο πηγάδι, και αυτοί που Τον προσκυνούν πρέπει να το κάνουν «εν πνεύματι και αληθεία», πνευματικά, δηλαδή δια του Αγίου Πνεύματος και αληθινά, που σημαίνει σύμφωνα με την αλήθεια που μας έχει αποκαλύψει ο Θεός, και επίσης γνήσια, ειλικρινά, όχι υποκριτικά.  Έτσι θέλει ο Θεός να λατρεύεται.

Όταν αποκαλύφθηκε ο Θεός στο όρος Σινά, ο λαός Ισραήλ δεν είδε τίποτα, άκουσαν μόνο και μετά ο Μωυσής κατέβηκε με δύο πλάκες που ήταν γραμμένες όπως διαβάσαμε, με το δάκτυλο του Θεού. Ο Θεός δηλαδή αποκαλύφθηκε με το Λόγο Του. Οι άνθρωποι άκουσαν τα λόγια του, και μπορούσαν να τα ξανα-ακούσουν και να τα ξανα-ακούσουν και να τα διαβάσουν στην πορεία των χρόνων και μόνοι τους.

Κ α λ η μ έ ρ α

Καράβι στο μπουκάλι

Πρόκειται για μια παλιά ιστορία που η αρχή της πρέπει ν' αναζητηθεί ανάμεσα στα μακρόχρονα ταξίδια των ιστιοφόρων και τις πολυετείς φυλακίσεις και εξορίες. Μιλάμε για εκείνα τα περίεργα μπουκάλια, που ξαπλωμένα πάνω σε κάποιο ράφι ή βιβλιοθήκη, μας δείχνουν το περίεργο πε­ριεχόμενό τους: ένα πλοίο.

Αξίζουν το θαυμασμό μας, καθώς απορεί καθένας που δε γνωρίζει την τεχνική της κατασκευής τους, πώς ολόκληρο αυτό το σύνολο (το σκάφος, τα κατάρτια του, τα πανιά του κι όλες οι άλλες λεπτομέρειες) μπόρεσαν να περάσουν από το στενό λαιμό του μπουκαλιού.

Να μην έχεις άλλους θεούς εκτός από Εμένα

Έξοδος ιθ:1-25, κ:3

Ξέρεις γιατί δεν πιστεύω στο Θεό; Ρώτησε κάποιος. Γιατί ο Θεός είναι άδικος! Πως θα σου φαινόταν εσένα αν πλήρωνες τα λάθη των γονιών σου; Άμα σου λέει πως τα παιδιά θα πληρώσουν για τις αμαρτίες των γονιών τους δεν είναι άδικος; Και όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τα εγγόνια και τα δισέγγονα. Αυτό λέει στις 10 Εντολές: Εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, ανταποδίδων τας αμαρτίας των πατέρων επί τα τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς των μισούντων με (Έξ.κ:5β).

Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Πολλές φορές βιαζόμαστε και βγάζουμε συμπεράσματα μελετώντας το λόγο του Θεού επιφανειακά. Κι έρχεται κάποιος και μπορεί εύκολα να μας κολλήσει στον τοίχο. Τι σημαίνει αυτό το εδάφιο που διαβάσαμε;

Κ α λ η μ έ ρ α

Καθαρή θρησκεία

«Εάν λοιπόν απεθάνετε μετά του Χριστού από των στοιχείων του κόσμου, διά τι, ως ζώντες εν τω κόσμω υπόκεισθε εις διατάγματα (Μη πιάσης, μη γευθής, μη εγγίσης, τα οποία πάντα φθείρονται διά της χρήσεως) κατά τα εντάλματα και τας διδασκαλίας των ανθρώπων; τα οποία έχουσι φαινόμενον μόνον σοφίας, εις εθελοθρησκείαν, και ταπεινοφροσύνην και σκληραγωγίαν του σώματος, εις ουδεμίαν τιμήν έχοντα την ευχαρίστησιν της σαρκός» (Κολ.β:20-23).

ΩΣΗΕ, Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

 Εισαγωγή

Ο Ωσηέ προφήτευσε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Οζία, Ιωάθαμ, Άχαζ και Εζεκία, βασιλέων του Ιούδα, και του Ιεροβοάμ ΙΙ, βασιλιά του Ισραήλ.

Σύγχρονος με τον Ησαΐα (Ης.α:1), με τον Αμώς (Αμώς α:1) και τον Μιχαία (Μιχ.α:1), ο Ωσηέ ήταν ένας προφήτης του Βόρειου βασιλείου που ονομαζόταν Ισραήλ, και τα μηνύματά του αφορούσαν κυρίως τις δέκα φυλές με κατά διαστήματα αναφορές στον Ιούδα.

Το ιστορικό βάθος για τις προφητείες του, βρίσκεται στη Β’ Βας.ιδ & ις και Β’ Χρον.κς & λβ. Τα μηνύματά του ήταν άμεσα εναντίον στην σταθερή κατάπτωση του Ισραήλ στην ειδωλολατρεία, εξαιτίας της οποίας το βασίλειο έπεσε στην Ασσυριακή αιχμαλωσία κοντά στο τέλος των προφητειών του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ποιο πρόσωπο;

Σε ποιο από τα τρία πρόσωπα του θεού, αναφέρεται στα παρακάτω εδάφια ο λόγος του Θεού;

Οι πρωτόπλαστοι, ο λαός Ισραήλ και η πρώτη εκκλησία της Καινής Διαθήκης ΗΞΕΡΑΝ ότι ο Θεός έχει ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ.

Το ίδιο κι εμείς!

Αλλά η ερώτηση παραμένει για κάποιους!

Ο Έσχατος Εχθρός

«Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος» (Α΄Κορ.ιε:26)

«τον οποίον ο Κύριος θέλει ... αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής ... εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού» (Β’ Τιμ.δ:8).

Είναι πολύ ενδιαφέρον –αν και ελάχιστα συζητημένο– το αποστολικό εδάφιο που μόλις προαναφέρθηκε, στο οποίο ο Παύλος γράφοντας για την έξοδό του από αυτή τη ζωή εξηγεί:

«Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού» (Β’ Τιμ.δ:6-8).

Κ α λ η μ έ ρ α